Psikoloji Kategorisi

Yalnızlıktan korkuyorum ne yapmalıyım?

Merhabalar, yalnız kalmak bazen bana çok iyi gelirken yer yer yalnız kalmaktan hep korktum. Şimdi büyük bir kalabalığın içinde o kadar yalnızım ki çıkamıyorum işin içinden ne yapmam gerekiyor. Bu kadar neden korktum bilmiyorum. Fazla yalnız hissediyorum kendimi bu arkadaşlarım varken de dahil ya da bir ilişki içindeyken ya da ailemleyken. Anlaşıldığım yerde yalnız hissetmiyorum ama bu kadar insan içinde kimse beni anlamıyor olamaz anlıyorlar ama ben neden böyle hissediyorum

Takıntılarımın sebebi ne olabilir?

Bazı küçük takıntılarım var bunları nasıl aşacağımı ve neden kaynaklandığını da bilmiyorum mesela pamuğa dokunmak istemiyorum aynı şekilde çıplak elle havluya dokunmakta beni çok rahatsız ediyor ya da elimde biraz olsun kuruluk hissettiğimde elimi ıslatmak istiyorum nemlendiremiyorum da çünkü kremsi şeyler de beni rahatsız ediyor halıya çıplak ayakla basamıyorum bunların dışında günlük hayatımda da oldukça sorun yaratan bazı şeyler var mesela kalabalık bi yurtta kalıyorum zemin kattan 6. kata çıkana kadar hiçbir katta durmazsam o günüm güzel geçicek şeklinde kısıtlandırıyorum kendimi eğer ki bi katta durduysa o günüm bana zehir oluyor. Bir gün arkadaşımı ziyarete Ankaraya gitmiştim trenden iner inmez bugün kırmızı ipli nazar boncuklu bi bileklik bulursam içinde bulunduğum ilişki iyiye gidicek eğer ki bulamazsam her şey berbat olucak dedim kendi kendime ve bulana kadar tüm ankarayı gezdirdim arkadaşıma bu sadece eşyalarda da olmuyor bi ilişki içindeysem de aynı şekilde şartlar koyuyorum saçma bir şey uyduruyorum mesela kaplumbağalı masa kelimesini konuşurken geçirirse o benim için doğru insan gibi ya da 30 dakika içinde yazarsa beni çok seviyor yazmazsa kendimi çok kötü hissediyorum ve beni sevmediğini düşünüyorum bunun gibi bir sürü takıntılarım var. Birini sevince de onu takıntı haline de getiriyorum hep benimle ilgilensin bana bağımlı olsun bensizlik düşüncesine katlanamasın istiyorum çok sağlıksız bir düşünce farkındayım ama böyle olmadığı sürece ilişkilerimde ilerleyemiyorum. ilişki içinde sürekli değişken bir haldeyim bir gün çok severken bi anda nefret ediyorum ya da hiçbir sorun yokken bir sorun olduğunu düşünüyorum veya ayrılmak istediğini bazende ben ayrılmak istiyorum hiçbir sebep yokken ama sonrasında çok pişman oluyorum ve özür diliyorum bu sorunlarımın sebebi ne olabilir veya ne yaparak düzeltebilirim

Her şeye çok fazla anlam yüklemek

Hayatımda ki her şeye çok fazla anlam yüklüyorum bunun nedenini merak ettim. Masada duran bir domatese bile o an yaşadığım mutluluktan kaynaklı çok fazla anlam yükleyip gözümde büyütebilirim onu. İnsanlara karşı da bunu yapıyorum. Neden bu kadar anlam yüklüyorum bu sebepten çok şey yaşıyorum ve duygularımı çok yüksek yaşıyorum nr yapabilirim. Mutluysam aşırı mutluyum mutsuzsam aşırı mutsuzum. Hep böyleydi bu Teşekkürler şimdiden

Fazla fedakarlık

Hayatım boyu kimsenin kötülüğünü istemedim. Bana kötülük yapanlara bile fedakarca davrandım. Herkese karşı her şeyimi verdim. Bir kişi ile kendimi avutmaya çalışıp hayallerimi hedeflerimi işimi çevremi her şeyimi verdim. Bu sefer de karşı tarafın verdiği değer gözümde küçücük görünmeye başladı benim için kolunu kıpırdatmayan insanlar için her şeyden vazgeçtim şimdi yeniden başlayamıyorum. En büyük hayallerimi bırakıp kafesime geri döndüm tekrar çabalamaya kalktım aylarım geçti. Neye tutunsam elimde kaldı ne yapmam gerektiğini nerden başlamam gerektiğini bilmiyorum. Zamanında sevdiğim şeyleri sevmiyorum şimdi çok çabalayıp çok yoruldum. Zamanında uğraştığım her şey boş geliyor. Uğruna hayatımdan vazgeçtiğim kimse kılını kıpırdatmadı. Nerden başlayacağım neyi neden seveceğim şimdi. Korkuyorum tekrar çabalamaya. Kendim için diyorum elimi kaldıracak halim yokken koşuyorum. Hayatımı bulamıyorum. Bir gün başlıyorum o gücü kendimde bulup sonra yine düşüyorum ertesi gün tekrar başlıyorum sonra yine düşüyorum. İnsan kendini ve hayatını bulmaya nerden başlar. Her şey anlamsızlaştı. Her şey yeniden anlamlanır mı. Ne yapmam gerekir yardımcı olabilir misiniz İnsan bulunmak istemediği bir yerde yeniden yeşerir mi sizce hayatta en son olmak istediği noktada ne yapabilir? Pişman olmayacak kadar yorgun hissediyorum. Çok teşekkür ederim şimdidenn

Kendimi daha iyi hissetmek için ne yapmam gerekir?

kendimi bir süredir iyi hissetmiyorum çok stresli ve kaygı halindeyim. Bu durum insanlarla olan iletişimimi de etkiliyor ve çok sevdiğim kişilerle arama mesafe giriyor canım hiçbir şey yapmak istemiyor gezmek dolaşmak çalışmak ders çalışmak hepsi bana çok yorucu geliyor sınavım var ders çalışmak istiyorum ama olmuyor kendimi motive edemiyorum ve mental olarak çok yorgun hissediyorum bu süreçten nasıl sağlıklı çıkabilirim bir ilişkim var çok mutlu ediyor bende çok mutluyum onunla ama bu stres halim bazen ilişkimide etkiliyor ve bazı sorunlar oluyor her şey üst üste geliyormuş gibi hissediyorum ve bu durumdan çok yoruldum ayrıca ailemin de beni anlamadığını sürekli çalışmam konusundaki baskıları da benim kaygımı stresimi daha da yükseltiyor işin içinden çıkamıyorum

Kendimi nasıl kabullenirim?

Kendimi kabul edemiyorum. Başkalarının onayına ihtiyacım var. Aslında bazı insanlardan onay almak istiyorum desem daha doğru olacaktır. Kendimi beğeniyorum yani beğendiğim oluyor ama bir ortama girince diğer insanlardan kendimi eksik, ezik çaresiz biri olarak görüyorum ve öyle hissediyorum. Kendimi hep ezikliyorum. Bunun bir çözümü yokmuş gibi geliyor. Bir çocuk seviyorum beni sevmiyor. Neyse diyorum başka birinden hoşlanıyorum. Yine asla sevilmiyorum. Sevilmeyecek biriymiş gibi hissediyorum. Herkes için çocuk oyuncağı olan şeyler benim için neden bu kadar yorucu oluyor bir türlü anlamıyorum. Eksiklerimi göremiyorum daha doğrusu her konuda kendimi ezdiğim için o kadar çok eksiğim oluyor ki nasıl değiştirilir bilemiyorum. Kendimin en iyi versiyonu ile tanişmak istiyorum. Ve bunu en etkili yolu nedir merak ediyorum. Kağıda bir şeyler anlatmak ya da ayna karşısına geçmek işe yaramıyor. İnanın bana yaramıyor.

Yeni bir adım atamıyorum ne yapmam gerekiyor?

Merhaba ben uzun süredir psikolojiyle ilgileniyorum gerek kitaplar okumak gerek potcastler olsun ama ben bi türlü kafamdaki yapmak istediğim şeyleri gerçekleştiremiyorum ders çalışmak istiyorum tamam yapıyorum bir iki gün sonra çok başka konulardan farklı şeyler oluyor eski bi travmam aklima geliyor oturup saatlerce duvara bakip düşündürür sonra aileyle ilgili birsey oluyor hersey üst üste gelmiş de ben en altta ezilmisim gibi hissediyorum ve bırakmak zorunda kalıyorum bırakmasam tam odaklanamıyorum bi faydası olmuyor sonra tamam psikolojimi düzeltecem kendime odaklanacam bi süre diyorum o da olmuyor ben hiç bir şeyi doğru düzgün yapamıyorum ya mükemmeliyetçi bi aile yüzünden mi böyle düşünüyorum bilmiyorum ama resmen düşüncelerimde boğulmuş gibiyim

Psikolojik bir sorunum mu var?

Bu ara çok sık yaşadığım bir durum var. Bir şey olucak dediğimde ya da bir şey hakkında iyi hissettiğimde tam tersi oluyo, kötü hissettiğimde ise yine tam tersi iyi oluyor. Bunun nedeni psikolojik mi acaba? Bir seylere sevinmeye mutlu olmaya çok korkuyorum. Büyüsü bozulacakmıs gibi geliyor. Sanki ben iyi olduğunu düşünüyorsam kesin kötü olacak ve tüm hislerim umutlarim yerle bir olacakmış gibi geliyor.

Her şeyin üst üste gelmesi

Merhabalar bir şey danışacaktım size bu aralar her şey üst üste geliyor ve gerçekten kendimi çok bunalmış çaresiz ve yalnız hissediyorum güvendiğim insanlar değişiyor tanıyamıyorum onları kendimi yetersiz değersiz hissediyorum sürekli bir ağlama isteği geliyor bu aralar tutamıyorun da kendimi sanki her şey sadece benim tersime tersime geliyor insanlar beni yanlış anlıyor açıklamama rağmen olayları farklı yerlere çekiyorlar sıkıntımı anlatmak istediğim bir insan geçiştirme derdine giriyor inanın ne yapacağımı şaşırdım bana şuan ne iyi gelebilir onu da bilmiyorum bazıları beni görmezden geliyor bazılarıyla kavga ettik… kısaca bana bu konuda bir yol gösterip fikir verebilir misiniz acaba