Psikoloji Kategorisi

Bu bunalım ve kaygı hissini nasıl hafifletebilirim?

Üniversiteden yeni mezun oldum ve annem, babam 2 ablam ve 1 erkek kardeşimle birlikte yaşıyorum. Evimizin küçüklüğü ve kalabalıklığından ötürü çok boğuluyorum, kendime ayıracak, kendimle ilgilenecek yerim ve zamanım olmuyor, kendime ait bir odam bile yok yalnız kalmam, kendimi iyi hissettirecek bir şeyler yapmam imkansız gibi. Evde herhangi bir şey yapmak benim için çok zor. Ailem çok baskıcı ve muhafazakar olarak tabir edilen bir aile ama ben bu şekilde yaşamak istemiyorum ve ailemin bu tavırları da beni çok boğuyor. Üniversitede ayrı şehirde okuyordum o zaman istediğimi giyip istediğim saatte dışarı çıkabiliyordum, arkadaşlarım vardı, mutluydum ama şimdi bunların hiçbiri yok. Okurken az kaldı okula gittiğimde rahatlayacağım diye düşünüyordum ama şimdi sonsuza kadar bu eve hapsolmuş gibi hissediyorum. Ablamlardan birine OKB teşhisi koyuldu. Erkek kardeşim de ergenlik döneminde olduğu için bazen her şeyi idare etmeye çalışmak beni güçsüz duruma düşürüyor. Bazen nefes almak bile zor geliyor. Geleceğim ve ne yapmak istediğim hakkında çok kaygılanıyorum çünkü ne istediğimi bilmiyorum. Okuduğum bölümü isteyerek okumadım ve şimdi de bu bölümle ilgili bir meslek yapmak istiyor muyum bilmiyorum. Sadece mutlu olmak istiyorum. Üniversiteden eve döndüğümden beri mutlu hissedemiyorum, tam iyi bir gün geçirdim derken akşamına evde bir kavga bir tartışma oluyor ve bütün günüm berbat oluyor. Bu evden kurtulmak için bir şeyler yapmak istiyorum, uzak bir yerde işe girmek, başka bir şehre taşınmak ama bunun için motive olamıyorum. Beni heyecanlandıran, bu konuda çalışmaya iten hiçbir şey bulamıyorum. Aklıma hep geçmişte yaşadığım kötü olumsuz anılarım geliyor ve iyice dibe batıyorum. Her gün aynı iğrenç güne uyanıyorum. Son zamanlarda bu duygularım iyice yoğunlaştı ve ne yapacağımı bilmiyorum. Çok mutsuz çok umutsuz hissediyorum her şeye karşı. Hiçbir şeye hevesim kalmadı, gerçi gerçekleşmeyeceğini bildiğim için artık bir şeylere heves etmeyi, hayal kurmayı da bıraktım. Ne hayali kursam neye heves etsem kursağımda kalıyor. Normalde bir şeyler yemeden duramam ama artık canım hiçbir şey istemiyor, ne yemek ne bir şeyler yapmak. Bunun normal olmadığını bilmek de canımı sıkıyor, ne yapacağımı bilememek de.

İçimde tarif edilmez bir sıkıntı var

büyük bir çıkmazdayım nereye gitsem sıkılıyorum içimde tarif edemediğim bir sıkıntı var dış görünümden dolayı aynayla lar dan ve kamera kardan uzak duruyorum fotoğraf çekilmeyi sevmiyorum hiç insanlar la korurken heyecan yapıyorum bu yüzden de. hızlı komusiyum ve geçince çok takntiliyim en ufak olayda geçmiş aklıma gelenler koy kolay mutlu olamıyorum sirkeli uyumak istiyorum geçmişi düşmemek için uyku iyi geliyor

Aklıma gelen kötü düşüncelerden kaçmam kötü bir şey mi?

O kadar zamansız anlarda aklıma kötü düşünceler geliyor ki kendimi o düşüncelerle meşgul etmemek için hep kaçıyorum özellikle geceleri telefonu bıraktığım anda geliyorlar ve uykum çok fazla olsa bile kaçmasına sebep oluyor bu da beni çok tedirgin ediyor en çokta sağlığım hakkında olan düşüncelerden rahatsız oluyorum bu yüzden de hava aydınlanana kadar telefonda zaman geçirmek istiyorum uykumu iyi alamadığım için de günümü verimli geçiremiyorum günüm iyi geçmediği için de bu düşünceler tekrar ediyor kısır bir döngü içindeyim kısacası.

sed

Öz şefkat nasıl kazanılır?

Kendimi nasıl sevebilirim ve değer verebilirim? Özgüven kazanmak istiyorum. Kendimi seversem eğer başkalarına bağlı kalmam diye düşünüyorum. Öz şefkat nasıl kazanılır bunu başarmak istiyorum. Kendimi değersiz görüyorum ve eşim ne yaparsa yapsın kopamıyorum nasıl aşarım bu durumu 😔😓

Duygularımı kontrol edemiyorum

Merhaba günlük hayatimda ve ikili ilişkimde bir tartısma yasadıgımda %100 haklı iken verdigim tepkinin fazlalığından dolayı hatalı duruma düşüyorum. Sıkça aldığım uyarı dozunda durmak. O an kendimi kontrol edemiyorum sonucunu düşünmeden içimdeki her şeyi kusuyorum. Cogunlukla bu durum sonrasında özür dileyen hatalı duruma düsmeme sebep oluyor. Olaydaki magduriyetim hissettiklerim soz konusu olmuyor. Sürekli kuruyorum, düsünüyorum ne yapmalıyım böyle durumlarda kendimi nasıl kontrol altına alabilirim? Hep kendimi sorguluyorum niye böyle dedi, niye böyle yaptı, ne yapabilirdim. Artık kendimi ifade etmekten korkuyorum. Hep agresifsin, kuruntulusun, duracağın yeri bilmiyorsun diyorlar. Ben sebepsiz yapmıyorum ki evet dozu kacıyor ama o sürede suyuma gitseler bi sacım oksansa ben zaten devam etmeyecegim polemik uzadikca bastirilmaya calisildikca bende hakliligimi ispat etmek istercesine icimdeki her seyi atiyorum. Nasil kendimi daha dogru ifade edip ölculü tepkiler verebilirim?

Kafamdaki düşünceleri nasıl susturmalıyım?

merhabalar, gün içinde sanki kafamdaki sesler bana fısıldıyor gibi hissediyorum modum aşırı düştüğü olduğu gibi aşırı da yükselebiliyor ani düşüş ve çıkışlar yaşıyorum bazen de kafamda çok kuruyorum başka şeylerle ilgilensem de bazen bununla başa çıkamıyorum. Bazen bu durumu yaşamasam da gün içinde ani mod düşüşleri ve çıkışları yaşıyorum sosyal hayatımı etkileyen bir durum ne yapacağımı bilemiyorum yardımcı olursanız sevinirim

Oğlumun kendisini huzursuz hissetmesi

Merhaba, 15 yaşındaki oğlum için sormak istiyorum. Bazen her şey yolunda iken kendini kötü hissettiğini söyledi. Sanki kötü bir şey olacakmış gibi hissettiğini söyledi. Bunun sık sık olduğunu söyledi. Bu benim de gençliğim de olurdu ve ilerleyen yaşlarda panik atak krizi geçirdim. Şu an iyiyim çok şükür. Aynı durumu yaşamasını istemem. Ne önerirsiniz? Şimdiden teşekkür ederim 🌺 iyi günler diliyorum 🌷

afili

Kendimi Nasıl Keşfedebilirim?

Tam olarak ne istediğimi bilmiyorum. Sosyal yaşantımda aktif olmak istiyorum ama dışlanma korkusu var bunu aşamıyorum. Geçmiş yaşantımda gelen etkilere hâlâ bağlı kalıyorum ne kadar baz geçmek istesemde. Kendimi yeterli hissedemiyorum. Birinin bana hayır demesine de katlanamıyorum. İnsanlar beni pek sevmiyor. Onlara göre ben sert ve çok dik biriyim yani her şeye cevap veren biri. Kendimi nasıl ifade edebileceğimi bilmiyorum. Yaşıtlarıma göre daha asosyal ve yalnız bir hayat yaşıyorum. Önemli nokta ne istediğimi, kendimi nasıl keşfedebilirim.

Kafamda kurduğum olayları gerçekmiş gibi görüyorum

Bazen kafamda kurduğum şeyler bana çok inandırıcı geliyor. Mesela ders çalışırken beynimin içi sen başaramazsın bu sınavı diyor böyle sürekli dönüyor ve bende inanıyorum. Bu sadece bir tanesi en küçük detaydan büyük bir detayına kadar. Sürekli yapamayacağıma inanıyorum. Hiç bir zaman bişey başarabileceğime yüksek bir yere geleceğime inancım yoktur. Hep bir başaramayacaksın sesi duyarım. Zaman kaybetmemem gereken şu zamanda bu şekilde motivasyonumun düşmesi benim açımdan gerçekten çok kötü.

Ertelememek için ne yapmam gerekir?

Sürekli yapmam gereken şeyleri erteliyorum. Bu nedenle yapılması gereken şeyleri ya çok geç yapıyorum ya da ertelediğim için hiç yapamıyorum. Buda benim ruh halimi etkiliyor. Gün içerisinde birşeyi yapmadığım için sürekli yorgun, halsiz ve bitkin hissediyorum. Bu da benim hiçbirşey yapmama isteğimi getiriyor. Günlerimin boş geçtiğini hissediyorum ve her şeyi çok geç bitiriyorum. Çoğu zamanda başlamam gereken işe hiç başlayamıyorum.