Psikoloji Kategorisi

Kaygı durumunda ne yapmalıyım?

Ben ayrılık yaşadım uzun bir içine kapanma süreci geçirdim tabii bu dönemde evdeydim çalışmıyordum. Özgüvenim sarsıldı bu ilişki içerisinde eski sevgilisini unutmak için benimle beraber olduğunu 7 ayda anladım. Başlarda inkar etse de her yerden eskiye ait bir şeyler çıkıyordu saklıyordu bilerek. Ayrılık sürecinden sonra içimde sürekli ona konuşmalar yaptım o dönem veremediğim tepkileri haykırdım resmen. Şimdi işe başlama sürecindeyim kaygılarım çok fazla öğürme kusma mide yanması ellerimin soğuması şeklinde oluyor. Bir şeye başlayacağım zaman veya stresli durumlarda bu belirtileri yaşıyorum. İşim konuşma üzerine ve ben ya ben işe gittiğimde de bunu yaşarsam ya orada ellerim buz gibi olur bayılacak gibi olursam diye endişeliyim. Yaşadıklarımı düşünüp üzülürsem midem yanıyor. Ya çalışırken de olursa diyerek kaygılarım daha çok artıyor. Bu konuda nefes egzersizi yapıyorum ama etkisi olmuyor bana somut olarak aşama aşama ne yapmam lazım yazarsınız çok sevinirim. Terapi almak için bütçem maalesef yok. Vereceğiniz cevaplara çok ihtiyacım var şimdiden teşekkür ederim

Irk bunalımıyla nasıl başa çıkılır?

Ben Türk Milliyetçisiyim. Aslen Kars doğumluyum anne tarafından az bir miktar Türklük başta olmak üzere kürtlük, baba tarafından ise yüksek oranda kürtlük var. Ben reşit değilim, ancak yaklaşık 6 yıldır Türkçülük ile ve siyaset ile ilgileniyorum. Türkçülük için bir kitap yayınladım, bloglar yazdım, bağımsız olarak makale formatında yazılar yazdım, kavgalar ettim, bir vakit önce ifade vermeye gitmek zorunda da kaldım. Ancak, kürtlük sebebiyle partilerde dahi kürt diye itam edildim. Ancak bunu kendime yediremiyorum. İnsanlar sürekli bana "önemli olan vatanını sevmek, milliyetçilik ırk değil gelişmektedir. " Vs. Gibi şeyler söylüyor. Bunları duymaya dahi tahammülüm yok. Yavaş yavaş çöküyorum. Ek Bilgi: teşhisli bipolarım ilaç veya tedavi almıyorum. Almam da mümkün değil bunu göz önünde bulundurursanız hoş olur. .. Teşekkürler.

Yasak bir aşk aklımdan çıkmıyor ne yapmalıyım?

Aşığım ama yasak aşk söylemek istiyorum ama söyleyemiyorum ne yapmalıyım bazen çok düşünüyorum ve başım ağrıyor günün nasıl geçtiğini anlamıyorum ve onu çok özlüyorum aşırı görmek istiyorum sanki o da beni mi düşünüyor gibi hissediyorum huzursuzum uykusuz kalıyorum hatta uyuyamıyorum iş hayatımı engelliyor uyuyamıyorum düşünmekten aklımdan çıkmıyor ama yasak bir aşk diye düşünüyorum onunda sevdiği biri mi var acaba ne yapmalıyım

Klostrofobimi yenmem için neler yapmam gerekiyor?

Askerim ve klostrofobim olduğundan dolayı askeri araçlara binemiyorum bindiğim zaman nefesim daralıyor bir daha nefes alamıycakmışım gibi hissediyorum bu fobimi nasıl yenebilirim? Bu durum beni çok sıkıntıya sürüklüyor araçların içi dar olduğundan dolayı üstümde çok baskı hissediyorum ve bu durumdan kurtulmam gerek mesleğim açısından oldukça problem olmaya başladı ayrıca ölüm korkusu da oluyor ilaçsız tedavi yöntemiyle bu durumdan kurtulmak istiyorum tavsiyelerinizi bekliyorum.

2025’te güçlü bir psikoloji için ne yapmalıyım?

Ben duygularımı ifade edebilen biri değilim. Başıma bir olay geldiğinde durup kendi hissettiklerimi değil de o an neyi gerekiyorsa onu yaşıyorum. Eski sevgilimin eski sevgiliyse olan mesajlarını fotoğraflarını ve hatta ona yazdığı şiirleri defalarca gördüm ve silmedi hatta ilk tanıştığımız zaman 1. Ayımızda mesajları başa sabitlemiş şekilde buldum ve ben bunu gördüğümde onun ağlaması o gün gözlerinde gördüğüm pişmanlık özür dilemesi ile yumuşadım ve ilişkiye devam ettim bu psikolojik şiddet belki de aylarca devam etti her yerden bir şeyler çıkıyordu. Defalarca o konuşmaları yaptım ve defalarca beni anladığını sanıyordum. En sonunda kendi yarattığı problemlerin sorumluluğunu almayıp benim verdiğim tepkiler yüzünden benden ayrıldı. Aslında bunu yapan kişi ben olmalıydım değil mi, ne tuhaf ki kendimi bambaşka bir senaryonun içinde buldum. Sanıyorum ki içimdeki o duygusal sevilme boşluğu ve o kişiye olan sevgim aslında ona olan kızgınlığımı ve öfkemi yeniyordu. Bir nevi bunları bastırıyordum. Bunların o dönem farkında değildim tabii. Kendim üzerine onunla ayrıldıktan sonra çok düşündüm. Şema terapi araştırması yaptım. Adeta kendi karanlığıma kendim indim. Sevilmeyi beklerken meğerse sevgi sandığım o karanlıkta kendimi boğmuşum. Onun bana verdiği ufacık sevgiyi bile kocaman yapmışım. Kendimi bu ilişkide yalnız hissediyorum dediğimde bana ben duygularımı bastırıyorum üzülmemek için diyordu. Aslında şu an daha iyi anlıyorum. Sevgi bastıralamayacak aksine haykırırcasına dışarı taşan bir duygu. Çünkü ben ne olursa olsun onu anlamaya onun yaptıklarını bile affetmeye hazırdım. Kendimi böylesine bir karanlığa mahkum etmemek için asla ona dönmedim. Çünkü dönersem yine her konuda fedakarlık anlayış adım bekleyen hatalarını kolayca affetmemi isteyen biri vardı karşımda . Ama ben artık o kişi değildim. Kendime döndüm. Kendimi kazandım. Ancak ben o kadar korkuyorum ki duygusal boşluğa düşüyorum kaygılanıyorum. Kendimi sorguluyorum sürekli böyle bir durumda o insanın durumlarına bakıyorum. Kendim üzerinde sağlam net bir kişilik oluşturmak istiyorum. Duygularımı bastırmadan nasıl yaşarım bilmiyorum. Şemam belki de sevgiyi aramak üzerine. Veya o sevgi benim içimde bir yerde. Kendini ifade edebilen, kendine saygı duyan en önemlisi sınırlarını çizebilen biri olmak istiyorum. Bu yaşadıklarımdan örnekle sizce nasıl bir yol izlemeliyim. Kendime karşı konuşmalarım düşüncelerim nasıl olmalı ki ben o boşlukta savrulmak yerine farkındalıklı hareket edebileyim. Terapi almak için bütçem yok vereceğiniz tüm cevaplara ihtiyacım var. Cevaplarınız için şimdiden teşekkür ederim

Duygusal açıdan nasıl güçlü olunur?

Ben küçüklüğümde annem tarafından çok dövüldüm ama hasta olduğumda ilgilenirdi ve yedirir içirirdi yani beni atmazdı. Yani ben beni sevmediğini değil de çok sinirli stresli olduğunu o yüzden beni dövdüğünü düşünüyorum. Babamda sinirlenince ondan korkardım ve hep dedeme sığınırdım dedemin kucağına koşardım dedem benim hiç kalbimi kırmadı, bana hiç kızmadı. O yüzden ben dedeme çok düşkündüm hatta anne babamdan bile çok severdim. Annemi nasıl söyleyeyim fazla sevemedim neden bilmiyorum? Yani aramızda duygusal bağ oluşmadı ısınamadım. Etrafta anne babamı tuhaf gördüğü için bu da aynı anne babası gibi deyip benden uzak durdular ve dışladılar. Ben mesela hiç arkadaşlık kuramam ve bu zamana kadar sadece 1 yakın arkadaşım oldu ve o da beni bıraktı ve basit sebeplerden dolayı hatta ben özür diledim ve buna rağmen büyük hata da yapmama rağmen beni asla affetmedi . ben çok ilgi bekliyorum mesela herkes anne babasına düşkün olur ben düşkün olamadım. Psikologlara da gittim zamanla olur dediler ama ben hem ilkokul, ortaokul ve lise yıllarımda hiç yakın arkadaşım olmadı 1 kişi hariç. Benim gerçekten yardıma ihtiyacım var lütfen bana yardımcı olun. Ekonomik dururum da iyi değil hatta annem babam çalışmıyor yani gelir yok kaymakamlığa başvurduk sadece 1200 TL yardım yapılıyor yoksa ben internet üzerinden baktım psikologlar hep ücretli . Ama benim destek almaya gerçekten ihtiyacım var ve bunu tüm kalbimle söylüyorum. Bir de ben hakkımı savunamıyorum hem de hiç ve güçlü bir insan olmak istiyorum kendime yetebilmek duygusal açıdan kimseye muhtaç olmamak kimseye ihtiyacım olmadan yaşamak istiyorum ama bu öyle kolay değil lütfen yardımcı olun. Hatta bana buradan tavsiye verin ve bende size gerçekten cevap vereyim olur mu?

Erteleme alışkanlığı ve konfor alanı

Erteleme alışkanlığımı bırakamıyorum. Konfor alanından çıkamıyorum. Ne yapmalıyım? Ders çalışmam gerekiyor ama her gün erteliyorum. Sınavı kazanmayı çok istiyorum ama harekete geçemiyorum. Sınavda başarısız olmaktan korkuyorum. En iyi şekilde çalışmak istiyorum hep saatli düzenli olsun istiyorum ama olmuyor. Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum. Her gün yarın ders çalışmaya başlacağım diyorum ama yapmıyorum. Sabah erken kalkmak ve akşam erken uyumak çok zor geliyor.

Neyi neden yapayım?

Merhabalar şimdiden bana destek olacağınız için teşekkür ederim. Ben kendimce çok zor şeyler yaşadım. Şimdi neyi neden yapayım bilmiyorum her şey anlamsız önemsiz soğudum her şeyden kimseyle görüşmeden odamdan çıkmadan uyuyup uyanarak ölmeyi bekleyeceğim sadece bir ölüm düşüncem yok yanlış anlamayın çok çabaladım her şey için kendimi anlatacak kelime bulamıyorum üzgünüm desem değil kırgınım desem değil yapsam ne yapsam ne diyorum her şeye yemek yesem ne yemesem ne su içsem ne içmesem ne çok cıvıl cıvıl hayat dolu neşeli bir insanken son 1 yılda 50 sene kadar çöktüm. Bomboş hissediyorum acı veren şeyler bile acı vermiyor hissetmiyorum artık durumum sizce çok mu kötü bunları yazacak halim bile yok hevesim yok amacım yok hedeflerim hayallerim ilişkim çevrem ailem her şeyden soğudum. Yardımcı olabilir misiniz. Teşekkürler

Yaşadığım sorunlar Okb ile mi ilgili?

OKB hastasıyım çocukluğumda olan bir şeydi zamanla unutmuştum sonra bir olaydan dolayı tekrarladı ve çok ağır şuan şuan ilaçla duruyorum eskisine göre toparladım. Doktorum benden MR istedi bunun sebebi ne olabilir acaba nörolojik bir şey mi? Ve son olarak bir sorum daha var bir şeyleri devam ettirememek her seferinde başa sarmak yani devam ettirmek isterken her seferinde yarım bırakmak çocukluğumdan beri var ve gerçekten elimde olan bir şey değil bu sizce okb den mi kaynaklı

Kendimi beğenmemekle nasıl baş edebilirim?

Merhabalar. Ben kendimi hiç beğenmiyorum hatta nefret ediyorum kendimden. Dış görünüşüme o kadar takığım ki sürekli bunu değiştirmek için diyetler makyaj gibi şeyler yapıyorum. Bunun hastalık olduğunun farkındayım ama diğer kızlara baktıkça kendimden soğuyorum. Bu durum beni de yıprattı hayatımı da. Sırf vücudum kötü görünecek diye bir şey yiyemez oldum. Bununla nasıl baş edebilirim. Lütfen güzel bir tavsiye verir misiniz. Teşekkürler.