Psikoloji Kategorisi

OKB - Üzerime Sperm Bulaşır Diye Tedirginim

temizlik hastasıyım OKB tanısı kondu. Devamlı sperm bulaşır üzerime ve eşyalarım kirlenir diye tedirgin halinde ve her şeyimi silip yıkıyorum. Bu hastalıktan nasıl kurtulurum. Eşyalarım dışarda yere düşecek zannediyorum. Düştü mü düşmedi mi die emin olamıyorum sonra temizliyorum. Kendimden emin olamıyorum sürekli acaba oldu mu olmadı mı diyorum kendi kendime. Sorumu cevaplarsanız sevinirim. İyi günler. Güzel bir platform. Bu arada terapi görüyorum.

Kafamın içindeki düşüncelerden nasıl kurtulurum

1 senedir kafamın içinde yaşadığımı farkettim. Çok fazla düşündüğümü, bu düşüncelerin günlük hayattan çok fazla alıkoyan bir durum haline geldi. Düşüncelerimi dinlediğim zaman hep şunu farkettim; ilerde karşılaşabileceğim konuşmalara karşı önlem almak ve her karşı cevaba göre tekrar bir önlem almak ya da cevap vermek. Örnek vermem gerekiyorsa : babamdan bir şey isteyeceğim ve onun söyleyeceği her söz her cevap için bir cevap buluyorum o durum yasanma ihtimali olsa da olmasa da aklıma geliyor ve bilinçsiz bir şekilde senaryo kurmaya başlıyorum . Kafamda her senaryoya karşı kendimi korumak adına farklı bir senaryo kuruyorum ve dışarıdan sert bir dürtü ya da beynim tatmin olana kadar bu durum sürüyor. Yemek yerken oyun oynarken farklı bir iş ile uğraşırken birden farkına varıyorum ama bunun önüne geçemiyorum maalesef. Bu durum uyku durumumu günlük yasantimi çevreme olan tepkilerimi insanlara gösterdiğim davranışları çok fazla etkiliyor . Bu durumdan nasıl kurtulacağım bilemiyorum.

Saçlarımı koparıyorum

Öncekle merhaba. Hemen hemen 2 yıldır saçlarımı koparıyorum ve kendimi kontrol edemiyorum, koparmak istemiyorum ama sanki beynim benimle konuşuyor, yapmam için zorluyor. “Bir kereden ne olacak” “Bu son bir daha koparmazsın” “Ne olacak sanki” gibi. Kendime hakim olamıyorum, kopardığım saçları koltuğun yada yatağın arkasına atıyorum. Her yer saç oluyor, durduramıyorum kendimi, delirmek kafayı yemek üzereyim. Beni dinlediğiniz için teşekkür ederim 🙏 🙏

Neden yaşanmamış olayı aklımda yaşatıyorum ve konuşturuyorum?

kendimi çaresiz hissediyorum tükenmiş ve mutsuz çaresiz aklımdakileri susturamıyorum yarım kalmışlık var hayattan zevk alamıyorum yaşanmamış olayı aklımda yaşatıyorum ve yaşıyorum konuşturuyorum. yapamadıklarımı sürekli canlandırıyorum aklımda yaşıyorum neden ağlama istegi geliyor içimde geriye kalan bir acı ayrılık ve yedirememe duygusu hazmedemiyorum ayrılık acısı var sürekli yapamadıklarımı içimde yaşıyorum aklımı susturamıyorum sürekli bir tekrar içerisindeyim unutmam istiyorum hayatıma devam etmek istiyorum bana yardımcı olun lütfen

Ruhsal olarak kendimi nasıl iyi hissedebilirim?

Kendimi ruhsal olarak hiç iyi hissetmiyorum kafam çok karışık hiçbir şeye hevesim yok çok mutsuzum sürekli kendimi yorgun hasta hissediyorum içimde kötü hisler oluşuyor yaşamak çok manasız geliyo içim sıkılıyor bunalıyorum ne yapacağımı bilmiyorum çevremde beni mutlu eden kimse yok kendimi çok yalnız çaresiz hissediyorum değersiz hissediyorum şansız hissediyorum çok saçma ve gereksiz bi yaşantım var her şeyden herkesten sıkıldım ama mutlu da olmak istiyorum bilmiyorum kendimi hiç iyi hissetmiyorum.

Sürekli mutsuz hissediyorum, ne yapmalıyım?

Sürekli mutsuz hissediyorum. Bir kaç arkadaşım dışında kimseyle oturmaktan keyif almıyorum. Önceden çok eğlenceli komik bir insandım. Şimdilerde sanki herkes benden sıkılıyor rahatsız oluyor gibi hissediyorum. Buda beni iyice insanlardan uzaklaştırıyor. Bir ortam olsa bile bu düşünce etkiliyor beni sanırım ortamda sıkıcı ve olumsuz bir insana dönüşüyorum. Eğitimli, evli çocuk sahibi bir insanım ama küçük bir çocuk gbi tedirginim. Ne yapmalıyım diye düşünüyorum sürekli. İnsanlar benden uzaklaştıkça bn daha sevimsiz birisi oluyorum. Bu durum özgüvenimi bitirdi. Konuşmalarım hareketlerim eleştiriliyor sürekli. Önce sorun Bnde değil dedim ama çok kişide karşılaşınca şimdilerde içimde kendimden nefret eden biri yerleşmeye başladı gibi hissediyorum.

Duygusal ve takıntılı biri olmamak için ne yapmam gerekiyor?

Öncellikle merhaba, ben çok fazla duygusal birisiyimdir. Birisi bana bir şey dediğinde direk gözlerim dolar ve ağlarım. Bazen ağlamak istemiyorum ama kendimi tutamıyorum . Ağladığım zamanda ara sıra nefes alamadığım için geçici baygınlık geçiriyorum. Ve kafaya çok takan birisiyim birisi bana bişey dediği zaman onu 40 yıl aklımdan çıkarmam kendi kendime stres yaparım. Ve çok duyguları uçta yaşayan birisiyim ; mutluluğu, üzüntüyü , siniri ailemde bunu hoş karşılamıyor. Umarım yardımcı olursunuz iyi akşamlar.

Takıntı ve anksiyete için ne yapmalıyım

Genel olarak çok düşünen biriyim her ayrıntısını her ihtimalini düşünürüm. Özellikle duygusal bağım kuvvetli olan kişilerle olan sorunlarda en ufak şeyi beni resmen koparıyor hayattan üstünden çok uzun zaman geçse bile bu durum ruh halimi etkiliyor atlatmam çok uzun sürüyor ya da atlatamıyorum gayet mutluyken bu sadece iki saat sürüyor sonrasında kötü bi ruh haline bürünüyorum ve özellikle son zamanlarda sevdiklerimin yaşattığı güven sorunuyla sarsıldım ve genel olarak da depresif bir mod içindeyim geceleri birden hüngür hüngür ağlarken gündüzleri yaşamıma devam ediyorum duygularımın düşüncelerimin kontrolünü kaybediyorum yavaş yavaş. Eskiden çok daha enerjik pozitif neşeli bir insanken son iki senedir sessiz sakin kendini çok yorgun hisseden biriyim her şeye isteksiz ve umutsuz bakıyorum. Eski beni çok özlüyorum

Çok Değişkenim Kişiliğimi Anlayamıyorum

şimdi şu şekilde ben 17 yaşındayım 18 yaşıma girmeye bir ayım var bu aralar kişiliğim çok çabuk değişmekte ve sosyal siyasal dini olarak sürekli fikirlerim değişmekte aynı zamanda duygularımı çok zirvede yaşıyorum öfkelendiğim zaman sinir krizleri geçiyorum mutlu olduğum zaman havalara giriyorum üzüldüğüm zaman depresyona giriyorum her şey zirvede yaşıyorum ben bunları yaşarken de bazen kendimi bile anlayamıyorum çevremdeki insanların beni anlamasını beklemiyorum çünkü onlar benim sorunlarımla uğraşması gereken insanlardı birine çok çabuk bağlanıp çok çabuk soğuyabiliyorum en kötü özelliğini görüp hemen ondan uzaklaşabiliyorum hani bunu kendinde fark etmek beni gerçekten üzüyor çünkü böyle bir kişiliğin yok bazen oluyordu ve ben bunu yeni gelişiyordum ve ergenlik çağındaydım bunu ona bağlıyordum ama bu aralar daha sıkılaştı 2 günde bir siyasi görüşün çok çabuk değişebiliyor yani Türkiye gibi bir yerde bu çok normal ama yani bu kadar hızlı değişmesi bence normal değil o yüzden kendimi tanımak istiyorum kişiliğim nedir kişilik olarak böyle bir insan mıyım onu anlayamıyorum bunu durumda sürekli aile içerisinde tartışmalar yaşıyorum aynı zamanda arkadaş ortamında çok fazla değişiklik yapıyorum her yıl arkadaşlarımı değiştiriyorum yani sevmediğimden değil ufak bir kötü davranışlarını gördün de hemen uzaklaşıyorum onlardan ve arkadaşlığımı bozuyorum yani bu benim için iyi değil çünkü ben böyle bir arkadaş olmak istemiyorum kendimi arkadaşımın yerine koyduğum zaman ben iyi bir insan değilim bir insan olmam lazım benim

Konuşmakta Zorlanıyorum Sosyal Anksiyetem Yüzünden

Birileriyle konusmakta çok zorlaniyorum içime kapaniyor sadece kendimle konuşuyorum fillerin gözlerimi kirpiyorum kafamı sallıyorum geriliyorum bazı insanların yanında nefesim kesiliyor cevap veremiyorum sevgilimden ayrılmaktan korkuyorum gidebileceğini dair kaygım var ve bu yüksek düzeyde kaygilandiriyor beni kiskanclik yapıyorum daraltiyorum guvenmiyorum ewe girmek istemiyorum ama. disariya da çıkmak istemiyorum öz güvenim yok gibi hissediyorum kimseye güvenmiyorum stresliyim sakin olup hatamı toparlamak istiyorum artık