Psikoloji Kategorisi

Kendimde Hastalık Arıyorum

Sürekli kendimde psikolojik ya da fiziksel hastalık arıyorum. Bunu dışa yansıttığım zamanlar da oluyor elbette ama genelde kendi içimde bu durumu yaşayıp olumsuz düşüncelere kapılıyorum. Dışa yansıttığımda insanların bana hastalık hastası gözüyle bakmasını istemiyorum (çünkü öyleyim). Ama aynı zamanda gerçek sağlık problemlerimi (mesela midem rahatsızlandığında, başım ağrıdığında ya da salgın hastalık geçirirken) "ilgi çekmeye çalışıyor" diye düşünmemeleri için hiçkimseye söylememeyi tercih ediyorum. Hastaneye gitmeyi sevmiyorum ama sürekli hastaneye gidiyorum. Büyük bir ikilemin içindeyim. Hem hasta değilmiş gibi davranıp hem hasta olduğumu düşünmek rahatsız ediyor. Buna benzer olarak ailevi problemlerim hemen hemen herkeste olabilecek bir düzeyde (çok şükür büyük bir şey yaşamadım) ama sanki büyük problemim varmış gibi yansıtıyorum insanlara. Bunu tamamen farkında olmadan yapıyorum. Bana ailem hakkında soru sorulduğunda konuşmak istemiyorum. Biriyle flörtleşirken aile mevzusu açıldığında derinlere dalıyorum. O da zannediyor ki büyük bir sorunum var??Ama yok işte. Ailemi seviyorum onlarla mutlu olduğum anlar da oluyor. Böyle davrandığımda onlara nankörlük yapıyormuş gibi hissediyorum. Ya da hiçbir derdim yokken bir anda modum düşüyor ve insanlar bana ne olduğunu sorduğunda cevap veremiyorum çünkü cidden yok sadece varmış gibi yapıyorum. Tamamen ilgi açlığı olduğunu düşünüyorum çünkü başka bir sebep gelmiyor aklıma. İlgiyi herkes sever ama bu biraz "bana acısınlar ve acıdıkları için bana ilgi versinler" gibi oluyor. Bu durumdan aşırı rahatsızım. Düzeltemiyorum çünkü dediğim gibi farkında olmadan yapıyorum ve aşırı (fazla aşırı) düşünen bir insanım bu davranışlarımı gün değerlendirmesi yaparken fark ediyorum. Her kelimemi, her harketimi hatta mimiğime kadar tekrar edip bunun üzerinde saatlerce düşünüyorum. Uyku ilacı kullanıyorum (Desyrel) ama onun bile fayda etmediği günler oluyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Konu konuyu açtı bambaşka yerlere geldim ama içimi dökesim varmışşş.

Kendine olan öz saygımı nasıl kazanabilirim?

Bir zamanlar çok özgüvenliyken yıllar içinde bu özgüvenimi kaybettim, insanlar tarafından manipüle edildim ve kilom yüzünden zorbalandım beğenilmedim biliyorum insanların değil kendi standartlarıma göre yaşamam gerekiyor fakat her ne kadar böyle düşünsem de zamanla çevre baskısı vs insanı ister istemez etkiliyor zamanla bu kilo sorunu ve çok fazla manipülasyona uğramak da bende ciddi bir özgüven sorununa neden oldu öz saygımı geri kazanmak istiyorum ve bununla ilgili bana çok güzel destek olabileceğinizi düşünüyorum

Geceleri ayaktayım gündüzleri uykulu geziyorum ne yapabilirim?

Geceleri gözlerim cin gibi açık gündüz ayakta uyuyorum geceleri ne kadar iyi uyursan uyuyayım bu düzen hep böyle devam ediyor gün içinde ne kadar uykusuz kalırsam kalayım geceleri kesinlikle uyuyamıyorum ve bu durum bir süre sonra beni çok yoruyor çok fazla yöntem denedim ama olmuyor bitki çayı vs hiç biri işe yaramıyor maalesef destek ve yardımlarınızı bekliyorum iyi günler dilerim

Sorunlar İçimde Kaldıkça Mutsuz Hissediyorum

Sorunları durmadan içimde kaldıkça çok huzursuz hissediyorum konuşup çözmedikçe mutlu olmuyorum haricinde hep bi depresif havası. Ve sürekli gerginim hep sinirli oluyorum bu durumda çok ani bi patlama yaşıyorum sesim yükseliyor ama aynı şeyleri tekrarlıyorum geçiştirildikçe daha çok sinirleniyorum ve bağırıyorum biliyorum yanlış ama sesim çok yükseliyor ve iletişim halinde bu daha da huzursuzluk veriyor nasıl mutlu olabilirim nasıl bunu takıntı haline getirmeye bilirim ya da nasıl bu durumu göz ardı edip düşünmeyebilirim.

Tiksinti ve hayvan korkumdan nasıl kurtulabilirim

Öncelikle merhabalar bir hayvana karşı adını bile düşünmek istemiyorum söylemeyi yazmayı bırakın onu görünce(fotoğrafını) sesini duyunca böyle kolum bacağım titriyor birden kaldığım yerden hopluyorum geçen telde gezinirken karşıma geldi ve istemsizce telefonu fırlattım ve bes dakika hic kipirdatamadan durdum öylece ve 3 4 saat hic tele bakmadim bu hayvanla bir problemim yoktu taaki küçükken kuzenim o hayvanla ilgili bana birsey diyene kadar ne dediğini bile hatırlamıyorum ama o hayvanla ilgili birsey düşününce kaskati kesiliyorum elim ayağım titriyor birde benden söyle bir huy var mesela yanımda bir arkadaşım var ben dokunulmaktan normalde hic huylanmam ama mesela o bir ses çıkardı herhangi bir ses olsun problem yok yada beraber baya bor güldük o bana bir anda dokununca hopluyorum böyle ondan uzaklaşmak istiyorum bana dokununca tüylerim ürperiyor bu kim olursa olsun şimdiden çok teşekkür ederim

Özgüven eksikliğine ne iyi gelir

Öz güven konusunda geçmişe nazaran biraz daha körelmiş durumdayım. Hiçbir şeyi kendime yakıştıramıyorum. Dışarı çıkmaktan korkuyor sayılırım. Kalabalık bir ortama girdiğimde geriliyorum ve titremeye başlıyorum. İnsanlarla çok fazla göz teması kuramıyorum. İnsanların cümlelerinde sürekli art niyet arıyorum. Yaşamak artık büyük bir eziyet haline gelmiş durumda. Hobi edinmeye çalışsam da belli bir süre sonra sıkılıyorum. Kurslara kalabalık diye gitmiyorum. Bunun için ne yapmam gerekiyor. Öz güven kazanmam lazım

Takıntılarım var ve geçmişe çok odaklıyım ne yapmam gerek?

Ufak tefek gibi görünse de günlük yaşantımı olumsuz etkileyen takıntılarım var. Bir şeye belli sayıda dokunmak, bir şeyleri sürekli saymak, başka insanlara dokunduğumda dezenfektan ya da kolonya ile arınmak, gece uyumadan önce sırasıyla gerçekleştirdiğim rutinlerim gibi. Geçmişi aşırı takıyorum ve geçmiş yüzünden takıntılarım olduğunu düşünüyorum. (Eğer yapmazsam her şey kötü olacak. ) Vazgeçmeye çalışsam da başaramadım. Yaşamaktan artık keyif alamıyorum. Bunun için ne yapmam gerekiyor?

Bazen kendimi bilmediğim yerlerde buluyorum

Hafızamda bir sorun olduğunu düşünüyorum. Bazen kendimi neden orada oldugumu bilmediğim yerlerde buluyorum bu çok sık olmuyor ve tek başına yeterli bir sorun olduğunu düşünmüyorum fakat hafızamda normalde de büyük bir boşluk var. Geçmiş hakkında hiç birşey hatırlamıyorum. Ailemi tanıyorum, yabancılık çekmiyorum ama onlarla ilgili neredeyse hiç bir anıya sahip değilim. Günlüğüme yazdığım şeylere baktığımda bana ait hissettirmiyor. Duygularım çok değişken. Günlüğüme yazdığım birkaç şeyi buraya alıntılamak istiyorum. "Birlikte otostop çekmemiz, son otobüsü kaçırınca ki boşvermişliğimiz, kumların üzerinde çılgınlar gibi dans etmemiz, plajda az daha boğuluyor olmamız, dondurma yerken kazıklanmamız, gecelere kadar dolaşmamız. Sadece, sevdiğim insanlara senden bahsetmek istiyorum. Seninle gezdiğimiz şehirleri, birlikte yaptığımız şeyleri en önemlisi denize gittiğimiz geceleri anlatmak istiyorum. Çünkü seni düşününce aklıma gelen ilk şey deniz oluyor. ""Bunca zaman sonra bile silmeyi başaramadığım tek şey sensin. ""Benden birçok 'iyilik' istedin, hepsini seve seve yerine getirdim. Çıkış yolları ararken sapağı geçtiğimizi fark etmedim. Nihayetinde seni en yakın benzinlikte indirdim ve aracı denize sürdüm. ""Onlara dönüp, hiç birşey hatırlamadığımı söyledim. Herşeyi hatırlıyordum. ""Sadece silmeye devam et. Doğru anıyı bulana kadar zihnini darmadağın et. Yok et kendini, uzaklaş. Kim olduğunu bile bilmeden böl ruhunu. Sanki hiç yapmamışsın gibi, kaç. Sonra tekrar ayağa kalk ve çürümüş bedenini ruhuna kat. Yalan söyle ve gülümse. ""Beni duymanın senin için imkansız olduğunu söyledin, bu yüzden kağıda yazdım. Yazanları okuyamacak kadar uzağımdaydın, bende kağıdı suya bıraktım. Ve bu kez, suya dokunmanın senin için zor olduğunu söyledin. ""İki köpek ve bir kedimiz olsun, bahçeli iki katlı ahşap bir evimiz. Ağaçlar olsun etrafında ama ıssız değil. Komşularımız olsun, genç bir çift. Bahçemizde çiçekler olsun, güzel karanfillerimiz olsun. Komşularımız müziğin sesini sonuna kadar açsınlar bir gece yarısı, bizde ertesi gün işe gidecek olalım. Ama nasıl sinirliyiz. .. olsun bir orta yol buluruz çünkü birlikteyiz. "

Yaygın anksiyete bozukluğunun fiziksel tepkilerinde kafanın yukarı kalması durumu mümkün mü?

Merhaba, birkaç yıl önce yaygın anksiyete bozukluğu teşhisi kondu. Öncelerde sadece yolculuk anında olan bir tepkiyken şimdi hayatımın herhangi bir zamanında tetiklenip olmasından korktuğum bir durum haline geldi. Kas, nöroloji gibi fiziksel rahatısızlığım mı var acaba diye başka alanlarda doktorlara da gittim fakat bana psikolojik olabileceğini söylediler. Sebepsiz bir kaygı anında tabiri caizse içime bir öküz oturuyor ve sonrasında başımı yukarı kaldırıyorum ve aşağı indirme ile kontrol noktasında birkaç dakikamı alan bir durum oluyor, zaten sonrasında birkaç kere daha aynı atağı yaşayabileceğimden günüm berbat oluyor. Kafamı yukarı kaldırma anında nefes alabiliyorum, algım açık ama yutkunamadığım bir zaman oluyor. Önceleri atağım sonrasında yürüme bozukluğum da oluyordu biraz biraz kontrol etmeyi öğrendim ama şu başımı kontrol edememe hali günlük hayata tek başıma devam etmemi zorlaştırıyor. Bırakın yolculuk yapmayı bazen tek başıma dışarı çıkmaya korkuyorum kontrol edemezsem de atak geçirirsem diye. Gerçekten kafamı aşağı indirememe ve kontrol edememem halinde yaşadığım bu durum normal mi, gerçekten kaygılarım bu kadar bedenimi kontrol edebilir mi? Cevaplandırırsanız sevinirim.

meriilandd

Panik Atak Nedir Nasıl Yenilir?

Hiçbir şey yapmak istemiyorum sürekli ruhum daralıyor. Kapalı alanda rahatsız hissediyorum. Arada ölme korkusu hissediyorum. Yüksek sesten rahatsız oluyorum. Çok fazla düşünüp kendimi her şeye üzüyorum. Bazen nefesim yetmiyor gibi hissediyorum. Evimden uzaklaşmak farklı yerlere gitmek istemiyorum hep uyumak istiyorum. En ufak bir belirtide acaba hasta mıyım neyim var diye düşünüyorum. Bu hisler nedir ve geçmesi için ne yapmam gerekli?