Romantik İlişkiler Kategorisi

Göz göre göre sevgilisi olan birisiyle öpüştüm ve ondan kopamıyorum

ben 20 yaşında bir kızım. karşı taraf benim hoşlandığım insan profiline uyuyor ve eski iş arkadaşım. beraber çalışırken de çok iyi anlaştığımızın farkındaydım ama işlerin bu noktaya geleceğini hiç düşünmemiştim. düşünmemiştim ama engellemedim de. sevgilisi olduğunu bildiğim halde öpüştük ve artık bende bağımlılık yarattığını düşünüyorum. kısa bir süre sonra başka bir şehirde yaşamaya başlıycam ve sevgilisi de yaklaşık aynı zamanlarda bu şehre gelmiş olucak sanırım. ilişkisi zaten sağlıklı değil. hata yaptığımın ve ileride pişman olabilme ihtimalimin oldukça farkındayım ama kendimi geri çekemiyorum ve çekmek de istemiyorum açıkçası. zaten gidicem gidene kadar da anlık dopamine razıyım diye düşünüyorum sanırım. o napar bilmiyorum. tahmin edemiyorum çünkü cidden oldukça yalancı bir insan. kimseye söylemedim, onun da söylemediğini düşünüyorum ama emin değilim. dünya üzerindeki başka biriyle bunu konuşabilmek iyi gelir diye düşündüm ve ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. ne yapmalıyım?

Takıntılı olduğum biri var

10 senedir tanıdığım bir adam var, ne sevgili gibi ne arkadaş gibiyiz, şu anda küsüz. Bana değer vermediğini hissediyorum. Ama her seferinde onu haklı çıkarıyorum kendi içimde. Aklım sürekli ona gidiyor. Beni umursamadığını gördükçe iyice takıntılı hale geliyorum, yazmıyorum aramıyorum ama aklıma sürekli geliyor. Bana çok değer verdiğini söyler her seferinde ama bunu hissedemiyorum. Kendimi suçluyorum acaba o haklı mı ben mi abartıyorum çok şey istiyorum diye. Ne yapabilirim, kim haklı

hayatım hep ihanetlerle geçti ve hiç hesap soramadım şimdi sorarsam bu sınavı vermiş gibi hissedeceğim yapmalı mıyım?

merhaba, 20 yaşındayım çocukluğum babamın ihanetlerine şahit olarak geçti şuan zaten annemi en son aldattığı kişiyle evli ve ben babama neden onu seçtin diye hiç soramadım hep güven problemleri yaşadım ve ilk ilişkimde aldatıldım bunu öğrenmemin üzerinden 1,5 yıl geçti onu artık sevmiyorum ama başkasına tercih edilmeyi kabul edemiyorum ve eski sevgilim aklımdan çıkmıyor onu ilk tanıdığımda çok farklı biriydi ilişkimizin sonlarında tamamen değişti ve babamın aynısıydı. hayatım hep başa sarıyor gibi hissediyorum ve sanki artık ondan da hesap soramazsam hayatım boyunca böyle insanlarla uğraşacağımı düşünüyorum tabiki nasıl bir açıklama yapacağını da merak ediyorum çünkü aldatıldığımı öğrendikten sonra tek kelime etmedi bana bu hesabı sorup defteri kapatmak istiyorum yapmalı mıyım?

Kendimi sürekli ona dönerken bulup sonrasında ayrılan taraf ben oluyorum neden?

nefretde kussam engellesemde aradan bi zaman geçtikten sonra kendimi tekrardan onu özlerken buluyorum çok anlamsız ve geri dönüyorum tekrar aynı seyleri yasıyorum buna rağmen hiçbişekilde ona olan öfkem hiç diri kalmıyorda aklım iyi olan herşeyi kafamın içinde tekrarlıyor bi zaman oluyor ve sadece iyi olan şeyleri hatırlıyorum bu yüzden kötü olduğumda o zamanki gibi tekrardan iyi hissetmek için ona döndüğümde bana ilişkinin en başında iyi davranacağını bildiğim için sanki ondan naşkası bana iyi gelmeyecek gibi sadeve kendimi avutuyormuşum gibi geliyor hep iyi hissetmek için beni aynı yerimden yaralayan o eve hep geri döndüm

Ben bencil miyim?

İlişkim 3 yıllıktı bu süre zarfında ailesiyle hiç tanıştıramadı çünkü annesi psikolojik olarak sıkıntılı biriymiş kimseyi istemiyormuş oğluna bu yüzden de kardeşine babasına çatıyormuş sözel fiziksel şiddete başvuruyormuş o yüzden kardeşinin etkilenmemesi için söyleyemiyormuş ben de artık dayanamadım bu ne kadar sürecek böyle diye git dedim söyle yani gerekirse kardeşin yurtta okusun ben olsam da olmasam da zaten kardeşin etkileniyor kavgalardan evde hep bir kavga hali bana dediği annemin sakinleşmesini bekliyorum kardeşi mezuna kaldı ona kalsa evden ayrılmasını bekleyecek zaten aynı ilde okumak istiyor kız da ne yapacağımı bilemedim

Sevgilimin değişmesini beklemek ne kadar doğru?

3 yıllık bir ilişkiydi bu süre zarfında ilişkideki birçok beklentim söylediğim halde gerçekleşmedi bunlardan biri de özel gün kutlama küçük bir hediye veya sürprizdi ben onunkini her seferinde kutladığım halde o hep bahanelerle geçiştirdi ben alışkın değilim aklıma gelmiyor vs bunun dışında ailesiyle hiç tanıştıramadı çünkü annesi psikolojik olarak sıkıntıları varmış kimseyle olmasını istemiyormyş bu arada yaşlarımız 23-26 annem sürekli kavga çıkarıyor babama kız kardeşime zarar verir fiziksel sözel olarak diyor kardeşi de 18 yaşında o etkilenmesin diye bekletip duruyor ben de bencil olmak istemiyorum git konuş söyle aileni karşına al gibisine ama bu yaptığı da doğru gelmiyor sonuçta yarın bir gün yuva kuracağız bu durumda ona nasıl akıl vereceğimi bilmiyorum ne doğru ne yanlış onu da anlayamıyorum

Unutmak için ne yapmam gerekiyor?

Yaklaşık 6 ay önce biten bir ilişkim var daha önce yaşadığım tüm iliskilerimden oldukça farklı ve yoğun hisler besledim karşılığını da alıyordum tabi ki hem kariyer hem de kişilik acisindan bana uygun biri değildi ben de daha fazla uzatmak istemedim ve bitirdim bu kararı benim almış olmama rağmen hâlâ atlatamıyorum ve yaşadığım hiçbir şeyden zevk alamıyorum. Bu konu hakkında yorumunuzu bekliyorum. Neredeyse her gece rüyalarıma giriyor. Gün içinde hep aklımda oluyor onunla kurduğum hayaller yaşadığım güzel anılar gözlerimin önünden bir an bile gitmiyor .

Bulunduğum ilişki içerisinde çok fazla suçlu hissediyorum ne yapmalıyım?

geçmişte yaptığım hata yüzünden kendimi sürekli alttan alma ihtiyacı duyuyorum zamanında o hatayı yaptım evet oda bunu sineye çekip affettik ve zamanla onun bana değersiz hissettirmeleri manipülasyonlar aşşağılık kompleksi bunlar ardı ardına dizildi ve sürekli affedici barışmak isteyen taraf ben oldum ona bana nasıl hissrttirdiğini söylediğim zaman sorun oluyor ve ben iyi olmadan da düzelemiyoruz merak edilmediğimi görüyorum sormadığını bu ilişki için çabalamadığını ama sanki hala o hata yüzünden ayagımı çukurun içinden çekemezmişim gibi buna hakkım yokmuş gibi hissediyorum ne yapmalıyım

Sevgilim ile aramızdaki bağ kötüleşti ve ayrıldık

8 aydır beraberdik son 2 ayda çok fazla tartışma yaşamaya başladık. Ailemle tanıştı ve tavırları beni çok üzdü kırdı ona tüm düşüncelerimi söyledim. Onunda paylaşmasını istedim ama bazen anlattı bazen anlatmadı. Ben ona bazen ağır laflar söyledim mesela ölen köpeğinin ardından hemen yeniden benzer bi köpek aldı bu konuda ona çok kızdım. Gidip geri verdi ve kuş aldı yerine ve bu kuşu bana verdi kendisi şehir dışına çıktığı için. Ben kuşu çok seviyorum ama bana onu hatırlatıyor. Annesiyle konuşmuyor babasını aldatmış ve sevgilime kötü şeyler yaşatmışlar. Ben ondan ayrıldım beni çok kıskanıyordu sınır çizemiyorduk ve ayrılırken bana ailemle alakalı kötü şeyler söyledi, benle alakalı, kalbimi kıracak tüm sözleri söyledi. Sonra arkadaşlarımı arayıp onla konuşmayın yalnız kalsın akıllansın biz barışıcaz demiş. Sonra evet konuştuk ve buluştuk akşamına beni yalnız bırakan o benle konuşmayan arkadaşlarınıda çağırdı bana hakaret ettiler bende bunları neden çağırdığını sordum konuşmak istediler falan dedi. Onun kıskandığı benim konuşmamı istemediği bi arkadaşım vardı ben onu çağırmadım kendi aramızdaydık ve ona çok kızdım kalkıp gittim telefonla aradım. Dalga geçer gibi konuştu etti sonrasında sen değişmezsin falan dedi hep beni üzüp kırıyosun başkalarını terch ediyorsun dedi. Barışmadık, çok uzun bi mesaj attım başkalarının ilişkimizde olmasını istemediğime dair ve onu sevdiğime o yokken çok üzüldüğüme tekrar görünce anladığıma dair. Ama cevap bile vermedi umrunda olmadı. Oda bana hakaretler etti ve kabullenmiyor söylemiyor sadece benim yanlışlarımı görüyor ve benle görüşmek konuşmak istemiyor. Çok acı çekiyor ve üzülüyorum başka kimsem yok, sizce bu süreci nasıl atlatırım bu arada ben ilaç tedavisi görüyorum şuan aktif olarak prozac kullanmaktayım epizod ve majör depresyon tanısı konulmuştu faydası olurmu bilmiyorum.

Travma nasıl atlatabilirim ve sevildiğimi nasıl anlarım?

Çok kötü dönemden geçtim, sevdiğimin ailesi tarafından haksızlığa uğradım, iftira atıldı. Ama ben sevdiğim kişiyi bırakamıyorum çünkü çok seviyorum. Sevdiğim ile aram çok bozuk hiçbir şeyi halledemiyoruz hep tartışma yaşıyoruz ve ben artık sevildiğimi hissetmiyorum bu olayları nasıl atlatabilirim. Kendimi bile yakınıma anlatamıyorum. Çok yorgunum, bitkinim. hep ağlıyorum hiçbir şeyi kaldıramıyorum artık. Ben eski ben olmak istiyorum, iyi olmak istiyorum. Günüm sadece ağlamak ile geçiyor. Sevdiğimin her hareketi bana batıyor, eskisi gibi değil bana. Beni sevdiğini söylüyor ama ben bir türlü inanmıyorum,