Sosyal HayatKategorisi
Arkadaşlıklar, tanıdıklarla ilişkiler ve toplum içindeki yerimiz zamanla değişebilir. Kendini daha iyi ifade etmek, bağ kurmak ve sosyal ilişkilerde rahat hissetmek herkesin ihtiyacı olabilir.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Bir kadını nasıl aklımdan çıkarabilirim?
Markette sıra beklerken MUAZZAM güzel genç bir kadın gördüm yanına gidip konuşmayacaktım ama o an ondan başka birşey düşnemiyordum, başım kaynıyordu sanki birşey yapmam lazımdı ama hiçbirşey yapamadım, Onu sadece seyredebildim. Onu takip edip nereye gittiğini öğrensem bile bana bir faydasının olmayacağını biliyordum. Kendime neden diye soruyorum beni rahat bırakmıyor kafamı kemiriyor hala unutamadım. Bu hisler bana bu kadar ezik hissettirip beni bu kadar kahretmesi normal mi?
Neden hep dışlanıyorum
Kendimi bildim bileli dışlanıyorum bir ortamda dışlanması gereken biri mi var illaki ben oluyorum artık dış görünüşümden mi karakterimden mi bilmiyorum ama mesela ortaokulda da dışlandım lisede de şu anda da bir arkadaş grubum var biriyle aramız iyi mesela ama diğeriyle aramız iyi mi tam kestiremiyorum diğer arkadaşımızın mesajlarına anında ya da birkaç dakika içinde cevap verirken bana saatler hatta ertesi gün cevap verebiliyor gerçekten beni umursamıyor galiba hadi diğerleri neyse de kendi arkadaş grubumda dışlanmak en kötüsü sadece mesaj da değil birkaç kere konuşurken de olaya beni katmadığı da oldu sadece diğer arkadaşımızın ismini söyledi ben de ne yapacağımı bilmiyorum yüzüne direkt söyleyemem bu sefer daha da soğuyacağını düşünüyorum mesela ben de ona bana davrandığı gibi mi davranmalıyım öyle yapmayı düşünüyorum sizce anlattıklarıma göre gerçekten dışlanıyor muyum yoksa bu benim kuruntum mu
Bu dünyada mutlu olmak neden zor?
İnsanların isteklerini yerine getirmek, onların istediği gibi olmak, mükemmeliyetçi gibi davranmak vb. durumlar derken hayatta mutlu olamam gibi düşünmeye başladım. İlişkiler önemli fakat onların düşünmediği gibi düşünmek ya da onların yapmadığı eylemleri yapmak tuhaf algılanıyor. Değişik, sorunlu benmişim gibi hissettiriyorlar. Kendi duygularım, düşüncelerim yok sayılıyor. Kimseyle konuşmak istemiyorum artık. Ben değersiz miyim değil miyim anlamıyorum artık. Uzaklaşmak istiyorum. Kendimi motive edecek bir şey de kalmadı zaten. Hayat yorucu biliyorum ama artık fazla geliyor. İleride ne yapmak istediğime karar veremiyorum. Tek başıma kalmak istiyorum. Ne olacak bu gidişat bilmiyorum. Benim gibi olanlar illaki vardır. Onlar ne yapıyorlar? Ben ne yapmalıyım? Yardımcı olur musunuz? Teşekkürler.
Kendime yeterince değer vermiyorum neden?
Merhaba sayın psikolog. Çevremdeki insanların söylemleri ile uyandım. Kendime yeterince değer vermediğim söylendi ve şok olup inkar edip öyle bir şeyin olmadığını söyledim ancak sonrasında bana açıklamalarda bulundular. Kendi işim olsa bile başkalarının işlerine öncelik veriyormuşum, başkasına geri almamaksıxın borç veriyormuşum, insanların bana karşı incitici söylemlerini görmezden görüyormuşum. Bu açıklamalardan sonra üzerine günlerce düşündüm ve gerçekten öyle olduğuna ikna oldum. Ama ben bunları yaparken kendimden veriyormuş gibi değil de daha çok bi başkasına yardımcı oluyor gibi hissedip mutlu oluyordum bu konuda neler yapabilirim
Kendimi aşırı yalnız hissediyorum
Çocukluğumun ortasında büyük bir apartmana taşınmak zorunda kaldım. Annem ve ablam neredeyse asosyal sayılabilecek insanlar ve büyüdükçe ben de öyle olduğumu hissediyorum. 8 senedir bu binada olmama rağmen mahalleden bile tek bir arkadaşım yok son sınıfım ve okulda 3-4 arkadasim var sadece. Yaz aylarının gelmesinden nefret ediyorum çünkü dışarıda arkadaşlarıyla eğlenen yaşıt kızları görünce kıskanıyorum. Diğer insanların ya çok samimi kuzenleri ya da çok samimi arkadaşları var. Ama benim aşırı samimi olduğum enim diyebileceğim bir kuzenim ya da arkadaşım yok hiç olmamadı da. Çekinik bir insan değilim kendimi iyi ifade edebilirim , topluluk karşısında iyi konuşabilirim ama kendimi yetersiz hissediyorum sanki utanç vericiymişim de arkadaş edinmeye hakkım yokmuş gibi hissediyorum. Kalıcı arkadaşlığım hiç olmadı ya o kadar samimi değildim ya da bazı faktörlerden dolayı bitmek zorunda kaldı. Arkadaşlarımla olsam bile diğerlerinin hep daha iyi dostlukları olduğunu düşünüyorum. Daha çok genç. Olmama rağmen tüm yazı evde geçiyorum ve kendimi yaşlı gibi görüyorum. Her günü aynı geçiyor. 17 yaşındayım ama ne kimseden hoşlandım ne biri benden hoşlandı ya da aşırı keyif aldığım bir arkadaşlık anım var. Neden böyle oluyor ne yapmalıyım?
Arkadaşlık, zorbalık ve sınır koyma
Ben liseye yeni geçtim ve orda bir arkadaşım oldu başlarda herşey çok iyi gidiyordu yaklaşık 8-9 ay arkadaşız ve artık bazı şeyler beni çok rahatsız etmeye başladı örneğin belki basit veya küçük görünebilir ama benim kalbimi kıran şeylerdi ve artık beni kullandığını düşünüyorum mesela benden kendi interneti olmasına rağmen sürekli benim internetini kullanmak isterdi kendi internetinin çekmediğini savunarak bende her defasında sesimi çıkarmadan veriyordum ya da mesela bana sürekli ben çok utangacım diyerek herşeyi bana söyletirdi arkadaşlarımıza veya hocalarımıza bir şey söylememiz gerekse sürekli beni devreye sokuyordu ve bende buna sessiz kalıp ne istiyorsa yaptım ya da en basitinden Instagram'da onun takma adını güzel bir şey olarak değiştiriyorum ama o bana aynı şeyi yapmiyor bilmediğini iddia ediyor ama bana sürekli kötülediği bir arkadasına yapmıştı belki küçük ama bana yalan söylemesi ve benim ona verdiğim sevgiyi değeri onun bana vermemesi kalbimi kiriyor ama artık kaldıramıyorum en son geçen gün eski sevgilim yanımdan geçerken bağırarak (onu sevmediğimi bilerek) " ne onula barışmak mı istiyorsun" diyerek beni küçük düşürmeye çalıştı yapma dememe rağmen devam edip bunu sınıfta diğer arkadaşimla tekrarladı bende artık dayanamadım ve biraz üstüne düşününce benim haklı olup susmak istemediğimi karar verdim mesafe koymak istedim bugün onun takma adını sildim ve bana yazdı bende içimdeki herşeyi söyledim ona karşı " rahatsız oluyorsan söyleseydin" dedi zaten söyledim ama o esnada beni dinlemediği için duymadı tabi bugün biraz kavga ettik ben amacımın onunla kavga etmek değil sadece gerçekleri görmesini sağladığimi söyledim bana tavır aldı ve aynı okul aynı sınıf aynı sıradayız ona karşı nasıl bir tavır sergilemeliyim ve kendimi çok yalnız hissediyorum okulda pek çok arkadaşım da yok ondan daha yakın kendimi berbat hissediyorum ne yapmam gerekiyor okulda ona karşı davranışlarım nasıl olmalı?
Toksik arkadaşlık
Yaklaşık sekiz aydır arkadaş olduğum biriyle sorunlar yaşıyorum. Başta ona güvenip her şeyi paylaştım ama zamanla beni kullanmaya başladı. Kendi yapmak istemediği şeyleri bana yaptırıyor, sınırlarımı umursamıyor. Özel hayatımla ilgili bilgileri iznim olmadan başkalarına söylüyor, bu beni çok rahatsız ediyor. Benim sosyal medya şifrem onda onunkinide bende vardı benim hesabımdan baskalari hakkında konuştuğu şeyleri delil olarak kullanmam için silmiş mesajları ve kendi şifresini değiştirmis muhtemelen beni suçlu gösterecek şekilde mesajları arkadaşlarıma gösterip beni tehdit edecek ben ne yapacağımı bilmiyorum ve çok korkuyorum Bana karşı saygısızca davranıyor ve bu durum beni hem psikolojik hem duygusal olarak çok yıprattı. Kendimi yalnız, değersiz ve güvensiz hissediyorum. Artık sağlıklı, karşılıklı saygı ve güvene dayalı arkadaşlıklar kurmak, kendimi daha iyi hissetmek istiyorum. Kendime ait bir çevre kurmak istiyorum kimseye güvenemiyorum sorunu kendimde aramaya başladım lütfen bana yardım edin.
Gelecek kaygısını nasıl yenerim
Merhaba benim gelecek kaygım son zamanlarda artış göstermeye başladı özellikle ailemin evlenmemeyi söylemesi yaşımın geçtiğini söylemesi ve yalnızlık korkusu çok artmaya başladı Ben ise sosyalleşmekte pek başarılı biri değilim kızlarla konuşmak o kadar zor geliyor ki çok hızlı konuşuyorum kekeliyorum heyecandan ve bu hayatımi olumsuz etkiliyor ve eleştirilmekten korkuyorum insanların düşüncesinin çok önemsiyorum ve bu benim hayatım olumsuz etkiliyor kendimi ise arka plan atıyorum önce başkaları mutluluğu diyorum başkalarını destek olurken kendime karşı bir acımasızlığım var mükemmeliyetçi bir tutumum var ve bu dünyada tek başıma kalmaktan korkum var uzun süredir tek geziyorum biri olduğu zaman ya da bir topluluk olduğu zaman rahatsızlık duyuyorum eleştirilmekten ya da alay edilmesinden bunu nasıl cozebilirim teşekkürler
zorbalık yüzünden yalnızım ve arkadaşlık kurmaya korkuyorum
Okulda bana yapılan haksızlıklar nedeniyle çok yalnızım ve sınırlı sayıda arkadaşım var ve onlar da yakın zaman içinde nakil aldıracaklar okulda kendimi çok yalnız hissediyorum ve herkes tarafından kötü bilindiğim için sosyal olmaya arkadaşlık kurmaya korkuyorum aileme nakil aldırma konusunda çok ısrar ettim ama maalesef almıyorlar ve ben artık gerçekten çok kötü hissediyorum okulda aşırı yalnızım çok sıkılıyorum ne yapmalıyım?
Sohbet kuramıyorum ve devam ettiremiyorum nasıl düzeltirim?
12. sınıf öğrencisiyim sohbet kuramıyorum ve devam ettiremiyorum ne yapmam lazım? Samimi olduğum arkadaş ortamımda bile sohbet kuramıyorum ve devam ettiremiyorum bir yere gezi olacağı zaman arkadaşlarım sohbet etmiyon susuyon diyiyp yanıma oturmuyolar ama beni bu halde kabul ediyorlar ortaokulda hatırladığım kadarıyla yine de sohbet edebiliyordum sonra liseye geçince yakın arkadaşım benimle konuşmayı bıraktı iyice sohbet kurma veya devam etirmem düştü yeni arkadaşlar edindim samimi olduk ama yine de sohbet edemiyorum ve Allah izin verirse üniversiteye geçeceğim seneye korkuyorum artık ya sohbet edemezsem sıkılırlarsa devam ettiremememden sıkılırsa ya sohbet kuramazsam birini sevdiğimde onunla ya sohbet kuramazsam ya devam ettiremessem beni sevmezse artık içimi yiyor içim acıyor içten içe beni çürütüyor öz güvenim yoktu çok ama artık öz güvenli olmaya çalışıyorum ve bu konuda bir tık geliştim ama sohbet konuşunda hiçbir gelişme yok sınıfta oyun oynarken sohbet edebiliyoruz onda gene çok sohbet edemiyorum onlar ediyor ben susuyorum biri fikrimi sorduğunda tam söylicekken arkadaşım atlıyor gene söyleyemiyorum artık bıktım bu durumdan iyi bir şekilde değişmek istiyorum sohbet kurma devam ettirme yanımda sıkılmamalarını istiyorum ama illaki her zaman sıkılmayacaklar diye bir şey yok o an yorgun olur anlarım ama her zaman sohbet edememe kuramama artık beni bitiriyor okul bitince yazın garsonluk ya da sohbet gerektiren bir yerde çalışmayı düşünüyorum para için değil kendi mi geliştirmek sohbet kurmayı devam ettirmeyi geliştirmek için düşünüyorum sizce işe yarar mı? Beni geliştirir mi? Yardımlarınız ve düşünceleriniz için şimdiden teşekkür ederim.