Sosyal Hayat Kategorisi

Kendimi ifade edemiyorum

Kendimi çok yetersiz hissediyorum ortamlarda konuşamıyorum heyecanlanıyorum kelımeler bir bırıne gırıyo ve ortaya komık sözler çıkıyor çok utanıyorum sırf yanlış bi cümle kurmıyım diye bazen en iyi bildiğim konuda bıle susuyorum hemen kırılıyorum da ınsanların beni kırmasından bnım insanları kıracagımdan korkuyorum bunun için ne yapmalıyım bana yardımcı olmanızı istiyorum istedıgım şekılde kırılmaktan kormıyarak konuşmak istıyorum yapa bılecegıme de ınanıyo rum

Sevip sevmediğimi nerden anlayabilirim

Sevip sevmediğimi anlayamıyorum ve kafamda deli sorular oluşuyor yıpratıyor ne hissettiğimi anlayamıyorum sevdiğimi yada asık olduğumu nasıl anlayabilirim karşı taraf sonsuz seviyor ama bende aynı sekilde seviyomuyum yoksa o sevdiği icinmi seviyorum bunu anlamakta zorluk çekiyorum ve insanların ne dediğini de çok umursuyorum 3. Kişilerin söylediği şeyleri çok kafama takıyorum sorunum bu nasıl düzeltebilirim yardım ederimisiniz görmek istiyorum ama seviyomuyum bilmiyorum sevmiyorsam nasıl görmezden gelebilirim görmediğim zaman çok aklıma gelmiyor ama gördüğüm zaman yine aynı durum oluyor

Sosyal anksiyetemi nasıl yenerim

Çok sosyal bi insan değilim yeni bi ortama başladım ve yalnızım herkes arkadaşlarıyla geziyo ama ben bi kelime bile konuşamıyorum ne yapmam lazım kimse ile konuşamıyorum çok zor geliyo birine bile selam veremem aşırı utangaç bi insanım konuşmaktan çok çekiniyorum ve bisey yapmak bile yük geliyor artık hiç biseyi kaldıramıyorum sadece uyumak istiyorum ama olmuyo gelecek kaygısı var acaba sınavı gecebilirmiyim yapabilirmiyim gibi

Geç kalmışlık hissi ile baş etme

Kendimi hiç iyi hissetmiyorum herşeye geç kalms gibi hissediyorum ve bu beni çok üzüyor. Nasıl bu hissten kurtulurum bilmiyorum hayatımın en önemli yıllarında hep ailevi sorunlar ile uğraştım ve atamadım sanki bir benim hayatım yolunda değil ben hep kaldım gibi hissediyorum. Hep en önemli zamanlar bir sorun çıktı ve ben o stresi o anı bir türlü yonetemedim yenik düştüm hislerime ne yapmalıyım

En yakın arkadaşımın olmaması?

en son 8. sınıfta kardeşim dediğim aşırı yakın olduğumuz sürekli birbirimize gidip geldiğimiz bi arkadaşım vardı 4 yıl arkadaştık farklı liselere geçince konuşmadık ve bazı olaylar oldu o gün bugündür hiç yakın arkadaşım ve kardeşim diyebileceğim biri olmadı şimdi takipleşiyoryz onun birsürü yakın arkadaşları var ben hâlâ onun bıraktığı yerdeyim onunla farklı bir bağımız vardı ya ondan sonra kimseyle o kadar yakın olamadım onun yerini dolduramadılar sevgiliden falan daha öteydi o sizce neden onla böyle bi bağ kurmuş olabilirim ve sanki eski sevgilimmiş gibi unutamıyorum onu

nasıl özgüvenli olacağım?

hic ozguvenim yok bi ortamda atılamıyorum hep sessiz kalıyorum baskılayan bişey var sanki iletisim becerim düstü ve gecen seneden arkadaslarımla cok iyi anlasıyodum eğlenceliydim bu sene ayrı sınıflara düştük böyle kendimi onların yanında ezik hissediyorum alışamıyorum sanki sohbet etcek bisey bulamıyorum donuk kalıyorum eski ben yok bu yeni sınıfta da sessiz kalıyom dalga gectiler bikac kere görmezden geliyorum arkamda otueuyo bide yanımdaki kız da cok sessiz sınıfta popülerler var mesela benden üstün görüyorum konusmaya çekiniyorum onlar da benle konusmuyor ezik olmak istemiyorum napıcam

Saygısızca davranışları nereye kadar alttan almaya devam etmeliyim?

Arkadaş çevrenin genel olarak yaşadığım durumlarda çok basit gibi görünse de sürekli yapılınca çok rahatsız eden saygısızca bulduğum davranışlarda bulunuyorlar örnek vermem gerekirse bir tanıdığımla konuşurken onunla aram iyi ya da kötü dahi olsa benim yerime cevap verme, veya Yeni birşeye başlayacağımi ifade ettiğimde alttan alttan dalga geçme gibi davranışlar işin kötü tarafı su ki arama mesafe koyduğum takdirde de yalnız kalıyorum ne yapmalıyım konuşulabilir bır konu değil açıkçası belirttiğim takdirde abarttığım düşünülüyor

Kendim, sosyal hayatım için ne yapabilirim?

Sosyal hayatımda birçok sorunla üst üste karşılaştım. Yakın arkadaslar ile arama mesafeler girdi cok yalnız hissetme durumu var Her seferinde çaba gösterdim elimden geleni yaptım onlar için en zor zamanlarında yanlarında oldum ama aynısını son zamanlarda kendi zor zamanım olunca göremedim. Ne yapmam gerekiyor? Onlara nasıl yaklasmalıyım? Kendimi cok yalnız hissediyorum ve çabalama isteği bi süreden sonra kalmadı bende de daha artık.

Fazla düşünmekten nasıl kurtulurum?

Okulda erkek arkadaşımla yürüyorduk(sadece arkadaşız) sonra bizi öğretmenlerimiz gördü ve bizi sevgili sanmaları düşüncesi korkutuyor çünkü böyle şeylerden hiç hoşlanmıyorum ve birkaç öğretmenime sevgili yapmayı hiç sevmediğimi söyledim anneme sordum annem bişey olmaz ama fiziksel olarak yürürken biraz daha uzak kalmalısın dedi farketmeden yakın yürümüştüm yanlış anlamış olmaları kaygılandırıyor bu düşünceden kurtulamıyorum gidip konuşmakta istemiyorum ama ne düşündüklerini gerçekten merak ediyorum ve gerçekten bunu hiç düşünmemiş hatta dikkat etmemiş bile olabilirler çünkü bence bi kız ile bi erkek gerçekten arkadaş olabilir onlar da böyle düşünüp doğal bi arkadaşlık olarak görmüş olabilirler

Herhangi birisiyle sohbet edemiyorum

Kendimi bildim bileli sohbet muhabbet edememe sorunum var ama sorun özgüvenle vs alakalı değil. Direkt aklıma bişey gelmiyor. Çok samimi olduklarımla yine bi nebze muhabbet dönüyor. Bu sorunu nasıl çözebilirim veya bir çözümü var mı ?