Sosyal Hayat Kategorisi

İnsanları kendimizden neden uzaklaştırırız?

Hayatıma birisi girdiğinde o kişinin bir gün mutlaka gidecek düşüncesiyle hareket edip üzülürüm veya kırılırım diye asla çok yakın olamıyorum ya da çok paylaşım yapmak istemiyorum. Boşa zaman kaybıymış gibi geliyor. Zaten hayatımdan çıkacak bir insan için neden uğraşayım ki buna değer mi diye düşünüyorum. .Bu sorunu bir türlü aşamıyorum, aslında hayatımdan çıkartırken zorlanıyorum yine ama sonuçta bağlanıp üzülmekten iyidir diye düşünüp kendimi bu şekilde teselli ediyorum. Bu durumu nasıl aşabilirim?

Hiçbir şey yapacak enerjiyi kendimde bulamıyorum ne yapmalıyım?

Herkesten ve her şeyden hayattan çok geride kalmış gibi hissediyorum sanki herkes çok iyi ama ben onlara yetişemiyorum bı yerden başlamak istiyorum ama bunun için gerekli enerjiyi de kendimde bir türlü bulamıyorum durduk yere ağlamak istiyorum sadece ağlamak beni rahatlatan tek şey bu gibi. yalnız kalmak bana iyi hissettiriyor diye düşünüyorum hiç kimseyle konuşmak gerekmedikçe muhattap bile olmak istemiyorum. çevrem farklı düşünsede beni rahatlatan tek şey ağlamak ve uyumak

Erkek arkadaşım beni oyalıyor ve ayrılamıyorum ne yapmalıyım?

Merhabalar bir erkek arkadaşım var ve 3 yıldır beni evlilik için oyalıyor gibi hissediyorum ve hayatımı tamamen kısıtladı çalışmama izin vermiyor istediğimi giyemiyorum ve makyaja kadar karışıyor sürekli sinir krizleri geçiriyorum kadın gibi hissetmiyorum ve ondan kopamıyorum onu sevmiyorum artık ama ayrılamıyorum annemi kaybettim geçen sene vefat etti tek başımayım kimden nasıl akıl alacağımı bilmiyorum beni aldattı birde 5 kere ne yapmalıyım gözü hep dışarda sürekli çapkın hareketleri

Mutlu olmak için ne yapmam lazım eskisi gibi mutlu olmak istiyorum sadece

Artık eskisi gibi mutlu değilim eskiden yapmaktan mutlu olduğum şeyleri yaparken artık mutlu olmuyorum sürekli ağlamak istiyorum sadece en ufak şeylerde bile gözlerim doluyor aniden gelen baş dönmeleri ağlama hissi beti bitiriyor içimde sürekli ağlama hissi var sebebi ne neden böyle oluyor bilmiyorum uzun zamandır kötü hissediyorum saki bütün hayat üstüme üstüme geliyor gibi oluyor eskisi gibi mutlu olmak istiyorum

Sosyal ilişkilerim zayıf nasıl güçlendiririm?

İnsanlarla ilk kez tanışırken gayet rahat ve özgüvenliyim. Tanıdığım insanlardan bir süre sonra uzaklaşıyorum. Muhabbetim ilerlemiyor. Uzun muhabbetlerden çok sıkılıyorum dinlemek ve konuşmak istemiyorum. Bana normal gelen sesim çok kısık çıkıyormuş çoğu beni duymadığını söylüyor bu beni çok rahatsız ediyor. Toplum içinde konuşurken sesim titriyor, ilgi odağı olduğumda yüzüm kızarıyor. Utanıyorum ve belli oluyor. Normalde çok iyi bildiğim konuyu anlatamıyorum kelimeler karışıyor harfleri yutuyorum. Ne yapmalıyım

İnsanlar beni sinirli sanıyor bunun önüne nasıl geçerim?

Günlük hayatta çok kez sakin ol relax ol uyarısı alıyorum. Veya biri benden çok çok özür diliyor. Kızdığımı sanıyor. Kızmıyorum aslında. Ses tonu yüksek bir kızım. Annem ve babamda böyle evde çok bağırarak anlaşıyoruz galiba. İnsanları korkutuyorum ve bu beni çok üzüyor. Özellikle sevdiğim kişiyle karşılaştığımda bağırıyorum galiba beni sinirli bir kişi olarak tanımlıyor anladığım kadarıyla nabzımla ilgili. Bu durumu nasıl çözebilirim karşımdaki kişiye sakin olduğumu nasıl gösterebilirim?

Sosyal anksiyeteyi nasıl aşarım?

Merhaba bende 1yıl öncesine kadar asla sosyal anksiyete yoktu. kendi kendime bursadan istanbula giderdim orda arkadas edinir gezerdim ama şu anda tek başıma bi yerlere gidemiyorum stres oluyorum bende kayıtlı olmayan numaralar aradıgında bile stres oluyorum. işe başlamam gerekiyor mülakata çagırıldıgım zaman aşırı stres oluyorum, kızarıyorum, konusurken dilim sürşüyor, her an kalbim güm güm atıyor hep bi kaygı halindeyim. önceden böyle değildim şuan böyle şeyler yaşadıgım için çok garipsiyorum üzülüyorum. ne yapmam gerekiyor?

Sosyal anksiyetem mi var?

Merhabalar öncelikle 22 yaşındayım ve aşırı sessiz bir yapım var biriyle tek başıma konuşacak olursam sıkıntı olmuyor (karşılıklı olarak tek kişiye odaklanıldığı için )ama bu 2 3 4 diye çoğalınca içime kapanmaya başlıyorum (toplu ortamlarda) bu yüzden hep dışlanıyorum ailem dışında birisi en ufak kötü bir laf derse çok üzülüyorum ve kafama takıyorum (senelerce takmışlığım var ve her gün aklıma geliyor) cevap veremiyorum çok güçsüz kalıyorum bu zamana kadar 1 kere bile kendi hakkımı savunamadım hep ezildim kendi aileme agrasif olup dışardakilere hiç bir şey diyemiyorum laf dalaşına girmekten korkuyorum ne yapmam lazım

Neden sürekli ilgi odağı olmak istiyorum?

Sevilmek ilgi odağı olmak sürekli diyalog halinde olmak istiyorum her şeyi başarıyorum yetenekliyim düşüncesi çok fazla çok rahatsız edici ,sürekli bişeyler düşünüyorum nasıl ilgi odağı olur diye (sırf ilgi odağı olmak ilgilenilmek ya da fark edilmek için sebepsiz yere tartışmaya girdiğim bile oluyo), önemsediğim belli başlı insanlara karşı var sadece ben ne kadar önemsersem oda beni o kadar önemsesin gibi bi düşünce. Belirsizlikten nefret ediyorum bi gün önemsiyor gibi diğer gün tersi, kendime de kızıyorum düşünme önemli değil diye olmuyor nasıl atlatabilirim.

Kendimi boşluktaymış gibi hissediyorum

Ben yeni boşandım. Kendimi o kadar kötü hissediyorum ki;Hani bir uçurumun kenarına gelirsin de atlamak ile atlamamak arasında kalır ya insan öyle bir düşünce içindeyim. Karanlık bir kuyunun içindeyim sanki çıkamıyorum. Ben kendimi yalnız, çaresiz ve işe yaramaz birisi gibi hissediyorum. Bazen her şeyi bırakıp uzaklaşmak kurtulmak istiyorum. Geceleri düşünmekten uyuyamıyorum. Kurtulmak istiyorum ama ne yapacağımı da bilmiyorum. Nefes alamıyorum. Yardımcı olur musunuz.