Sosyal Hayat Kategorisi

Diğer insanlarla kendimi kıyaslıyorum

Merhaba.Ben surekli kendimi diğer kızlarla kıyaslıyorum çünkü onlara bakınca kendime olan özgüvenim düşüyor. Giydiğim kıyafetlerin bana yakışmadığını düşünüyorum. Ayrıca fiziğimi gercekten beğenmiyorum.Bununla asla başa çıkamıyorum. Kendimi beğenmeye çalışıyorum fakat hemcinslerimle ben asla bir olmadığım aklimdan çıkmıyor.Dışarı çıktığımda çok özgüvensiz hissediyorum. Bununla nasıl baş edicem.Ömrüm böyle kendimi kötü hissetmekle mi geçecek yoksa bu tür durumlar geçici midir?Yardimci olur musunuz.

Takıntılı ve depresif ruh hali

Küçük şeyleri kendime çok fazla takıntı haline getiriyorum kendimi olduğum gibi kabul edemiyorum insanlarla iletişim sorunum var ve gün içinde eve döndüğümde hep kendimi kötü hissediyorum kendimi diğer insanlardan alçakta onları da yukarı da görüyorum bu beni çok yoruyor bu yüzden hep yetersiz eksik ve sevilmeyecek istenilmeyecek gibi hissediyorum hep tek kalıcak insanlar eninde sonunda beni bırakıp gidecekmiş gibi hissediyorum

Kendimi eskisi kadar beğenmiyorum

Merhabalarr tekrardan Şevval ben.. Ben nedense giydiklerimi kendime yakistirmiyorum. Eskiden bisey aldigimda veya giydigimde kendimi begenirdim severdim.Ancak artik o eski şevval degilim gibi hissediyorum. Başka kizlara ozeniyorum surekli. Kendimi nasil sevicem nasil begenicem hicbur fikrim yok. Bununla nasil basederim nasil yenerim? Bu benim sorunum mu yoksa guzellik algilari yuzunden mi boyleyim. Bunu yenmek icin yollar gosterir misiniz? Tekrardan teşekkurler. Iyi gunler.

Sakin kalabilmek için ne yapmam gerekiyor?

Panik atağım var ve olabildiğince sakin kalsam da ailem ve çevrem bu konuda çok destek vermiyor okuduğum bölümden ötürü ilaç ve psikolojik destek alamıyorum. Girdiğim mülakatlar da elim, ayağım her yerim titriyor, kalbim hızlanıyor ve nefes almakta zorluk çekip konuşamıyorum. Sadece mülakatlar değil geleceğim hakkında stres yaparken, sinirlenirken veya günlük bir yaşantımda anksiyete gibi kaygıya düşüyorum ve kalbim sıkışıp nefes alamıyorum sanki her şeye kaygılıyım gibi bu benim hayatımı olabildiğince olumsuz etkiliyor ve ne yapmam gerektiğini hiç bilmiyorum çünkü anlık ruh değişimlerimde oluyor ve kendimi kontrol edemiyorum.

Kontrolcü olmaktan nasıl kurtulabilirim?

Etrafımda ki insanların hareketleri başta olmak üzere günlük hayatımın akışında ki bir çok şeyi kendi kontrolümde tutmak istiyorum.Çevremdeki insanların benim istediğim gibi hareket etmesi istiyor ve olmadığında gereksizce sinirleniyorum. Aynı şekilde herhangi bir durumda olaylar benim istediğim akışta gitmediğinde ya da herhangi bir eşyam benim isteğim dışında dağınık durduğunda çok huzursuz hissediyorum. Planladığım herhangi bir iş ya da durum istediğim şekilde gitmediğin de gergin ve kaygılı bir ruh haline bürünüyorum.Bütün bunlar günlük yaşantımı olumsuz etkiliyor. Fakat aynı zamanda her şeyi kontrolüm altında tutmaya çalışmak bana iyi ve başarılı hissettiriyor.

Henüz çok tanımadığın birini fazla düşünmek?

12.sınıftayım ( 12.sınıf değilim artık, fakat belçikada meslek liselerinde fazladan bir yıl daha okumak gerekiyor.). Uzaktan tanıdığımı düşündüğüm biri vardı. Henüz hala nereden yüzüne aşina olduğumu bilmiyorum Ama cesaret edipte adını soramadım. Rüyalarıma girdi hatta soramayışım Bi şekilde adını öğrendim ve instagram hesabını buldum. İstanbullu arkadaşım yazalım mı? Diye sordu tanışırım diye (çünkü utanıyorum.) o kendi kimliği ile yazdı. En sonunda anladı ve bana sen bizim okulda mısın diye sordu evet demek zorunda kaldım. Sonra hiç konuşmadık. Hoşlanmadığımı düşünsemde sürekli olayları ve onu düşünmekteyim. Birbirimize tuhaf bir biçimde bakıyoruz okulun koridorunda. Bende bir süredir sosyal anksiyete var. Bu nedenle de insanlarla konuşmak beni çok tedirgin ediyor bu yüzden ona adını soramadım, tanışamadım ( bunu bilmekte ayrıca çok üzücüydü). O gün kendimi çok rezil hissettim benim olduğumu öğrendi ve onun gizli aşığı olduğumu düşünmüş te olabilirdi. O gün bana senle tanışalım o zaman tanıtır mısın kendini diye sordu.Bende istemiyorum diye cevap verdim. O da peki dedi. Sanırım korktum. Kendini beğenmeyen kendiyle barışık olmayan biriyim. Benle alay eder beni küçümser gibi geldi. Çocukken çok fazla zorbalandım ve aşağılandım. Tipimle olsun, notlarımla, karakterimle olsun her şeyle. Bu nedenle artık insanlarla konuşmak bana çok zor geliyor. Beni yargılayacaklar gibi hissediyorum. Olay 13 ekim 2023te gerçekleşti. O günden bu güne hala bu olayı ve onu düşünmekteyim. Belkide hoşlanmıyorum bile (zaten pek tanımıyorum). Artık canımı sıkmaya başladı. Rüyalarıma giriyor. Okuldayken nerede acaba diye bakım yüzüne bakamıyorum. Bu çok saçma. Ondan hoşlanmadığıma neredeyse eminim. Peki ya neden böyle oldu?

Dışarı çıkmaktan korkuyorum

Üniversite öğrencisiyim. Yaz tatilleri sürecinde dışarı çıkmaya korkuyorum. Dışarı çıkma düşüncesi bile bende endişe duygusu oluşturuyor. Dışarı çıkma teklifi gelince hemen nedenler bulmaya çalışıyorum. Bu süreçte dışarı çıkınca birşey olacakmış gibi hissediyorum ve dışarı çıksam da günüm iyi geçmiyor. Eve dönünce rahatlıyorum. Bu süreçte herkesten soğuyorum. Tek kelimelerini bile yanlış anlayabiliyorum. Bu da aramın bozulmasına sebebiyet veriyor. Yardım ederseniz sevinirim :)

Birden Fazla Şeyi Aynı Günde Yapamama

Ben, kendimi bildim bileli bir günde iki tane şey yapmaktan kaçıyorum. Mesela Çarşamba günü arkadaşımla 3 te gorüşeceksem Çarşamba günü saat 3 ten önce kitap dahi okuyamam ki okumayı da çok severim. Ya da gidip postaneye bir kargo teslim etmek gibi basit bir şeyi yapamam . Ya da mesela yarın okulum varsa okuldan sonra spora gidemem bazen kendimi zorlayıp gidiyorum. Eve dönünce kendime bugün çok şey yaptın çok yoruldun diyorum. Aslında bunlar herkesin rahatça yaptığı şeyler ben neden bu kadar basit iki şeyi aynı günde yapamıyorum diye kendime çok yükleniyorum .Bu sorun yüzünden kendimi çok tembel hissediyorum ama aslında tembel olduğumu düşünmüyorum sadece bir şey beni engelliyor ne olduğunu bilmiyorum

Zorbalığa uğramak ve dedikodumun yapılması

Merhaba şevval ben. Ben 11.sinifa gectim. Ama gecen sene bi kac kiz grubunun sıkıştırılmasina ve dedikodusuna maruz kaldim. Bunlar her okulda olan belali kiz cetesi. Sırf bir öğretmene şikayet mevzusu yuzunden bana ve 1 2 arkadasima kurulmuşlardi. Ancak benim yaptigim bi sey degildi. Surekli boyumla dalga gecerlerdi. Alakam olmadigi halde sacma nedenler yuzunden cıkışa cagrirlardi ve benim yanimda kimse olmazdi onlarin kalabalik olmasina ragmen olsa bile max 2 kisi. Hala bazi ortamlarda dedikodumu yapip beni herkesten kucuk goruyolarmis duydugum kadariyla. Muhattap olmuyorum ama neyse.

Çok fazla şeylere kafaya takıyorum ne yapmalıyım?

Geçmişte veya şu an da yaşadığım şeylere çok kafaya takıyorum. Geçmişte yaşadığım utanç verici saçma sapan ve travma yaratan olayları son zamanlar da tekrar düşünmeye başladım. Ben de biraz mükemmelliyetçilik var. Bunu ben neden yaptım ki diye sürekli yaşadığım olayları düşünüyorum. Artık geçmişi düşünmekten çok yoruldum. Geçmişi düşünmekten şu an ki anı kaçıyorum ama düşünmeden de edemiyorum ne yapmalıyım? Ve bundan dolayı içim daralıyor.