Sosyal Hayat Kategorisi

Hayattaki amacımız nedir?

Evlenip çoluk çocuğa karışmak ve toplumun bize dayattığı tabuları kabullenip yaşamak zorunda mıyız hayattaki amacımız bu kadar basit olmamalı bence daha fazlası olmalı kendi kaderimizi kendimiz belirlediğimizi sanıyoruz ama aslında kaderimiz biz daha doğmadan önce toplum tarafından belirleniyor hatta yapacağımız is bile daha ailemiz tarafından kısmen belirlenmis oluyor çok azı bu zinciri kırıp fark yaratıyor bu konuda bana yardımcı olursanız çok sevinirim

Halüsinasyon görüyorum

Sabah yataktada gözlerimi açtığımda gözlerimin önünden perde açılır gibi oldu ve ben tuhaf bir şey gördüm. Gördüğüm şey ben, benim yaşıt olan genç bir kadın. İkimizde yerde yatıyorduk. O hareket etmiyordu yaşayıp yaşamadığından emin değildim. O sıra da bende yerde baygın yatarken siyah karartı geldi aslında karartı gibi de durmuyordu. Bir adamdı. Adam önce bana zarar vermeye yaklaştı ama başaramadı. Sonra da yanımda yerde yatan genç kadını ayağından tutup sürükleyip götürdü. Ben neden böyle bir şey gördüm bunu gördüğüm de uykumdan yeni uyanmıştım. Zihnim benimle oyun mu oynuyor halüsinasyon mu görüyorum yoksa akıl sağlığımı mı kaybediyorum.

Tek başına evden uzakta bir yere gitmekten korkmak

Evden uzakta geç saat olduğunda evden çok uzakta olduğumda 2 saat gibi 1.5 saat gibi süre zarfı olduğunda evime gidemeyecegim korkusu oluşuyor yollar gözümde büyüyor çok tedirgin oluyorum.Ankara dışına tek başıma çıkmayı çok isteyip çıkamıyorum başıma bir şey gelecek korkusu oluşuyor insanlar korkutucu geliyor gözüme kendimi savunmasız hissediyorum zarar görecekmisim gibi hissediyorum bu korkuyu yenemiyorum yanımda çok güvendiğim insan olursa kendimi kuş gibi hissediyorum fakat tek başıma olduğumda içimde insanlar bilinçli şekilde bana zarar verebilir ailemden uzakta olunca başıma bjr şey gelebilir diye düşünüyorum mesela bir arkadaşımın olduğu şehire bile gidemiyorum ailem hem izin vermiyor bu yüzden önüme set çekiliyor engeller oluyor ailem destek çıksa belki cesaret edebilirim ama olmuyor çok güvensiz hissediyorum mesela 3 gün öncesinde çok güvendiğim bir kız arkadaşım ile tatile gittim sahilde birileri yanımıza geldi alkol almislardi hiç ama hiç korkmadim rahatsız olduk ve gittik ama tek olsaydım kalbim yerinden çıkardı eminim evet bu olay genel olarak çoğu kişinin korkacagi durum fakat ben tek başıma gitsem bur yerr hep bu tarz olaylarla sözlü fiziksel bir şekilde korkacagim durumlarla karşı karşıya gelecekmisim gibi hissediyorum insanların tamamı gözümde kötü olarak görünüyor iyi insanların olduğuna zarar görmeyeceğime inanmak istiyorum aslında bunu yenmek istiyorum ve bu imkansız değil aslında çünkü tek başıma da olmazsa başka arkadaşımla ankara dışına cikabildim bu da bana imkansız geliyordu fakat oldu gideebildim ve bunu da yenmek istiyorum ve su da var genel yapım olarak insanlar beni basit algılıyor çocuksu zarar verecegim biri olarak algılamaz ki kendim de öyle olduğumu biliyorum sorun çıksın istemem biri fevri davranirsa zaten o an bir şey diyemiyorum kilitleniyor resmen tüm savunma beynimden silinir ve sonrasında neden demedim diye sorgularım kendimi yani ben munakasaya girmeden pozitif kalmaya calisirim ama insanlar genel olarak bu durumu basite indirgeyip daha çok üstünlük kurmaya çalışıyorlar algısı var kendimi savunamayacakmisim gibi hissediyorum şimdiden cevaplayacak kişi için cok teşekkür ederim

Hayır demekte zorlanıyorum

Okulda çok aktif biri oldum. Sebebi şu kendimi iyi ifade ediyorum ve sosyalim. Böyle olunca hocalarımın ve çevremin dikkatini çekiyorum. Örneğin bir hocam tenefüste gelip ansızın "X bunu senin yapmanı istiyorum şöyle şöyle "diyerek gözümün içine bakıyor Böyle olunca ben karşımdaki kişiyi kırmak istemiyorum kabul ediyorum. Ama çok yoğun olmaktan yoruldum. Genel olarak insanlara hayır diyemiyorum. Ben hayır demek istiyorum. Belki de ben hayır dediğimde karşımdaki kişinin benden soğuyacağını bana yardımını azaltacağını düşünüyorum korkuyorum. Yardımcı olabilir misiniz?

Anksiyetemi nasıl yenerim?

Yeni bir insanla tanışamıyorum farklı bir ortama giremiyorum yapmaya çalıştığım takdirde nefes darlığı, kalp çarpıntısı, soğuk soğuk terleme, baş ağrısı ve inanılmaz bir stresle başa çıkmak zorunda kalıyorum, içim kasvetle kaplanıyor. Konuşamayacağımı bildiğim için bir psikologa başvuramıyorum. Girdiğim ortamda(iş dahil) benim için yabancı bir insan varsa o günüm bana zehir oluyor. Bazen bir cafeye oturmaya gittiğim zaman belki normalde duyamayacağım, zor duyacağım benden uzakta bir masanın konuştukları beynimde yankılanıyor diğer bütün sesler bulanıklaşıyor sadece o masayı duyar hâle geliyorum ve bu beni kötü etkiliyor. Herkesi kendimden bir şekilde uzaklaştırıyorum iletişimsizlik yeni ortamlara girememe v.s. gibi durumlardan dolayı. Sık sık gittiğim, bildiğim yerler dışında bir yere asla gidemiyorum, cesaret edemiyorum.

Neden hesabını kapayıp beni engelledi?

Benim bir arkadaşım vardı ve çok uzun zamandır tanışıyoruz son zamanlarda kötü hissediyordu ve bunun farkındaydım psikolojim çöktü diyerek hesabını kapattı sonrasında da beni engelledi ben neden engellediğini anlamiyorum ve çok merak ediyorum çünkü anlamlaştıramıyorum kafamda yani sizce neden olabilir onunla iyi anlasiyorduk ve bir sorun yoktu pek o yüzden şaşırdım gidince ve boşluğa düştüm diyebilirm kimi zaman üzüldüm kimi zaman anlamlastiramadim sizce neden beni engelledi ve hesabını kapattı?

yerda

Başka birinin beni savunması gözümü dolduruyor

Birisiyle herhangi bir konuda tartışırken yer farketmeksizin ağlama isteğimi tutabiliyorum yada ağlayasım bile geldiğini fark etmiyorum yani ağlayacağım durum olmasa da zaten ağlamam fakat başka birisi beni savununca direkt gözlerim doluyor sebebi nedir acaba?? Bunu yaşarken güçlü olduğumu düşünüp tartışmada ağlamam ama başka birisi gelip beni savunursa gözlerim dolar. Detayını bende bilmiyorum sadece böyle yani o yüzden fazla detay yazamadım kusura bakmayınn.

Aşık olsam her şey düzelir mi?

20 yaşımdayım yaşıtlarıma göre birçok şeyden çok eksiğim maalesef istemeden bu oldu. Elimde bütün gün telefon var hayatı yaşayamıyorum daha doğrusu bir şeylerle uğraşmak istemiyorum. Hayaller kuruyorum ama iş gerçekleştirmeye gelince yapamıyorum. Ömrüm böylece tükendi gitti normal bir insan gün içinde ne yapar bilmiyorum hayat çok manasız bazen diyorum sanki aşık olsam her şey düzelir gibi çünkü belki de hayatın anlamı budur.Ama sonra bakıyorum ki her kime aşık olduysam çok incindim kalbim çok Kırıldı. Zaten nedense bana aşık olan kimse yok gerçekten yok hemde neden böyle bunu da bilmiyorum kabullenmeye çalışıyorum aşksızlığı belki de kaderim budur. Ama bana nasıl yaşamam gerektiğini söyleyin bir ömür böyle mi geçecek ki olmasam daha iyiymiş mecburen yaşamak zorundayım ama ben yaşamayı bilmiyorum ki bıraktım telefonu ve yapacak hiçbir aktivite bulamadım evden de çıkamıyorum pek ,yalnız başıma bir şey yapmayı sevmiyorum arkadaşlarımda kabul etmiyor dışarı çıkmayı ne yapacağımı bilmiyorum yaşam ne kötü

Boşuna yaşıyormuş gibi hissetmek

Kendimi uzun süredir çok mutsuz hissediyorum. Ciddi baş ağrılarım var. Hazırlanmakta olduğum bir sınav var bir yandan kendimi motive etmeye çalışırken bir yandan da sürekli başaramayacağım hissi ve gelecek kaygısı yaşıyorum . İkili ilişkiler arkadaşlık ilişkileri konusunda kendimi çok başarısız hissediyorum. Genel gündemdeki sorunları kişisel sorunlarımı düşünmek günlük yaşantımı çok ciddi anlamda etkiliyor. Boşuna yaşıyormuş gibi günü geçirmek için yaşıyormuş gibi hissediyorum. Dinlediğiniz için teşekkürler.

Çok fazla düşünüyorum ne yapmam gerekiyor?

Fazla düşünüyorum her zaman kafamı meşgul ediyor düşünmek bulunduğum ortama uyum sağlayamıyorum kafam çok zehirli düşüncelerle dolu ve hatta bir keresinde 2 haftalığına kafam rahattı hiç düşünmedim ama tekrar devam etti düşünmek beni o kadar terletiyor ve o kadar yoruyorki sosyalleşemiyorum yapmam gereken işi yapamıyorum ders çalışamıyorum psikolojik destek almalımıyım bilmiyorum ve almak istersem ailemin tepkisinin olumsuz olacağını düşünüyorum böyle giderse üniversiteyi kazanamaya cağım