Sosyal HayatKategorisi
Arkadaşlıklar, tanıdıklarla ilişkiler ve toplum içindeki yerimiz zamanla değişebilir. Kendini daha iyi ifade etmek, bağ kurmak ve sosyal ilişkilerde rahat hissetmek herkesin ihtiyacı olabilir.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Özgürlüğe aşırı önem vermek?
Merhaba ben özgürlüğüme aşırı önem veren, kendim ayaklarımın üzerinde durmaya çalışan birisiyim. İnsanlara karşı mesafeliyim, 2 elin parmağını geçmeyen arkadaş sayım var. Bazen iş yerinde vr özel hayatta sorun lar yaşıyorum. Acaba sorun bende midir? Bir psikolog olarak durumu nasıl değerlendirirsiniz? Yalnız hissetmiyorum fakat bu özgürlük takıntısı gerçekten fazla olmaya başladı. Düşüncenizi çok merak ediyorum. En kısa zamamda cevaplarsanız sevinirim Teşekkürler.
Sosyal ortamlarda görünmez olmak
Sosyal ortamlarda genelde dışlanıyorum. Sakin bir kişiliğim var ve genelde ortamda az konuşurum ama arkadaşlarım yanımdayken daha fazla konuşuyorum. Ama insanların sakin kişiliğim var diye o sessiz kimseyle konuşmaz o diyerek yaftalamaları hoşuma gitmiyor. Arkadaşlarımlayken gayet de konuşurum. Ama ortamlarda silik kişi oluyorum. Ayrıca bunu dile getirmeleri de hoşuma gitmiyor. Ben herkesle konuşmak zorunda mıyım. Genelde özlenen kişi olmam az ve öz arkadaşlarım var. Bir keresinde yeni bir ortama girmiştik ve orda da sessiz sakin demesinler diye insanlarla daha çok konuştum ama günün sonunda yine ben sessiz kişi ilan edildim çabalamama rağmen. Yani bu benim yapımsa, mizacım, karakterim böyleyse bunu neden değişeyim ki insanlar bunu neden anlamıyor da ben hep silik kişi oluyorum bir keresinde aynı sınıftan olduğum kız arkadaşına benim yanımda hiç kimseyle konuşmuyor okuldan eve evden okula dedi yani onu ne ilgilendirir ki insanlarla konuşmama rağmen bunları söylüyorlar ayrıca okul o zaman yeni açılmıştı ve kimseyi tanımıyordum zamanla arkadaş edindim ama hep sessiz sakin kişi benim işte bunlara karşı kendimi nasıl koruyacağım? Ya da bu tür insanlara gerçekten cevap vermek zorunda mıyım onları takmalı miyim?
Kekemelik nedeniyle özgüven kaybı yaşıyorum
Toplum içinde konuşamıyorum konuştuğum zaman kekelemeye başlıyorum ne yapmalıyım bu beni çok rahatsız ediyor ne yapmam gerektiğini gerçekten bilmiyorum durmadan kekelemeye başlıyorum kendimi iyi ifade edemiyorum ne zaman geçtikçe psikolojim bozulmaya başladı aşırı özgüven kaybı yaşıyorum bunu nasıl aşabilirim Toplum içinde susmaya başlıyorum arkadaş ortamında susmaya başlıyorum ve konuşamıyorum bu problemi çözemiyorum ne yapmalıyım bir çözüm yolu bana gösterin lütfen
Bir kadını nasıl aklımdan çıkarabilirim?
Markette sıra beklerken MUAZZAM güzel genç bir kadın gördüm yanına gidip konuşmayacaktım ama o an ondan başka birşey düşnemiyordum, başım kaynıyordu sanki birşey yapmam lazımdı ama hiçbirşey yapamadım, Onu sadece seyredebildim. Onu takip edip nereye gittiğini öğrensem bile bana bir faydasının olmayacağını biliyordum. Kendime neden diye soruyorum beni rahat bırakmıyor kafamı kemiriyor hala unutamadım. Bu hisler bana bu kadar ezik hissettirip beni bu kadar kahretmesi normal mi?
Psikolog sihirli bir değnek midir?
Ben kendim psikolog olmasam da, terapi yapmasam da, psikologların çalıştığı bir kurumu temsil ediyorum. Bazen insanlar çok yüksek beklentilerle seansa geliyor; sanki 4–5 seansta her şey düzelecek, tüm travmalar çözülecek ve bir daha asla hiçbir sorun yaşamayacaklarmış gibi davranıyorlar. Peki, danışanlar psikoterapi sürecinden sonra travmalarıyla baş etmeyi öğrenmez mi? Elbette öğrenir. Ancak şunu unutmamak gerekir ki, her birey biriciktir. Ve her problem 4–5 seansta çözülecek diye bir garanti yoktur. Peki, bunu anlamakta zorlanan, her şeyin kısa sürede çözülmesini isteyen, önyargılı olan ve psikoterapiyi bir tür sihir gibi gören kişilere siz nasıl yaklaşıyorsunuz?Özellikle ben şirketlere danışmanlık hizmeti veren bir projeyi yürütüyorum. Bazı şirket yetkilileri, “Neden bazı kişilere bu kadar fazla seans veriliyor?” diye soruyor. Oysa kişi majör depresyon yaşıyorsa, bu çok doğal bir ihtiyaçtır. Bu durumu uygun bir dille nasıl ifade edebilirim? Yani hem bilimsel hem de herkesin anlayabileceği şekilde anlatmak istiyorum. Ne önerirsiniz?
Neden hep dışlanıyorum
Kendimi bildim bileli dışlanıyorum bir ortamda dışlanması gereken biri mi var illaki ben oluyorum artık dış görünüşümden mi karakterimden mi bilmiyorum ama mesela ortaokulda da dışlandım lisede de şu anda da bir arkadaş grubum var biriyle aramız iyi mesela ama diğeriyle aramız iyi mi tam kestiremiyorum diğer arkadaşımızın mesajlarına anında ya da birkaç dakika içinde cevap verirken bana saatler hatta ertesi gün cevap verebiliyor gerçekten beni umursamıyor galiba hadi diğerleri neyse de kendi arkadaş grubumda dışlanmak en kötüsü sadece mesaj da değil birkaç kere konuşurken de olaya beni katmadığı da oldu sadece diğer arkadaşımızın ismini söyledi ben de ne yapacağımı bilmiyorum yüzüne direkt söyleyemem bu sefer daha da soğuyacağını düşünüyorum mesela ben de ona bana davrandığı gibi mi davranmalıyım öyle yapmayı düşünüyorum sizce anlattıklarıma göre gerçekten dışlanıyor muyum yoksa bu benim kuruntum mu
Kontrol manyaklığından kurtulmak?
Her şeyi kontrol etme takıntım var. Herhangi bir şey tahminimden farklı bir şekilde olunca ya da planın dışına çıkılınca anksiyete yaşıyorum. Her şeyi kontrol etmeye çalışıyorum ama yapamıyorum. Akışa güvenemiyorum. Bunu nasıl yenebilirim? Nasıl akışa ve kadere güvenebilirim? Gerçekten kader diye bir şey var mı? Kontrol manyaklığı hem bana hem de çevreme zarar veriyor. İnsanları da geriyorum. Buna çok üzülüyorum ama elimde değil.
İşleri son ana bırakmaktan nasıl kurtuluruz?
Merhaba, iş çok kolay bile olsa “sonra yaparım” diyorum, ama sonra işler birikiyor ve dağ gibi büyüyor. Bir bakmışım ki, işler birikmiş ve hepsini yetiştirmem gerekiyor. Bu da beni strese sokuyor. İşlerimi planlasam, “to-do list” yazsam bile yine de ara sıra motivasyon düşüklüğü yaşıyorum. Galiba mevsimsel depresyondan kaynaklanıyor. Motivasyonumu kaybetmeden, işlerimi son ana bırakmaktan ve ertelemekten nasıl kurtulabilirim? Bana kesin pratik çözümler söyleyebilir misiniz lütfen?
Dürtüsel alış-verişi nasıl yeneriz?
Bazen çok üzgün olduğumda saçma sapan ihtiyacım olmayan şeyler alıyorum. Sonra vicdan azabı yaşıyorum. bundan nasıl kurtulurum online alış veriş site sitelerini/uygulamalarının bildirimlerini kapattım, kayıtlı kart bilgilerimi sil, “tek tıkla satın al” özelliğini de kapattım. Ama yine de hem online hem de mağazadan alış-veriş huyumu düzenleyemiyorum. Belki de dikkat eksikliği bozukluğum olduğu için böyle oluyor. Bana yardımcı ola bilecek pratik bilgiler verir misiniz lütfen?
Bu dünyada mutlu olmak neden zor?
İnsanların isteklerini yerine getirmek, onların istediği gibi olmak, mükemmeliyetçi gibi davranmak vb. durumlar derken hayatta mutlu olamam gibi düşünmeye başladım. İlişkiler önemli fakat onların düşünmediği gibi düşünmek ya da onların yapmadığı eylemleri yapmak tuhaf algılanıyor. Değişik, sorunlu benmişim gibi hissettiriyorlar. Kendi duygularım, düşüncelerim yok sayılıyor. Kimseyle konuşmak istemiyorum artık. Ben değersiz miyim değil miyim anlamıyorum artık. Uzaklaşmak istiyorum. Kendimi motive edecek bir şey de kalmadı zaten. Hayat yorucu biliyorum ama artık fazla geliyor. İleride ne yapmak istediğime karar veremiyorum. Tek başıma kalmak istiyorum. Ne olacak bu gidişat bilmiyorum. Benim gibi olanlar illaki vardır. Onlar ne yapıyorlar? Ben ne yapmalıyım? Yardımcı olur musunuz? Teşekkürler.