Sosyal Hayat Kategorisi

Manipüle edilmek ve yetersiz hissetmek

Son 1 yıl içerisinde gerçekten kendimi çok kötü hissediyorum manipüle ediliyorum bunun da farkındayım ne yapmam gerekiyor onu da biliyorum ama yapmak istemiyorum takılı kalmışım sanki hayatımda o kişi olmasa hayatım kötü gidecek gibi hissediyorum.Günlük yaşantım gerçekten berbat her gün içimde kötü bi his kara bulutlar sanki her zaman herşey kötü olcak yolunda gitmeyecek gibi bunu üstümden bir türlü atamıyorum strese giriyorum ve strese girdikçe bu mideme vuruyor ya tuvalete çıkıyorum ya kusuyorum aile içimde kötü babamdan bu zamana kadar sevgi görmedim bi kere bile kızım dememiştir ablam evlenmeden önce ona hayatı zehir etmişti annemede cok kötü davranır her işi kursağında bırakır ve onu insanların içinde rencide ederdi ne tuhaf ki ilişki yaşadığım kişide böyle beni üzer manipüle eder bana değer vermez ama ben ona daha cok bağlanırım hep yanında olmaya çalışırım ama o ben ölsem belki umursamaz bile bunu bi türlü yenemedim bu yüzden hep kendimi kötü hissediyorum hep içimde bi tedirginlik bir korku nasıl düzeleceğim cidden bilmiyorum.

Psikolojik olarak kendimi savunamıyorum, manipüle oluyorum

İyi akşamlar 25 yaşındayım ailem ve sosyal hayatımda kendimi yetersiz görüyorum bunuda çevrem belirtiyor zaten kendimi savunamiyorum en ufak bir şeyde beni suçlu buluyorlar ve bu şekilde manipüle ediliyorum bunu nasıl düzeltebilirim çok gittim ama etkili bir çözüm alamadım örnek verecek olursam ne kadar iyilik yaparsam yapayım karşımdaki insana o insan beni hep kötü olarak söylüyor ve ben ise savunmasız kaliyorum

Düşüncelerimi nasıl kontrol altına alabilirim?

Merhaba ben Huriye. Ben çok olumsuz düşünen biriyim. Bu olumsuz düşüncelerim panik atak ve anksiyeteye neden oldu. 2 yıl önce tedavi gördüm ve iyileştim ama geçtiğimiz haziran ayında panik atak ve anksiyete çok yoğun bı şekilde tekrar başladı gene tedaviye başladım ama kendimi iyi hissetmiyorum. Sürekli tekrar panik atak tutacak diye toplum içine ve evden olabildiğince çıkmamaya çalışıyorum. Çıktığımda sanki başım dönüyor, gözüm bulanık görmeye başlıyor gibi hissediyorum. Artık sıkıldım düşünmekten. Her şeyi akışına nasıl bırakabilirim?

Kafamdaki sorunları bir kenara atmam için ne yapabilirim?

Kısaca kafamda oluşan geçmişte yaşadığım şeyleri unutamıyorum ve her geçen gün kendimi yiyorum aşırı derecede düşünüyorum geçmiş ama yapamıyorum bana yapılan haksızlıkları unutamıyorum lütfen yardımcı olun ne yapmam gerekiyor geçmişi sürekli tekrarlayarak hem kendimi hemde eşimi huzursuz ediyorum ama elimde değil ben gerçekten çok yoruldum kafam kesinlikle almıyor artık o kadar dolmuş ki yeni anılarımı sığdırmıyorum gibi hissediyorum lütfen yardımcı olun

Öfke nöbetlerimi nasıl kontrol edebilirim?

Merhaba. Ben öfkeme hakim olamıyorum. Bır önceki sorumda da belirtmiştim kendime veya eşyalara zarar veriyorum diye. Çevremdeki kişilerden de bu konuda olumsuz eleştiriler alıyorum. Ben her ne kadar yalnızken sinirimi atmaya çalışsamda bulunduğum ortamda kişiler varken de kriz geçirdiğim oluyor o zaman da böyle sorun oluyor işte . Her şekilde bulunduğum çevrede olumsuz etkiye yol açıyorum. Bu konu hakkında psikiyatriye gitmeyi düşündüm denedimde fakat her seferinde kapıdan geri döndüm. Yaşadığım durumu anlayabileceğiniz düşünerek neden giremediğimi söylemek istiyorum, çünkü ben arkadaşımla dertleşirken bu durumdan bahsetmiştim birbirimizi kırıyorduk nerdeyse Ben çok uzattım konuyu kısaca şöyle söyleyeyim, ben kaç defa gidip geri döndüm , kapının önünde kalp atışlarım hızlanıyor, gözlerim doluyor ağlamaya başlıyorum sonra çıkıp gidiyorum giremediğim için kriz geçiriyorum Sizce psikiyatriye gitmeli miyim yoksa zamana mı bırakmalıyım? Öfke kontrolünü nasıl çözebilirim? Kısa bir not eklemek istiyorum kendime sinirlenince geçirdiğim krizin şiddeti artıyor genelliklede kendime kızınca krizlerin oluyor ( neden yapamıyorum, neden böyleyim gibi)

Çevremdeki insanlarla iletişim kurabilmek için ne yapmalıyım?

Sosyal hayatımda yeterince başarılı değilim. En yakın arkadaşlarımla iletişimde daha iyiyim ama diğer insanlarla iletişimde zorluklar yaşıyorum. Söyleyeceğim şeyleri söyleyemiyorum. Bu durum utangaçlık tan mı kaynaklanıyor ya da ailemin çok korumacı ve baskılayıcı yetiştirmesinden veya özgüven eksikliğinden mi kaynaklandığını bilmiyorum. Bu konuda ne yapacağımı bilmiyorum. Daha iyi iletişim kurabilmek ve özgüvenli olabilmek için çabalamak istiyorum. Bana yardımcı olup yol gösterirseniz çok sevinirim.

Sosyal anksiyetemin üstesinden nasıl gelebilirim

toplum içerisinde başarılı insanların yanında özellikle kendimi aşırı derecede kasıyorum, insanlarla göz teması kuramıyorum, insanlarla iletişim kurmak istiyorum insanlara sevgimi vermek istiyorum ama aynı zamanda sınırlarımı da net bir şekilde çizmek istiyorum, ayrıca aşırı öz güvensizim ve kendime çok merhametsiz davranıyorum hatalarım konusunda, dengesiz davranışlarım var, kendimi hiçbir konuda başarılı göremiyorum kendimi hiçbir şekilde sevemiyorum ne yapmalıyım sizce teşekkür ederim

Borderline tedavisi bitmesine rağmen sıkıntı yaşıyorum

Merhaba ben 2020’den beri borderline kişilik bozukluğu tedavisi görüyorum ilaç ve terapi alıyorum yaklaşık 1:30 yıl tedavi gördüm ve doktorum terapinin bittiğini söyledi fakat ben çok sıkıntı yaşıyorum özellikle arkadaşlık ilişkilerim konusunda. Arkadaşlık ilişkilerim hızlı başlar çok derin yaşanır her şeyimi anlatırım tüm özel hayatımı anlatırım sınırlarımı yalnız hissediyorum ve iş hayatında ilişki hayatımda çok sıkıntılar çekiyorum ,sınır çizemem hayır demekte zorlanırım ve insanlar benim bu durumundan dolayı benden çok yararlanır beni sürekli yönetirler ve ben bu duruma karşı çıkamıyorum. Böyle birkaç arkadaşlarım oldu ve şu an bitirmek zorundayım suistimal edildiğimi düşünüyorum gerçekleri şimdilik görüyorum. Birkaç arkadaşlığım bitti ve ben onlara bağımlıydım. Çok yalnız hissediyorum bir şeyleri tek başıma başaramam diye düşünüyorumÇünkü yaptığın her olayı aldım her kararı insanlara danışan biriyim şu an yalnız hissediyorum ne yapabilirim

Hayır diyemiyorum bunu nasıl aşarım?

Bir şeyi istemediğimde hayır diyemiyorum onları üzeceğimi ya da kırılacaklarını düşünüyorum ama tam tersi üzülen ben oluyorum sonra tamam ya artık istemediğimi söyleyeceğim yoksa bu böyle gider diyorum çok fazla düşünüyorum bu konuyu ama tekrar aynı şeyler oluyor bir keresinde yapmaya çalıştım ama sert bir şekilde oldu yani bunu ayarlayamıyorum nasıl kimseyi kırmadan bir şeyi istemiyorum ya da hayır diyebilirim

Hiç bir şeyden zevk almıyorum

Eskiden cok neşeli heyecanlı bir kızdım. Çıkıp yürüyüş yapsam bile bu bana çok iyi gelirdi şimdi uzaya çıksam etrafa boş boş bakarım 4 yıldır böyle ve asla gecmiyo hiç bi duygu hissetmiyorum ot gibi hissediyorum sadece nefes alıp zamanım dolunca öleyim diye bekliyorum eski heyecanımı kazanmak istiyorum. Böyle yaşamak aşırı boş hissettiriyor. Dışarıdan hic Böyle görünmüyorum ama içim çok kötü maalesef