Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Sınav kaygısı yaşıyorum ne yapmalıyım?
Merhaba ben Ebru 27 yaşındayım Serablal palsyliyim aynı zamanda yaygın anksiyete bozukluğu yaşıyorum ama yinede çalışmak sabit bir işim olmasını istiyorum Bu yüzden Ekpssye çalışmaya çalışıyorum ama çok stres yapıyorum daha önce 4 kez girdim ama atanamadım bir türlü yeterli puanı tutturamıyorum Bu yüzden bu konuda umudum yok motivasyonumu nasıl sağlarım Sınavı kazanabileceğime dair nasıl umudum olur?Ya yine kazanamazsam? Acaba boşunamı çalışıyorum? gibi sorular sürekli aklımda bu düşüncelerin aklımdan gitmesi için ne yapmalıyım? Sınav kaygımı nasıl yenerim? Lütfen yardım edin çalışabilmek için yardımınıza ihtiyacım var Sevgilerle Ebru
justebru
Ailemle Aramda Neden Bu Kadar Yabancılaşma Hissediyorum?
Son zamanlarda eve gitmek, evde vakit geçirmek istemediğimi fark ediyorum. Ailemle aynı ortamda olmak bana giderek daha ağır geliyor; hatta onlarla aynı sofraya oturmak bile beni huzursuz ediyor. İçimde, onlara karşı bir yabancılık hissi var. Ben ailede ikinci çocuğum ve kızım. Ama annem ve babamdan beklediğim desteği göremiyorum. Çoğu zaman sanki hiç yanımda değillermiş gibi hissediyorum. Evin içinde kendimi bir tehditmiş gibi konumlanmış buluyorum. Beni anlamadıklarını, olduğum kişiyi görmediklerini düşünüyorum. Hep olmadığım kişiliklerle muamele ediyorlar ve bu durum beni derinden yaralıyor. Eğitim hayatımda da destek göremiyorum. Bazen bana karşı ayrımcılık yaptıklarını hissediyorum. Davranışları ve söylemleri bana öylesine yabancı geliyor ki sanki başka insanlarla yaşıyormuşum gibi oluyor. Özellikle annemle aramda bir mesafe var. Bazen onu görmek istemediğim oluyor, bazen de içimde tek başıma başka bir yerde yaşama isteği büyüyor. Sonuç olarak; tüm bu hisler beni yıpratıyor, içimde derin bir yalnızlık ve kırgınlık bırakıyor. Kendimi anlaşılmamış, desteklenmemiş ve değersiz hissettiğim anlar yaşıyorum. Bazen kim olduğumla, ailemdeki yerimle ve geleceğimle ilgili ciddi kafa karışıklıkları içine giriyorum. Bu duyguları daha iyi anlamak, içimdeki bu yabancılaşmanın nedenini bulmak ve nasıl başa çıkabileceğimi öğrenmek için destek almak istiyorum. Teşekkür ederim,sevgilerimle. ..
Gizli KullanıcıAilemin beklentileri ile nasıl başa çıkabilirim
Abim annem herkes üzerime en küçük konuda geliyor ve küçüklüğümden beri bu böyle travma artık sürekli ekndimi baskı altında hissediyorum çalışıyorum olmuyor istediklerini yapıyorum alıyorum olmuyor yaranamıyorum huzursuz ve bitkin hissediyorum Asla mutlu olamıyorum sürekli tetikte korku içinde ve baskı altında hissediyorum nasıl kendime gelebilirim piskolojik olarak kötü hissediyorum asla mutlu olamıyorum canım hiç bir şey istemiyor hiç bir şeye hevesim yok
Gizli Kullanıcıİlişki sorgulaması
Merhaba, üç yıllık bir ilişkim var, evliliğe doğru ilerliyor. Sevgilim alkolık içtiği zaman içinden iğrenç birisi çıkıyor uzun zamandır bıraktırmaya çalışıyorum haliyle psikolojim alt üst oldu ayrıca beni dinlemiyor kendimi ifade edemiyorum ve geriliyorum. Çok zor zamanlar geçirdim işsizdim ailesel problemlerim vardı yanımda oldu birçok konuda. Fakat kendimde olumsuz değişimler gözlemliyorum. Tahammülüm azaldı konuşma isteğim azaldı ve ciddi bir depresyon halim var bunalımlar geçiriyorum içim daralıyor yediğim hiçbir şeyden zevk duymuyorum günlük ihtiyaçlarımı bile karşılamak zor geliyor bu sıralar en büyük problemim elektirik korkum fişe elektronik cihaz takamıyorum kombi çalışınca mutfaktan çıkıyorum vb bu durumu birazda babam ve anneme bağlıyorum babam kronik şizofren hastasıydı 2019 da vefat etti annem psikolojisi bozuk evde sürekli tartışmalı ortama hakim. Duygularım ve ihtiyaçlarım ile kimse ilgilenmiyor hep yalnız hissettim kendimi, sürekli ayaklarım üstünde durmak için çabaladım çabaladıkça daha çok battım. istediğim üni ve bölümü kazandım maddiyattan dolayı devam edemedim ve sürekli geçici işlerde çalıştım uzun zaman memur olmak için uğraştım maalesef o da olmadı. Şuan 26 yaşındayım geleceğimi göremiyorum gerçi hiçbir umudumda kalmadı. Hiçbir demek doğru olmaz o zaman bunu bile yazamaZdım ama çok az buna eminim.
Gizli KullanıcıPeki sorunlar nasıl çözülebilir
Öncelikle psikolog İrem Hanım size teşekkür ederim, psikolog olsanız dahi birileri tarafından anlaşılmak oldukça hoş, ben bu sorunları eşimle konuşamıyorum yani daha doğrusu konuşsam da anlaşılamayacağımı biliyorum, bir yandan annesi söz konusu ve ben önceki sorumda eşimin bana o ortamda tam olarak aslında s…git yazdığını yazmamışım, bu şekilde bir söylemde bulundu ve bu gerçekten saygı zedeleyici, bana eşim saygı göstermediği sürece ailesinden saygı beklemeyi zaten doğru bulmuyorum, evlendikten sonra aslında toplumsal ahlak anlayışının, sosyal anlayışın ve terbiyenin eşimde olmadığı kanısına varmış oldum bu durumla birlikte. Ben eşimin bu konuda ağlayarak ben de ikiniz arasında sıkıştım kaldım dediğinde çaresizliğini gördüm, ancak eşim hala mesela benim kendisi ile inatlaştığım görüşünde, benim ona göre inat yaptığım konu ise uğramak istedikleri bir akrabalarına gitmek istemememdi, bunu aşamadığımız için o gün inatlaşmış gibi olduk ve annesi de geleceği için bizimle bu duruma müdahil oldu, annesi gitmek istiyor ise kendisini oraya bırakıp dışarı çıkabileceğimizi ya da eşim ve annesinin yalnız yola çıkmasını illa oraya uğramak istiyorlarsa benim gitmek zorunda olmadığımı da dile getirdim ancak bunlar dahi fayda etmedi, ben yapılan saygısızlığı aşamadım kendi içimde ve ben kendimi net bir birey olarak tanımlıyorum, yani bir yere gitmek istemediğimi dile getirmiş olmak beni inatçı yapmıyor ben bunu inatlaşmak adına yapmadım, amaç ve netlik arasındaki farkı eşime aktaramıyorum, ben onu bir yere davet ediyorsam her zaman istersen gel istersen gelme diyorum çünkü birini bir yere zorla götürmenin insanın kişisel tercihlerine saygısızlık olduğunu biliyorum, bunu ona anlatmalı mıyım? Hoş anlatsam da gerçekten başladın psikolog gibi konuşmaya şeklinde yargılanıyorum, gerçekten çift terapisti işe yarayacak mıdır?
Gizli KullanıcıBakış açımı nasıl değiştirebilirim?
Merhaba Betül Hocam Bazı olumsuz düşüncelerim var her şeye karşı. İşsizlik ilişki aile vs tarzı. .. Olumsuzluklara genelde kapılıp olumlulari geçersiz kiliyor zihnim. Nasıl bakış açımı değiştirebilirim sizce? Daha olumlu esnek bir zihne sahip olmak mümkün mü? Her şeye kaygı stres yapıyorum. . zihnim negatif düşünce döngüsüne sıkışmış kalmış adeta ki böyle de zaten. Hayattan nasıl zevk alırım ?? ♥️🦢 Şimdiden teşekkürler 🌸🐇.
Gizli KullanıcıKorkarak yaşamak kaygılı hep ölümün aklıma gelmesi
Merhabalar nasıl ve nerden başlıycam bilmiyorum hiç ama hiç iyi dglim Bnmde söyle bir sorunum var bekarken 18 yaşlarında ölüm korkusu geldi bana bunu zamanla bi şekilde atlatmıstım çok korkardım o zamanlarda da evlendim 2 çocuğum var hamileliklerimdede oldu şuanda ikiz gebeyım ve şuanda da öyleyim sanki bu sefer daha bi kötü geldi bu korku bi başka hep senaryolar gözümde canlandırmalar ölümle ilgili herşeyi canlandırmak kendim için kalbim nefesim tıkanıyor resmen sürekli aglıyorum çok neşeli bi insandım şuanda çok suskun içine kapanık biri oldum herşeyden korkuyorum ikna edemiyorum kendimi hiçbir olumlu düşünceye psikyatriye gittim lustral verdi bana 4 gün oldu kulllanalı iyi gelirmi gelecek kaygısı kuramıyorum hiç çok kötüyüm ya bana gerçekten mi bişey olucak acaba yav olursa gerçek diye düşünmek korkmak ağlamak sürekli elimde dğl bu nasıl bişey lütfen bana yardımci olun bu düşüncelerim neden oluyor
Gizli KullanıcıAşık oldum çok seviyorum yasak aşk ama
Evliğim ve evli birisine aşık oldum 4 yıldır sürekli onu düşünüyorum sürekli onunla hayaler kuruyorum nabıcamı bilmiyorum artık bunu onunla paylaşmak istiyorum ama ne tepki vericek bilmiyorum yakın arkadaşız ayle doslatımız diyebilirim ama benimle bir konuştugu yok ben karısınla konuşuyorum oda eşimle arkadaş oyle işte bundan 3 yıl önce gelip kapıya pil istemişti bende yalnızdım evde verirken pilleri elimi tuttum sıkmıştı ben korkup kapiyi kapatmıştm ozamandır önüne bakıyor yüzüme bile bakmıyor
Gizli KullanıcıFlört dönemi
Merhaba, 20 gündür konuştuğum flörtüm var yaklaşık 10 kere görüştük yüzyüze. Birbirimizi tanıdıkça daha da yakın olmaya başladık. Sarılıyoruz, öpüyoruz. Yan yanayken güzel sıfatlar da kullanıyor. Telefon üzerinden de sürekli iletişimdeyiz ama daha sevgiliyiz demedik. İkimizde yaralı bir ilişki geçmişi yaşadık. ben aldatıldım güven problemi oluyor bende ya giderse, ya öyleyse vs. O da benden etkilendiğini, özlediğini, huzurlu hissettiğini söylüyor ve yorgunlukla değil iyi gelmek istiyorum sana. Eski iliskisinde değersiz hissetmiş yaralı. Bağlanmaktan korktum evet ama bağlanıyorum anlamlisin diyor. Ben sorguluyorum çoğu zaman yanyana sevgiliyiz baya neden hâlâ daha sevgiliyiz biz demiyoruz falan diye o da bana diyor akışa bırakalım zaten her şey oluyor olmuyor muyuz sence baksana diyor. Son bir haftadır daha çok görüşmek istiyor daha sık sıfatlar kullanıyor değişimi görüyorum ama bana çok ağır düşünüyorsun ve sen sorguladikca bende kötü oluyorum senin rahatlamani istiyorum biraz bu yüzden akışa bırak diyorum diyor. Yanımdayken çok heyecanlı hissediyorum çok mutlu. Bende öyleyim ama daha önce ki iliskim altı sene sürdü ve normal ilişki nasıl olur unutmuşum ve şu an bu süreç normal mi bilmiyorum sürekli sorgulamak istemiyorum çünkü boğucu bir tavır oluyor bu süreci hızlandırmam için nasıl davranmalıyım ve onun düşüncesi sizce nedir lütfen yardımcı olur musunuz
Gizli KullanıcıKız kardeşim neden böyle davranıyor
Kız kardeşim daima agresif ve sinirli bana karşı diğer insanlara karşı gayet anlayışlı bana sürekli akıl veriyor hayatımda söz sahibi olmak istiyor insanların içinde beni hor görüyor ona bunları söylediğimde bağırıyor küsüp konuşmuyor hiç bir zaman hatalarını kabul etmiyor onun ilişkisi var benim yok bana nispet yapıyor sen aşk konusunda şanssızsın diyor ne yapmalıyım gerçekten bilmiyorum depresyona giriyorum bu durumdan dolayı
Gizli Kullanıcı
