Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu

Erkek arkadaşım aşırı sinirli

erkek arkadaşım en ufak şeye çok fazla sinirleniyor. benim söylediğim ya da yaptığım bir şeyi kendisi anladığı gibi sinirleniyor deliriyor. ben öyle demek istemedim dediğimde ise inanmıyor. sadece bana değil ailesine ve herkese karşı böyle. ama beni kırmaktan hiç korkmuyor. ağzına geleni söylüyor millet içinde deli gibi bağırıyor. ağladığımda üzüldüğümde yine bana kızıyor. onu seviyorum onun da beni seviyorum ama bu gereksiz öfkesi bizi yıpratıyor. ne yapmam lazım?

Psikoloji

Yapmak istediğim şeyi nasıl sadık kalarak yaparım

bir süre diyetteydim ve son diyetisyen görüşmemde yağdan kilo kaybetmediğim için moralim bozuldu tekrar gitmedim gitmeyi bıraktım ve suan da istediğim kiloya ulaşamadım diyet yapamıyorum spor yapamıyorum psikolojik desteğe ihtiyacım olduğunu düşünüyorum yapmak istiyorum yapamıyorum kendime sahip çıkamıyorum yiyorum ve bu durumu aşmak istiyorum belirli bi kilo verip mutlu olmak istiyorum bunu gerçekten çok istiyorum psikolojik destekle yapacağıma inanıyorum umarim yaparim

Tipsizim boyum kısa diye insan değil miyim?

Bir kız orangutanla çıkarım senle çıkmam dedi diğeri popoma kaş göz çizer onla çıkarım senle çıkmam dedi. İşlerine gelince görünüş her şey değil diyorlar oysaki kitap alırken bile kapağın güzelliğine bakıyorlar. Zaten 164 boyunda yerden bitme ucubeyim. Ee ben insan değil miyim nasıl psikolojm bozulmasın ondan sonra yok önemli olan kalp güzelliği diyorlar halbuki alakası yok alayı yalancı bunu diyenlerin. Yeri geldiğinde psikologlarin bile umrunda değilim onların da bazılarının bazen işi gücü sadece para

Aile

Babamın bizi sevmediğini düşünüyorum

Babamın bizi sevmediğini düşünüyorum. Ben ortaokuldan liseye kadar sürekli babam annem ayrılıp barisiyordu. Ben lisedeyken tamamen evi ayırdılar. Nerdeyse 7 yılı gecik bir süredir babamı misafir gibi görüyorum. Annem hep en zor zamanımda oldu. Kendi üzerine 2 evi 1 araba 1 motoru var. Hastalıklardan açıklık oldum hep annem taksi ile beni acillere götürdü. Yazları annem işten çıkarıldı dolabımızda doğru düzgün yiyecek olmazdı. İlkokula giderken bile en ucuz şeyleri alır harcligimdan para arttırirdım o harclikta ayda yılda bir elime gecerdi çünkü babam para vermezdi anneme ekmek alicak parası olmazdı. Sürekli bizi bırakıp kendi ailesinin yanına gider onları gezdirir. Bizi hiç görmez. Sadece evin elektirigini suyunu ödeyerek ve kardeşimi okula götürerek baktığını düşünür. Ben hep ona yabancı biri gibi davranirdim. Hep uzak olurdum. Baba gibi gördüğümden bile şüpheliyim. Hiç yanımızda olmadı. Annem stres ve yorgunluktan geçici felç geçirdi hiç başında durup ilgilenmedi. Annem bir şey alınca hep ona parasıni ödedi yada her şeyi borc olarak algılayıp babam her şeyin geri parasıni istedi. Sanki tanıdık bir insan gibi. Annem ameliyat oldu parasını kendi ödedi gitti. Tam yakın davranmaya başlamıştım ki anneme kızmaya başladı kendi cocuklarina kendin bak diye. hiç bir zaman doğru düzgün bakmadı. Hiç başımizda durmadı. Sürekli yalan söylüyor bize. Sürekli kızıp bağırıyor. Her şeyden hevesimi kaçırıyor. Sürekli kendi kardeşleri, annesine gidiyor. Yigenlerini gezdiriyor. Çocukluğumdan beri hayalim bir yerleri gezip görmek ama yok. Doğru düzgün evden çıkmıyorum. Kitap okuyorum bana sen akıl hastasi misin bu kadar kitap okunur mu catlak misin diyip her şeyden hevesimi kaçırıyor. Ona karşı nasıl davranacağımi bilmiyorum sürekli anneme bizim üzerimizden tehdit yağdırıyor kendi çocuklarına kendin bak diye. Keşke baksan da tehditi etkilese. Böyle durumlarda hep ondan kaçıyorum. Annem kinlenme diyor ama ban kinleniyorum. Bana kızım dediğini çok az duydum. İlkokul günlüğüme bile adı ile hitap ederdim. Şimdi yine anneme tehditler yağdırıyor bizim uzerimizden ve ben ne yapacağımı bilmiyorum nasıl davranacağımi duygularımı nasıl sakinlestirecegimi? Böyle durumlarda ya hep kaçıp saklandım yada kavga edip bağırdım. Bu konuda tavsiyenizi istiyorum.

Eğitim

Dikkat bozukluğu için acilen bir şeyler yapmam lazım

Merhaba ben 11. sınıfa gidiyorum 17 yaşındayım ve dün gerçekten benim için çok kötü bir şey oldu. Benim dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğum var ve en önde oturmam gerektiğini hocalar biliyor ayrıca duygusal sorunlarım da var bu yüzden destek de alıyorum ve çok sosyal bir tip değilim bir tek yanımda oturan arkadaşımla iyi anlaşıyordum ama dün hoca çok garip bir yer değişikliği yaptı ve o arkadaşım benim yanımdan ayrıldı ben sırf ona yakın oturmak için arkalara ve konuşkanların olduğu bir yere geçtim çok dengesizce bir karar verdim ve korkuyorum çünkü pazartesi günü edebiyat konuşma sınavı var ve pazartesi günü hoca tekrar yerleri değiştirecek. Ben hocaya o arkadaşım ile eski yerimden gayet memnum olduğumu anlattım ağlayarak o da beni geçiştirdi pazartesi günü tekrar bakacağından bahsederek ama benim hala aklıma takılıyor yer değişikliği konusu geceleyin rahat uyuyamıyorum sürekli dikkatim dağılıyor hep kötü düşünüyorum acilen bir şeyler yapmam lazım gibi hissediyorum.

Sevgilimden ayrılamıyorum

17 yaşında başladığım 3 senelik bir ilişkim var. İlişkide çok küçüktüm ve ne sınırlarım vardı ne de ne istediğimi biliyordum. Onu çok sevdim ve bağlandım. Zamanla kavgalar başladı, sürekli tartışıyorduk. Bende çok fevriydim. Artık buluştuğumuzda bile saçma şeyler için kavga eder olduk. Ben ağlarken bırakıp gitti birkaç kere ben o kadar bağlıydım ki yine arıyor o özür dilemese bile barışıyordum. Gerçi ona hiç düşünme fırsatı tanımıyordum. Bir gün yine ben gereksiz bir şey için ayrıldım ve ertesi günde yazan bendim. Bana bir başka kadınla konuştuğunu söyledi. Aldatmıştı beni, sadece mesajlar vardı. Ben buluşmak istedim. Buluşmaya gittiğimde benimleyken huzurlu olmadığını ve beni artık sevmediğini söyledi ben ise hala onu nasıl kaybederim korkusuyla yanıp tutuşuyordum. Bağırdım hakaret ettim. En sonda çekip gittim. Ama o gün tekrar yazdı ve ben devam ettim. Benden özür bile dilememişti bunca kırgınlığıma rağmen. Ondan vazgeçemedim. Aradan zaman geçti ve ben bu olanları unutmuş gibiydim. Aileme anlattım onu evlenmek istediğimi söyledim. Babam katiyen onaylamadı, seninle denk değil dedi. Ben üniversite okuyordum o ise inşaat işçisiydi. Benim için hiçbir sorun yoktu gerçi. Birde annesi vardı onunla yaşayacaktık. Mecburdu, bende yaşamayı kabul etmiştim. Neyse biz yine tartıştık ve bana annem için seni silerim, lafın bile olmaz dedi. Orda ipler koptu ve ayrıldım. Çevremde ki herkese de olan biteni anlattım. Ona hakaret bile ettim. 1 ay geçti geçmedi neden bilmiyorum, şuursuz bir şekilde yine ben aradım onu. Halbuki yarı yolda bırakılmıştım. Babamın onca baskısına rağmen benden vazgeçti ve sorunlar üzerime yıkıldı. Sonrs barıştık ve çok farklı biri oldu, şimdi ise eskiden yaptıklarım hataydı ben değiştim. Senin mutluluğun benim için en önemli şey diyor. Her zamana evlenmeyi çok istiyordu, şimdi de çok istediğini söylüyor. Ne yapacağım bilmiyorum. Ondan vazgeçemiyorum. Onsuz bir hayat düşünemiyorum. Ayrılmam gerekiyor mu? İnsan değişir mi? Ne yapmalıyım lütfen yol gösterin. (İlk ilişkim başka biriyle ilişkim olmadı)

Eski sevgilim ve attığım story

Erkek arkadaşımdan bana çok ilgisiz olduğu için ayrılmak zorunda kaldım sevsem de. Hala takipleşiyoruz. Hikaye atmıştı bakmıştım ben. Bir kaç gün sonra bugün bende story attım. Açıp bakmadı bile tüm ailesi baktı hikayeme beğendi hatta annesinin kuzeni yanıt bile vermiş ama kendisi saatlerce bakmadı sebebi sizce ne olabilir psikolojik olarak? Beni görmezden mi geliyor? Ailesine hala ayrıldığımızı dememiş olabilir ama yinede hikayeme bakmamasınu gerektiren bi yanlısım olmadığını düşünüyorum.

Aile

Neden hep veren taraftayim

Hocam şuan kendime kızgın hayatımdaki insanlara kırgın bir vaziyetteyim. Ben çalışma hayatına üniversite de part time çalışarak başladım. Öncesinde babam çalışmamızı gururuna yedirmediginden çalışmamız yasaktı. Önce gizli gizli çalışmaya başladığım iş hayatım sonraları bir mecburiyete dönüştü (devlet memuru olunca çalışabilirsiniz derdi babam) her neyse ben zorlu bir hayattan geliyorum ki hala pek değişen bir şey yok. Bilinçsizce artirdiklari çocuk sayısı ve annemin çaresizliği yüzünden kazanç artıkça gider daha fazla arttı. Hocam ben gerçekten ailesine bağlı ve bir yerde zorlu sartlarda okutma çabasına girdikleri için minnettarım. Çok şeye rağmen annem iyi ki benim annem desteği ve düşüncesi hep çok güzeldir. Ama babam ilk askimken simdilerde kırgınlığım . İçimde bulunduğu tüm şehri depremsiz yıkan biri. Ben mezun olduktan sonra aldığım maaşı o kadar başkaları için harcadım ki şimdilerde çok keşkem var. Keşke kendim için de bir o kadar cabalamis olsaydım. Ne gezdim ne yedim ne içtim ne giydim. Ailem için yaptıklarım değil özellikle babamın çabamı görmeyip üstüne boş olduğunu düşünmesi ve halamın yanında vs dalgaci bir tavırla dile getirmesi çok dokundu bana ki burada anlatmak istemediğim ve bana kazık diyeceğim türden birkaç maddi şey oldu. Ve ben hiç akillanmadim neden kin tutamıyorum . Biliyor musunuz 3 aydan fazla süredir işsizim ve benden faturayı ödememi istedi. Ablam olsa ona hemen geri öder ama bana yine aynı şeyi yapıyor ve ben ona hayır diyemedim. Eskiden hayatımda bulunan erkeğe bile modern olacağım diye para yolluyordum yani uzun lafın kısası ben hep veren taraftayim almak beni korkutuyor çok mahçup hissediyorum yoruldum ve beni görmeyenler yüzünden yetersiz hissettirilmekten

Birini hayatından çıkarmak

Uzun süredir ilişki içinde olduğum kişiden ayrılamıyorum sürekli beni ikna etmeye çalışıyor ne zmaan ayrılmak istesem beni tehdit ediyor yada barışmak için ısrar ediyor bende sürekli kabul ediyorum ama onu istemiyorum aslında yapamıyorum onunla mutlu değilim ondan ayrılmanın yolunu arıyorum bulamıyorum o ise beni çok seviyo bana çok bağlı bunu görünce ona haksızlık ediyormuşum gibi hisediyorum ne yapacağımı bilemiyorum nasıl bir yol izlemeliyim

Psikoloji

Kafamda kurup kurduklarima inanıyorum nasıl kurtulabilirim

Kafamda çok kuruyorum herşeyi kötüye yoruyorum herşeyden şüpheleniyorum kurduklarima inanıp yeni kişiler üretip takıntı yapıyorum bütün gün depresif ve sinirli oluyorum gerçeklikten kopuyorum çok fazla hayal kuruyorum zamanla bu durum dahada çok ilerledi ve Ailevi ilişkilerime zarar vermeye başladı karşımdaki insanı olduğu gibi değil kafamda kurduğum gibi tanımaya başladım. Herkezden uzaklaştım ve beni çok yormaya başladı bu durumdan nasıl kurtulabilirim