Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
İnsanlarla özel bir şey paylaştıktan sonra korkmaya başlıyorum
Çevremde arkadaşım olan çok yakın olsun, veya yeni tanıdığım biri olsun hiç fark etmez;özel hayatımla ilgili, ozellikle geçmiş ilişkimle ilgili, şuanki ilişkimle ilgili, duygusal alanımla ilgili bir şeyler paylaştığımda çok pişman oluyorum. Artık kendimi çok savunmasız hissetmeye başlıyorum, kafamda sürekli bu kişinin benim verdiğim bilgiyle bana zarar verdiği senaryolar üretmeye başlıyorum. Sürekli ihtimaller hesaplıyorum, mesela eski ilişkimle ilgili anlattığım şeylerin şuanki ilişkime zarar verdiği korkunç ihtimaller var kafamda. Veya sadece bunu anlattığım insanın beni sevmediği için bu bilgileri arkadaşlarına anlattığı senaryolar geliyor aklıma. Neden anlattım ki diye çok kızıyorum kendime çok pişman oluyorum her seferinde. Ama sosyal hayatta hep bu sınırımı aşıyorum ve genelde sohbet esnasında yöneltilen bir soruyla ben anlatmış oluyorum çok pişman olacağım şeyleri. . Günlerce overthinkliyorum, bu kişiye söyledigim bu şey bana nasıl zarar vericek diye. . En çok da şuanki ilişkimin zarar görmesinden korkuyorum, sevgilimin gözünde değersiz olmaktan, yanlış anlaşılmaktan. . Mesela uzun süre yakın arkadaş olup her şeyimi bilen birisi var ve onunla arkadaşlığımız bitti o benimle ilgili o kadar çok şey biliyor ki, hem de çok fazla. . Bir gün beni sevmediği için bana zarar vericek beni rezil etmek için kullanıcak sırlarımı diye hep korkuyorum.
Gizli Kullanıcı
Biten bir ilişkiden sonra ne yapmayalım?
Merhaba benim yolunda giden ve 6 yıllık güzel bir ilişkim vardı fakat bazı nedenlerden dolayı cezaevine girdim bu nedenle sevdiğim kızın ablası sürekli baskı uygulayarak ayrılmasını istedi benden ve oda bu baskılara dayanamadı ve benden ayrıldı ben şuan büyük bir boşluğun içerisindeyim ne yapacağımı bilmiyorum numarasını değiştirdi her yerden engelledi ulaşamıyorum farklı şehirlerde yaşıyoruz şuanda izne çıktım yanına gitmelimiyim yoksa tahliye olmayı bekleyip o zaman mı gitmeyelim beni aydınlatır mısınız lütfen büyük bir çıkmazın içindeyim ne yapacağım bilmiyorum kafamın içindeki düşünceler yüzünden aklımı kaçırmak üzereyim
Gizli KullanıcıBirini geçmişte nasıl bırakabilirim?
eski sevgilimle yaklaşırken git gel altı ay gibi bir süre konuştuk sonra bir takım olaylar oldu onla kavga ettim onun sevgilisiyle kavga ettim şu an Ayrılar ama benim de şu an güzel giden bir ilişkim var bunu söylerken suçluluk duyuyorum maalesef ama ben sanırım onu geçmişte bırakamıyorum yaşadıklarımız aklıma geliyor sürekli ayrılmamız barışmamız aklıma geliyor geri dönecek mi dönmeyecek mi düşünüyorum sanki hikayemiz bitmemiş gibi hissediyorum her an geri gelecekmiş gibi. . bundan nasıl kurtulabilirim. düşünmek istemesem de aklımda geri gelecekmiş gibi hissediyorum ama gelmeyecekmiş gibi de hissediyorum. bundan nasıl kurtulabilirim çok suçlu hissediyorum.
Gizli KullanıcıEşimi çok kıskanıyorum sürekli benimle ilgilensin istiyorum buna nasıl engel olabilirim?
Esimi ailesinden arkadaşlarından cok kıskanıyorum. En cok ilgiyi bana göstersin istiyorum. Ailesinin tek erkek çocuğu ve çoğu işlerde annesine babasına destek oluyor. Bu konuda destek olması gerektiğini biliyorum ama empati kuramıyorum. Yardımcı olduğu icin eve gec geliyor diye her olayda bir tartışma çıkıyor bende ondan uzaklaşıyorum bu konuda ne yapsam bu davranışım düzelir cok kafama takıyorum bu durumu nasil asarim
Gizli KullanıcıBenim için doğru insan mı?
merhaba sevgilimle 5 ay önce konuşmaya başladık 2 aydır sevgiliyiz sürekli geçmişimi soruyor ve fazlasıyla detay istiyordu normalde böyle seyleri anlatırımçekinmem ama bu konularda cok yargılayıcı kendisi 5 kişi ile birlikte olmuş ama benimkine taktı çokdetaysordu ben 2 kişi ile oldum ona 1 kişi dedim yalan söyledim o kişi eskisevgilimdi dedim ama aslında uzak mesafedeki yaz aşkımdı sevgili gibiydim ama sevgili degildik biyerdenöğrenecekdiyecokendişeleniyorum ilkimisöylemedim. çünküyoksayıyorum. utanıyorum çok yargılıyor arkadaş ortamımız benzer bi yerden öğrenir diye çok korkuyorum sürekli soruyordu 1 ay önce bi konuşma yaptım kontrol etmeye çalışıyorsun ben rahatsız oluyorum her ayrıntıyı soruyosun cevapladıgımda tekrar bi soru soruyorsun rahatsız oluyorum isteöiuorım dedim kapadı konuyu 1 aydır konuşmuyordu bi anda bugün sen bunu bu ay demiştin sevgilinle tam ne zaman ayrıldın biz konuşurken takipleşiyor muydun birrrsürü soru sordu yine beni çok sıkıştırfıgı için yalan söyledim sevgilimdş diyr. çok hoşlandıgım bir çocuktu evet ama nolursa oldun sevgilim değildi  eskiden yakın arkadaşlarım kötü ortamlara giriyorlardı erkeklerin kızları ob birleştiği ortamda ben ortamlarda bulunmama rağmen kimseyle hiçbir şey yaşamadım kendi değerimi kıymetimi bildiğim için hep o insanlardan nefret ettim ama bir keresinde ben de bir hata yaptım sarhoştum ve dalgınlığıma denk geldi o an öyle hissettim yaptım ve utanıyorum evet ve erkek arkadaşım kaç kişiyle yaptın diye sonra ben de bir yerden Öğrenir diye ona ileri gittiğimi ama seks istediğini karşımdaki insanın  istemediğimi söyledim ama birkaç dakikalık bir şey yaşandı tabii ki bundan utandım kimseye söylenmemesi gerektiğini söyledim arkadaşımın dedikodusu çıktı hatta yine de benimki çıkmadı ben böyle şeyleri seven ve duyulmasınnı isteyen bir insan değilim o ortamdaki erkeklerin böyle şeyleri çok yayan insanlar olduğunu bildiğim için her zaman dikkatli davranmıştım sadece 1 × 1 hata yaptım ve erkek arkadaşıma bunu söylemek istemedim o ikinci bir şeyler yaşadığım çocukla da sevgili gibiydik aramızda çok derin bir bağ vardı her şeyimizi paylaşıyorduk sürekli beraberdik ama uzak mesafe olduğumuz için sevgili olmamıştı ama sevgililer gününü bile kutlamıştık ben de ona 11 ay sürdü ilişkim falan dedim ama aslında yalandı yani biz hiçbir zaman sevgili olmadık evet konuşuyorduk çok yakındık bağsal olarak ama sevgili olmadık ve ben yalan söyledim bu yalandan nasıl çıkacağımı bilmiyorum sürekli soruyor ve sürekli başka kızların dedikodusunu öğreniyor ve sürekli onların ortamında da bu konuşuyor ama beni o kadar yargılıyor o kadar rahatsız bir şekilde soruyor ki en ince ayrıntısına kadar bildiğin beni manipüle ediyor ve ben de bu yüzden kendimi bir şekilde yalan söylerken buluyorum yalan söylemek istemiyorum ama elimden başka bir şey gelmiyor sence ne yapmalıyım sizce bu insanla bir şeyler yaşamalı mıyım ilişkime devam etmeli miyim ona söylemeli miyim söylersem nasıl söylemeliyim ama retro aktif kıskançlığa sahip bir çocuk ben yalan söylediğimi söylesem kabul edeceğini düşünmüyorum ilk bakire olmadığımı söylediğimde de çok soru sormuştu ve ben ilk zamanlar ona çok tutuldum için o beni bırakmasın diye yalan söyledim aslında ama şu anda soyledigim yalan kendi değerinin farkında olduğum için beni kötü hissettiriyor ve ben neden yalan söylüyorum ben hayat Kadınlığını yapmadım geçmişte kötü bir şey yapmadım sonuçta lütfen yardım edin
Gizli KullanıcıMoralimi tek başıma nasıl yükseltebilirim
Mesela atıyorum moralimi bozan şeyler var ve bunu düzeltecek kimse yok moralimi bozan şeyler ise umursamıyor ve ben kendimi yalnız ve yorgun hissediyorum aile baskısı yaşıyorum onlar onlmadan herhangi bir aktivite yapamıyorum ama benim en çok buna ihtiyacım var etrafımda kimse kalmadı dertleşecek herhangi bir arkadaşım kalmadı dertleşmesek bile bana saçma şeyler anlatip moralimi düzeltecek biri olabilirdi fakat yok bunalım içindeyim sanirim
Gizli KullanıcıÇok stresliyim çok düşünüyorum
çok stresliyim çok düşünüyorum zaten kalp sorunlarım var hızlı atıyor daha fazka panik oluyorum işe giricem başarılı olacak mıyım eski sevgilimi sevmiyorum takıntılıyım bana geri dönücek mi evlencekmiyiz annem yaşlanıyor babam vefat etti annem ölse ki allah korusun ben tek başıma hem kendime hem kardeşime bakamam ve daha nice düşünce ve kaygı kafayı yiyorum yemek bile yiyemiyorum o haldeyim bıktım gerçekten
Gizli Kullanıcıİlişkiler ve bağ kurma
Nasıl sağlıklı bir ilişki kurarım ve hatalarımı fark edip tekrarlamam? Birini takıntı mı yaptım seviyor muyum nasıl ayırt ederim? Yaşadığım son durum belirsiz ve git gelli birinin 2-3 yıldır sürekli hayatımdan çıkartmama rağmen yazması ve kafamı karıştırması her seferinde tekrar üzülüyorum nasıl çözeceğimi bilmiyorum ve neredeyse hiç görüşmedik neden bu tarz davranıyor ve ben ilk kez bu kadar kafaya takıyorum?
Gizli KullanıcıGüvenemiyorum napmalıyım
17 yaşındayım daha önce zorbalığa uğradım. Sonra bunu aşabilmek için bir sürü arkadaş edindim. O kadar çok oldu ki bir arkadaşım sürekli birilerine selam verip konuşuyorsun bundan hoşlanmıyorum dedi. Şimdi biri mesajıma 3 saat sonra cevap verse acaba sevmiyor mu diyorum. Yakın arkadaşımı daha bulamadım. Ben mi çok takılıyorum yoksa cidden farklı bakış açısına sahibiz ve o dostu gerçekten bulamıyor muyum? Ve şimdiki arkadaşlarım da beni o kadar umursamıyor galiba hatayı nerde yapıyorum?
Gizli KullanıcıHayatın merkezine sevgiliyi koyma
Merhaba ben 22 yaşındayım. Hep hedefleri idealleri olan bir kızdım. Hayalim güçlü kendi ayakları üzerine basan bir kadın olmaktı. Fakat sonra hayatıma bir insan girdi. Ben onu seviyordum ama aşık değildim. Yavaş yavaş ona bağlanmaya başladım. Aşık oldum. İlk başlarda bana çok ilgi gösteriyordu 11 ay sonra yavaş yavaş ilgisi azalmaya başladı. Ben kendimi ona vermeye başladım. Hep ondan ilgi istemeye basladim. Huysuzlanmaya basladim. Bambaska birine dönüştüm. Bazi zamanlar beni o kadar kötü etkiliyoduki okula bile gitmiyodum. Sonrasında ayrıldık. Tekrar baristik. Ayrilip baristiktan sonra onu kaybetmekten daha cok korkan ve ilgisini daha cok isteyen bi kiz haline geldim. Ilgisini yeterince alınca cok rahatım ama ilgisini alamayınca o günüm simsiyah oluyor kendim icin hiçbir şey yapasım gelmiyor. Biliyorum kendim icin bişeyler yapıp kafamı dağıtmam lazım ama yapamıyorum. Ona kafayı takmış durumdayım. Bu neden oldu bilmiyorum. Onu hayatımın merkezine almamıştım. Hayatimin merkezine onu almam icin cok uğraştı. Ve sonunda başarmıştı. Tabi gördüm sonra ne olduğunu ayrıldık. Daha fazla degersizlestim. Ben hayallerimi hedeflwrimi unuttum. Hicbir şey istemiyorum o hariç. Ve bunu söylemekten çok utanıyorum. Bu hale nasil geldim bilmiyorum. Ne ara hedefim iyi bir kariyer sahibi güçlü bir kadin olmaktan evlenmek istemeye onsuz yapamamaya kaydı bilmiyorum. Ben galiba bağımlı oldum. Yani onsuz nefes alamıyorum. ben ne yapacagim bilmiyorum. Kendimi unuttum ve tek istediğim kendimden çok o. Kendimi çok çaresiz hissediyorum. Guclu olup kendi alanimi kurarsam kendimi ona adamazsam bana daha cok değer vereceginide biliyorum mesela. Neden böyle oldum bilmiyorum. Babam narsistti. Onunda narsist olmasından korkuyorum sosyal medya sağolsun. Çünkü ilk başta ilgiyi cok yoğun verdi yavaş yavaş azaldı ve bazı zamanlar benle dalga geçiyo. Sakayla karisik. Bi cümleyi anlamadın dimi diyerek mesela. Yada kara mizah izlemezsin bilmezsin sen diyerek. Hüngür hüngür aglicam gerçekten napicam ben
Gizli Kullanıcı
