Zihninizi Özgürleştirin
Herkes için psikoloji ve zihinsel sağlık alanına giren soruların hazinesini keşfedin.
Filtrele
Psikolojimi düzeltmek için ne yapmalıyım?
Merhaba ben kendimi cok kotu hissediyorum hedeflerim var ders calismam gerek ama kendimi cok kotu hissediyorum hersey daha kotu olcakmis gibi hissediyorum bazen de basaricam diyorum yani bi yanim farkli diger yanim farkli ruh halinde cogunlukla kotu olan taraf. İcim daraliyo gercekten bu kotu halim vucudumada yansidi vucudumda ufak yaralar cikiyo ve asiri yalnizim tek basimayim bundan şikeyetci degilim ama etrafimdakiler cok kotuler acimasizlar kendimi ekstra kotu hissediyroum. Kimseyle konusmak ta artik istemiyorum. Kisaca hedefimi gerceklestirmek istiyorum ama ruh halim berbat psikolojim nasil duzelicek bilmiyorum
İlişkimdeki çocuk narsist mi dengesiz mi?
eski erkek arkadaşım sosyal medyadan beni engelledi. Sonra da whatsappda engeli açıyor. Ordan da ara sıra konuşup tartışınca engelleyip bu sefer başka platformdan engeli açıyor. Beni engelle her yerden diyorum engellemiyor. Mesaj atma diyor. Ama atınca da cevap veriyor. Ya da mesaja hemen görüldü yapıp çok daha sonra cevap veriyor. Biraz kompleksli ve tripliydi zaten görüşürken de. Ayrılırken de biz farklı insanlarız sevdim ama bizden olmaz demişti. Ben daha lüks bir hayat yaşayan kültürlü biriyim. O daha tek düze kafa yapısında olan biriydi bilmiyorum. Bu çocuk neden böyle davranıyor olabilir ? Narşist midir dengesiz mi anlamadım.
Retroaktif kıskançlıkla nasıl başa çıkabilirim?
Merhaba, şu an bir buçuk yıllık bir ilişkim var. Başlarda erkek arkadaşımın eski ilişkileri beni ilgilendirmiyordu ve merak etmiyordum. Onların gündeme geldiği olaylar yaşadıkça her detayı merak etmeye başladım. Telefonunu ve mesajlarını karıştırmaya bile başladım. Benden bir şey saklamasına tahammül edemez hale geldim. Ayrıca beraber yaptığımız şeyleri daha önce kimseyle yapıp yapmadığını düşünmeye ve ona sormaya takıntılı hale geldim. Bu durum beni ve onu çok yıpratıyor, zihnimi nasıl susturabilirim?
Her belirti anksiyete olduğumuzu gösterir mi?
Bende anksiyete ve kaygı bozukluğu olduğunu düşünüyorum ama tabikide bu sadece internetten arastırdığım bilgilerde yazan belirtilerle birlikte düşündüğüm bişey. Sürekli biseyleri kafaya takıyorumKalp carpıntısı bazı anlarda istemsiz nefes darlıgı(fiziksel rahatsızlığım yok ama)Sürekli endişe korkuEn ufak bir şeyde sanki başıma kötü bişey gelecek hissiÖrneğin basım agırdığında kesin beynimde bişey var yada kalbim agırdığında galiba kalbimde sorun var gibi abartılı düşünceler ve endişelerKonsantrasyon bozukluğuSitres anında sürekli ayaklarımı sallamaKorku endişe duyduğumda iştahsızlıkÖlüm korkusuGibi gibi belirtiler bende mevcut peki bu belirtiler anksiyete tanısı için yeterli midir
Daha özgüvenli olmak için ne yapmak gerekir?
Bazı konularda en yakın arkadaşımla konusurken kendimi çok iyi ifade edip mantıklı cümleler kuruyorum ama aynı güzel cümleleri başka birilerine karşı yüz yuze konuşurken dile getiremiyorum özgüven eksikliğinden sanırım kendimi ifade ederken güçlü cekiyorum. Aslında gayet iyi konuşan biriyim ama o an kitleniyor gibiyim. Dışardan insanlar beni soğuk ve sesiz biri sanıyor ama en yakınlarım bunun böyle olmadığını söylüyorlar benim daha enerjik güleç eğlenceli olduğumu ve mantıklı konuştuğumu dusunuyorlar çünkü sadece en yakinımdaki insanlara kendimi daha rahat ifade ediyorum ama çalışma iş ortami ve başka bana uzak gelen insanların yanında biraz daha çekingen oluyorum bu özgüvensizligimj nasıl asabilirim nasıl bir yol izlemem lazim
Etrafımda ki kimsenin duyguları inandırıcı değil
Artık kimse karşı güven duygum yok kendi köpeğime karşı bile menfaat için yanımda diye düşünüyorum kimsenin beni saf temiz duygularla seveceğine inancım yok inanmak istesem bile olmuyor ailemde de keza öyle arkadaşlarım bu beni üzmüyor aslında ben yalnız kalmayı yalnız hissetmeyi severim ama bu bir sorunmuş gibi hissettirmesi de ayrı bir konu başlığı beni için bu yüzden duygularımı dinlemek istemiyorum onları konuşturursam üzüleceğimden korkuyorum birinden hoşlanırken bile kendimden saklıyorum ya bana karşılık vermezse ya kalbim haksız çıkarsa kalbimi dinlemek benim için mantıksız ve aptallık gibi geliyor bunu biliyorum insanları sevmeliyim beni sevmelerine izin vermeliyim korkmayalım duygularımdan ama olmuyor başaramıyorum hep insanların beni duygularımla etmesinden korkuyorum hep korkuyorum dünyanın en korkak kızıyım korkusuz korkak işte ben buyum korkmaktan asla korkmayan bir korkak bunu size söylerken rahatım çünkü benim asla nasıl biti olduğumu neler yaşadığımı ve nasıl bir hayat sürmek gerektiğini bilmeyeceksiniz benim anlatrığım kadarını bileceksiniz neyse ya sizde baştan savma cevaplar vereceksiniz tatmin ettor kimsenin sözleri beni yorgunum sevgi istiyorum saf ve gerçek bir sevgi
İç ve dış dünyamı nasıl dengede tutabilirim?
Bazen arkadaşlarım konuşurken onları duysamda sanki anlayamıyorum. O anı, o duyguları yaşayamıyorum. Sürekli bir şeyler düşünüyorum, ne düşündüğümü ben de bilmiyorum. Arkadaşlarım da bir şeyler anlatıyorlar, aslında komik ya da üzücü şeyler de söylüyorlar ama tepki veremiyorum. Arka planda bir radyo oynuyor gibi. Sanki yaşamıyorum sadece izliyorum gibi. Bomboş bakıyorum, dalıp gidiyorum. Her kış bu durumu yaşıyorum. Yazın duygularımla daha kolay başa çıkabiliyorum ama kışın bedenim ve zihnimdeki değişimler bana fazla geliyor. Tek bir noktaya saatlerce bakmak iletişim kurmaktan kolay geliyor bazı zamanlar. Oysa onlar benim en yakın arkadaşlarım, canımdan çok sevdiklerim. Yanlarında bulunmaktan en hoşnut olduğum, utanıp sıkılmadığım insanlar. Bu durumum benimle iletişim kurduklarında kendilerini çok kötü hissetmelerine sebep oluyormuş. Sorun kendilerindeymiş gibi düşünüyorlarmış hatta, kişisel algılıyorlarmış.
Bir psikolojik hasta kendi sorununun ne olduğunu anlayabilir mi?
Ben kendimde Dehb veya borderline olduğunu düşünüyorum. Travmalarım var ve gerek çocukken gerekse başka şekilde birden fazla var. Açıkçası basit olarak görünen şeyleri bile unutmuyorum. Daydreaming sendromu ve uyku terörü var. Ve hayatımı mahvediyor. Ben açıkcası çok araştırma da yapıyorum ama dikkatimi araştırmada topayabiliyorum. Veya ilgili olduğum konularda derslerime toplayamiyorum. Toplamaya çalıştığımda kısa süreli işlerde toplasam da zorlanıyorum ve başım ağrıyor. Stroop testinde hata yapmadım ama sonlara doğru donma ve nerde olduğumu anlık şaşırma gibi olaylar yaşadım ( hastanede yapıldı) açıkcasi sorunumun tam olarak ne olduğunu anlayamadım tembel değilim ama dopamin kesintisi yaşıyorum odamı temizlemeye veya ders çalışmak için yüksek düzeyde bir hevesim oluyor başına gecince bitiyor. Ve ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Ve ben trans bir erkeğim. Biyolojik cinsiyetimden dolayı ailem ile aram iyi değil babam sinir hastası ve narsist. Annemde de OKB ve sinir var.
İç sesimi susturmak için ne yapmam gerekiyor?
Bir yıl önce aldatıldım ve en çok eleştirdiğim şeyi yapıp onu affettim. İç sesim benim güçsüz bir kız olduğumu söyleyip duruyordu ve ona rağmen aylarca denedim ama yapamayıp ayrıldım. O zamandan beri iç sesim başarısız, aptal, çirkin bir kız olduğumu söyleyip duruyor ve içimden hiçbir şey yapma isteği gelmiyor. En üzücü yanı da artık bu sözleri kabullenmeye başladım… Sesi susturmak istiyorum.
Gelecekteki hedeflerime olan kaygımı nasıl yok ederim?
Henüz liseliyim ve hayallerim bana göre çok geniş ve büyük. Örneğin moda tasarımcısı olup markamı tüm dünyaya tanıtmak istiyorum ve bunun çok zor olduğunu ve daha öğrenci olduğumu kendimi derslerime vermem gerektiğini düşünüyorum. Kısaca bazen hayallerimin bana göre olmadığını ama bir yandan da onu çokça istediğimi fark ediyorum. Özetle hedeflerim hakkında endişeliyim ve bundan korkuyorum. Bu kaygıyı ve korkuyu nasıl yenebilirim?