Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Yalnızlık hissi ile nasıl baş edebilirim?
Kendimi bugünler de yalnız hissi ile baş etmeye çalışırken buluyorum. Durumu ne kadar kontrol altında tuttuğumu düşünsem de maalesef öyle değil. Bu tür durumlar ne yapmak lazım? Dışarı da yürüyüş yapıyorum kahve içmeye çıkıyorum kimseyle görüşme isteğim olmamasına rağmen yalnızlık hissi bir türlü geçmiyor. Ya da bir güven sorunu mu yaşıyorum? Bu durumla nasıl başa çıkılır hiç bilmiyorum, o yüzden size sormaya karar verdim
Sevgilimin arkadaşına karşı çekim hissediyorum
Sevgilim var bide onun çok yakın bi arkadaşı var ve biz onla da yakın arkadaşız ama çocuğa karşı bi çekim hissediyorum ve sürekli karşılaşalım gibi bir çabam var ve bu benim kafamı yoruyor fazlasıyla. Aramızda cinsel içerikli konuşma da geçti kötü konuşmalar değildi ama bilmiyorum ve tuhaf şuanda herşey napmam gerektiği konusunda hiçbir fikrim yok neden çekim hissediyorum onu da anlayamadım ve bu durum hoşuma gidiyor mu bilmiyorum onun da sevgilisi var hadi yok diyelim benim sevgilim onun en yakın arkadaşı onun için ayrılmak gibi bir noktaya da gelmemeliyim bence öyle düşünüyorum ama tuhaf bir durumun içerisindeyim gibi kafamı toplayamıyorum napıcam bilemiyorum. Sevgilimden gerçekten etkileniyor muyum bilmiyorum çok iyi biri kesinlikle ama bazen görünüş olarak da takılıyorum sanırım çevrenin de etkisi var bu konuda ve bence bunlara takılmak doğru şeyler değil bunları da biliyorum ama az daha bunların hepsini düşünmeye devam edersem gerçekten kafayı yiyecem çünkü beynimden atamıyorum bunları.
Kendime nasıl iyi gelebilirim
Kendime nasıl daha iyi gelebilirim nasıl özgüvenimi arttırabilirim. İlişki bakımından çok eksiğim sürekli darlıyorum bi beklenti halindeyim akışa bırakamıyorum. sürekli güçlü görünmeye çalışıyorum insanlar beni daha çok fark etsin daha çok sevsin diye gereksiz bir şekilde kendimden taviz verip onlara iyi gelmeye çalışıyorum sürekli birilerini suçluyorum neden böyle yaptılar diye neden beni bu hale getirdiler ama bakıyorum onlara bu fırsatı ben vermişim onlarda kullanmış
Toksik bir ilişkim var ve bu ilişki bana zarar veriyor alışkanlık olduğu için ayrılamıyorum
Kendisine destek olmama rağmen desteğini inkar eden ve beraber yaşarken beni evden kovan bir sevgilim vardı . Bana yalanlar söylemişti beni evden kovup yalanlarını affettim özür diledi ailesine suç attı ama her özür diledikten sonra her fırsatta tekrar iftira ve hakaretler etti . En son kendisi yüzünden panik atak geçirdim bende yarattığı stres yüzünden ve kendisinden ayrıldım . Hala özür diliyor ne yapmalıyım ?
annemin başka biriyle yazışmalarını yakaladım ne yapmaylıyım?
annemin daha önce de mesajlarını yakalamıştım üzerinden 1 yıl geçti hala aynı kişiyle -adam da evli ve çocuklu ayrıca - görüşüyormuş mesajlarını yakaladım (cinsel) annem benim gözümde annelik değerini kaybetti ayrıca babama da çok üzülüyorum ablam öncekini biliyodu üzülmesin arası açılmasın diye bu seferkini söylemedim annem sürekli inkar ediyo seni test ettim diyo bunun üstüne onunla kavga ettik ne yapacagımı bilmiyorum lütfen yardımcı olur musunuz sürekli aglıyorum kendimi suçluyorum ona sarılmak istiyorum ama yapamıyorum . .
babama olan kızgınlığım nasıl geçer
babama kızgınım çünkü hiçbir zaman yanımda olmadı babam olduğunu hissetmedim ben onun parasını istemiyorum sevgisini istiyorum annem abime baban hayatına karışamaz diyor ama bana gelince öyle olmuyor hiçbir zaman karışa biliyor hayatıma neden anlamıyorum bende aynı şeyleri yaşadım bende o zorlukları çektim o acıyı bende tattım ama bana gelince hiçbir zaman bunlar olmuyor abim büyükmüş büyük olunca yaşadığı acı daha mı fazla bende aynı acıyı yaşadım bende kırıldım ben daha çok acı çektim hiçbir zaman baba sevgisi görmedim niye ben abimle bir değilim
Ailemin ailesine nasıl davranmalıyım?
Eşim ailesine çok bağlı. Biz uzakta yaşıyoruz her gün arayıp her detayı anlatıyordu. Bunu düzelttik fakat mesela onlara kalmaya gittiğimizde eşim annesi babası kız kardeşiyle şapur şupur birbirlerini öpüyorlar çok temasları var. Ben hiç buna alışık birisi değilim. Bende ailemle çok iyiyim ama hep sınırım var. Eşimi çok kıskanıyorum ve kavga ediyoruz. Nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum. İçim hep huzursuz. Sanki onlar daha değerli ben ikinci plandayım gibi. Bu arada ben de eşimin ailesiyle çok iyiyim ama sınırım olsun istiyorum temas sevmiyorum eşime de yapılmasını doğru bulmuyorum. Sarılırsın hoş sohbet edersin sorunlarını çözersin uzaktayken ararsın hal hatır sorarsın. Ben bunun sağlıklı olduğunu düşünüyorum. Eşime bunu anlatamıyorum veya ben hatalı düşünüyorum fakat annesinden kıskandığımı kendime itiraf edebiliyorum.
Aynı evdeyiz ama sanki yokuz
Eşimle aramda 10 yaş var 6 aylık evliyiz ve hamileyim nişanlılık ve sevgililik dönemim çok güzel geçti ama evlendiğimizden beri hep çalışıyor eve geliyor ve direk yemek yiyip yatıyor izin gününde ya hastaneye gidiyoruz ya da eve alışveriş yapıyoruz ne bana vakit ayırıyor ne de başka bir şey yemek yerken bile telefondan oyun oynuyor iletişim yok denecek kadar az sırf ortak birşey yapalım diye onunla aynı oyunu oynamaya başladım ama yine fayda etmedi defalarca konuşmaya çalıştım konuşmaya çalıştığım zaman kavga çıkıyor ne yapacağımı bilmiyorum.
kendimi ifade edemiyorum
ilişkimde bir sorun oldugunda (gerek arkadaşlık ilişkilerim gerekse diğer ilişkilerim) kırıldığımda ya da bana ters gelen bir durum olduğunda ağzımı açıp tek kelime soyleyemiyorum. içime atıyorum. bu da sürekli ağlamama ve kendimi tüketmeme neden oluyor. bu hisle başa çıkamıyorum. çevremdeki insanlardan beni kırdıkları gerekçesiyle yavaş yavaş soğuyorum. onlarsa benim davranışlarımı anlamsız bulup yadırgıyorlar. bu durumla ilgili ne yapabileceğimi hiç bilmiyorum
Tarifsiz yalnızlık diye bir şey var mıdır?
Yalnızım, tek başına, bir başına. Tarif edemiyorum bile yalnızlığı. Kocaman ağaçta duran tek elma ? Büyük denizde kayığıyla tek başına duran bir manzara resmi? Canım yanıyor sadece değersiz hissediyorum. Kimsesizlik çok zor devam etmek çok zor. Elbette geçecek ama ya şuan? Buna nasıl çare bulabileceğim? Sorular sorular… bitmek bilmiyor kafamın içinde cevap bile arayamıyorum. Savruluyorum desem hangi yöne diye soruyor beynim sonra başlıyor sabırsızlığım. İkna etmeye çalışıyor beni. İki ses var biri susturuyor beni biri çığlık çığlığa ağlıyor. Anlaşılmıyorum en çok bu etkiliyor beni. Hep yalnızdım ama 26 yaşında öğretmen kimliğim bu bir ay içinde beyaz bayrak kaldırdı. Yeter dedi bunca kalabalığın içinde motive olurken başkasına onun ilerleyişine tanık olurken sen daha da geriledin dedi. Sonra güçlü ilan edildim paylaşılmadı diye dertlerim. Gururluyum oysaki hatta fazla kabadayı yüreğim sonra bir okadar duygusal hem de fena dramatize gençliğim. Kafam hep işliyor sayısalcı olduğum anlaşılacak kadar hep bir hesap var kaderime de böyle sirayet etti diye düşünüyorum. Aktivite neydi? Yorgunluktan sonra iyi gelen bir şey mi? Oysa benim uykuya ihtiyacım varken hiç eve yatağa sığamazken şart mıydı bu eğlence ? Ah şikayeçi değil yerimi arayan bulmayı en çok istediğim yerdeyim 26-27 sezonda final sahnesi istemiyor yüreğim. Arayışta belki de neyi mi huzuru…🍃