Zihninizi Özgürleştirin
Herkes için psikoloji ve zihinsel sağlık alanına giren soruların hazinesini keşfedin.
Filtrele
Eşimle neden sohbet edemiyorum ve hiç mutlu değilim! Ayrılmalı mıyım?
8 yıllık evliyim. Eşimle görücü usulü evlendik ,bipolar hastasıyım çok konuşuyorum kontrollü bir şekilde ilacı bıraktım, eşim ailesine normalden daha fazla düşkün buna bağlı olarak gerek ailesiyle ve gerek kendiyle çok yüz göz olduk , ailesiyle beraber yaşadım 2 yıldır ayrı yaşıyoruz ama eşimle çok itirazlardan kavgadan dolayı eskiden ailesini evde beklediğim için gezdirmedigi için diye düşünüyorum şimdide gezdirmiyor kısıtlı süre disaridayiz hemen bir yemek yiyip hemen eve gelmek istiyor ben kendimden uzaklaştırıyor musun herzaman böyle diyor herkese hayır diyemeyen herkesin sıkıntısına koşan yapısı var ve bu beni zorluyor çok yufka yürekli ama ben ailesine ettiğim laflardan dolayı sanirim manipülasyon ve zaman zaman narsistik tavırlar sergiliyor hep kaçıyor yani evde yalnızım kendimi tutamıyorum sürekli ailesinin bana yaptıklarını benim haklı olduğumu anlatıyorum ve istem dışı bir anlattigimi en az 2 ,3 kez anlatiyorum (Eliyisi tarafında çok fazla kocamin) Yalnızlık hep hissediyorum çocuklukta yaşadığım sıkıntılar daha çok pekiştiriyor sonuç olarak evliligimde yalnızım bana sürekli birşeyler yapacağım sabret bekle diyen biri var ayrigin esginden döndük kararımı vermiştim geri donderdi yalvardı o zaman uzulmemistim hiç şimdi çok üzülüyorum nedendir ayrılırsam yani. Çok ümitlendirdi ev yapacağım istediklerini hep yapacağım diyor, 8 yıldır hep borcu vardı borcunu bekletti , ailesinin yaptıkları yenilir yutulur cinsten değil hepsini savunuyor ve hiçbir şey olmamış gibi tavır bile yapmadan yardımcı oluyor normaldir ailesi ama tavirde koyması gerekmiyor mu ben seni hiç ezdirmiyorum diyor bana sahip çıkıyor eminim ama bunu benim yanımda asla yapmıyor sen bunu yapamazsın ne hakkın var vs diye hiç duymadım yorgunum k. marastayim 6 şubat depreminde ayrılık aşamasındayım ve ok soğukkanlıydim depremde hiç korkmadim ölümden o kadar canım yanmış ki 😔deprem çantası hazırladım sıcak tutacak şeyler aldım yiyecek bile düşündüm mutfağa giremedim yani ölüm bile korkutmadi annem çok şaşırmıştı hatta çünkü çok korkak biriyim bipolarim ve mantıklı şekilde dusunmusum her ayrıntıyı eşimle çok iyi anlaşmak istiyorum ailesi eve hergun baskın yapardi 6 yıldır zorla yeğenini yanıma koydular okula gitsin diye yalnız kalmayalım diye atandı ama ayrı eve çıkmadı zorla yemek iş yaptırıldı ve şimdi ailesi eve gelince savunmaya geçiyorum istemiyorum diye sıkıntı yaşıyoruz beni istemiyor mu gideyim deyince bırakmıyor seviyorum diyor
Gizli Kullanıcı
Hayattan beklentilemizi nasıl düşürürüz?
Hayatımda beklediğim hiç bir şey istediğim gibi sonuçlanmıyor. Okul iş aile hepsi çöküşte gibi hissediyorum. birini toparlasam diğerinde bir eksiklik oluyor. Olayları sıraya koymaya çalışsam da bi türlü beceremiyorum, ne yapmalıyım? Beklentilerimi düşürmek bi çözüm mü yoksa tekrar tekrar denemeliyim istediklerim için?
Gizli Kullanıcıİlişkimde bir güç savaşına çekiliyorum
Ilişkimde bana karşı erkek arkadaşım tarafımdan bır güç savaşı olduğunu hissediyorum. Ve bu durum benı fazlasiyla yıpratıyor. Oysa sâdece anlaşılmayı duygularımın görülmesini beklıyorum. Ne yolu denedıysem bu konuda benı hep hırcınlastırdı. Duygularımı görmedi kabul etmedı kendısinin beni üzdügünü. Ve ben bu durum içinden çıkmak istiyorum. Karşı tarafın benı hırçın sinir sistemi bozulmuş bır insan halime gelmeme sebep oldu. Ne yapabilirim
Gizli KullanıcıDepresyonda mıyım?
Merhabalar, son zamanlarda işe gitmek istemiyorum, iş yerim adeta omzumda taşıdığım yük gibi… evdeyken, sevgilimleyken çok mutluyum. . kendi hobilerimi yaparken haftasonu da çok güzel vakit geçiriyorum. Ama ne zaman işe gitsem, adeta her gün pazartesi sendromuna döndü, geriliyorum, ağlamak geliyor içimden, günün hızlıca bitmesini bekliyorum. Ama eve gidincede kendimi aşırı yorgun ve hayatı sorgularken buluyorum. Sizce bir çeşit depresyonda mıyım?
Gizli KullanıcıGeçmişe takılı kalmamak için ne yapmalıyım?
Nereden başlamalıyım bilmiyorum ama son zamanlarda terapiye başlamak istiyorum çünkü son bir yıldır zor bir süreçten geçiyorum aslında daha zor zamanlarımda olmuştu ama artık kendimi daha iyi hissetmek hayatımı daha da güzelleştirmek istiyorum kendim için bir şey yapmak istiyorum. Geçen sene bu zamanlarda bir ayrılık sürecim oldu 1 yıla yakın bir ilişkim vardı bu ilişkiye başlamak benim için zor bir karardı çünkü daha önce kimseyi hayatıma almamıştım insanlara karşı bir güven problemim vardı kendimce örülmüş duvarlarım vardı ve bunu yıkmak hiç kolay olmadı insanlara çizdiğim bir sınır vardı. 2 yıl önce daha önce de tanıdığım kişi bana duygularını açtığında hisselerini paylaştığında şaşırdım çünkü aklımın ucundan bile geçmezdi benim için mümkün değildi olmayacağını söylemiştim ama kendisi pes etmeyip mücadele edip emek veriyordu ben konuşmayı kestikçe o hep bi şekilde hayatıma dahil oluyordu ümit vermek de istemiyordum çünkü o zaman hiçbir duygum yoktu onu kırmak üzmek hayal kırıklığına uğratmak istemiyordum bunu ona da güzel bir şekilde belirtmiştim. Zaten aynı şehirde yaşamadığımız için telefonla mesajla konuşmuştuk. Ama hiç ümidini kesmedi bana yazmaya devam etti konuşuyorduk ama benim tavrım netti ona da söylüyordum. konuştukça zamanla ortak noktalarımızın olduğunu düşünce yapısı olarak hayata bakış açımızın benzediğini anlaştığımızı gördüm onunda bana olan ilgisi hissi gün geçtikçe daha da artıyordu aslında korktuğum şeyde buydu çünkü konuştukça bana bağlanacağını hissediyordum. Onun çabasını emeğini görünce bende o kadar keskin olmayıp ona farklı gözle bakma fikrine kapıldım aylarca konuştuk birbirimizi yakından tanıdık uzakta olmamıza rağmen iletişim eksikliği hiç olmadığını gördüm benimde içimde zamanla hisler olumlu yönde değişti ama hep temkinliydim sınırlarımın olduğunu bir ilişkideki beklentilerimi açıkça ifade ediyordum benim için saygı çok önemliydi sadakatte keza öyle ona şeffaf bir şekilde yaklaştım net oldum ne istediğimi biliyordum. Ve ilişkimiz başladı gayette güzeldi uzak ilişki ilk başlarda çok zorlamıyordu ama zamanla sevgi artıkça bağlılık olunca özlem duygusu da ağır basıyordu ama bu aramızda sorun olmuyordu ilişkimizin 4. Ayında beni görmeye geldi birkaç gün beraber vakit geçirdik her şey çok güzeldi sonrasıda öyle aramızdaki sevgi giderek artıyordu gelecek planları kuruyorduk yıllar sonrası için çünkü her şeyin oturması gerekiyordu evlilik için ikimizde erken olduğunu biliyorduk zamana bırakıp ilişkimizi yaşadık hiçbir problemimiz yoktu her şey çok güzeldi. .Aradan aylar geçti zaman zaman böyle çatırdamalar başladı küçük şeyleri büyütmeler tripler oldu ki hiç hoşlanmadığım şeylerden biri trip atıp tavır yapmak bir problem varsa onu konuşup halletme taraftarıydım ama araya bir şekilde soğukluk girdi aramalar azaldı soğuk konuşmalar oldu bir kaç gün ne ben onu aradım ne de o beni aradı sonra ben dayanamadım aradım neden bu duruma geldiğimizi sordum bir problem varsa konuşarak üstesinden geliriz dedim ama kaçtı ikilemde gibiydi iyi olmadığını hissediyordum ama bana ilişkinin artık bittiğini araya soğukluk girdiğini falan söyledi o dönem ikimizinde sağlık problemleri vardı beni yalnız bıraktığı için onu suçluyordum o da bana sen benim neler yaşadığımı biliyor musun diye konuştu söyle dedim anlat yanında olayım beraber üstesinden gelelim ne olursa olsun senin yanındayım dedim ama sanki o tamamen bitirmişti kötü bişey olduğu şüphesini içime düşürdü ama sorunun bu olduğunu da dile getirmiyordu her şeyin bittiğini söyledi bir kaç gün tartıştık ama bir yere varamadık bitti asla inanamıyordum olanlara beni o kadar seven değer veren adama ne oldu nasıl vazgeçer diye günlerce kahroldum çok ağladım üzüldüm günlerce haftalarca kendime gelemedim içimdeki boşluk dolmadı çok kötü hissediyordum acaba başına kötü bir şey mi geldi bir hastalığa mı yakalandı diyerek kendimi çok yıprattım aradan aylar geçti bir gün denk geldik buraya gelmişti numarası kayıtlıydı silmemiştim engelleme falanda yoktu bana mesaj attı beni özlediği pişmanlığını dile getirdi o süre zarfı boyunca çok kötü bir dönem geçirdiğini beni hep sevdiğini unutamadığını söyledi benden şans istedi ama güven bir kere kırılmıştı ben hayatımda ilk defa bir erkeği hayatıma alıp o kadar güvenmiş sevmişken hiç böyle hayal etmemiştim sevgim bitmemişti evet ama güven duygum yıkılmıştı kendini affettirmek istediğini her şeyi düzeleceğini söylüyordu öyle bir iki hafta geçti sonra bir gün telefonum çaldı ve bir kız beni aradı sevgilisi olduğunu söyledi aynı yerde çalıştıklarını ayrıldığımız dönemden beri konuştuğunu ilişkisi olduğu ama benim yaşadığım şehire gelip gittikten sonra değiştiğini söyledi yıllardır tanışıyorlarmış ve benim bundan haberim dahi yoktu beni de biliyordu ama nasıl olduysa konuşmuşlar yeniden ondan asla böyle bir şey beklemiyordum başımdan aşağı kaynar sular döküldü sanki. .günlerdi bensiz olduğu zaman ayrılık acısı çektiği pişman olduğunu söyleyen adamdan böyle bir ihanet asla beklemiyordum ve ihanet asla kabul edemeyeceğim şeydi kendi de bunu çok iyi biliyordu ben ona benden bir şey sakladığını defalarca söyledim hissettim çünkü bir şey var dedim ama bunu asla beklemiyordum sonra onu aradım hesap sordum kavga ettik bana zamanı gelince anlatacağını söyledi lafı çevirdi bir öyle bir böyle söyledi tutarlı konuşmadı bir kaç gün konuştuk ona kendini ifade etmesi için zaman bile tanıdım ya ben ayrı olduğumuz süre boyunca değil başkasıyla olmak böyle biseyi aklımın ucundan bile geçirmedim ilişki bitse bile duygularım bitmemişti kendime, yaşamış olduğum ilişkiye saygım vardı ya açıklama bekledim ya elle tutulur bir açıklama karşındaki kızı tanımıyordum sonuçta böyle bir şey dese bile yargısız infaz yapmadım ona da söz hakkı verdim ama bunu değerlendiremedi kızın dediklerini yalanlandı hayatımda sadece sen varsın gibi şeyler söyledi inandırıcı gelmiyordu kızı engelledi bana hesabının şifresini vermişti ki şuana kadar asla böyle bir şey ondan istemedim o da benden kendini inandırmak ya da güven tazelemek için hesabı verdi bence o kızıda engellemişti birkaç gün sonra engelin kalktığını gördüm işte o zaman daha başlamadan tamamen bitti artık benim için onu aradım sordum bilmiyorum haberim yok diye kaçtı konuşmadı ona güvenimin tamamen kalmadığı söyledim bunları kaldıramam benim her şeyden önce kendime bir saygım var sonuçta ben çaba beklerken bana her şeyi anlatmasını beklerken böyle bişey yaşandı konuştuğumuzda bana ben seni taşıyamadım ben seni hak etmiyordum senin sevginin altında ezildim yapamadım falan dedi sen daha iyilerine layıksın gibi konuştu ama benim için artık bitmişti son kez telefonla konuşup bu işin tamamen bittiğini ve bir daha ne sesimi ne de yüzümü göremeyeceğini söyledim yine hayal kırıklığı yarattığını bittiğini yazıklar olsun sana diyerek telefonu kapattım her yerden engelledim kafamda bitti dedim bir kaç gün sonra iş yerime bir çiçek geldi isimsiz bir papatya o olduğunu anladım çünkü daha öncede almıştı sevdiğimi de biliyordu not bırakmıştı özür dilerim. .diye ama benim için artık hiç Bir şey ifade etmiyordu tamamen bitmişti. Sonra aylar geçti ve bir gün ortak bir arkadaşımızdan gördüm ki sevgilisi ile fotoğraf paylaşmış işte o gün bir kez daha ne kadar doğru bir karar verdiğimi anladım. Ve artık bende olan neyi varsa aldığı hediyeler fotoğraflar her şeyi yakıp sildim o güne kadar da karışmamıştım ama o gün geçmişe dair hiç bir şey bırakmadım bana hep çok güçlü olduğumu söylüyordu her şeyin üstesinden gelebileceğimi söylüyordu. Evet çok güçlüyüm ama bu noktaya da kolay gelmedim güçlü olmak zorunda kaldım çoğu zamano gün olduğu gibi. Kendi kendimi ayağa kaldırdım yoluma devam ettim aklıma gelmiyor değildi geliyordu ama eskisi gibi canım acımıyordu fark ediyorum ki evet kafamda bitti ona karşı beslediğim iyi olan ne varsa bitti peki o zaman halen neden aklımdan kalbimden tamamen çıkmıyor aklıma geliyor yaşadıklarımızı düşünüyorum geçmişe gidiyor aklım bir şekilde oysa her şeyi yaktım sildim bitirdim bir şey kalmadıysa niye aklımın bir köşesinde hep var ? Niye tamamen kurtulamıyorum bitmeyen kalan şey ne bence yok yani öyle söylüyorum hep kendimezihnimi meşgul etsin istemiyorum aklımdan çıksın istiyorum tamamen unutmak istiyorum bunun için ne yapmam gerekiyor?
Gizli KullanıcıÇocuğumla iletişim kuramıyorum ne yapmalıyım?
3. 5 yaşında bir oğlum var iletişim kuramıyorum şöyle ki oğlum daha küçükken 2 yaş civarında sınır koymak adına babasıyla cok fazla hayır dedik büyük bi hatayla başladık fakat bunun farkına vardıgım süreçten sonra daha dikkatli olup hayırı olabildiğince kaldırdım konusmaya başladım neden hayır oldugunu anlatmaya calıstım secenekler sunmaya başladım fakat işe yaramadı cok kızdığımız zamanlar oldu özellikle tuvalet eğitimi sırasında cocugumu büyütürken hep hatalarla başlamış oldum aşağı yukarı yaz başından nisandan beri tuvalet eğitimine tekrar başlamış bulunmaktayım başladığımdan beri asla kızmadım fakat hala oğlum çişini tutuyor yapmak istemiyor herhangi bir rahatsızlıgı yok ama muhtemelen ilk tecrübesi onu buna itiyor olabilir hayatımızda onunla cok konusuyorum ve anlatmaya calısıyorum duyguşarını öğretmeye calısıyorum kızgın oldugunda neden kızgınsın yada gün sonunda sarılıp yataga gittiğimizde mutlu musun gibi sorular yöneltiyorum bunu istediğini biliyorum fakat yemek yemelisin büyüyebilmen için yemeğini yemelisin daha sonra istediğini yapabiliriz gibi kızgınlıgının sebebini istediği şey olmadıgını fakat neden istediği şeyi yapamadıgımı anlatmaya calısıyorum evet bununda yanlış oldugunu cok okudum fakat nasıl davranacagımı bilemez oldum ve cok yıprandım anne olarak bana aşırı düşkün cok sık gelip anne sarılalım mı diyebiliyor veya öpüyor bende hiç reddetmiyorum özellikle istediği olmadığında aglamay başladığında bende yapamayacagımı söylediğimde kızdıgım zaman sarılmak istiyor herşeye hayır diyor bizim hatamız fakat bunu nasıl düzeltebilecrğimi bilmiyorum gün içinde olabildiğince sakin kalmaya calısıyorum aglamaya başladıgında yapacak bişey bulamadıgımda sessiz kalıp sakinleşmesini bekliyorum heryerde okudugum gibi sarılmama veya yanında olmama izin vermiyor bende karsısında sakinleşmesini bekliyorum sakinleşince neden ağladıgını soruyorum neden ağladıgını bilsemde konusup duygusunu anlatmasını istiyorum duyguları bilmiyor kızgın ama neden ,neden sonuç ilişkisi kuramıyor üzgün oldugunu biliyor ama neden üzgün oldugunu ifade edemiyor ebeveyn olarak eksiklerim hatalarım cok fazla düzeltmek için nerden başlayacağımı bilmiyorum kafam inanılmaz karısık bu konuda. kitaplarda okudum uygulamaya calıstım fakat başarılı olamadım.
Gizli KullanıcıGit gelli narsist erkek ile ilişki
Sevgilimle 5 yıldır birlikteyiz 3 ay önce sozlendik ama kendisi ile uzak mesafe ilişkisi yaşıyoruz ne zaman sinirlense beni engelliyor haksız olsa bile beni kötülüyor sürekli onun peşinden koşmamı ondan özür dilememi bekliyor kalbimi kırsa bile özür dilemiyor ben artık yoruldum söz atmak ile tehdit ediyor ama ben vazgeçemiyorum beni manipule ediyor yorgun hissediyorum ruhum yoruldu beni aşağılıyor ama vazgeçemiyorum bir türlü sürekli gitgelli davranıyor beni kışkırtıyor en ufak şeye sinirleniyor bana vakit ayirmasini istedim diye bana bağırıp çağırdı ilgi görmek istediğimi söylüyorum ilgi gösterdiğini söylüyor ama ortada ilgi yok bi seviyorum diyor bi sevmiyorum diyor aklım karmakarışık sanki ona bunları ben yasatmisim gibi tepkiler veriyor Trip atıyor
Gizli Kullanıcı4 yaş ağlama krizleri sorunu nasıl çözülür?
4 yaşında bir oğlum var yaklaşık 3 aydır istemediği herşeye ağlıyor bu ağlamaların süresi çoğalmaya başladı. Ne yapacağımızı artık bilmez olduk. Sinirlenmeden konuşmaya çalışıyoruz olmuyor ağlamasının bitmesini bekleyip konuşuyoruz yarım saat sonra başka bir sebep bulup ağlıyor. Sürekli mutsuz oyun oynarken ve birlikte onun sevdiği şeyleri yaparken hiç bir sorun yok iletişimi çok iyi okulda da aynı şekilde güzel. Banyo yapmak traş olmak vs. Ağlama krizlerine girerek yapıyor. Bu tarz ağlama krizleri bu yaşlarda normal midir? Nasıl bir yol izlemeliyim?
Gizli Kullanıcıİlişkimde konuşacak konu bulmakta zorlanıyorum ne yapmalıyım?
Merhabalar 🤍 Benim yeni başlayan bir ilişkim var ikimizde birbirinisi seviyoruz saygı duyuyoruz ama asıl problem bizim iletişim sorunumuz var birlikteyken bir konu acamıyoruz o konu hakında saatlerce konuşamıyoruz sürekli birbirimize ee ne yapıyorsun aynı sen ne yapıyorsun aynı diyip iletişimimiz nedense kesiliyor neler yapabilirim bilmiyorum sizden bu konu hakında destek fikir bekliyorum lütfen bu problemi çözelim şimdiden teşekkürler ederim sabırsızlıkla bekliyor olacağım
narinAşık mıyım yoksa arkadaşça mı seviyorum?
Arkadaşça sevgi türüne sahibim. Bunu özel bir duygum var mı aşık mıyım diye sorgularken buldum ve bu sevgi türünün olumlu, olumsuz yanlarını öğrenmek istiyorum. Evet onun sevgisini hiç kaybetmek istemiyorum. Ama özel bir his mi duyuyorum yoksa arkadaşça mı bunu anlayamıyorum. Bir de geçmişte yaşadığım özel ilişki beni aynı süreç olur diye korkutuyor. Geçmişteki arkadaşımdı ve sevgili olmuştuk sonra çok sorun olmuştu kendi içimde. Ayrıldıktan sonra da fark ettim ki ben arkadaştan sevgili olmayı onaylamıyorum bu durum beni endişelendiriyor burda kafa karışıklığı yaşıyorum ve aşık mıyım anlayamıyorum.
Gizli Kullanıcı
