Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu

Herkesten nefret ediyorum ve sevmiyorum

Annem babam ve kedilerim hariç herkesten nefret ediyorum,kimseyi sevmiyorum ve kimseye güvenemiyorum. Herkesten her an kötülük bekliyorum. Kimseye aşık olamıyorum…. .yani hep mutsuzluk daha önce kedimi kaybettim sizde çok destek olmuştunuz Dr a gittim ilaç verdi onu içmesem cidden kafayı yerdim kesin. Hayatta neyi sevsem neye kime güvensem kaybediyorum,İnsanlara iyi davranıyorum ama hep karşılığı köy oluyor. Ayarım yok bu konuda diyebilirim. Eskiden ölümüne sevdiğim adam arıyor sürekli hiçbirşey hissetmiyorum. Bu hissizsizlik,güvensizlik mutsuzluktan nasıl kurtulabilirim bilmiyorum. Yaş aldıkça annemi babamı da kaybetmekten korkmaya başladım birde. Yani kaygı korku güvensizlik özgüvensizlik…. hepsi var. İnsanlardan onları kaybetmekten korkmamak istiyorum. Yani evime temizlikçi olarak almayacağım vasıfsız kızlara bile ben iyi davranıyorum onlar benden havalı ve ukala davranıyorlar

Romantik İlişkiler

İlişkide anlaşılamamak ve iletişim sıkıntıları

Öncelikle merhaba,iyi günler dilerim. İçinde bulunduğum ruh hali çok yorgun,kırgın ve üzgün. Sevdiğim adam canıma can yoluma yoldaş olmasını istediğim beyfendi ile iletişim sıkıntıları yaşıyoruz. Her şeyin mükemmel olduğu bir günün akşamında keyifli bir bitki çayı içip oturacaktık. Bir anda konu kullandığım sosyal medya hesaplarına geldi. Zaten biliyor ama başka da var mı diye sordu. Telefonumu verdim bakarken üniversite yıllarımdan takip ettiğim hocalarımı gördü facebooktan. Yıllardır kullanmadığım bomboş bir hesap ve takip etmemin yanlış olmadığını anlatamıyorum. Daha öncesinde instagram da çok fazla takip ettiğim erkek arkadaşlarım olduğu için sıkıntı yaşamıştık. Başta didişsekte sildim herkesi. Bana benden önce nasıl bir hayatın vardı kız arkadaşların kadar erkek arkadaşların var bir sürü diyor. Bu şekilde söylemesi çok canımı acıtıyor. Kötü bir hayat sürmemiş olmaya hayatındaki adam inanmıyorsa bir anlamı olmuyor. Zihninde beni rahat insan olarak kodladı ve biz hayata farklı pencerelerden bakıyoruz diyor. Benim yaşayışım yanlış geliyor ona. Evet tabi hiç yanlış yapmadın zemzemle yıkanmışsın çevrendekiler de hep iyiydi tamam diyor. Ama en çok canımı yakan benimle konusma tarzı oluyor. Çok seven adam bir anda buz oluyor ne elini tutmama izin veriyor ne bişey. O anlarada onu götüremiyorum görsün kötü düşüncelere kapılacağı bir ortamım yoktu. Bir sorun tartışma ortamında kendimi doğru ifade edememe gibi kötü bir huyum var. Bende konusurken ağladığım için acıtasyon dozumuzu aldıysak tamam yeter sen yanımdan ayrılınca normal güldüğün moduna geçersin diyor. Duygularım,sevgim,üzüntüm hepsi o kadar gerçek ki inandıramayıp bunları duymak beni çaresiz bırakıyor. Nasıl davranayım uzak mı durayım sevgisini göstermeden nası durabilir ki seven insan. Ben sarılıp elini tutmak istiyorum ama o benim her şeyi numaradan yaptığımı düşünüyor. Dün tartıştık sabah sarıldık tamam bitti mi diyor. Onun bu güvensizliği benim yüzümden olmuş. Takip ettiğim erkek arkadaşlarım,onların fotoğrafını beğenmem takip etmem bunlar zemin oluşturmuş. Ben kendimi nasıl inandıracağım sağlıklı bir bağlılığı nasıl koruyacağız. Dün o kadar mükemmel zaman geçirmişken bi Facebook hesabına bakıp oradaki hocalarımı arkadaşlarımı görüp bana buz gibi olup sinirlenmek o an dan uzaklaştırdı bizi. Çok seviyorum ve ben bu ilişkide bizi sağlıklı sevgimizle sarabilmek istiyorum. Yardımlarınızı bekler ,keyifli günler dilerim.

Romantik İlişkiler

Konuştuğum kişi bir gidip bir geliyor bu döngüden çıkmam için ne yapmam lazım ?

hocam selam, ben uzun zamandır hiç görüşmediğim biriyle sanaldan konuştum bu sürede o kadar yıprandım ki çocuk benden küçük 5 yaş kadar. hiç buluşmadık uzak mesaedeydik ve ciddi de değildik ama zamanla onunla bir bağ kurdum. alıştım sanal varlığına. öyle kaptırdım ki kendimi gün sonunda kendime şaşırdım çünkü kendim olmaktan çıktım ben hiç mantıklı düşünemedim çok saçma şeyler yaptım onun uğruna sırf kaybetmemek adına. sürekli belli aralıklarla gidip geliyor. ya yazıyor ya istek atuyor instagramdan. ve o an mutlu oluyorum ama bişey değişmiyor ne yazık ki. olurumuz geleceğimiz yok. kendi de zamanında demişti ama sürekli böyle dönmesi kafamı çok karıştırıyor . tam kabullendim çıkıp yazıyor ve hop aynı döngü yeniden başlıyor ve enerjimi emiyor bu durum. sürekli stalklıyorum bir de. nasıl vazgeçerim bu durumdan

Eşimin sürekli baskalarina baktığını düşünmeyi naıl bıracağım

Merhaba. Eşimle 17 yıldır beraberiz. 36 yaşındayım. İlk tanışmamız birbirimize bakışarak olmuştu. 2 ay birbirimize açılmadan o şekilde devam ettik. Bu zamana kadar bir sorun yoktu. Eşim beni seviyor bunu biliyorum. Ama sebebini bilmediğim şekilde başkalarına baktığını düşünüyorum. Bu düşüncem biri dikkat çekti bakti olarak değil. Bir kişiyle sürekli bakıştigini düşünmem şeklinde. Ve bu bazen komşumuz olarak. Bazen is yerinden biri olarak aklima geliyor. Bir kaç kez yakaladığım oldu ayni kişiye baktığını. Ben ev hanimiyim esim çalışmami istemiyor. Belkide evde kaldığım için yaşıyorum bu durumu bilmiyorum ama durup dururken bu hisler neden geldiğini sorguluyorum. Eşim ileri gidip aldatacak biri değil ama bu şekilde bakmasindanda cok rahatsızım. Baktığını gördüğümde kendimi değersiz hissediyorum. Bir cok kez soyledim beni ezik durumuna düşürme diye. Dışarıya çıktığında aklima gelen ilk şey birilerine bakacak oluyor. Sınırlarını çizemeyen biri bu arada, çok yumuşak başlı. Rahatlıkla konusabilirsiniz sert bir yapısı yok herkesle içli dışlı olabiliyor. Benim yapımda bu şekilde ama o beni erkeklere karşı sürekli kisitlayan biri. Ve ben kendimi hep baskiliyorum eşim kizar selam vermeyim konuşmayım konumundayim. Kendisi bu şekilde rahat olduğu için artik çok zorlanmaya başladım kendimi iyi hissetmiyorum. Ornegin; komşumuz konuştuğunda onunla konuşur selamlasir bunda ne var yapar. Ayni durumu ben karşı cinsten yapınca surati düşer dikkat et diye sürekli uyarır. Aklim almıyor bakarsa baksın konusursa konuşsun umursamak istemiyorum bunun için ne yapmam gerekiyor. Önerilerinizi çok merak ediyorum. Nasil kurtulabilirim bu düşüncelerden?

Sosyal Hayat

kendine güven eksikliği yaşıyorum, ne yapacağım?

merhaba sevgili psikologlarım ben 12. sınıf bir öğrenciyim bu yıl okulda çok fazla kaygı yaşıyorum. Bu zamana kadar çoğunlukla çekingen biriydim ama hiç bu sene olduğu kadar kendimi kötü hissetmemiştim kasılıyorum böyle kasıntı bir şekilde davranıyorum ve bende bunun farkındayım bazen çok komik gözüktüğümü hissediyorum. çıkıp bir konuşma yapmak veya sınıfla irtibata geçmek bana çok zor geliyor ben bunu nasıl aşabilirim yani bu yıl okulum bitiyor hayatımın geri kalanında yada üniversitede böyle olmak istemiyorum. Çok garip gelebilir size ama kendimi bazen aptal da hissediyorum gerek dışarıdan hissettirenler gerek kendi içimden. Kendimi beğeniyorum ama genelde ekstra çaba göstererek makyaj yaparak. çoğunluklada beğenmiyorum işte yüzümdeki bazı yerlerim olsun dışarıdan kötü gözüktüğümü düşünüp odaklanamıyorum bir şeye. Bu duyguyu nasıl yenebilirim 🥺 ayrıca haziran temmuz arası mezuniyetim olacak onun içinde öneri verebilir misiniz nasıl daha iyi hissederim teşekkürler

Uyanınca kaygılı şekilde uyanıyorum?

Merhaba benim sorum sabah uyandığımda el parmaklarımı birbiri içine geçirmiş şekilde uyanıyorum galiba stres kaynaklı kaygı yapan biri olduğum için galiba neler yapabilirim çok teşekkür ederim soruyu cevaplarsanız kendimi stresli,gergin ve kaygılı hissediyorum hastalığı bile kafaya takan biriyim neler yapabilirim bunları nasıl aşayabilirim kendimi çok düşünmekten alı koyamıyorum bazen kendimi çok düşünceli buluyorum teşekkür ederim iyi günler dilerim kendimi iyi hissetmek için elimden geleni yapmaya hazırım. ..

Sosyal Hayat

Eleştirilince çok düşünüyorum ve sosyal anksiyete

İnsanların beni nasıl eleştirdiğini kafamda kurguluyorum ve bu beni asosyal sosyal anksiyete si olan bir birey yapıyor içime kapanık utangaç biri olmak istemediğim halde öyleyim ve duygusal çöküşler yaşıyorum üniversite sınavına hazırlandığım için çok fazla kaygılıyım nası kendimi bi topluluk içinde rahat bırakacağımı bilmiyorum konuşma becerimi nasıl geliştireceğimi bilmiyorum topluluk içinde konu açamıyorum açacak konu bulamıyorum sadece dinleyici durumunda bulunabiliyorum

Eğitim

Stres anımda stresimi nasıl yönetirim?

hayatımdaki önemli sınavlarda(yks,kpss vb. ) çalışsamda çalışmasamda stresten dolayı hep berbat sonuc alıyorum stresten terliyorum ağlıyorum hep kendimin yapamıycagını düşünüyorum sınava çalışmasam bile stres yapıyorum günlük hayatımda da sürekli çevreme “ ben yapamıcam “ ,”benden bişey olmaz” gibi cümleler kuruyorum tabiki bana yaparsın diyolar ama kendime inancım ciddi anlamda sıfır her sıkıntımı içime atıyorum ve bu durum kafamın dolmasına sebep oluyo unutkanlıgım var asla ders çalışma isteğim yok hemen sıkılıyorum motive olamıyorum kimsenin gazına gelip kendimi daha çok çalışmaya motive edemiyorum

Sürekli kötü bir şey olacakmış gibi beklemek, düşünmek ve korku içinde yaşamak

Sürekli endişe yaşıyorum sanki hemen kötü bir haber gelecekmiş gibi hissediyorum içim sürekli korku ve endişe içinde anı yaşayamıyorum böyle kötü bir şey düşündüğüm de korktugumda mideme vuruyor midem bulanıyor ve suurumu bilincimi kaybedecekmis gibi oluyorum midem bulandiğı zaman suurumu kaybedecek gibi oluyorum nefesim kesiliyor diyorum ki tamam ben şimdi ölecem çok korkuyorum öyle olduğumda nasıl başa çıkacağımi da bilmiyorum 2 çocuğum var hayatımdan bir şey anlamıyorum çocuklarıma yetemiyorum mesela mağazadan bir şey alacam yada marketten diyorum ki zaten ölecez ne gerek var alıyorum ediyorum nasıl yapacağım bilmiyorum psikiyatri ye gidecek maddi durumim da yok böyle haberleri bile izlediğimde içim korku doluyor çok değişik ve tuhaf Bir Duygu icimi sarıyor ve bu beni çok rahatsız ediyor kendi kendime diyorum acaba ben nasıl ölecem çok yasarmiyim vb şeyler sorguluyorum kendime nasıl baş edecem bu duyguyla bilmiyorum sabah hiç yataktan kalkmak istemiyorum o günde midem bulanır aynı duygu içimi sarar diye yardım edin bana nasıl yenebilirim ben nasıl baş edebilirim midem ağrır bulanır korkusuyla yemek bile yemek istemiyorum yemek te yapmak istemiyorum yemek yerken ölüm aklıma geliyor bir değişik oluyorum her yemek yediğimde aklıma geliyor gece saat 12 olunca psikolojikmen uykum gelmese de uyumak istiyorum tekrardan kötü olurum diye falan