Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Genel kendimi iyi hissetmek
Merhaba 23 yaşındayım kendi hayatımla ilgilenmek ve kendime yatırım yapmak istiyorum fakat hayatımda her şey yolunda ve her şeye sahil olsam da bazı şeyler buna engel olduğunu düşünüyorum,sabahları biraz anksiyete yaşıyorum göğüs kafesim daralıyor stres yapınca bunun nedeni 2-3 yıl boyunca ilişkiyi belirsiz bırakan ama sürekli geri dönüp tekrar giden birine kendimi açıklasam da sonuca ulaşamamak beni yordu ve yıprattı her yerden çıkarttım bu sefer başka yer kalmadı fakat bu konuyu düşünmek bile istemiyorum önüme bakmak istiyorum çünkü hayatıma yeni biri de almamı engelliyor gibi eski enerjide hissetmiyorum kendimi sadece 2 kez gördüm ve beklentilerle kurulan planlarla kaldım kafamda çok büyüttüm hem cimriydi maddi manevi hem de yarım kaldı kötü bir şey söylemedi ve bende bunu kabul ettim normalde etmem ve her konuda bilgilerim ama uygulayamadım kendime kızdım hep sorguladım artık bu konularda bu konuyu tamamen nasıl aşıp bu döngüyü kapatabilirim,bunun dışında annemle her yıl normal tartıştığımız olurdu ama bu yol çok fazla oldu ve ses yükseltmek ve tartışmak beni hiç iyi hissettirmiyor artık hayatıma odaklanamıyorum gibi geliyor eskiden umursamazdım hiçbir şeyi hatta ergenlikte ayrılık yaşamıştım bu şeyler de vardı fakat çok daha iyi devam ettim enerjim çok yüksekti suan neden yapamıyorum? Annemle olan sorun genelde hep küçük şeylerden çıkıyor ve geçmişi dahil edip uzamasına neden oluyor bazen bazı şeyleri koşullu veriyor hata yapınca sevgisini hissedemiyorum evde her iyi o yapıyor tabiki yaşayan herkes yardım edecek ama ne yapsam yetmiyor beğenmiyor veya unutuyor hiç yapmadın diyor gibi geliyor ve yapasım gelmiyoe ama yaşlandığı için de üzülüyorum çünkü arkadaş gibiyiz birlikte geziyoruz tatil yapıyoruz her şeyini benimle paylaşıyor ama halsizken nazımı çekmiyor hasta olunca yeterince ilgilenmiyor gibi hissediyorum ergenken çok üzdüm onu ama o da her şeyime karışıyordu ozaman da olurdu tartışmalarda uzamasının nedeni fikir söylemeyip içine atması ona zarar verdiği gibi bana da veriyor çünkü çözülmeyince kendimi iyi hissetmiyorum aa bazı insanlar çok fazla şey yaşasa da modu yüksek kalabiliyor ve devam edebiliyor ben neden bu şekilde hissediyorum kardeşim de ergenliğe girdiği için o da bazen üstüme gelince artık bekliyorum bir zaman sonra bir şey olmamış gibi devam ediyorum bu durumlar normal mi artık bu tarz şeyleri eskisi gibi kaldıramıyorum umursamaz olamıyorum sanki daha duygusal ve hassasım sinir sistemimi yıpranmış veya bu zaman kadar olan her şey birikmiş olabilir,planlarımı yaptım ama uygulayamıyorum potansiyelimin farkındayım ama gerçekleştirmek için zorlanıyorum eskiden her şeyi çok kolay düşünür yapardım suan kontrolcü ve mükemmeliyetçi oldum sanırım bilmiyorum yeterince bir şeyler yapmamışım gibi geliyor (istediğim her şey oldu aslında her şey yolunda diğer şeylerin de zamanı var) odaklanmak istiyorum mesela bu anlattıklarım yüzünden yapamıyorum diyip suç atmak istemiyorum ne olursa olsun hırslı bir şekilde hedeflerimi gerçekleştirmek istiyorum motivasyonum düşsün istemiyorum,son olarak arkadaşlık ilişkilerim eskisi gibi değil sanki kendim olamıyorum geriliyorum yeni biriyle tanışmak isteğim yok gibi annemle dışarı çıkmak daha iyi geliyor eskiden her gün biriyle görüşürdüm ve çevrem çok geniş arkadaşlarım çok ama yakınlarım azaldı ve gerçekten her anımda yanımda olacak dengim insanlar istiyorum çünkü yakın arkadaşlarımı iyi seçmediğim dönemler seviyemin enerjimin düştüğünü hissedip çıkarttım doğru yapmış mıyım çünkü bu yıl gerçekten hayatıma dengimin ve standartlarımın aldında arkadaşlar ve flörtler aldım bunlar beni daha çok yıprattı suan hayatımın her alanını temizledim yeniden başlamak için de bazı şeyleri kapatmam kaldı geriye,son olarak diğer insanlar bu yaşlarda işini bulup eşini bulabiliyor ben 23 yaşındayım zamanım geçiyor diğer insanların yaptığı çoğu şeyi yapsam da yapmadığım bu şeyler beni eksik hissettiriyor bu konuda ne yapmalıyım? Bunlar bir psikolojik sorunun işareti mi? m
Gizli Kullanıcı
Neyi ne için hissettiğimi bilemiyorum.
Merhabalar! Ben sınav öğrencisi olan sıradan gencim. Hayatım sınava çalışmam için gayet yeterli ve güzel. Fakat her şeye isteksizlik var. biliyorum biraz şımarıklık gibi görünüyor bilemiyorum belkide öyledir ama şımarık biri olduğumu düşünmüyorum. sadece nedensizce çok üzgünüm niye üzgün olduğumu bilmiyorum. güçlü olmak benim icin çok önemli bu sebeple uzun süredir yanlış bir şey yapıyorum. duygularımı bastırdım hep. yani daha doğrusu üzüntü gibi zayıflık hissettiren duyguları bastırıyorum onun dışında cok sosyal kendimi duygularımı ve fikirlerimi rahatça ifade eden biriyimdir. Sosyal biriyim ama bir kaç aydır arkadaşlarımın hepsinin bana ulaşmasını bir şekilde engelledim. bunu yapınca yalnız ve boşlukta hissedeceğimi biliyordum ama sömürülmüş gibi hissetmekten daha iyi bir seçenekti benim için. onları surekli dinler sorunlarına çözüm bulurdum bu benim icin sorun değil tabiki ama bazen kendime yardım etmem gerekirken onlara koşturduğumu farkettim bu baya kötü hissettirdi ve dedimki ben kendime yardım edeyim biraz onlar illahi bulur bir çözüm yolu. buldular mı bilmiyorum :) ama ben bulamadım kalbim çok yüklü hissettiriyor. Kendi duygularımı, zihnimi derinlemesine anlamaya çalıştığım bu süreçte cok yalnızım ama yalnızlığı seviyorum daha korunaklı ve güçlü hissetiriyor sadece kalbim pek sevmedi gibi ama ben beynimle çalışmayı tercih ediyordum ta ki kalbiminde var olduğunu ve onada bazen bazı yerlerde var olma ve hissetme hakkını tanımam gerektiğini anlayana kadar. bu süreçte kendimi anlatacağım bir yakınım veya arkadaşım yok. aslında var da ben anltamam güven probleminden falan değil ha sadece yük oluyormuş gibi hissederim şuan siz psikolog olmasanız sizlerede anlatmam. ama biliyorum ki gönüllüsünüz birde tanışıklığımız yok o yüzden pek de üzülmezsiniz bu konular için bunlar beni mutlu ediyor kimseye yük olup onları üzmek istemem :) çok uzun yazdım biliyorum ama bu en en özetleştirebildiğim hali :D ben bu süreçte birini istemenin sadece istek değil ihtiyaç olduğunu da farkettim bu yüzden psikoloğa anlatmak en güzel yol benim için. randevu aldım tam 18. yaş günümde, doğum günümde sabah saatlerinde aldım videoyu yeni bir başlangıç gibi hissedip de bir şeyler yaparım belki. .. son olarak ruh durumumun bedenime olan yansımasını da belirteyim belki size yardımcı olmuş olurum. bu bahsettiğim süreçte rüyalarıma yoğunlaştım. Carl Jung'tan faydalanarak bir çok şey öğrendim. gölge, persona, ego. .. kendimi anlamamda inanilmaz ilerleme kaydettim ama tabi anlamadığım bir yerde tıkandım. artık daha çok uyuyor daha çok rüya görüyorum. bir günde sayısız rüya zaten bir günde bir kez uyumuyorum. sabaha yakın uyuyorum 2 saatte bir uyanıp tekrar uyuyorum hep uzanıyorum her şeye yorgunum biri dese seni anlaıyorum gözlerim dolacak gibi :) kimsenin önünde ağlamam bu yüzden birinin bunu söylemesinden hem korkuyorum hem de söylemesini istiyorum. ama tabi belirli bir kişi yok kafamda. rüyalarla gerçeği ayırt edememeye başladım. yani hatırladığım bir şeyi gerçekte mi rüyada mı yaşadım bilememeye başladım. oysa bunlarin hepsini bırakıp ders çalışmam lazım yoksa geleceğime yazık olacak. kendime sadece bu yönden kızıyorum onun dışında kendimi suçlamıyor, kucaklıyorum. 🫂🤍
firdevsefeÇok yorgunum çok yalnızım hep uyumak ve tek başıma gezmek istiyorum bunun sebebi nedir çok gerginim
Çok yorgun ve dalgınım neden hep gezmek ve uyumak istiyorum hiç bir iş yapamıyorum güvenmiyorum kimseye çok halsizim kendimi çok yalnız hissediyorum çok doluyum hep ağlamak istiyorum tek başıma kalıp müzik dinlemek istiyorum bazende kalabalık ortam istiyorum çünkü kendimi yalnız hissediyorum bu beni çok yoruyor kafamın içiyle konuşuyorum düşünmek beni aşırı yoruyor ve geride bırakıyor ben neden böyleyim lütfen söylermisiniz
Gizli KullanıcıSevdiğim kız reddetti
hoşlandığım kız ile aynı okuldan mezun olduk ardından ondan hoşlanmaya başladım bugün cesaret toplayıp ona hoşlandığımı söyledim ve bana reddediyorum falan demedi ona iltifat ettim bana diyecek bir şey bulamıyorum dedi iyi akşamlar dedim iyi akşamlar dedi sohbeti kapattık ama ben kırıldım tabi konuyu anlattım arkadaşlarım moral verdi ayrıca annemede anlattım moral için ne yapayım? çokta moralim bozuk değil aslında öyle yanii zorlada güzellik olmaz
Gizli Kullanıcıilişki konusunda bana zarar veren birinden vazgeçemiyorum
5 yıllık bir ilişkim vardı 1. 5 yıl ayrı kaldık 1. 5 yılın sonunda tekrardan döndü 2 3 defa döndü ve yine ayrıldı sonra yine geldi bu sefer farklı gibiydi ama yine aynı kişi oldu bana çok kötü davranıyor ondan bir türlü kurtulamıyorum seviyor muyum takıntı mı bilmiyorum sadece çok kötü olduğumu biliyorum vazgeçemiyorum bırakamıyorum ne yapmam lazım nasıl koparım nasıl vazgeçerim bırakırım uzaklaşırım yardım edin
Gizli KullanıcıGeçmişi unutmak istiyorum
benim şuanki sevgilimlee biz küsmüştükk ayrılmıştım ondan vee sonra bi kızla konuşmaya başladım ben ve kızla konuştuğumu öğrendi bu sevgilim hakkında kötü şeyler söylemiştim ve bunu öğrendii ondan sonra ona yazan birine kafamı dağıtırım amacıylaa cevap veriyorum 2 3 ay konuşuypr ve sonra istemiyorum diyo anlaşamadığı için vee ben ona tekrar yazıyprum konuşuyoruz 9aydır ve ben unutamıyorum geçmişini neden böyle yapmış diye
Gizli KullanıcıKendimi insanların yanında iyi hisetmiyor
Toksik bir aşk 3 yılımı aldı ne hisetigini bana cozemiyorum ve bu beni buyuk depresyona ulaştırdı kimseye tahmul edemiyorum cevremdeki mutlulukları kaldıramıyorum onu gorunce canım cok yanıyor insanlardan uzaklaşıyorum kafelere gitmek istemiyorum cunku her şey bana onu hatırlatıyor ve ozluyorum onsuz devam edemiyorum kendimi mutsuz kimsesiz ilgisiz hisediyorum cok kotu donemlerden geciyorum ne yapacagımı bilmiyorum ve neyin bana iyi gelecegini bilmiyorum
Gizli KullanıcıEşim cinsellikten kaçınıyor
Eşimle 8 yıldır evliyiz 2 cocugumuz var en baştan beri cinsel ilişki sıklığımız hep azdı. Ayda 2 veya 3 kere o da benim istememle oda onu kabul ederse reddedildigimde cok oldu suan isim var yorgunum başım ağrıyor vb sebeplerle. her seferinde iliskiyi ben baslatmak zorunda kaldim. ve iliskimizin az olduğunu kabul etmiyor doktora gitmiyor. Bi ara psikologa gitti es cinsel oldgunu düşündü sonra birakti değilmişim bunlari sindirmek benim icin zor oldu iki cocugum var bi sekilde sindirdim gercek problem nerede bilmiyorum çaresizim kendimi asagilik bi kadin gibi hissetriyor bazen bana tartismalarda seks yapmadık ya ondan gerginsin deyip beni aşağılıyor
Gizli KullanıcıAğlamamam için ne yapmam lazım?
Hocam merhaba ben bir olay yaşadığımda kendimi savunamadan ağlamaya başlıyorum? ve karşımdaki insan bana hakaret edip bağırıp çağırıyor ben sesimi çıkaramıyorum ve durum beni çok yıpratıyor her şeyi içime atıyorum kimseye bişey anlatamıyorum her şey çok ağır geliyor bazen bu hayatta neden varım diyebiliyorum insan bana yardımcı olursanız çok mutlu olurum şimdiden teşekkür ederim 🙏 bu arada ben evliyim eşimle yaşıyorum bu sorunu ne yapmam lazım :(
Gizli KullanıcıSevgilimin zor sürecinde ona nasıl daha iyi destek olabilirim?
merhabaüç aylık uzaktan devam eden bir ilişkim var ama birbirimizi daha önceden de tanıdığımız için paylaşımlarımız çok derin duygusal bağımız ise çok yüksek üniversite başlarken bu tarihlerde artık aynı şehirde yaşayacakken babasının kanser olduğunu öğrendik ve çok üzüldük. Sevgilime nasıl destek olacağımı bilmiyorumbabasının yanında olacağı için biz uzaktan olmaya devam edeceğiz ve bu da beni çok üzüyor onun durumuna çok üzülürken bir de bize ne olacağını düşünüp sürekli kaygılanıyorum çünkü aynı sehirde yaşayamazsak ilişkiyi ilerletme konusunda sıkıntılar yasıyorum ama aynı zamanda da onu çok seviyorum. Onun yanında olmadan bu süreci ikimiz için de nasıl daha iyi geçirmemizi sağlayabilirim? tesekkür ederim
Gizli Kullanıcı
