Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Ne hissettiğimden nasıl emin olabilirim?
Merhaba Eşimle 4 yıldır evliyiz. Bundan 10 yıl önce 2 yıllık evliliğimize son vermiştim ve 5 yıl aradan sonra aynı kişi ile tekrar evlendim. Kocam bu son zamanlarda kendisini bana karşı fazlasıyla toparladı. Aramızdaki problem ilk evleliğimizin de bitmesine sebep olan beni ailesine karşı öncelik tutmamasıydı. İkinci evliliğimizde bir çok problem ve huzursuzluk yaşadık dış etkenlerden kaynaklı ve bu benide eşimide çok yıprattı. Son 1 yıldır eşim sadece sözleri ile değil davranışlarıyla da beni ön planda tutuyor. Beni dinliyor anlıyor. Fakat bu süreç başladığından beri ayrı olduğumuz 5 yıllık süre zarfındaki birlikteliğim olan kişi sürekli olarak aklıma gelmeye başladı. Takıntı rahatsızlığından muzdaripim ve bu durumu ilk başda yaşamaya başladığımda kocama karşı kendimi suçlu hissettim ve ben bunu ona nasıl yaparım düşünmek bile onu aldatmak demek diyerek kendimi çok kötü bir durumun içerisinde buldum. Bu durum o kişinin ismini tikleştirmekle başladı. İsmi söylerken aklıma gelmiyor söyledikten sonra düşünmeye ve üzülmeye başlıyordum. Gün geçtikçe eşime karşı daha suçlu hissetmeye başladım bu katlanarak arttı. Daha sonra bundan eşime bahsettim kendisi üzülsede bunu anlayışla karşıladı ve bunun kendisini aldatmakla bir ilgili olmadığını yalnızca psikolojik yönden daha da bunalıma girdiğimi düşündüğünü söyleyerek halihazırda kullandığım ilaç için beni psikiyatrist konusunda destekledi. Fakat bu olaylar gerçekleştikten sonra artık eski ilişkimi daha çok özgür düşünür oldum artık kendimi saldım. Bu da "acaba o kişiyi özlüyor muyum?, acaba kocamı değilde o kişiyimi seviyorum?, ikisinden birisini sevmek zorunda değilim ikisinide sevmiyorum. " A dönüştü. Kocamı seviyorum ama ona ne zaman yaklaşmaya çalışsam içinde olduğumuz durumlardan kaynaklı sürekli meşgul ve şuan mecburen ailesi ile yaşıyoruz. Maddi yönden sıkıntılıyız. Önceden olsa bir çok şeye sabır gösterirdim ama şu olan olaylar kafamı delirecekmişim gibi meşgul eden bu düşünceler yüzünden artık sabrım yok hiç bir şeye tahammülüm yok. Ve eşimi sevdiğimi biliyorum ama bazen sanki onunla konuşan ben değilmişim yada sanki rol yapıyormuşum kendimi bir şeylere zorluyormuşum gibi hissediyorum. Bütün bu yaşananlara ne gerek vardı keşke eşim benim kendimi kanıtlamama gerek kalmadan beni öylece şu an olduğu gibi davranmak suretiyle sevseydi. Önceden de seviyordu bunu biliyorum ama bu güzel davranışlardan ziyade en azından normal davranılmayı hak ediyordum. Şimdi her şey düzgün ama ben neden böyle hissediyorum neden geçmişteki kişiyi biraz önce bahsettiğim şekilde sürekli aklıma getiriyorum. O kadar çok elimde olmuyorki bazen bastırsam bile ki batırdığımda daha çok düşünüyorum. .. bazen kocamın eski davranışlarını düşünüp sinirleniyorum bazen onu sevmediğimi kendimi de onu da kandırdığımı ve vaktin gelip geçtiğini benim zaman kaybettiğimi ona da zaman kaybettirdiğimi hissediyorum. Bu durumdan nasıl kurtulurum yada kurtulmalı mıyım? Kocami seviyor muyum? Bu düşüncelerim beni sorumlu tutar mı? neden böyleyim ne yapmam gerekiyor bu durum beni çok zorluyor yardımcı olursanız sevinirim.
Gizli Kullanıcı
Güven problemimi nasıl aşabilirim?
Özellikle ilişkiden korkma sıkıntısı yaşamaya başladım önceden bu kadar değildi. Şimdi ilişki yaşamaktan korkuyorum güven sorunum inanılmaz arttı kaçıyorum resmen karşı cinsten. Ya zarar verirse bana, takıntı yaparsa, beni çok üzerse ya da kötü biri çıkarsa gibi gibi düşünceler yüzünden hiçbir şey yapamıyorum. Kendimi tanıtmak bile istemiyorum geriyor çok beni bu olay. 5 günlük konuştuğum insandan bile kaçtım güven sorunum yüzünden resmen kendimi açıklayarak ama hala bir yandan korkum bir yandan da üzüntüm geçmedi ona karşı mesela ama iyi biri olduğunu düşünüyordum bir yandan çok değişik bir his. Bu hissi nasıl aşabilirim tam olarak bilmiyorum. Bu durum beni de rahatsız ediyor ön yargılı hissediyorum kendimi böylece. . Devrin etkisi olduğunu düşünüyorum ben bir yandan kendimde çünkü önceden böyle değildim şimdi günümüzde yaşanan bazı olaylar beni etkiliyor istemeden. İlişki düşüncesi hem beni çok geriyor hemde merak ettiriyor bir yandan da. . Bu konuda ne yapabilirim?
Gizli KullanıcıEvlilikte iletişim problemi
Merhabalar. 7. 5 yillik evliyim, şu an bir bebek bekliyorum . Eşimi çok seviyorum onunla herseyi ama herseyi aklınıza gelebilecek konuşabiliyorum, anlatabiliyorum, çok güzel birlikte vakit geçirebiliyorum. Fakat bazen hiç alakam olmayan konularda bile en ufak bir tartışma olsa herseyde beni suçluyor, asla kabullendiremiyorum. Evde bir şey bozulsa, öncesinde tartışma yasamissak eğer senin davranışın yüzünden bozuldu diyor mesela. Daha iyi bir zamanda sınırı geçince bu problemlerin rahatsız etmesinden bahsediyorum dinliyor tamam diyor ama sonrası yine ayni. Eminim bende de yaklaşımda problem vardır bazen bende ters cevaplar verebiliyorum , belki de ben devamli suçlayıcı konuştuğum için o bana böyle yapıyor bilmiyorum, ilişkimizi nasıl daha mutlu sağlıklı hale getirebiliriz bebeğimizinde doğmasına az kaldi , teşekkür ederim
Gizli KullanıcıDers çalışma düzeni nasıl kazanılır
Merhaba ben 11. sınıfım ve önümüzdeki yaz sınava girecem ve hemşirelik istiyorum yani çok yüksek bir net istemiyor ama yinede benim için yüksek bir net gerekiyor ve asla ders çalışamıyorum istesemde ya yorgun yada isteksiz oluyorum hiç temelinde yok nasıl çalışmam lazım yada bu istek nasıl gelir çünkü bir an önce bitirip üniversite okumam istiyorum ve ders çalışma isteği sıfır yani hiç yok ama hemşireliği çok istiyorum ne yapmalıyımmm
Gizli KullanıcıKayınvalidem eşimi doldurmaya çalışıyor
30 yaşındayım eşimle 1 yıl önce tanıştım 5 ay önce evlendim esnafım babamla ortak çalışıyoruz bir son 6-7 aydır üst üste aksilikler geldi maddi olarak düğün masrafları ve alacakların gelmemesi sonucu zorlayacak bi borç durumuna girdim babam sadece çalışıyor para işlerine hiç karışmaz borçtan da haberdar değil baştan beri böyledir hiç para işine karışmaz sadece sigarası ve ev giderlerini veririm. Bu borç durumundan eşime de hiç bahsetmemiştim. Kayınvalidem geçmişte maddi zorlukları çok çektiği ve kayınpederimin ailesine para yedirmesinden dolayı sürekli olarak kendi ailemden konu arasında laf alıp örnek olarak Afyon'a termale gidecegim diye ortaya laf atıp benim annemin de birlikte gidelim gibi sözlerini eşime direk olarak halen parasını yiyorlar gibi 7-8 defa buna benzer söylemleri olmuş ve buda tartışma konusu oldu ben her seferinde ben sadece ev ihtiyaçları kadar para veriyorum diye açıklamalar ederek yemin ederek açıkladım . Ve konuyu kapattık her seferinde. Şubat ayına girdiğimizde benim işletim çok hızlı kesildi ve eşim canın niye sıkkın diye sordugunda bende borç durumundan bahsetmiş bulundum daha sonra eşimin borçtan haberi oldugu için eşimden kendi birikimüni borç istedim oda sagolsun verdi ve ben hepsini borçlarıma yatırdım . En sonunda ben bir bir hata yaptım eşimden borç almadan önce rahmetli dedemin traktörünün satılacagını söyledirler ve eger almak istersem vadeli vereceklerini söylediler o zaman eşimden borç almamıştım dolayısıyla borçlardan kurtulmadan rahmetli dedemin trakörünü 2-3 sene sonra yapmayı planladığım bu konudan eşimede defalarca bahsettiğim iş planım için eşime danışmadan 1 sene vadeli aldım. Ben kendi planlarımı hayata geçirene kadar ailemde tarla ekip dikme olarak kullanacaktı bu traktörü biliyordum. Daha sonra ben eşime söylemeden eşim bu haberi öğrendi sanırsam annem gil bize traktör aldı diye beyan etmiş eşime eşimde benden benim birikimlerimi isteyip ailene traktör mü aldın deyip ertesi sabahı boşanmak istediğini söyledi sonra vadeli aldıgımı kendi iş planım için aldığımı söyledim biraz yumuşadı olayın tam anladıgı gibi olmadığı için ama kayınvalidem le konuşurken tamam söz verdi artık ortak iş bile yok dediği halde kayınvalidem telefonda bırak gel olmaz ondan deyip eşimi kendi evine çagırdı ve düzelmez olmaz diye söylemlerde bulunmuş 2 gün sonra eşimi arayarak konuşmak istedim artık ortak iş te yok trakötörü zaten iptal ettim diyerek konuştuk ve eşim de geri eve geldi kayınvalidem halen ailem ve ben hakkında eşimi doldurmaya çalıştığını fark ediyorum ve ben bu konuda eşimi arada bırakmaktan da kendi içimdede çok yoruldum sizlerden yardım istiyorum nasıl bir yol izlemeliyim.
Gizli KullanıcıKendi kendine ebeveynlik nasıl olur
Merhaba ben psikoloji araştırması yapmayı öğrendiklerimi hayata uygulamayı seviyorum. Aslına bakarsanız çok fedakarlık yaptığım kendimden ödünler verdiğim, kendi hatalarının sonuçlarını üstlenmeyip verdiğim tepkilerin konuşulduğu bir ilişkiden çıktım 1 sene önce. Şimdi değişir mi acaba dönüşür mü diye düşünürek aslında bu döngüde takılıp kaldığımı fark ediyorum. Burada benimle alakalı durumlar da vardı. Bu ilişki içerisinde olmak orayı kurtarmak iyileştirmeye çalışmak benimle alakalı bir süreçmiş o zamanlar anlamıyordum. Terapi almadım ama bu durumda içimde eksik olan yönlere kaygılarıma nasıl bir dille yaklaşmalıyım. O değişimi dönüşümü kendi içimde sağlamak kendimi gerçekleştirmek istiyorum. Bunu aslında fark etmeden karşı taraf üzerinde yapıyormuşum meğerse. Öncelikle kendimde fark ettiğim bir eksiklik duygusu kaybederim korkusuyla birine sıkı sıkıya bağlı kalmak. Bağ kurmaya korkmak, Eleştirilmekten korkmak. Belirsizliklerle başa çıkamamak kaygılı durumlarda mide bulantısı. Bu gibi sorunlar üzerinde nasıl çalışabilirim teşekkür ederim
Gizli KullanıcıKendimden yaşça büyük birine aşık oldum
Merhaba umarım iyisinizdir. Ben şu yasima kadar en zorlandigim sureclerden birindeyim. Gerek ruhsal gerek maddi çokça problemim var. Ben kendimden yaşça büyük birine öncelerde adını koyamadigim ama takıntı boyutunda yıllarca ciddi manada sevgi ve aşk beslediğime inanıyorum. Karşılık almam diye düşünüp genel olarak hep platonik takılıyordum ta ki ondan olumlu bir tavır görene kadar hatta ben bir beklentim yok istediğim zaman yazabileyim derken bile onun yaş ilerlediği için boşa harcayacak vakti yoktu bir şekilde bir ilişkiye başladık ciddi bir ilişkiydi önce onun evlilik için bir acelesi varken sonlara doğru ben acele etmeye başlar olmuştum. Aslında şuan gözümün önündeki perdeler kalkınca gördüğüm şey tam olarak benim hayatimda çektiğim zorluklarin geçmesi ve iyiye gitmesi için ona yıllarca yüklediğim anlammış. Her neyse ilişki sevgiye rağmen ben tarafından saygıyla sona erdirildi. Ama ilişkinin başından itibaren bir yuva kuracaksak diye birlikte birikim yapmaya başladık ve o bana göre çok daha fazla meblağlar kazanmasına rağmen benim maaşımin boyutuna göre gonderdiklerimi az görüp bana hep yetersiz hissettirmsti. Cabalamiyor olduğumu gereken çabayı aileme ve kendi kişisel bakimima harcadığımi söyleyerek kendi hatam üzerine benim parasal hayatıma da karışır oldu her neyse ilişki bitti ama ben tam olaram ilişki içinde söz verdifi gibi her şeyin yarsi değil ama hakkımı almayi bekliyordum. Ki aylardır işsiz olmama rağmen sadece başka konuda yaptığım ödemenin taksidini yolluyordu ve ben bana karşı bu ayrılık sürecinde yaptığı maddi tavirdan ve paraya ihtiyacimdan ötürü hesaplari kendisinin yapıp bana ne kadar atabiliyorsa atmasını rica ettim ama yine ilişki içinde yaptığı gibi manipülatif tavrına bürünüp hala arkasından koşuyormusum gibi bu seninle son iletişimin olur anlatabildim mi vs yazdı yaptığım gerçekten normalde yapacağım isteyeceğim bir şey değil ama onun dediğinin aksine bir yolda oldufum insana verdiğim paradan ziyade bir hayal uğrunaydu ben gerçekleşmediğini kabul edip kendisinin atmasını beklerdim yine bana kötü hissettirmeye çalıştı ve paradan ziyade artık hakkımı almak istiyorum çünku ben o paraları yattigim yerden kazanmadim sizden bir şeyler duymam lazım hayatımda gerçekten hani xerler ya tek pozitiflik kan grubum diye bende o bile yok aile hayatı gelecek kaygısı vs çok zordayim ve ben korkuyorum
Gizli KullanıcıKarmaşık düşüncelerimi toparlayamıyorum
öncelikle bunu yazmaya çok çekiniyorum fakat bir psikologun yardımına ihtiyacım var. . şimdi şöyle benim çok sevdiğim bir ilişkim var gerçekten sevgilime sadığım ve ona asla yanlış yapmam fakat arkadaşlarından biri biz daha yeni sevgiliyken bana istek atmıştı fakat bizim sevgili olduğumuzu bilmiyordu yani benim beynimde sanki otomatikmen biri istek atınca benden hoşlanıyor gibi düşündürtüyor her neyse ben sevgilime söyledim işte bu kim sen takip ediyorsun diye benim arkadaşım dedi bende isteği sildim. ve bende okb var bunuda belirteyim anlatmadan önce. aylar önce aklıma acaba ilişkimiz olsa nasıl olurdu gibi düşünceler gelmişti ve o an rahatsız olmadım ve sonra bunlardan dolayı kendimi çok suçlu hissetmiştim otururken. bunu atlattım gibi oldu geçen gün tekrar oturduk ve beynim sanki onu yakışıklı buluyormuşum gibi ya da beğeniyormuşum gibi sinyaller gönderiyor kendimi çok kötü hissediyorum gerçekten sevgilimi çok seviyorum hayatımda olmasa ve o arkadaşı bana yazsa bile konuşmam. çocuğun gözüne falan bakmamaya çalışıyorum konuşurken ısrarla kanka diyorum hatta bir arkadaşımla aralarını yapmaya falan çalıştım yakışırsınız diye ve gerçekten de yakışıyorlar. ama kendimi çok kötü hissediyorum hayatımda çok sevdiğim biri varken nasıl böyle düşünceler vb oluşabilir? lütfen yardımcı olun çok zor durumdayım erkek arkadaşıma böyle bir şeyi anlatamam ve zaten okbden muzdarip biriyim. .. .
Gizli KullanıcıGereğinden fazla düşünüyorum
Arkadaşlarımla konuşurken konuştuğum her cümleye gereğinden fazla dikkat etmeye çalışıyorum. Ne konuşursam konuşuyum sustuktan hemen sonra acaba beni yanlış mı anladılar ben doğru mu dedim nerede yanlış yaptım ya da yaptım mı diye teker teker cümleleri aklımdan geçiriyorum. Yeterki alınmasınlar beni yanlış anlamasınlar diye 100 düşünüp 1 söylememe rağmen sustuktan sonra tekrar düşünüyorum ve bu kafamda sürekli kendimle doğru mu dedim diye konuşmak beni çok yoruyor bu konu hakkında ne yapabilirim?
Gizli Kullanıcıİş hayatındaki sorunları nasıl aşarım
Merhaba ben saglıkçıyım İş yerindeki arkadaşlarımın çoğu çok konuşur olayları çok abartır Karşı tarafı dinlemek yerine söz kesip beni bastırıyorlar çoğu zaman Özellikle kız arkadaşım var baskın bir yapısı var her şey pat diye söyler içinde bir şey bırakmaz Kötü biri olduğunu düşünmüyorum fakat hakllılık şeması çok fazla bu yüzden sağlıklı iletişim kuramıyorum onunla . Açıkçası kendini bu kadar rahat ifade ettiği için çok da kıskanıyorum onu. Sürekli kendimle onu içten içe kıyaslıyorum, onunla olduğu ortamda sürekli insanlar ondan çekinirler ona değer verirler ona yanlış yapmaya çekinirler ona saygı duyarlar. Benim yanımda aynı kişiler daha rahat davranır ve ona saygı duydukları kadar onu sevdikleri kadar bana duymazlar. Aslında anlayamıyorum baskın olan arkadaşım herkesi eleştirir ,çekinmez çoğu şeye hayır der, altta kalmaz fakat insanlar onu çok seviyor ve insanlar rol mü yapıyor bilmiyorum. Ben de öyle biri olmak istiyorum fakat çok naif bir insanım insanları kırmaktan çekiniyorum iş yerindeki insanlarda iyiliği hak etmiyor ne yapmam lazım
Gizli Kullanıcı
