Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Eşim evlendiğim günden beri ailemi hiç istemedi
Eşimle 24 yıldır evliyiz. Evlendiğim günden beri ailemi hiç istemedi. Kendi aileme sadece yilda 5 6 gün gidiyorduk. Benim ailem ise bize hiç gelmiyordu. Onun ailesi istediği zaman gelebiliyor. Ve bizde istediğimiz zaman onlara gidiyorduk. Son 4 yıl içine ise ailemle tamamen ilişkiyi kesti. Tamam beni rahat bırak cocuklarimla gideyim sen gelme diyorum. Onu da kabul etmiyor. Gideceksen tek git cocuklarida goturemezsin diyor. Berqber ev aldik araba aldik onlar da benim diyor. Artık onunla yaptığım hiç bir şeyden zevk almıyorum. Kendisi zaten hep boşanmadan yana Ama ortada 2 tane çocuk var çok kararsızım. Ne yapmalıyım. Benj düşündüren çocuklarım.
Gizli Kullanıcı
Kız arkadaşlarımla Konuşmayı beceremiyorum bir anda benden soğuyorlar
Bir kız arkadaşım onu çok fazla düşündüğüm için benden uzaklaştı, bir diğeri ise buluşalım tanışalım diye bir iki gün söyleyince Oda Konuşmak istemedi mesajlara geç dönüş yapıyordu bunu ben sorun olarak gördüm be sordum ben umursamaz Olamıyorum görmezden gelemiyorum Neden bilmiyorum ama bunun üstesinden bir türlü gelemiyorum insanları bu kadar önemsediğim için fikirlerine saygı duyduğum onları umursadığım için mi gerçekten bu durumdayım ? Bazı zamanlar gerçekten hiç bir şey istemiyorum bazı zamanlar çok istiyorum istediğim kişi olduğunu düşündüğüm insanlar bana konuşmak istemediğini söyleyince tüm moralim bozluyor bilmiyorum tuhaf olan ben miyim yoksa insanlar mı ? Doğru şeyleri yaptığım için hep kaybediyorum
Gizli KullanıcıErkek arladaşım doğru kişi mi
Sürekli tartışıyor. Çabuk küsüyor. Uzak mesafe ilişkisi. Doğru kişimi değilmi bilmiyorum. Biryerdeyken iyi güzel hoş. Süprizler yapıyor. Annesiyle tanıştırdı. Ama bir boşluk hiss ediyorum, sanki olmayacak gibi. Özür diliyor evet ama ben özür dilemiyorum. Çünki yalnışı o yapıyor. Ben değil. Gerçekten sıktı artık. Çok yoruluyorum. Bazen bitirmek istiyorum, sonra her kesin ilişkimizi bildiğini hatırlıyorum, bitiremiyorum. Çok kötü hissetdiriyor. Zaten tanışmamış arkadaşım üzerindendi.
Gizli Kullanıcıİçimde tarif edemediğim bir sıkıntı var
yaşım 49 evli ve iki kız evladım var. Pazarlama işiyle uğraşıyorum. İşimi seviyorum ama iş yerini ve patronumu seviniyorum çünkü bencil kendini düşünen biri işin enteresan tarafı işimi çok iyi yapıyorum benim işten ayrılmamı istemiyor sıkıntı ise maaş ödemelerini zamanında yaoamıyor yada yapmıyor para konusunda dilenci gibi oluyoruz artık rahat nefes almak istiyorum. Diğer problemde ekonomik sıkıntı eşimin kartlatının hepsi patlamış durumda ödeme dengesiz alt üst oldu yetişemiyorum eşim benden daha fazlasını istiyor bu beni inanılmaz bir baskı altına sokuyor insanlardan uzak sakin mümkünse iletişimden uzak bir hayat istiyorum. Kısa bir süre için olsa bile.
Gizli KullanıcıEtrafımdaki insanler beni özgüvensiz buluyor
Etrafımdakiler beni özgüvenli olarak tanımlıyor öyleyimdir de ama fotoğraf çekinmeyi çok sevemiyorum. ve bazen çok nadir potansiyelimi sorguladığım zamanlar oluyor böyle ciddi bir ddepresifleşme anlarım olabiliyor tabiki toparlanıyorum hemen ama bazı günler gerçekten kendimi hiç beğenmediğim özgüvensiz hissettiğim zamanlar oluyor ne kadar özgüvenli olsam da eskiden hiç böyle değildim bu arada kendim kendimi geliştirdim korkularımın üzerine gittim. geçmişte herkes beni izliyormuş gibi hissettiğim anları hatırlamak istemiyorum yani o zamanlar benimle arkadaş olmak isteyenler saçma sapan tavırlarım yüzümden kim bilir ne düşündüler artık çok farklıyım o yaşadıklarım beni tanımlayan şeyler değil ama arada aklıma gelince kötü hissediyorum. ve ayrıca beni tanımlayamayacağım bir nedenden dolayı kötü hissettiren 3 arkadaşımı sildim bir anda ortam değiştirdim ve hiçbir açıklama yapmadan sildim çok rahatladım ama tetikliyor bazen beni işte bunu nasıl yenebilirim. Son olarak bazen ortamlarda durup dururken yüzüm düşüyor nedenli yada nedensiz yüzümü güldüremiyorum tuhaf bir hal alıyor yani ve kendimi çok kötü hissediyorum bunun sebebi ne olabilir dışarıdan nasıl görünüyor olabilir hani durup dururken anlatabiliyor muyum bunu nasıl kontrol edebilirim?
Gizli KullanıcıBabamın çapkınlıkları ve annemin saflığı beni deli ediyor
Babam ve annem çok erken yaşta evlenmiş bir çift. Dışarıdan bakınca mutlu bir evlilik gibi görünse de içeriye doğru biraz eğilip bakınca aslında o kadar da olmadığı aşikar. Babamın telefonunu bahaneyle alıp mesajları okuyorum erkek isimleri ile kayıtlı kişilerle flört ediyor görülüyor otele gidiyorlar kadınlarla. Bi gün anneme dahi gösterdim ama sanki olayın üstünü kapatır gibi haraket ediyordu, baban öyle şey yapmaz diyip konuyu kapadı ve bir daha babanın telefonunu karıştırma dedi. Anneme ayrılması için çok ısrar ettim korkma dedim ben bakarım dedim ama yine de aldatan kocasını bırakmıyor. Deli olucam artık babam besbelli aldatıyor ama annem hiç bir şey yapmıyor
Gizli KullanıcıSevgilimle yan yana mutluyum ama uzaklaşınca sorun oluyor
Öncelikle merhaba, size sevgilimle yaşadıgım bir sorundan bahsetmek istiyorum. Ayrıca başka bir sorundan daha bahsedeceğim. Birbirimizin hayatında 5 aydır varız bazen diyorum acelemi ilerledi acaba diye, neyse pazartesi günü telefonda konuşurken 2 defa benim rahatsız ve kendimi kötü hissedeceğim bir kelime söyledi bende boş yapmaması gerektiğini söyledim sinirlendi. Sinirlenmesi çok garip geldi biliyor musunuz çünkü kendisi bana birden fazla kez daha önce boş yapma demişti şöyle bi bakınca çok kırıcı bir durum ama kendisi kendi söyledigi kötü cümleyi hiçe sayıp beni suçlu gördü garip. En son pazartesi günü konuştuk ondan sonra 2 gün günaydın iyi geceler yazdık ve konuşmadık ama ben yazmayacagım . Neden biliyor musunuz kendisi daha önce böyle bir tartışmada 2 gün yazmadı ben net olunmamasına katlanamadıgım için yazmıştım ve kendisine net olması gerektiğini söyledim o zaman ama kendisi kendini geri çekiyor hâlâ konuşmadık konuşsak bile bensiz bu kadar gün yapabilen bir erkeğin benim hayatımda yeri olduğu düşünmüyorum. Seven erkeğin her şeyi göze alıp yapabileceğini düşünüyorum. Ve garip bir şekilde ne zaman kavga etsek suç bana kalıyor kendimi anlatmak istemiyorum artık anlatmam da zaten. Yine de kendisi döndügünde ki bence dönmesin ama net bir şeyler olsun ayrıldıysam ayrıldım net olmayan şeylerden nefret ediyorum. Garip bir şekilde yokluğu batmıyor gibi de ama özlüyor gibiyim de bilemedim. Ama beni gidip geldiginde bulacagı biri olarak görsün istemiyorum ne yapmam lazım yardım edin Diğer soru ise yan yanayken mutluyum ama uzaklaşınca doğru mu yapıyorum diye yani hani buluşturan sonradan bahsediyorum düşünüyorum yani istemsiz istediğim bu mu diyorum arafta kaldım ama ben daha çok değer görmeyi hak ettiğimi düşünüyorum eğer neyse bu kadar
Gizli KullanıcıAşırı düşünmekten nasıl kurtulurum?
Merhaba öncelikle birkaç tane sorunum var 1 aşırı düşünmek Bir konu üzerine çok fazla düşünüyorum çalışırken iş yerinde iş yaparken zihnimde düşünceler akıp gidiyor yalnız kalma korkusu var 2 obsesif kompulsif bozukluğu Bazen çok fazla maruz kalıyorum Arabadan inerken arabaya geri dönüyorum acaba bir şey unuttum diye ya da iş yerinde çalışırken malzeme unuttum mu diye geri dönüyorum 3 sosyal fobi Biriyle konuşurken sesim titriyor ve bu sosyal hayatımda zorluklara sebep oluyor en basit örneği bir psikologdan randevu alacaksam bunu defalarca düşünürüm ve sonunda arayamam karşı cinsle iletişim kuran dışarıdayken çok fazla kulaklık kullanırım özellikle sosyal ortamlarda bu Beni rahatlatıyor ancak odamda rahat ediyorum terapi alma konusunda da ya çok pahalıysa ya da kendim çözerim gibi düşünceler oluyor 4 çocukluk travmaları Küçükken bir kaza geçirdim bir merdivenden düştüm bunun sonucu da beyin kanaması geçirdim çok uzun bir süre tedavi sürecim oldu bunun sonucunda eğitim hayatından geri kaldım sürekli ameliyathane yoğun bakım beni çok yıprattı ilkokuldan ortaokula sosyal değildim askere gittiğim zaman da öyleydi Bunlarla nasıl baş etmeliyim nasıl bir yol izlemeliyim teşekkürler.
Gizli KullanıcıMutlu olmak istiyorum
Merhaba uzun zamandır mutlu değilim nasıl olunur unuttum , evliyim bi oğlum var onu çok seviyorum ama annelik o kadar sorumluluk ki hiç böyle olmamıştım ,onun için endişelenmek bana bişey olursa tek kalır korkusu yada ona bişey olursa diye üzülmek daha iki yaşında ama geleceği ile kaygılı nasıl ederim yaparım düşüncesi bunlar beni süreli düşündürüyor ve mutlu olamıyorum anı hep kaçırıyorum ne yapmak lazım bilmiyorum yardımcı olursanız sevinirim teşekkürler
Gizli KullanıcıKendime yabancılaşma hissi?
Zihinsel olarak kendime yabancılaşıyorum çünkü yıllardır farketmediğim şeyi farkettim ben küçükten beri psikolojik ve fiziksel şiddet baskıdan dolayı hep babam ne düşünür annem ne düşünür insanlar hakkımda ne düşünür diye düşünüp dururdum bu bende zamanla sanki karşıdaki ne düşünüyor hisseder gibi kendi kendime cevap vermeye başladım . Şimdi de beynim otomatik sanki babam yerine bana kızıyor annem yerine eleştiriyor eşim yerine kızıyor veya tam tersi bazen olumlu şeyler düşünüyorum . Bu durum da kendi zihnime yabancılaşmama sebep oluyor . Ne önerirsiniz geri dönüşü tedavisi vs mümkün müdür ?
Gizli Kullanıcı
