Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Somut adımlar atmak için ne yapmalıyım
Merhaba ben stresle karşı karşıya kaldığımda birisi hayatımdan çıkıyorsa veya yeni bir şeylere başlıyorsam öğürme mide bulantısı yaşıyorum. 1 sene önce bir ayrılık yaşadım ve hala atlatamadım o kişiye çok bağlandım şu an kitaplar okuyorum araştırmalar yapıyorum oradaki sevgi sandığım aslında bağlanma stilleri vs bunları öğrendim. Ancak kaygı düzeyimi kontrol edemiyorum işe başlamıştım her şey yolunda giderken öğürmem mide bulantım başladı. 3 senedir evdeyim ve o kişiye de bu yüzden çok bağladım aslında bir uğraşım olsa bunlar olmazdı dediğim gibi farkındayım ancak anksiyete kendi başıma çözebileceğim bir alan değil ve bu durum olduğunda nefes egzersizi yapıyorum ancak olmuyor. Bir de en yakın arkadaşım da kendi kabuğuna çekildi sosyal izolasyon yaşıyor kendi içinde ve yanımda destek olacak kimse yok yalnız kaldım yeni bir şeylere de anksiyetem yüzünden adım atamıyorum. Bütçem yok terapi alamıyorum. Buna rağmen oluyorum kendimi değiştirmek için savaş veriyorum desem yeridir. Stresli bir durumda yemek yemek istemiyorum. iştahım hemen gidiyor. Hayatıma kaldığım yerden devam edemiyorum. Kaygılarım yüzünden iki şeyi aynı anda yapamıyorum. Diyelim ki çalışıyor olsam ve bir önceki gün arkadaşımla yollarımı ayırsam o an başlar zaten iştah kesilir ertesi gün işe öğürerek giderim sürekli düşünürüm. Gülemem eğlenemem. Hayatıma devam edemem kusarım mide bulantılarım artar ve böyle bir senaryo içindeyim o yalnızlık hissi çok kötü. Dünya başına yıkılmış gibi oluyor. Buradan kendimi çıkarmak istiyorum. Bu konuda somut adımlar neler olur. Söyleyeceğiniz her bir kelime çok kıymetli benim için
Gizli Kullanıcı
Kendimi ifade edemiyorum
Kendimi çok yetersiz hissediyorum ortamlarda konuşamıyorum heyecanlanıyorum kelımeler bir bırıne gırıyo ve ortaya komık sözler çıkıyor çok utanıyorum sırf yanlış bi cümle kurmıyım diye bazen en iyi bildiğim konuda bıle susuyorum hemen kırılıyorum da ınsanların beni kırmasından bnım insanları kıracagımdan korkuyorum bunun için ne yapmalıyım bana yardımcı olmanızı istiyorum istedıgım şekılde kırılmaktan kormıyarak konuşmak istıyorum yapa bılecegıme de ınanıyo rum
Gizli KullanıcıBir psikoloğun yetersizlik kaygısı
Merhaba, ben 2024 temmuzda mezun oldum. Psikoloğum ve işimde çok yeniyim. Kendimi çok yetersiz ve özgüvensiz hissediyorum. Birkaç eğitim aldım ama bunları uygulamaya bile cesaretim yok. Yanlış yapmaktan, süreci yönetememekten seanslara nasıl başlamam gerektiğini hangi formlar vs nerede ne zaman verildiğini bilemediğimden kaynaklı gerçekten çok kaygılıyım. Danışan bile alamıyorum. İşler hiç yolunda gitmiyor. İlk adımı asla atamıyorum. İş arıyorum ama iş bulunca da olmasa mı acaba diye düşünüyorum yapamayacağımdan ötürü? Ne yapacağım? Lütfen bana hayatımı değiştirecek ve yoluna sokacak bir tavsiye verin.
Gizli KullanıcıBirine bağımlı olmak
Merhaba ben bundan 3 4 yil önce birine ilk defa aşık oldum ilk defa bu kadar yoğun duygular yaşıyordum çok seviyordum ama tek taraflıydi baya uzun bir depresyon süreci yaşadım toparladım sonunda ama bu seferde bidaha kimseye aşık olmayacam diye şartlandirmistim kendimi çünkü ben direkt insanlara bağımlı oluyorum ve bir ayrılık yaşandigin da mahvoluyorum ya hiç baglanmayacam öyle de düzgün bir ilişki kuramıyorum zaten bitecek diye yanii gerçekten karmaşık bir durum duygularımı nasıl yönetebilirim
Gizli KullanıcıEğitim hayatımda, zorbalığa karşı nasıl dayanabilirim
Üniversite okuyorum ama yine de arkadaşlarım tarafından zorbalığa uğruyorum 1 yaşta olsa benden küçükler ne ağız mezlenmesi, ne küfürü bir dövmedikleri kaldı sürekli söylediğim şeyleri yanlış anlayıp bir kere beni dinlemeden yargılıyorlar herkesin içinde rezil ediyorlar, dalga geçiyorlar hocalarda genellikle öylelerini savunur zaten o yüzden onlara da bir şey demiyorum teşekkür ederim yardımlarınız için şimdiden inşallah her şey iyi olur. 🙂 😊
Gizli KullanıcıUnutmak istediğim şeyleri nasıl aşarım?
Merhabalar mine ben öncelikle üç yıl önce evlendim. 1 seneye yaklaşık kayınvalidem ile birlikte yaşamak zorunda kaldım. Başda Yaşanan aksilikler olsa da kendi evime gelebildim ama o evde yaşanan hiçbir kavga ve tartışmayı atamıyorum içimden eşimin ailesinden nefret ediyorum. Annesi görme engelli birisiydi ve kendi geçmiş yıllarda yaşadığı ne varsa acısını düşmanmışım gibi beni istemedi aynı evin içinde olmam oğluyla mutlu olmam sürekli huzursuzluk çıkardı. Bende hemen hamile kaldım ve berbat bir süreç geçirdim üstelik bebeğim de 7 aylık doğdu üç ay küvezde kaldı. Eşimi çok seviyorum bir dediğimi iki etmez ama annesinin durumundan dolayı sürekli onun arkasına alıyordu. Eşim 4 yaşındayken kardeşi de 2 yaşındayken gözlerini kaybetmiş anneleri ve kayinpederim dahil bir dediğini iki etmeyip sürekli mutlu etmeye çabalamışlar buna bende dahil oldum ve vicdanım el vermedi ne ihtiyacı varsa yardımcı olmaya çalıştım hep. Her hareketini gizlemiş her aksiliğini ört bas etmişler onca zaman Hiçbir zaman özelimize bir sınır çizemedi eşim. Çok tartışmalar yaşandı ailelerde dahil oldu ben bir şekilde ikna olup evliliğime sahip çıktım 2. Senedir kendi evimizde mutluyuz hala gelip gidip görüşüyoruz 2 yaşına girecek bir oğlumuz var. Kayınvalidem vefat etti beş ay oldu. Tamamen hissizleştim cenaze boyunca hicbirsey hissedemedim. Ama şu an da aynı şekilde babası özelimize hep dahil istediği anda çat arayıp gelebiliyor kardeşi ise kendi yetiştirememiş bir şımarık 29 yaşında babası ve abisine istediğini nazla yaptirabilen birisi ve bu kişi inanırmısınız öğretmen bekar ve bizim ilk çocuğumuz gibi. Genel anlamda mutluyuz ama eşimle bu konular konuşulmuyor. Ailesi ile ilgili herşeyde tamamen değişip çok kırıcı ve yıkıcı oluyor. Tek isteğim şu ana odaklanabilmek içimde hep bı nefret dilimde sürekli bir beddua var. Mesela eşimin doğum gününde sırf babası ve kardeşi gelecek die ben bir hafta önce kutlayıp baş başa kalmaya çabalıyorum oysa benim hakkım gibi geliyor gününde kutlamak veya nezaketen bir sorulması gerekir. Tek isteğim çocuğuma eşime odaklanabilmek geçmişi unutamam ama şu anı yaşamayı kaçırmamak. Ben yüzlerine tebessüm edip eşimin hatrına tahammül ediyorum ama midem almıyor hazmedemiyorum. Ve bu hayatıma inanilmaz yansıyor.
Gizli KullanıcıAile baskısından nasıl kurtulabilirim
Ailem sürekli para konusunda darda ve sürekli kavga ediyoruz bu durum beni çok rahatsız ediyo sürekli ağlıyorum sınav senem ve ders çalışamıyorum psikolojim bozuldu bazen uyuyamıyorum bazen ilaç içiyorum çok stresli bir dönemdeyim ve bana yardımcı olur diye bu uygulamayı indirdim lütfen bana yardımcı olun yoksa psikolojim asla düzelmeyecek daha da kötüye gidecek Buda benim için iyi olmayacak lütfen lütfen
Gizli KullanıcıSevgilim erkeklerle konuşunca sinir oluyorum
Okulda başka erkekle aynı projede ve ben tahammül edemıyorum ve o kişi hoşlanmadığım sevmediğim bir tip okulda o çoçukla yakın arkadaşlığı yüzünden sevgılı olduğu düşüncesı oldu başka dışardan insanlarda ve benımle sevgili olduğu zaman içindeydı aşırı derecedede kıskanıyorum tahammül edemıyorum düşün düşün kafayı yedım bi nevi tramva oluştu ayrıca geçmişde yaşadığı durumlarda kafamdan çıkmıyor sinir oluyorum aklıma geldikçe ne yapabilirim yardım edın
Gizli KullanıcıNeşeli görünüp görünmediğime nasıl takılmam
Ben normalde çok gülerim konuşurum birileri mutsuz olduğunda güldürmeye çalışırım ama bazı insanlar vardır ya gerçekten gördüğün anda artı elektrik alırsın ve hep pozitiflerdir onlar. Ben sanırım onlar gibi olmak istiyorum hani nasıl desem işte birileri benden bahsederken işte çok neşeli enerjik pozitif desinler istiyorum ama bu çok yorucu herkes öyle olamaz bunu da biliyorum böyle dışardayken de mutlu sürekli gülerek dolaşmıyorum ve bu durum bende anlamsız bir şekilde kaygı yaratıyor insanlar çok somurtkan bu der mi çok mutsuz der mi gibi düşüncelere giriyorum ve bu durumdan hiç hoşnut değilim.
Gizli Kullanıcı4 yıldır konuştuğum kişi evli çıktı
Sevdiğim biri vardı 4 yıl boyunca konuştuk ve ben daha yeni evli olduğunu öğrendim bana diyor ki evliyim ama ayrı yaşıyoruz ve başta neden bana söylemediğini sorduğumda herşey çok güzeldi dedi bana evet haklı çok güzeldi ama başta söylemiş olsaydı bu kadar çıkmazda kalacak bir durum oluşmazdı ve ben şuan napacağımı bilmiyorum evli biriyle tabikide konuşmak istemiyorum ama o kadar yıl geçti ve ben ona gerçekten çok bağlanmıştım bir çok şey paylaştık kendisiyle ve bi süredir bana soğuk davranıyor 2 yıl kadardır ben bu durumun başka bir nedeni var diye düşünmüştüm ama sorun bu sanırım şimdi de nasıl unuturum nasıl atlatırım bilmiyorum
Gizli Kullanıcı
