Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
İlişki kaygımı nasıl aşarım?
Merhaba. Üniversitede okuyorum. Şuan ara tatil bitmek üzere sevgilimle 4 yıldır uzak mesafe ilişkisi yürütüyoruz uzak mesafe sayılmasa da memleketimde kalıyor kendisi bende tatillerimde gelebiliyorum sonra tekrar üniversite okuduğum şehire dönüyorum. O da işten izin alabildiğinde arada yanıma geliyor. Yıllar geçtikçe daha çok katlanamaz oldum bu ayrılıklara. Bende kaygı oluşturuyor ondan uzak kalmak. Geleceğini bilsem de uzun süre görüşemeyecek olmak beni şuanda da çok kaygılandırıyor. O yanıma gelip 2-3 gün kalıp döndüğünde aşırı kaygılanıyorum çok üzülüyorum ve bütün hayatım mahvoluyor. Gelmesine sevinirken gitmesi tekrar beni çok yıkıyor. Bu duygusal sorunumu nasıl aşabilirim? Düzen değiştirmek de beni artık çok zorluyor . Bir aydır memleketimdeyim ve şimdi tek başıma bir şehire gidip tek başıma bir evde kalacak olmak ta beni korkutuyor. Ama aslında alıştığımda da çok rahat ediyorum. Sizce bu durumları nasıl aşarım?Ayrıca şunu da belirtmek istiyorum sevgilimle uzakken sevgilim dışarı çıktığında ben orada çok huzursuz oluyorum , beni sevmediğini bensiz hayatında mutlu olduğunu düşünüyorum oysa ben orada hep onu özlüyorum. O kendi hayatına bakabiliyor. Ben de bakıyorum ama yanlız kaldığımda çoğu zaman kendi hayatıma bakamıyorum o bakabildigi için de beni sevmediğini düşünüyorum ve kavga ediyoruz. Yardımcı olur musunuz?
Gizli Kullanıcı
En yakın arkadaşımın olmaması?
en son 8. sınıfta kardeşim dediğim aşırı yakın olduğumuz sürekli birbirimize gidip geldiğimiz bi arkadaşım vardı 4 yıl arkadaştık farklı liselere geçince konuşmadık ve bazı olaylar oldu o gün bugündür hiç yakın arkadaşım ve kardeşim diyebileceğim biri olmadı şimdi takipleşiyoryz onun birsürü yakın arkadaşları var ben hâlâ onun bıraktığı yerdeyim onunla farklı bir bağımız vardı ya ondan sonra kimseyle o kadar yakın olamadım onun yerini dolduramadılar sevgiliden falan daha öteydi o sizce neden onla böyle bi bağ kurmuş olabilirim ve sanki eski sevgilimmiş gibi unutamıyorum onu
Gizli KullanıcıNasıl özgüvenli olurum?
Özgüvensizliğim nasıl başladı onu anlatayım önce 9. sınıftaydım yan sınıftaki birinden hoşlanıyordum boyu baya kısaydı bi gün arkadaşıyla ben ve arkadaşımın yanına geldiler arkadaşı boyu hakkında bi şaka yaptı bende güldüm çocuk bana sen ne gülüyorsun habeş maymunu dedi o gün bugündür hem asosyal hem özgüvensizim o güne kıyasla biraz daha özgüvenli olsamda hâlâ kendimi sevemiyorum ve birisinin en ufak bakışı sözü özgüvenimi o anki moodumu öyle bi düşürüyor ki bi kaç günde anca kendime geliyorum ve unutamıyorum sürekli düşünüyorum niye dedi falan diye artık özgüvenli olmak istiyorum yardımcı olursanız çok sevinirim
Gizli KullanıcıAnksiyetemi nasıl yenebilirim
Merhaba benim sanırım anksiyetem var bu bende 2. Senedir var sanırım ama ilk başlarda daha azdı şimdi daha çok arttı örneğin arkadaşlarım ve sınıftan kişilerle voleybol oynerken asla oynıyamıyorum ama arkadaşlarımla yada tek başıma daha iyi oynuyorum bide şöyle bi mesele var ben 3 sene önce arkadaşlarımla bir konser verdim ama böyle birşey yoktu ben bunu nasıl yenebilirim ben bide karşımda benden daha iyi biri varsa hele daha kötü oluyorum
Gizli KullanıcıKendimi güzel bulmuyorum
Etrafımdaki insanlar güzelsin dese bile beni övseler bile, kendimi güzel hissetmiyorum ve bulmuyorum. Boyum kısa ve cilt problemleri olan biriyimm. çok fazla öyle göze batacak bir şeyim yok aslında. Sosyal medyada ve dışarı da baktığım zaman çok güzel kızlar var onları gördükçe moralim çok bozuluyor :( tesettürlü biriyim, sadece açık kızlar dikkatimi çekiyor ve onları çok beğeniyorum. Neden böyle oluyor anlamıyorum bu durumdan kurtulmak istiyorum
Gizli KullanıcıAşırı duygusal ve ince düşüncelilik
Ben cok ince düşünceli bir insanım karşımdaki insanın bile rahat olması için kendimce düşünürum ne yapsam da rahat olsa acaba ac mi acaba biseye ihtiyacı var mi yeri rahat mi degilse kendi yerimi vereyim diye diye başkalarını çok düşünürum ama bu durum bazen yorucu oluyor fark ediyorum kendimi değersiz gibi göstermiş oluyirum ve takıntılı biri haline de geliyorum örnek markete gittim cikolatalardan biri hafif yirtildi cokta belli olmayan yerden açıldı ve ben onu alacaktim sonra bi anda nedense biraktim simdi de posmanim almadigima ya baskasi alirsa vebali olur diye düşünüyorum çünkü çok duygusal ve ince düşünceli olmak beni yoruyor en ufak şeyleri de kendime dert ederim herseyi herkesi dusunurum nedir bunun adı ve çözümü
Gizli KullanıcıAyrılmak istemeyen sevgili
Öncelikle 1. 5 yıllık ilişkimiz var. erkek arkadaşım ilişkinin ilk başlarında çok iyi davranırdı ama arada tahammülsüzlük yapıyordu, ilişkinin ilerleyen bi döneminde değersizleştirme küçümseme çok tahammülsüzlük yapmaya başladı bu ayrılmak istediği içinmidir? depresyonik durumu da oldu son aylarda sonra iyice ilişkiyi saldı, ayrılmak istiyosan ayrıl diyorum hayır düzeltebiliriz zaman ver bize diyor. Erkekler ayrılmam için bilinçli olarak mı yapıyordur, ilişkinin bitişinin sorumlulugunu almamak için ben ayrıldıgımda da perişan oldu ama bir hafta sonrada beni arayıp yokladı, bende bitirdim dedi, sonra açıklamalar yaptı bende açıkladım kendimi barıştık dayanamayıp ama ben adım attım. şuan barıştık. o bana resmen küsmüştü sen ayrıldın bide peşindemi koşacağım demişti, düzelticektik zaman lazım benimde sinirlerim geçsin sende sağlık durumu yaşıyosun gerginsin dedi bana. Şuan iyiyiz ama aklım karışık aldatmadığını da biliyorum ozaman amaç neydi aldatsa barışmazdı başka biri olsa yani neden sizce mental çöküş yaşadıgını belli ediyor yoruldum diyor. Şimdiden teşekkürler
Gizli KullanıcıEşimi sürekli takip etmekten nasıl kurtulabilirim?
Merhaba Benim 7 yıllık evliyim sürekli eşim beni aldatır sürekli hatalarını yakalarım 2 çocuğum var katlanıyorum amma zerre eşimi sevmiyorum. Habire arayıp eşimla kavga ediyoruz sen böyle yapion sen bunu yapion kimle konuştun nereye gittin diye her günümüz böyle tabi oda sürekli kavga halinde kızar söver ve 10 dk sonra hiç birşey olmamış gibi tekrar arar ben çok kötu durumdayım kurtulmak istiyorum bu psikolojiden ne yapabilirim eşime güvenim yok bana birşey yapmıyorum diyor ama yapıyor görüyorum
Gizli KullanıcıEşimle sürekli kavga ediyoruz
Henüz 1,5 yıllık evliyim. Ve 9aylik bir kızım var. Son zamanlarda aşırı kavga etmeye başladık. Hemen her seyime takar oldu özellikle ben ise başladıktan sonra. Ben boşanmak istediğimi söyledim. Daha dayanamıyorum dedim. Aileler ikna etmeye çalıştı devam ediyoruz ama bende artık çok bıkkınlık var. Bu gece hasta oldu ambulans çağırdık ama ben çok aşırı üzülemedim. Ben eşimi seviyor muyum bilmiyorum. Ruh halim çorba kazanı gibi. Lütfen yardımcı olun. Soğudum mu yoksa kırgınlık mi anlamaya çalışıyorum. Eve gelmek istemiyor aynı yatakta yatmayı bile istemiyorum şuan.
Gizli KullanıcıHer şeyden anlam çıkarıyorum
Ayrılalı 1 sene oldu ilişki içerisinde bir çok hatalar yapıldı ayrılırken ağlayarak umarım pişman olmam bu kararımdan diyerek ayrıldı ve beni gizli numaradan aradı bunun üzerine ben bir beklentiye girdim aslında o zamana kadar onu tamamen hayatımdan çıkarmıştım, geçen de bir yazı beğendiğini gördüm hatalarımdan ders aldım hatalar öğrenmek için var şeklinde, şimdiyse acaba dönse her şey düzelir mi ders almış hem, ona şu konuşmaları yaparım diyerek kafamın içerisinde sürekli ona konuşmalar üretiyorum. Kendini tuttuğunu ve dönerse varlığımın onun canını acıtacağına dair sözler beğeniyor. Bunları gördükçe acaba döner mi diyerek ona iyice tutunuyorum ne yaptığına bakıyorum vs. çünkü eğer bırakırsam (unutmaya başlarsam) ve dönerse sanki güzel olacak bir şeyi kendi elimle mahvedecekmişim gibi hissediyorum ve hatalarından bu sefer ders almış işte şimdi işte daha güzel bir ilişki bizi bekliyor asıl diye düşünüyorum. Ama bunun tam tersini yaşayıp kendimi beklentiye sokup üzülmekte var günün sonunda. Sevgim var hala ama bu durumu kabullenip sanırım en doğrusu kendi yolumda ilerlemek olacak çünkü bir adım vs yok ve ben üzülmek istemiyorum artık ne yapmam lazım bana somut şekilde yazarsanız çok mutlu olurum. Artık bu duygusallıktan çıkıp gerçekçi bakmam lazım, 1 sene sonra bile aşamamış olmak çok yorucu aynı duyguları taşımak çok yıpratıcı
Gizli Kullanıcı
