Aile Kategorisi

Karşı tarafın beni ciddiye almasını nasıl sağlarım?

Annem ile ilişkimiz iyi ama sorunlarımın anlaşılamadığını düşünüyorum. Küçükken ailem ayrıldı ve babamı da kaybettim. Annemle daha çok vakit geçirelim istiyorum ama yan yanayken bile doğru düzgün konuşamıyoruz. Ona göre yemek yememiz birlikte bir şeyler yaptığımız anlamına geliyor. Bu durum yalnızca benim için böyle sanıyordum ama ablamın da bunu içten içe dilediğini gördüm. Sadece biraz daha ilgili olmasını diliyorum çünkü ne kadar düşünürsem düşüneyim bir yanım doldurulmasını istiyor. Ne yapmalıyım?

Kendimi yalnız ve sevgisiz hissediyorum

Geçen günlerde annem hasta olduğu için onunla beraber gitmek istedim ve beni reddetti ama kuzenime beraber gitti. Küçük abimle eskiden çok yakındık ama artık beni terslemekten başka hiçbir şey yapmıyor ve çocukları çok sevdiği halde bana hiç sarılmadı. Bazen ailem dışarda bahçede oturur ve saatlerce beni biri bile çağırmaz veya merak etmez hatta bir keresinde sırf abim beni kucağına alsın diye 30dakika uyuyor numarası yaptım ama kimsenin umurunda olmadı.

Kafamda sürekli annemle kavga ediyorum, ne yapamalıyım?

Hayatımın bir kırılma noktasındayım. Üniversiteyi bırakıp yeniden hazırlanıyorum. Ancak son birkaç senem oldukça zordu. Lisede tramva sonrası stres bozukluğu ile mücadele ettim bu sorunun kaynağı küçükken uğradığım tacizdi. Liseden sonra istemediğim bir bölüme gittim sırf annem kızmasın diye sanırım. Anneme lise zamanında küçükken tacize uğradığımı söyledim. Ama annem bu yaz beni taciz eden kişinin düğününe gönderdi. Fikrimi bile sormadı. Zaman içinde anneme olan öfkem ortaya çıktı. Bu bir anda oldu. Ve hayatımın en huzurlu döneminde neden böyle hissediyorum bilmiyorum. Annemle konuşmak istemiyorum bazen. Üniversiteyi de bıraktım. Kendime yeni bir hayat kurmak ve annemle bunu neden yaptığı konusunda yüzleşmek istiyorum. Aynı zamanda da babama anlatmayı düşünüyorum. Beni anlayacak ve destekleyecek bir aileyi sonunda hak ettiğimi düşünüyorum ama nasıl yapsam bilmiyorum. İçim yanıyor sanki. Anneme öfkemi nasıl dile getirebilirim. Bu yaşananların hepsi bağlantılı mı?

Eşimle anlaşamıyoruz nasıl davranmam gerektiğini artık bilmiyorum

Merhaba benim sorum eşim bana hiç bir ev işinde yardım etmiyor ama düzen takıntısı var 2. 5 yaşında kızımız var sürekli bana sen kadın mısın hiç bir işe yaramiyorsun gibi hakaretler ediyor kardeşimi çağırıp temizletcem diye tehdit ediyor kıyafetlerime çok karışıyor bu arada günde 3 4 defa süpürge aciyorum Allah'ın emri ama yetişemiyorum bana yardım eder misiniz napsam yaranamiyorum

27 yaşımda aile baskısı yaşıyorum

Merhaba ailem katı birey onlarsız bir şey yapamıyorum yaşım 27 erkek arkadaşa karşılar normal arkadaşım yok tek başıma mücadele ediyorum kimse beni anlamıyor çok bunaldım ne yapcam bilmiyorum dip not olarak bedensel engelliyim şükür kimseyede muhtaç değilim ama

Eşim sorumluluklarından kaçıyor

Eşim her işi bana Yıkıyor yoruldum artık napmam lazım sorumluluktan kaçıyorÇocuğunuza bakmıyor elinde telefon sürekli gezmeye çıkmıyor çocuğu bahane ediyor zor çıkmak onunla diyor ve ikimizde engelliyiz lütfen bir yol gösterin şimdiden teşekkür ederim ☺️

Aileme fikirlerimin önemsenmesi gerektiğini öğretmem için ne yapmam gerekiyor

Şu an 26 yaşımdayım evlilik yoluna girmek istediğim birisi var ve ailem kesinlikle benim fikirlerimi önemsemiyor beni yalnız bırakıyorlar, kendimi köşeye sıkışmış hissediyorum hislerim göz ardı ediliyor. Bu zamana kadar hep onların kararlarına göre yaşadım artık dayanamıyorum

Ailem tarafından sürekli eleştiriliyorum

2 yıldır işsizim ve kpssye hazırlanıyorum. Ailem bir an önce işe girmemi istiyorlar fakat benim çalışmayı sevmediğimi düşünüyorlar. Büyük ablama karşı annem hep ayrı davrandı. Konu ablam olunca gözü bizi görmüyor. Annem bana her konuda kızıp eleştriyor. Sabahtan akşama kadar işsizim diye evde her işi yapıyorum yine bir kulp bulup onu eleştiriyor. Bir de istiyor ki büyük ablamın her şeyine koşuyum. Benim de kendi özel hayatımın olabileceğinin farkında fakat bunu uygulamıyor. Evcek her işimizi bırakıp büyük ablamın her işini yapalım istiyor. Bu kardeş ayrımı hep vardı. Tüm akrabalarımız bile söyler annemin büyük ablama karşı zaafını. Bizim evde ya paran ya da kocan olursa değerli oluyorsun. He evet 2 yıldır işsizim diye pek bi baskı görmedim fakat ben işsizim aman laf yapmasınlar diye dışarı arkadaşlarımla görüşmeye çıkmıyorum. 2 yıldır kendime kıyafet alamıyorum. Çünkü hep bi borç var sende işe gir diye psikolojik baskı uyguluyorlar. Hatta onların kafasında kurduğuna göre benim bi sevgilim var ve sevgilim işte çalışmamı istemediği için ben çalışmıyorum sanıyorlar. Çok bunalmış ve kendimi yetersiz hissediyorum. Gelecek kaygım çok fazla var.

Ailemle olan problemlerimi nasıl aşarım?

Çalışıyorum, ailemle yaşıyorum. Annem benim bir ‘birey’ olduğumu kabullenmiyor. Herkesi kendi isteği doğrultusunda şekillendirmeye çalışıyor, o nasıl yaşıyorsa bizim de o şekilde yaşamamız gerektiğine inanıyor. Kendi görüş ve yaşama bakış açısını bize dayatmaya çalışıyor. Bu durum ile nasıl başa çıkabilirim?

Çocuklarıma yeterli mutlu bir anne olabilmem icin napmam gerekiyor?

2 kızım var biri 3 buçuk yaşında diğeri 6 aylık yetmeye çalışıyorum 2 sine de onlara yetmeye çalış evle uğraş kendime zamanım kalmiyo ev hanımıyım çalışan bir kadındim fakat hamile kaldığimda işi bıraktım şuan calisabilicekte bı durumum yok bakicak kimse yok hiç bir destek almadan büyüttüm 2 kızımı eşimde destek veren bı tip değil zaten sosyal hayatım yok denilecek kadar az nasıl mutlu olabilirim bu halde çocuklarıma yetememe duygusu başladı ve bu beni çok üzüyor onları çok seviyorum ama kendimide sevmek istiyorum