İletişim Kategorisi

Özgüvensizlik: Çabuk Değişen Davranış ve Duygularım

Kendime olan güvenimle ilgili bu aralar çok problem yaşıyorum. Aslında sadece bu aralar değil kendimi bildim bileli özgüvensiz bir bireyim sadece bunu çok iyi sakladığım için çok rahat duruyorum dışarıdan. Aslında bir şeyleri yapabilcek inancım yok kendimi sevemiyorum bir türlü kendimle bir hafta barışıksam bir hafta küsüm kendime olan davranış ve duygularım çok değişiyor neyden kaynaklı bunu bilmiyorum. Yeni insanlar tanımaktan korkuyorum ya da konuşmak istemiyorum mesela erkek arkadaşımın arkadaşlarıyla dışarı çıkacağız ama ben istemiyorum çok saçma sapan şeyler beni korkutuyor ya konuşmalara katılamazsam ya fotoğraf cekildigimizde çirkin çıkarsam vb bir sürü şey var kafamda. bu tarz sebeplerden dolayı çoğu yere gitmiyorum ve mümkün mertebe yeni kişilerle tanismiyorum erkek arkadaşımın arkadaşlarıyla birlikte bir yere gitmedigim sürekli bahane ürettiğim için de benden soğumasından çok korkuyorum şu an yarın için ne yapacağım konusunda aşırı kararsızım

Toplum önünde konuşma yaptığımda neden konuşurken dudaklarım titriyor ve nefes nefese kalıyorum

Seyirci önünde konuşma yaparken aşırı heyecan yapıyorum ve utanıyorum. Bu yüzden dudaklarım belirgin bir şekilde sürekli titriyor ve bana engel oluyor, çoğu zaman da sıcak basıyor ve terliyorum. Örneğin; okulda edebiyat dersinde konuşma sınavımı sunarken sürekli dudaklarım titriyor ve bildiğim şeyleri unutuyorum. Dolayısıyla doğru düzgün cümle kuramıyorum. Bu durum yüzünden herkes benimle dalga geçiyor. Utançtan arkadaşlarımın yüzüne zor bakıyorum. Bu durumu nasıl düzeltebilirim?

Önemli bir konuşma yaparken vücudum kasılarak titriyor neden?

Önemli bir konuşma yaparken vucudumun içeriden, karnimdan kasılarak bir titreme oluşuyor ben bunu küçüklüğümden beri yaşıyorum bunun sebebi nedir? Bu şekilde anlatirken kendimi daha rahat anlatıyorum diğer türlü olmayacakmış gibi oluyor. Anksiyete gibi bir şey olabilir mi?

İlişkide küçük şeylere takılıyorum ne yapmam gerekiyor?

İlişkide tartışmaları sürekli uzatıyorum ve konu huzursuzluğa ilerliyor. Bu konuda kendime engel olamıyorum. Aslında karşı taraf bir şey yapmamış oluyor ama küçük şeylere takılıyorum. Karşı taraf da bu durumdan şikayetçi oluyor ne yapmam gerekli bilmiyorum.

Eşimle kendimi yalnız hissediyorum

7 aylık evliyim eşimle çok yakın arkadaştık birbirimizi seviyoruz saygı duyuyoruz fakat birlikte keyifli sohbet edip zaman geçiremiyoruz eskisi gibi ilgili değil bunu kibarca dile getirdiğim zaman bana ilgi delisi olduğumu söylüyor oysa ben sadece yalnız hissediyorum

Tartışmalarda çok zorlanıyorum nasıl çözebilirim?

Yaklaşık 1 yıldır süren bir ilişkim var. Son zamanlarda aşırı bir şekilde ciddi kavgalat ediyoruz. Ben haklıyken bile ani patlamalarım öfkelenmelerim krizlerimden dolayı haksız konuma düşüyorum ve sevgilimi de üzmüş ve yok saymış bulunuyorum. Ayrılsak bile içimde bir vicdan azabı oluyor onu üzdüğüme karşı. Ayrıca kavgadan sonra durulup konuşmaya geçince ben susup kalıyorum bir şey diyemiyorum. Haklı yönlerim olsa bile açıklayamıyorum kendimi sadece sevgilimi dinliyorum. O da buna çok kırılıyor. Kendisi benim güvenliğim için çok tedirgin oluyor ve bundan dolayı üstüme çok düşüyor ve kavgalar ediyoruz okb ve anksiyetemden dolayı dışarı çıkmak beni aşırı rahatlatıyorm fakat özellikle akşam saatlerinde dışarıda olup gecikiceğimi söylediğimde illa sinirlneip kızıyor ve olay kavgaya dönüyor. Ona rahatsızlığımdan dolayı dışarıda olmak beni rahatlıyor dediğimde ben senin dışarı çıkmandan rahatsız değilim sadece çok tedirgin oluyorum diyor bu sadece bana değil ailesine karşı da böyle onunla ilgili bir problem ama ben bundan kısıtlanmış hissedip yorulmuş durumdayım anlayışla karşılasam dahi dışarda olduğum sürece diken üstünde oluyorum onu bu durumdan vazgeçmesi için nasıl bir açıklama yapacağımı bilemiyorum ve tartışmalarda az önce yazdığım sorunları yaşadığım için sürekli çıkmaza giriyorum ve haklıyken haksız oluyorum. Bu durumu nasıl düzeltebilirim yardımcı olursanız çok rahatlarım ve sevinirim. Şimdiden okuduğunuz için teşekkür ederim.

İnsanlardan yardım istemekte neden güçlük çekiyorum?

Herhangi birşeyi tam olarak bilmediğimde yada o şeyi tam anlamıyla yapamadıgımda işi bilen kişiden yardım isteyemiyorum kendim öğrenmek için uğrasıyorum yapamadıgım fark edilip iyi niyetle yardım edildiğinde bu durum biraz zoruma gidiyor ve bunun neden oldugunu anlayamıyorum

Kendimi hiç bir konuda beğenmiyorum ne yapmam lazım?

Ben hayatımda hiç kendimden memnun olmadım. Kendimi hep eksik hissettim. Hep kıyaslıyorum kendimi başkalarıyla. Nasil engel olabilirim kendime bilemiyorum. Fiziksel olarak çirkin sosyal zekası gelişmeyen bir insanım. Bu konuda bana ne tavsiye edebilirsiniz? Şimdiden teşekkür ederim

Kendimden başka hiç kimseye güvenemiyorum

Hayatta kendimden başka hiç kimseye güvenemiyorum bir kez güvenim kırıldı diye herkesin kötü olduğunu zannediyorum hep tetikteyim biri bana yaklaşmasın biri benle konuşmasın sadece kendim olayım ama bazen de birileriyle iletişim kurmakta çok zorlanıyorum ve artık korkmayın birilerine güvenmek istiyorum ama asla başaramıyorum

İkili ilişkiler de karşıdaki kişiyi düşündürmek

İkili ilişkilerde karşımdaki insanı düşündürmek için ne yapmam gerekiyor? Oturup düşünmesi için nasıl davranmalıyım? Ve rahatsız olduğum bi durumu nasıl direk yüzüne söylemeliyim kalbini kırmadan ve olayı kendi aleyhime çevirmeden nasıl hareket etmem gerekiyor ? Teşekkürler