İş Hayatı Kategorisi

İş yerindeki mobbinge karşı nasıl tavır sergilemem gerekir

İş yerinde çalışan arkadaşımın sürekli bana sorumluluk yüklemesi ve işten kaçması beni kaygılandırdı. Baskın olması, kendisi oturup beni çalıştırması benim canımı sıkıyor şemalarım tetikleniyor ve hiçbir şekilde cevap veremiyorum karsımdaki kişiye sessiz kalıyorum hakkımı arayamıyorum iş yerinde bu durum benim özel hayatımı çok etkiliyor sürekli evde izinliyken iş yerindeki insanlar ne der diye düşünüyorum stresleniyorum bunları düşünmekten özel hayatıma odaklanamıyorum maalesef bu

Saygı istiyorum

Merhabalar ben aslında işinde çok takdir gören biriyim ama kendimi güzel ve başarılı bulmuyorum. İnsanların beni daha çok farketmesini istiyorum ve kendi alanımda tek kişi olmak istiyorum. Bana samimi davranılmasından da hoşlanmıyorum Bunun için ne yapabilirim ?

Terapi vermeye başlamaya hazır olduğumu nasıl anlarım

Merhaba ben yeni mezun bir psikoloğum. Alanında uzman kişilerden Bdt eğitimimi ve oyun terapisi eğitimlerimi tamamladım fakat kendimi hala yetersiz hissediyorum. Bu kaygılarımdan dolayı danışan görmeye de başlayamıyorum. Önce terapi mi almalıyım süpervizyon mu bilemiyorum. Ne zaman gerçekten hazırım diyebiliyoruz?

insanlar tarafından sürekli bir onaylanma ve takdir edilme ihtiyacı

psikoloji öğrencisiyim. şu an bir hastanede psikoloji stajı yapmaktayım. özellikle bu staj yaptığım dönemde hissettiğim fakat önceden de ara ara farklı iş sektörlerinde çalışırken fark ettiğim bir durumdan bahsetmek istiyorum, sürekli otoriteye kendimi beğendirmek istiyor ve onlar tarafından takdir görmek için yerli yersiz çok uğraşıyorum ve hayalimdeki ideal tepkileri ideal takdiri görmediğim zaman dünyanın sonu geliyor sanki. sırf otoritenin gözüne girmek için kendi düşüncemi savunmayı bırakabilirim gibi geliyor bazen. haklı olduğumu bildiğim zamanlarda bile en ufak bir ters tepkiye yol açmamak için kendimi ezdirebiliyorum. bu bir aşağılık kompleksi mi?bu durumun önüne geçebilmek için ne yapmalıyım? en ufak bir onaylanmama, hatalı görülme durumunda kendime çektirdiğim zulümün haddi hesabı yok haklı olduğumu veya bu tırnak içinde kötü/başarısız görüldüğüm durumların bazen benle alakası bile olmayan bir şey olduğunu kendime hatırlatsam bile faydası olmuyor. o otorite figürünün gözünde tekrar yüksek bir konuma çıkabilene kadar bu durumu takıntılı bir şekilde düşünüyor buluyorum kendimi. bu durumdan çok muzdaribim ve olur olmadık her durumda aynı yüksek tepkiyi veriyorum. insanların hepsini memnun edememeyi nasıl öğrenebilirim veya tüm herkes tarafından sevilmemeyi nasıl normal karşılayabilirim?

Konfor alanımın dışına nasıl çıkıcam

Konfor alanımın dışına çıkamıyorum 3 senedir çalıştığım işten çıkmak istiyorum ama bir türlü yapamıyorum iş yerini ve ordaki insanları seviyorum o yüzden çıkmak istemiyorum ama hakkım yeniyor ve bunun farkındayım artık orada durmak istemiyorum ama bir türlü konuşamıyorum çünkü adam beni her defasında manipüle ediyor bununla nasıl başa çıkıcam bilmiyorum bir türlü istifa edip işten çıkamıyorum nasıl çıkıcam bilmiyorum

Müvekkillerimle daha iyi empati kurabilmek istiyorum

henüz hukuk fakültesinde okuyan bir öğrenciyim mezun olduğumda daha çok kadın ve çocuk odaklı çalışmak istiyorum bu süreçte onları sadece savunan veya yargılayan kişi olmak istemiyorum onları daha iyi anlayabilmek onlara karşı daha duyarlı olabilmek istiyorum. bu yolda daha başarılı olabilmek için nasıl bir yol izlemeliyim?

Konfor alanımın dışına çıkamamış olmak

Ben 5 buçuk yıl aynı işyerinde özelde özel eğitim öğretmeni olarak çalıştım. Daha sonra monotonluktan sıkıldığım be farklı insanlar, kariyer deneyimlemek için ayrıldım. Kısa bir yöneticilik sonrasında başka bir kurumda yine bir öğretmenlik deneyimim oldu ama sürekli eski işimdeki aidiyet duygusunu ve konfor alanını arıyorum. Bu sebeple eski işime dönme kararı alma aşamasındayım. Ama kendimi kötü hissediyorum. Konfor alanımın dışına çıkamamış olmaktan ya da mücadeleyi yarım bırakıyor gibi hissetmekten ve döndüğümde pişman olur muyum hissinden. Eski işime aidiyet geliştirdiğim, diğer iş yerlerine göre daha rahat olduğu için dönme isteğim var.

Kaygılarımdan kurtulmak için ne yapabilirim?

Yeni bir iş kurma aşamasındayım daha öncesinde farklı işler denedim ve her seferinde kaygılı oluyorum olumsuz düşünceleri kafamdan atamıyorum ve odaklanamıyorum başarısız olma duygusundan kurtulamıyorum ve insanlara karşı yanlış anlaşılmaktan hep çok korkuyorum nasıl aşabilirim?

Bir işe başlarken hep kendimi eksik buluyorum. Mükemmel arayışım var

Fotoğrafçıyım, senelerdir bu iş ile uğraşıyorum. Çekimini yaptıklarım , beraber çalıştığım bir çok firma oldu ve işlerimi gayet beğendiler. Bende içeriklerimi, ortaya çıkardığım işleri beğeniyorum. Lakin bu sektörde olan rakiplerime bakarak kendimin bir işe yaramadığını, ne yaparsam yapayım insanların beni beğenmeyeceğini düşünüyorum. Halbuki herkes, bende dahil olmak üzere yaptığım işleri çok beğeniyorum. Ama kendimi toparlayacak gücü kendimde bulamıyorum. Normalde sosyal medya uzmanıyım. İşim için önceden çektiğim çiftlerin fotoğraflarını düzenleyip sosyal medyada kendime bir yol çizmem lazım. Nasıl içerik üretmeliyim, nasıl reklam vermeliyim, en ince detayına kadar biliyorum. Ama maalesef bu işe başlamak için kendimi yeterince motive edemiyorum. Tam fotoğrafları düzenleyip sektöre yeniden atılacağım diyorum aklımda bir sürü düşünce beliriyor; o kadar fotoğrafçı var senin fotoğraflarını kimse beğenmez, çekim alırsan insanların en güzel gününe ortak olacaksın ya çekimi beğenmezlerse, çok güzel çekimlerin var ama insanlar ya seni keşfedemezse ya ekipmanınla dalga geçerlerse, ya tipimle yargılarlarsa, ya o kadar fotoğraf atıp kimseye ulaşamazsam. O kadar fazla kaygım oluyor ki bununla baş etmek istiyorum. Çünkü etrafıma bakıyorum, işin ehli bile olmayan eline makine aldım diye Fotoğraf çekip para kazananlar var. Ben o kadar güzel işler başarmışken neden sahadan geri kalayım ki. Şuan aktif çalıştığım freelance işler var ama asıl mesleğimden uzaklaşmış olmak beni çok üzüyor ve yıpratıyor. Belki sürece katkısı olur diye eklemek istiyorum; 2 sene önce çalıştığım firma geri işe çağıracaklarını söyleyerek bana 1 ay izin verdiler. 1 ayın sonunda arkamdan dönen dedikodulara inanıp benimle yollarını ayıracaklarını; uygunsuz, aşalayıcı bir üslupla söylediler. O süreçten sonra her iş başvurumda kaygım ileri derecede oluyor. Halbuki alanımda iyi olduğumu biliyorum ve her daim değişim, dönüşüm ve ilerlemeye hazırım.

es.srbs

İşime devam edip etmeme konusunda kararsızlık

Bir özel kurumda okul öncesi öğretmeni olarak görev yapıyorum. falan yaş grubum değişmek aynı zamanda sorumluluklarım ve stresimde artacak ne kadar artmışken deselerde beni yıl içinde öğretememe kaygısına sokacaklar aynı zamanda maaşımda çok az, kararsızlık devam edip etmem hakkında