Kaygı Kategorisi

İlişkileri günü birlik yaşıyorum ve bu durum beni yoruyor

Babamdan kaynaklı ilişki yapamıyorum olanlar günü birlik oluyor bağlanamıyorum ciddi düşündüğüm kişiden bağlanma sorunum var diye ayrıldım ortada sebep yokken sürekli beynimle ilgilenmesini istiyordum ama işte çalıştığı için ilgilenemiyordu benim de boş zamanım olduğu için kendimi kötü hissediyorumdum o yazmadığı için bugün de günü birlik biriyle buluştum beni tanımla dedim o da çağırdığımda hemen geldin dedi kendimi çok kötü hissettim ve karar aldım ulaşılmaz biri olmak için

Sevgilimin eski ilişkisi çok rahatsız ediyor

bir şirkette işe başladım. sevgilim o dönemde benimle aynı ekipteydi. meğer işe başladığım sıralarda, bizim katta çalışan bir kızla gizli bir ilişkisi varmış. (ben dahil kimse bilmiyor tabi, bende aylar sonra ogrendim. ) kimse bilmiyordu ama o kız sık sık sevgilimin evine gidip gelmiş, birlikte olmuşlar. sevgilim bana "sadece arkadaştık" dedi, her şeyi inkâr etti. .. işe başladıktan yaklaşık bir ay sonra sevgilim bana duygularını açıkladı ve sevgili olduk. (bu arada bana acılmadan once o kızla ilişkisini tamamen bitirmiş. ) ilişkimiz ilerledikçe içimde bazı şeyler tam oturmadı. dokuz ay sonra, tamamen tesadüfen, onların birlikte bir otele yaptığı rezervasyonu buldum. şok oldum. aslında düşündüğümden çok daha uzun süre – 4-5 ay kadar – birlikte olmuşlar. ama sevgilim hâlâ inkâr etmeye devam etti, hiçbir şey yaşanmadığını söyledi. gerçekleri sakladı. ta ki bir gün işten ayrılıp başka bir şehre taşınana kadar… o zaman her şeyi anlattı. kızla birlikte olduklarını, takıldıkları süre zarfında sürekli görüştüklerini, bana başından beri yalan söylediğini ama artık bunu sürdüremediğini itiraf etti. her ne kadar bunlar benimle tanışmadan önce yaşanmış olsa da, bu hikâyenin en acı kısmı şu: o kızı hâlâ her gün şirkette görüyorum. geçmişte kalması gereken bir şeyi her sabah yüzüme çarpan bir gerçek olarak yaşıyorum. bu da bazı yaraların kolay kolay kapanmasına izin vermiyor. yani biz sevgilimle hala birlikteyiz hala seviorum ama suanda uzaktan mesafe ilişkisi ve ben her o kızı gordugumde şirkette sevgilimle tartısıyorum bana onu unuttugunu falan soyluyor ama inanamıyorum o kadar uzun zamandır bana yalanlar soylediki. hiç bir şeye inanmıyorum. bana hiç bir şekilde fiziksel birlikteliğinin olmadıgını soylediği kızla, cok farklı boyutta ilişkileri varmıs gorunce midem bulanıyor ve kendimi kıyaslıyorum sürekli ama sürekli. yetersiz hissediyorum.

tsdftr13

Evlilik aşamasındayim evlilikten korkmaya başladım nasıl üstesinden gelirim?

Merhaba ;Benim nişanlımla 4 yıllık bir ilişkim var ve bu ilişkinin sonucu olarak evlilik kararı aldık . Düğün hazırlıkları yapıyoruz hatta bitti bile son bir haftam var ve ben korkuyorum yanlış mı karar veriyorum diye çünkü ilk ilişki zamanlarımızda eşimle sorun yaşıyorduk gerçi bazen hala eşimin narsistik özelliği var yani ben hep ben dediği yerler şuan da da ailemle eşimin ailesi de sorun olmaya başladı yaklaştıkça alanım daraliyor gibi geliyor ve ben degismisim gibi geliyor bana . Ben eşim beni tanıdığın da daha neseliydim yani bı de zayiftim merak duygum vardi ama şimdi sadece isim evim ve düğünüm var hayatımda monoton yani herşey ve çok kaygı doluyum ne yaşayacağımı bilmiyorum . Yani aslında anlıyorum da anlamak istemiyorum gibi hani böyle Deniz dalgalı ama yüzmek keyifli gibi saçma bi duygu içimde ki ne yapmalıyım bu duygudan çıkmak için çünkü şu sıra o kadar tükenmiş hissediyorum ki kendimi ise yaramiyorum çünkü benim isteklerimi kimse görmüyor benim ailem bile beni bazen anlamıyor kendime bile yaramiyorum beni bu bunalımdan ve kaygıdan kurtaracak bir söz söyleseniz

Bugün sınavda çok fazla stresten kollarım bacaklarım uyuştu ne yapmam gerekiyor kontrol edemiyorum

hep önemli sınavlarda oluyor ellerim kollarım bacaklarım uyuşuyor gece uyuyamıyorum ve mide bulantısı da bu belirtilere eşlik ediyor bana yardımcı olun lütfen bi ilaç veya bi tedavi var mı önerebileceğiniz bitkisel bir çözümde olur yeter ki önemli günlerde böyle olmayayım yavaş yavaş hevesimi inancımı kaybediyorum lütfen yardımcı olun teşekkür ediyorum şimdiden ilginizden ötürü iyi günler iyi çalışmalar diliyorum sizlere ☺️

Kaygı bozukluğu yaşıyorum

Merhaba uzun zamandır kaygı bozukluğu yaşıyorum daha sonrası stres üzüntü heyecan mutluluk her türlü gelişme hayatımda çıkmaza yol açıyor. Mide bulantısı öğürme mide yanması baş dönmesi nefes alamama hissi yaratıyor. Eskiden bu daha fazlaydı evin içinde hızlı hızlı gezerdim midemi tuta tuta insanlara uzun açıklamalar yapardım onları kaybetmeyeyim diye. Ama artık öyle bir noktaya geldim ki konuşarak çözmeye uğraşıyorum çözülmüyorsa hakkımı savunup bitirmeye çalışıyorum tabi bu öyle kolay değil yine bir kaç kez yazıyorum şansımı deniyorum. Örneğin bir ayrılık yaşadığımda genelde zaten o insana çok bağlanıyorum çünkü hayatımda çok arkadaşım yok işimi de kaygı yüzünden kaybettim. Şu an duygusal olarak da bir boşluktayım kendimi eve kapattım izole oldum son 2 senedir hiçbir şeye adım atamıyorum başlayamıyorum yaşım 30 sosyalllik konusunda zorlamıyorum herkes hayatını kurmuş oluyor bu yaşlarda ben ise 20 lerimi hep depresyon kaygıyla geçirdiğim için daha çocuksuyum yaşıma göre öyle oturmasını kalkmasını bilen kalıpların uzağındayım böyle diyorum çünkü evdeyim potansiyelim var biliyorum gezmek eğlenmek çok severim çocuksu yanım içimdeki kız çocuğu hala bir yerlerde duruyor onu çok mutlu etmek istiyorum ama ne böyle çevrem ne de böyle bir imkanım var etrafımdaki herkes evlenmiş çocuklu hayattan bezmiş insanlar onlar beni çok negatif buluyor belki de çünkü hayatımda güzel gitmeyen çok şey var ama onların hayatları da bana sıkıcı geliyor benim öyle bir yaşam döngüm olsun istemiyorum evlen çocuk yap vs. Evleneceğim insan hep gezsin birbirimizin en yakın arkadaşı olalım istiyorum. Onlar ise kaynana elti dedikodusu yapıyor hep. Kimseyi yargılamıyorum herkesim hayatına saygım sonsuz onların dertlerini de dinlerim ama bulunduğum ortamlar bana çok yavaş kaldı. Gece yarısı Kütüphanesi kitabını okudum hayatta neyi seçeceğini bilemesen hep bir hayal kırıklığı vardır ya. Sanırım ben deneyimlenmeye geldim bu hayata ama hayatın içinde de değilim uzaktan izliyorum. Toprağım burası değil biliyorum ama fazla hayalci miyim bilmiyorum tükenmişlik sendromuna girdim resmen yorumlarınız benim için çok değerli teşekkür ederim

Çok fazla karamsar düşüncem var bunlardan nasıl kurtulurum

En güzel anlarımı bile kendime zehir ediyorum mesela şuan düğünüme çok az var (17)gün eşimi seviyorum evet onunla zaman zaman sorunlarımız var ama bunu doğal karşıkılıyorum. Onun ailesiyle şuana kadar hiçbir problemim olmadı ve şuan kendi ailemle de oldukça mutluyum ama nasıl biliyor musun hani bütün bunların hepsi aynı anda yolunda gidemezmiş mutlaka bir sorun çıkması gerekiyormuş gibi bunu kendime şartlamış gibiyim. Ya annem ölürse ,ya babam ölürse, ya birine birşey olursa da herşey iptal olursa , nişanlımın aklında başkası var mı (kavga sebeplerimizden biri haline geldi), ya o ölürse ,galiba ölüyorum gibi gibi çok fazla düşünce ve bunlardan çok yoruldum

Geçmişte gördüğüm rüyalar aklıma geliyor

Ben yaklaşık 3 buçuk ay önce dearilazyon ve depersonilazyazyon yaşadım. Bu yaşadığım olay tamamen bitmeden sürekli geçmiş rüyalarım aklıma geliyor yaklaşık 2 buçuk aydır durduk yere geçmişte gördüğüm rüyalar aklıma geliyor artık bıktım. Bu hale gelmeden önce aşırı şekilde yoğun stres yaşadım sınav yüzünden kaygılandım streslendim yaklaşık 1 aydır yoğun stresten büyük oranda çıktım ama hala rüyalarım durduk yere aklıma geliyor özellikle streslendiğim zamanda gördüğüm rüyalar ne olur cevaplayın ne yapmalıyım

Mutlu olmayı nasıl öğrenecegim

Sürekli bir gerginlik içerisindeyim . Herşeyde bir olumsuzluk arıyorum mutlu olmayı beceremiyorum belki de yaşadıklarımdandir ama artık sorunu kendimde aramaya başladım tek başıma herşeyi başarmaya çalışıyorum çok yoruldum . Başka bir gözle bakmak istiyorum artık olaylara . Hiç bir şeye tahammülüm kalmadı sürekli kendimi mutsuz kötü hissediyorum . Herşeye yetişmeye çalışıyorum. Kafam çok dolu tam anlamıyla dolu dolu bir nefes alamıyorum sanki . Çok tedirginim her konuda rahatlamak istiyorum. Herşeyi çok kafama takıyorum sürekli bir endişe icindeyim

28 yaşındayım iş yerlerinde tutunamıyorum

İş yerlerinde sıkıntı basıyor beni 15 günde zor duruyorum bu durumu aşamıyorum hiçbir şekilde ailem beni çalış diye zorlamiyor bipolar bozukluk olduğu için bir günüm İyi bir günüm mutsuz geçiyor sürekli ağlamak istiyorum iş yerlerinde 1 hafta güzel çalışıyorum sonrası da bozuluyor neden yaşadığım bile belirsiz bu hayatta hiç amacım yok hayalim yok bu dünyada neden yaşadığımı bile bilmiyorum inanın ki

seyda97kpln

bugün doğum günüm mutlu olamıyorum yalnız hissediyorum nasıl başa çıkabilirim?

bugün doğum günüm aslında mutlu olmam gerekiyor fakat olamıyorum. Sanki hep hayatımda yalnız kalmışım gibi … hiç birşeyden zevk alamıyorum . Mesela benim arkadaşlarım kutlarlardı ama kutlamıyorlar artık. Eskiden zevk aldığım mutlu olduğum anlara bugün ilgim yok yalnız kalmış bir başımaymışımm gibi çaresiz ve mutsuzum . bunun için ne yapmalıyım nasıl başa çıkabilirim ? Çünkü herşeyden sıkıldım bunaldım boş geliyor sanki hiç doğmamışım gibi