Psikoloji Kategorisi

Sıkılıyorum ne yapmalıyım?

Gün içerisinde canım çok sıkılıyor. Hiçbir şeyden keyif alamıyorum. Video izlemek, film izlemek, müzik dinlemek, dans etmek ve gün içerisinde yapılabilecek tüm şeyleri yapamıyorum. İçim daralıyor. Dışarıya çıkıyorum. Sıkılıyorum eve girmek istiyorum. Eve giriyorum daha çok içim sıkılıyor. Sosyalleşmeye çalışıyorum sıkılıyorum. Yemek yemek bile sıkıcı geliyor. Bu duruma bir çözüm bulamadım. Size yazmak istedim. Ne yapmalıyım? Bu durumu nasıl atlatabilirim?

Kaygı seviyemi nasıl düşürebilirim?

Günlük hayatta sürekli kaygı, stres yaşıyorum. Bir olayda karar vermem gerektiğinde başka birine sorup ondan onay almazsam aşırı kaygı altında hissedip o konuya karar veremiyorum. Konuyla hiç alakası olmayan biri dahi olsa beni onayladiginda daha rahat karar verebiliyorum. Hayatımda sürekli ya söyle kötü birsey olursa ya bu da benim başıma gelirse diye düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum. Bir ilişkim var aslında mutlu değilim ama ileride pişman olursam daha iyisini bulamazsam kaygısıyla ilişkimi bitiremiyorum. Yardımcı olabilir misiniz 🙏

Panik atak mı geçiriyorum veya anksiyete bozukluğum mı var?

Çok fazla düşünüyorum. Planım harici gelişen her şey tamamen zihnimi ele geçiriyor ve hayattan keyif alamaz hale geliyorum. Hatta bazen öyle zamanlar geliyor ki ortada hiçbir sebep yokken birden oluşabilecek kötü senaryolar aklımda canlanıp, nefes alamaz hale geliyorum. Ellerim titriyor kalbim hızlı atıyor terlemeye başlıyorum. Örneğin maddiyat; ya param yetmezse, ya bu ay param erken biterse. Başka örnek planlama; ya tahmin ettiğim gün gidemezsem, ya şu planlarıma zaman yetmezse. Vs gibi. Umarım kendimi anlatabilmişimdir. İnternetten araştırdığım zaman yoğun anksiyete bozukluğum olabileceğini gördüm. Fakat bazı günler panik atak derecesine geliyorum. Neyim olduğunu merak ediyorum.

btbs

Bana ne oluyor?

En büyük hayalim senarist olmaktı ve bu yolda şu an sinema okulunu bitirmem için son bir yılım kaldı fakat şu an öyle bir boşluktayım ki ne istediğimi kim olduğumu gerçekten bu mesleği mi yapmak istediğimi bilmiyorum. Sanki başarısız olmuşum gibi hissediyorum. Tüm hislerim, amaçlarım ve hayallerim yok olmuş gibiyim. Bir adım atmak istiyorum ama bir şey bana engel oluyor. Senaryolarımı yazamıyorum, yazmak için adım attığımda kelimeleri unutuyorum aklım karışıyor ve tek kelime yazamadan gün bitiyor. Hiçbir şey eskisi kadar eğlenceli değil. Neredeyse üç aydır dışarı çıkmıyorum, arkadaşlarımla konuşmuyorum. Bunları yapmak istemiyorum. Her gün aniden kalp çarpıntıları ve nefes darlığı yaşıyorum ve birden bire ağlamaya başlıyorum. Kendimi yetersiz ve amacı olmayan biri olarak görüyorum ve mezun olduktan sonra ne yapacağımı bilmiyorum. Aileme borçluyum ve onlar benden akademisyen olmamı istiyor fakat ben bunu istemiyorum. Sorun şu ki ne istediğimi ben de bilmiyorum. Bundan önce sadece senarist olmak isterdim fakat şimdi o bile anlamsız geliyor. Kişisel bakım dahi yapacak enerjim yok. Aynaya baktığımda berbat halde olduğumu görüyorum ama bir şey yapamıyorum. Sadece yansımama bakıp kendime acıyorum. Ben sanki çok yorgun gibiyim ya da kaybolmuş gibi. Her şey anlamsız geliyor.

Psikolojik olarak çok yemek yeme

Çok yemek yiyorum geceleri yemeği çok yiyorum doktor kontrolü altında ilaç kullanıyorum doktorum yeme bozukluğu var dedi napabilirim psikatriye hitmem gerekir mi bana yardım eder misiniz yeme bozukluğunun çaresi varmıdır varsa yeme bozuklugu nasıl çare bulanabilir

Sinir kontrolü için ne yapılabilir?

Merhaba ben 24 yaşında bir çocuk annesiyim kendimi bildim bileli çok sinirli bir yapidayim hiçbir şeye katlanamiyorum ve çok Büyük tepkiler veriyorum artık çok yoruldum eşim ceza evine girdi ben annemlerle kalıyorum annem bizi 10 yaşında terk etti 18 yaşında tekrar buluştuk ama hiçbir şekilde anlaşamiyoruz kendimi bitmiş hissediyorum mutlu olamıyorum gulemiyorum bile aklıma çok kötü şeyler geliyor kaygı yüksek insanlara katlanamiyorum artık eşim annem kardeşim hepsinden sanki soğumuş ve kızmış buluyorum kendimi depresif hissediyorum geçmişimi atlatamiyorum orda takılı kaldım annemi babamı affedemiyorum kendimi affedemiyorum ne kızımın aglamasi kafamın içinde yankılanıyor onu çok seviyorum ama dayanamıyorum herşeyden ve herkesten çok sıkıldım yalnızlığı özledim ama bu imkansız işin içinden çıkamıyorum uyuyamiyorum uyuyunca uyanamiyorum kafamın içi hiç susmuyor orda kendi kendine konuşan ayrı biri var sanki düşünmek artık beni yordu hiç olumlu düşünceler yok ve işin içinden çıkamıyorum

Özgüvenimi arttırmak için ne yapmalıyım?

İnsan içinde konuşamıyorum. Soru sorulduğunda cevap verirken veya fikrimi söylerken rezil olmaktan yanlış cevap vermekten korkuyorum. Beceremeyeceğimi düşündüğüm için iş başvurusu dahi yapamıyorum. Konfor alanımdan dışarı çıkamıyorum. Kendimi yetersiz hissediyorum. Çok çabuk umutsuzluğa düşüyorum. Duygularımı ifade edemiyorum. İnsanların söylediklerinden çok etkileniyorum. İradem güçlü değil bu yüzden diyet yapamıyorum fakat kilolaromdan dolayı kötü hissediyorum. Bu olumsuz özelliklerimi değiştirmek için ne yapmalıyım.

Kötü hissetmekten kurtulamıyorum ne yapmam gerek?

Panik atakla başlayan bi psikolojik rahatsızlığım oldu atak geçirip nefes alamıyordum bayılıyordum ilaçlar kullandım daha kötü oldum çok ilaç değiştirdim fakat işe yaramadı yeri geldi hastane acillerine başvurdum ilacı bıraktıktan bi süre sonra 1 2 ay boyunca bunu tamamen atlattım fakat bu sıralar atak olmasa da durduk yere kötü hissediyorum bi anda halsizlik bi ton düşünce geçiyor aklımdan içim kötüleşiyor zihnimi durduramıyorum ya bayılırsam düşüncesi aklımdan çıkmıyor o an insanlar ne yapar ambulans ne zaman gelir hastane en yakın nerde var bu yüzden sosyal hayatımı yaşayamıyorum yeni şeyler beni kötü etkiliyor

Sağlık sorunu

Merhaba 1 ay önce kalbimde sızlama oldu sonrasında sol kol bacak ve yüzümde uyuşma oldu 2 kere acile gittim nöroloji kardiyoloji ye de gittim bir şey yok dedi fizik tedavi fibromiyalji dedi ama benden 1 aydan fazladır bu uyuşmalar geçmiyor sürekli kalbim aklıma geliyor bir şey olacak korkusu içerisindeyim bunu düşününce kalp atışım daha da düzensizleşiyor nefesim daralıyor geçen gün de sinir krizi geçirdim psikolojim bile tuhaf oldu

demir

Hayatta anlamsızlık, amaçsızlık

Bir şeyler yapmak için hayal kuruyorum 16 yaşımdan beri kendimi geliştirmek istiyorum ama hiç abartısız bu 5 yılda kendimde ufak değişiklikler dışında bir farklılık yok ve bu çok üzücü benim sizlere sormak istediğim şu her şey anlamsız gibi geliyor mesela keman öğrenmek istiyorsam ve eğer öğrenirsem sonrasında eee ne oldu ne işe yaradı bu diye düşünüyorum gerçekten de böyle değil midir her şey amaçsız geliyor bu yüzden de bir şeyler yapmak istemiyorum bu basit bir örnekti ama siz beni anlamışsınızdır diye umuyorum