Psikoloji Kategorisi

Kimseye güvenemiyorum düşüncelerimin içinde boğuşuyorum

Kim bana ne kadar samimi olursa olsun güvenemiyorum hayatımda o kadar büyük kazılarda yemedim 15 yaşına kadar çok hareketli pozitif bir insandım şimdi ise suskun sıkılan bir yerde fazla durunca daralıyorum kimsenin beni sevmediğini bazen düşünüyorum ama kendimin de ne kadar değerli olduğumu biliyorum içten içe bazen diyorum ki beni gerçekten tanısanız bayılırsın ama işte bu içime soğutmuyor neden nefretimi en dibine kadar yaşıyorum

kimyada

İlişkimde nerede hata yapıyorum?

sevgilim ilişkinin başından beri beni kıskandırmaya çalışıyordu kızlarla örnek verecek olursam bu kızla konuşmak iyi geliyordu sosyal medyadan çıkart dediğimdede hayir zaten önemsiz kişiler diyip cikartmamisti o kızlarla arasında hiçbir şey olmamasına rağmen ne flört ne sevgili 6ay boyunca devam etti ve psikolojimi bozduğu için 1 sene başına kaktım ondan sonrada aramız bozuldu biraz defalarca kez ayrildik barıştık ama o kiskandirmalarina başka şekilde devam etti aynı kızlar olmasada farklı şekilde o da şöyle üniversite okuyoruz biz ve kendisi çok lol oynayan birisi sınıfındaki 3 kızda discord uygulaması üzerinden onların grubuna girmişler ben o kızlarla oyun oyniyom tek başıma gör sen yok neymiş bana bir sey yazsa bir kiz emoji olarak kalp atayım mi bende bildiğiniz çocuk gibi 2 senedir beraberdik ve iki sene içinde kiskandirmasi bitmedi ve bu yüzden ona fazla soru soruykrdum fazla kiskanc biri haline gelmiştim o da yapma diyordu ama ben sormaya devam ediyordum çünkü takintili etmisti beni de ve şu an ayrildik 2 hafya oluyor bu arada bastaki kiskandirma benim onu sevmem ona fazla değer vermem içinmiş öyle demişti ama diğer kiskandirmalar o bama yapma dediginde soru sorup yapmamdan dolayıymıs erkek arkadaşım kız düşkünü asla değil instadan kız bile takip etmiyor beni kıskandırmaya kalktığı sırada bulustugumuzda telefonuna bakmıştım bir sey yoktu iyice baktım ama bu kadar kiskandirma yapıp çocukça davranıp sen yaotin diye bende yapıyorum demedi benden kaynaklanan bi hata mı?

Sabit ruh halinde kalmak için ne yapmalıyım?

Bipolar bozukluğum var yaklaşık üç dört aydır ilaç kullanmıyorum bu zamana kadar iyi idare ediyordum ama bugün bişey var sanki zor nefes alıyorum kafamda sürekli olmaması gereken düşünceler var sanki ruhum bedenimden çıkmış da kendimi izliyor gibiyim ana adapte olamıyorum sürekli ağlamak istiyorum gece de hiç uyuyamadım bu durumu ilaçsız bir şekilde nasıl atlatabilirim çalışıyorum doktora gidemiyorum o yüzden ilaç kullanmadan eskiye dönmem lazım

Kaygı ve anksiyetem var

Merhaba ben aşırı stresli yapısı olan biriyim. Ayrıca stresli ve gergin bir işle uğraşıyorum. Cocukluk döneminden kalma eleştiri ve özgüven travmalarimda var. Ben genel olarak her konuda pişmanlık duyuyorum. Stres yaşıyorum keşke yapmasaydim keşke demeseydim diye kendimi harab ediyorum. Hatta bazı durumlar beni anksiyete atağına sokuyor(Midem bulaniyor tansiyonum düşüyor. Titreme ve üşüme geliyor. İshal oluyorum. Sürekli lavaboya gitme ihtiyacı hissediyorum. El ayağımdan güç derman gidiyor. Cipralex 10 mg ilaç kullanmaya başladım. İlacın faydasını görüyorum ancak bıraktığım veya almadigim an bu semptomlar tekrarlıyor.

Konfor anlanından çıkamamak

Okula veya işe gitmek gibi zorunlu olan kurumlardan hoşlanmam ve kendimi daima tünel pisikolojisinde hissederim kendimi ,evreni ,ailemi ve rahatken mutlu olarak baktığım şeyler okula başlayınca aynı gelmiyor ve tatil biterken sanki tatil bittikten sonra hayatım son bulacakmış gibi hissediyorum ben hayatımın tüm tatil ve okul ilişkilerinde bu şekilde hissederim ve okula dair hiç bir şey duymak, görmek istemem ayrıca insanların benimle iletişim kurmasına bazen izin vermem çünkü sevdiğim bir ortam değil

gulsima

Başkalarının duygularına göre hareket ediyorum

Merhaba. Ben yapmak istemediğim bir şeyi başkaları için yapıyorum ve bundan rahatsız oluyorum. Örnek ve yaşadığım durum şu ki. Müsait olmadığım zamanda birisi beni arıyor ve ben müsait değilim diyorum kapatıyorum. Ama sonra bende suçluluk duygusu oluşuyor istemsizce işimi bir kenara bırakıp o kişiyi arıyorum. Ama bundan kendim asla memnun değilim. Ve bu her zaman olan bir durum bende kendimden bu yüzden nefret ediyorum.

Sürekli endişe halini nasıl yenebilirim?

Merhaba hocam ben Azra. Küçüklüğümden beridir kendimi hiçbir yere ait hissedemiyorum. Kısacası hayatım boyunca aidiyetsizlikle boğuştum. Hiçbir dini inanışı, ideolojiyi, siyasi düşünceyi benimseyemedim. Neyi sevdiğimi, sevmediğimi bilmiyorum. Hep bir karakteri baz alarak yaşadım. Her şeyden çok çabuk sıkılıyorum. Meslek seçimi konusunda bile endişe duyuyorum. Hatta bu sıkılganlik ileride anne olmak dusuncesinden bile endişe duymama sebep oldu. Kaybolmuş gibi hissediyorum. Ne yapmalıyım?

Anlık huzursuzluğumu geçirmek için ne yapmam gerekir

bir plan gerçekleşmeden önce veya sebepsiz yere iç huzursuzluğum oluyor, bu süre zarfında ellerim titriyor. Normalde de çok fazla düşünüyorum ve odaklanamıyorum böyle şeyler hissetmek beni üzüyor. O planı gerçekleştiremiyorum türlü senaryolar kuruyorum ve sebepsiz yere olduğunda da kendimi rahatlatamıyorum bu hisler beni oldukça rahatsız ediyor ve gerçekten hiç bir şey yapmak istemiyorum, anında bir yardıma ihtiyaç duyuyorum fakat psikolojik destek için durumum yok ne yapmalıyım

Neden böyleyim? Hobilerimle ilgili bir şeyler yapmak istemiyorum

Çoğu zaman dışarı çıkmak, birileriyle konuşmak, film izlemek, kitap okumak, hobilerimle ilgili bir şeyler yapmak istemiyorum. Tek yapmak istediğim instagramda reels kaydırmak. Bazen arkadaşlarımla buluşup onlarla eğlenmek istiyorum ama bunun planlamasını yaparken de elimden geldiğince erteliyorum. Canım bir şeyler istiyor ama ne istediğimi bilmiyorum. Tüm gün yatıp uyumak istiyorum ama uyuyamıyorum. Geceleri uykum bölünüyor, sabahları uyandığımda kendimi yorgun hissediyorum. Uykumu almış ya da dinlenmiş hissetmiyorum. Çoğu zaman konuştuğum insanları rahatsız ediyor, onları darlıyor gibi hissediyorum. Öyle olmadığını bilsem ya da onlar direkt olarak bana söylese bile bu şekilde hissediyorum. Neden böyleyim?

Mükemmeliyetçi olmayı nasıl bırakabilirim?

Ben kendimle ilgili , karakteristik özelliklerimde çok mükemmelliyetçi davranıyorum. Sürekli üretken olmaya çalışıyorum. Hatalarımı affetmiyorum, ve kendimi hep suçluyorum. Dinlenmenin yanlış olduğunu hissediyorum ve kendimi yoruyorum. Aynı zamanda herşeyin planlı, düzenli olması benim için çok önemli. Dağınık ortamda birşey yapamıyorum. Odaklanma sorunum da var. Hiperaktif olduğumu düşünüyorum. Ben aynı zamanda nasıl biri olduğumu da hiç bilmiyorum. Bazen çok planlı ve üretken, bazen de çok tembelim ve hiçbir şey yapmıyorum. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Bunun nedeni nedir ve nasıl bırakabilirim?