Psikoloji Kategorisi

Olmayan olayları gerçek gibi algılıyorum

Merhaba sevgili psikologca ekibi ben bazen olmadık şeyleri olmus gibi düşünüp o hisler sanki gerçekmiş gibi davranıyorum duygu durumum ve rutinimi çok etkiliyo. Oyle bisi yok biliyorum ama zihnen inanmis oluyorum. İlk zamanlar yemek bile yemez konuşmaz oluyordum o kadarki etkileniyordum yıllardır böyle ama artık cogunu aştım saçmalama diyorum bu kadar sey dusundun simdiye kadar hangisi gerceklesti diyorum. Cok kez olup bas ediyorum sonra bir zaman sonra yenisi geliyor bunun bir sonu yok mudur tamamen nasil iyilesirim. Özellikle hayal gücüm çok genis kimsenin aklına gelmeyen şeyler benim aklima geliyor. Çokta Duygusal bir insanım her türlü şeyden hemen etkileniyorum bunu kökünden nasil asabilirim lutfen bana ise yaracayack gercek bir yontem söyleyin dayim vefat ettiginde basladi bu olay dayimin vefatindan bile etkilenmeyip kendi derdime düştüm şimdiden teşekkürler

Hiçbir şey yapma isteğim yok nasıl kurtulabilirim bu durumdan?

Sürekli yatıyorum telefondayım sınav senem ders çalışmam gerekiyor ama ben hiçbir şey yapmıyorum. Hiçbir şey yapma isteğim yok bu yüzden kendimi çok kötü hissediyorum bir şeyler yapmam gerekiyor farkındayım ama istek olmadığı için kalkıp yapamıyorum uzaklaşıyorum direkt. bu sosyal hayatımı da etkiliyor dışarı çıkmak istemiyorum çıktığımda hemen eve dönmek istiyorum bir an önce işim bitse de eve gitsem diye düşünüyorum

Aşırı keyifsizim ve depresyondan nasıl çıkabilirim?

Yapmaktan keyif aldığım hiç bir şey kalmadı. Günlük yaşantımda, basit şeylere bile enerjim kalmamış gibi hissediyorum. İnsanlarla görüşmek istemiyorum. Kendimi her konuda yetersiz ve beceriksiz olarak nitelendiriyorum. Halimden memnun değilim fakat içinden çıkamıyorum. Beynim, kontrol edemediğim düşünceler ve diyaloglarla dolu. Beni şu an ne mutlu ederdi diye düşününce bir tek fikir gelmiyor aklıma. Bir şeye en son ne zaman içten bir kahaha attım onu bile hatırlamıyorum. 😔

Sinirlenince ağlamak

Merhabalar. Birşeye sinirlendiğim ya da üzerimde beni rahatsız eden bir baskı kötü bir düşünce beni öfkelendirecek birşey olduğu zaman direkt istemsiz bir şekilde ağlıyorum. Kendimce bunu duygularımı çok fazla bastıran dışa vuramayan bir kişiliğe sahip olduğumdan kaynaklı olabilir diye yorumluyorum çünkü çoğu zaman her şeyi kendi içimde yaşarım. Bir tek erkek arkadaşımla paylaşıyorum çünkü beni samimi bir şekilde dinleyen ve anlayan tek kişi o olduğunu düşünüyorum. Ama gene de sinirden ağlama durumuna asla engel olamıyorum. Bununla nasıl başa cikabilirim? Bunun sebebi sizce ne olabilir?

İş stresi ile nasıl baş ederim?

Bir Zincir markete mağza sorumlusu oalrk çalışıyorum orda olan en küçük birşeyi bile kafandan çıkartamıyorum sadece iş değil ailede ve sosyal hayatımda da aynı şekilde hep nedensi nasılı kafamın içinde dönüyor istesemde çıkartamıyorum sorunu işe bulup işten uzaklaştım ama faydası olmadı ne yapacağımı bilmiyorum artık böyle olduğu zamnalrda haytan kopmuş gibi oluyorum normde çok renkli hareketli birsiyimdir ama bu duyguları hissettiğim zaman renk görmek bile istemiyorum simsiyah oluyor dünyam hareketsiz kalıyorum

Herkesle çok fazla samimiyet kuruyorum

önceden insanlarla aramda bir duvar vardı ve onlara o duvardan geçmelerine izin vermiyordum ama şimdi tam tersiyim samimiyetim olmamasına rağmen insanlar bana karşı istediği herşeyi sorup konuşabiliyorlar özel hayatıma kadar herşeyi soruyorlar bende birşey diyemiyorum ve cevaplıyorum rahatsız olduğumu dile getiremiyorum pasif kalıyorum bana karşı bi mesafede olmalarını istiyorum ama yapamıyorum bi anda onlarla bağ kurmuş gibi hissediyorum sonra işin içinden çıkamıyorum hal böyle olunacaksa kendime kızıyorum

Babama öfke duyuyorum

Merhaba ailemle bir anlaşmazlığım var ve bu durumu nasıl içimde düzelteceğim bilmiyorum. Herşeye aniden sinirleniyorum. Kardeşime anneme babama sürekli bir öfke duyuyorum bu durum bana sonrasında vicdan azabı çektiriyor neden böyle yaptım neden öyke dedim gibi ve babamda alkol alıyor evde sürekli bu durumlardan dolayı bir gerginlik hakim evde bile durmak istemiyorum beni çok etkiliyor kendi hayatıma odaklanamıyorum ne yapmalıyım hiç bilmiyorum kendimi bir çıkmazda hissediyorum. Bu arada yaşım 26 ve evli değilim yaşanan bu durumlardan dolayı evlenmeden kaçıyorum ailem böyle olduğundan onları birisiyle tanıştırmak istemiyorum geceleri uyuyamıyorum saçlarım dökülüyor kendime herşeyi dert etmekten çok yoruldum bu durum basıl düzelecek bilmiyorum lütfen bana bunları nasıl düzelteceğimi söyleyin .

Kısır döngü içinden nasıl çıkabilirim?

Kendimi yetersiz ve eksik hissediyorum. hep bir döngü içerisindeyim ilerleyemiyorum ne kadar çok uğraşsamda istediğim sonucu alamıyorum. Kendime olan inancımı yitirdim. hiç bir şeye hevesim kalmadı. dört duvar arasında sıkışmış gibiyim en büyük sorunumda kimseye kendimi ifade edemiyorum. Çocukluğumdan kalan aile baskısı ve eleştirilerden dolayı hep bir yanım eksik yetersiz kaldı. Bu da benim hayatımı etkiledi. Kendime olan özgüvenimi ben baştan kaybettim aslında. .

Neden sürekli cinsellik düşünüyorum?

22 yaşındayım son 3 yıldır ilişkilerim hep cinsellik üzerine kuruluydu ve bağlandığım için bırakamıyodum kullanıldığımı içten içe bilsemde kendi içimde normalleştiriyodum şu an uzun zamandır hayatıma kimseyi almıyorum fakat gece gündüz işte cafede her yerde cinsellik düşünmeye başladım bunu nasıl aşabilirim ve bakireyim cinsellik yaşayacaksam gerçekten sevdiğim biriyle olsun istiyorum öyle biride şu an hayatımda yok nasıl düşünmeyi bırakıcam

İstediğim şey olmasına rağmen nede huzursuzum?

4 yıldır evliyim 3. Yılında bir oğlum oldu. Uzun zamandır ayrılmayı düşünüyordum ancak oğlumdan dolayı olmuyordu. Çok fazla kavga huzursuzluk vardı. En sonunda ayrılmayı başardım. Çok uzun zaman olmadı annemle yaşıyorum. Ancak hala huzurlu hissetmiyorum. O evden çıkınca her şey düzelecek gibiydi ama sanki olmadı. Sürekli huzursuzum ve bazen nefes alırken zorlanıyorum. Neden sanki hiçbir şey düzelmemiş gibi hissediyorum? Çok uzun zamandır istiyordum bunu neden mutlu hissetmiyorum?