Psikoloji Kategorisi

Kendimi çaresiz hissediyorum

Merhaba! Hocam kendimi çok caresız yanlız hıssedıyorum bazı kafama takılan seylerı asamıyorum kımseye ıcımı dökemıyorum kımseden güç alamıyorum hayatımda hersey gulluk gulıstanlık degıl tabıkıde motıvasyonum düştü kendımı toplayamıyorum napmalıyım hayatımı sorgulamaktan çok yoruldum kafamı bosaltamıyorum sorunlarla tek basıma mucadele edıyorum cok yoruldum yanlız oldugum ıcınmı hayat bu kadar üstüme geliyor bilmiyorumm bana bır çözüm söyleyin lütfen hayat enerjımı gerı kazanayım ufacık dusunceler benı yıkmasın artık neyım var benim

Ben okb hastasıyım, erkek arkadaşım var fakat hangi aktiviteyi yapsam normalde dahi aldatmış hissi

mesaj atarken öperken yürürken her zaman kankalarımı hatırlıyorum sanki aldatıyormuş hissi var ve ben hatırlamak istemiyorum sürekli hatırladın onu aldatıyorsun gibi ve ben hatırlamak istemedikçe bir şey yaparken şimdi aklıma gelecek hissiyatı da doğuyor prozac kullandım ve bıraktım sizce tekrar başlamalı mıyım yardımcı olur musunuz teşekkür ederim iyi çalışmalar dilerim sizce bu nedir aksiyete midir yine bir atak mı ?

Ailem beni hiç anlamıyor

Benim babam ne yaşadığımı bilmez gelip sormaz Annem konuşur hep ama onunla da arada sorun yaşarım ben ilk kız çocuğuyum onların sosyal hayatta dışarı çıkarım hep geziyorsun denilir bana çıkmayınca senin sosyal hayatın yok mu akrabamızın kızı her şeyini yapıyo sen yapamıyorsun gibi konuşmalar altında kalıyorum dışarda kendimi savunamıyorum özgüvenimi yerle bir ettiler elalem ne der kafasıyla yaşıyorlar kafayı yememe az kaldı cidden

OKB İLE NASIL BAŞA CIKARIM?

Geceleri uyuyamıyorum kafamın ıcındekı sesler yüzünden ve bu benı rahatsız edıyor bu konu hakkında yardım ıstıyorum kafamın ıcındekı seslere hayır sus dıyemıyorum bu kadardı. Yanı gecelerı uyuyamama seneden oluyor OKB bozukluğu benı çok çok çok çok çok çok çok çok çok çok çok çok çok çok rahatsız edıyor gece gozume uyku gırmıyor ama bu sadece gece oluyor bırde evden çıkarken eşyaları kontrol ederken oluyor🤍

İçimdeki zıt ses sürekli konuşuyor

Merhaba,içimde bir ses var ve sürekli konuşuyor sanki benim düşmanımmış gibi öncelikli olarak ben kız arkadaşını çok seven ve bağlı olan bir erkeğim. Ama içimdeki bu ses diyorki sen eski kız arkadaşını özledin,git onla takıl vb. tarzı şeyler söylüyor ve bu ses beni delirtiyor diyorum ki içimden “hayır lan saçmalama özlemedim onları felan diye” hatta onlara küfür ediyorum,mesela arkada romantik güzel bir şarkı çalıyor direkt onları aklıma getiriyor beni o moda sokmaya çalışıyor,bazen artık kafama vuruyorum diye ama nafile hatta bugün kız arkadaşımla konuşurken bu içimdeki ses diğer eski olanı özlediğimi diyor ve arka fonda (bu sefer zihnimde) duygusal bi şarkı çalarken onu düşündürüyor ve sanki onu özlüyormuşum gibi hissettirmeye çalışıyor. O anı tamamen zehir ediyor Bazen üste çıkıyor bu düşünce benim düşüncelerimi felan geçiyor ve artık dayanılmaz bir noktaya geldi yani ben onları özlemedim diyorum hayır özledin diyor,mesela güzel bi an yaşanırken tak aklıma onları getiriyor ve ben kitleniyorum yüz ifadem gidiyor bi anda,gülerken,ders çalışırken her yerde bu fikir benimle geliyor lütfen bana yardım edin delirmek üzereyim yoksa.

Dardayım

Benim bundan 4 aydır konuştuğum bir çocuk var ve çocuk benimle cinsel birliktelik te bulunmak istiyor bana değer sevgi saygı vermiyor onunla aynı köyde bulunduğum için onu unutamıyorum silemiyorum şu an istagramdan biri ile konuşuyorum aşrı dürüst inançlı saygılı ne yapayım çocuğa ısınmak istiyorum ama korkuyorum bilemedim her hatasında özür diliyor karşı cinsten biri ile konuşurken sohbet ederken çok geriliyorum çok sıkıyorum kendimi

Bu durumu nasil aşabilirim

ozellikle iki yildir mutlu olamiyorum hayatta hicbir basarim yok ailem benim icin herseyi yapiyor onlari mutlu edemiyorum butun arkadaslarimin sahte oldugunu farkettim hepsi yuzume gulup arkamdan is ceviriyormus sevildigimi hissetmiyorum hatta sevilmiyorum deger verdigim herkes iyi niyetimi kullaniyor ve bu hep boyle devam edicek gibi geliyor cabaladikca duzeltmeye calistikca daha da kotu oluyor hicbir seyi duzeltemiyorum daha kotu yapiyorum aglamadan uyuyamiyorum surekli dusunuyorum kimseye soyleyemiyorum iki yil once bir iliskim vardi gercekten sevdigini dusunuyordum ama baska erkeklerin yani daha once yuz vermedigim erkeklerin iftiralariyla onu kaybettim bana degil onlara inandi hayatimin kazigini yemistim sanki onu da atlatmaya calisiyorum ustunden iki yil gecti ama hala canimi cok acitiyor beni kullandi mi yoksa gercekten sevmis miydi bilmiyorum onu kaybetmek bana gercekten cok agir geldi hayatina devam etti her sey onun icin cok yolunda gidiyor ama ben hala ayni yerdeyim universiteye bile gidemedim ikinci mezuna kalisim ama olmuyor ne kadar calissam da arttiramiyorum netlerimi yetemiyorum ailemi de bu daha cok uzuyor baska seylere sinirlenip onlara patliyorum kiziyorum ama benden nefret etsinler de istiyorum cunku onlarin istedigi gibi olamicam hicbir sey basaramicam bu zamana kadar hic olmadi cunku gidip su an bunlari onlara anlatamam cunku bahane derler aglasam buyuk ihtimal sahte diye de dusunurler bilmiyorum ama bu duygular o kadar pesimi birakmiyor ki her saniye ciddiyim her saniye her yeri dagitmak istiyorum bagirmak istiyorum aglamak istiyorum on dakika bunlari unutup mutlu olsam hemen aklima geliyor mutlu olmaya hakkim yok sanki ama on dakika suruyor o da zaten hic odaklanamiyorum da birileri bana bi sey soyluyor duymuyorum unutuyorum surekli daliyorum farkinda olmadan o dusuncelerle doluyor kafam ben ne olucam neden yapamiyorum neden sans bana gulmuyor baskalari mutluyken ben niye olamiyorum niye sevilmiyorum niye herkese bu kadar iyi yaklasirken onlar bana kotu duygular besliyor neden neden neden cirkin biri de degilim bunu biliyorum yani ortama girince ilgi direkt bende oluyor istedigimi hayatima cekebiliyorum hatta hayatima giren cogu erkek beni sevdigi icin degil guzel oldugum icin insanlara ben bu kizi elde edebildim diye gosteris icin seviyor gibi yapiyor maalesef bunu cok gec farkettim bu da cok can acitici arkadaslarim da oyle mutluluklarina mutlu oldum agladiklarinda daha cok agladim onlar icin ama gel gor ki hepsi yalancinin kiskancin tekiymis her ortamda beni yerip dikkati kendilerine getirmeye calisiyolardi ama salak oldugum icin bunu bile farketmiyodum umrumda da olmuyordu gerci aslinda onlar basit konuma dusuyormus oyle sadece erkek meraklilariymis arami onlarla actim iyi ki de yaptim ama bazi hatalar yaptik gecmiste onlarla arkadas olarak su an canimi en az acitan kisim arkadaslarimi kaybetmek cunku yanlarinda kendi benligimi unutmusum hayatta yaptigim tek faydali seydi gercekten ama yalnizim iste bu ay 19 yasima giricem buyuk ihtimal kimseden iyi ki dogdun mesaji gelmicek biraz uzucu o gun de zaten sadece yalniz olmak istiyorum baskasinin olsaydi onlarca hazirlik yapardim kesin ama kendiminkine mum uflemek bile istemiyorum gecen sene de oyleydi mum uflemeden bitmisti dogum gunum ama daha iyi dilek tutup bi de bos umitlere kapilmaktansa artik farkindayim ama gecen sene, seneye boyle olmam duzelirim belki hayatimda biri olur uni kazanmis olurum mutlu olurum diyordum komik biraz hala ayni yerdeyim daha kotu bir sekilde bunlari aslinda gunluge de yazabilirim ama yazamiyorum uc sene once falan annem okuyup kiyameti koparmisti baya da yaziyodum iyi geliyodu ama onu da yapamiyorum artik neyse oyle iste yazdiklarim sacma da olabilir bilmiyorum baska dertlerin yaninda baya kucuk bir sey buyuk ihtimal neyse ben ne yapmaliyim bana ne iyi gelir dusunmekten icimdeki surekli olan sinirden gerginlikten ümitsizlikten nasil kurtulabilirim

Bana yapılan yanlışa karşı o kişiyle yüzleşemiyorum

Stajerlik yaptığım yerde orda mesleğini yapan kişi beni ilk günden azarladı ben yine denileni yaptım ama onun karşısına çıkamıyorum yüzleşemiyorum hasta oldum Bu yüzden kime anlatsam normal diyo ama ben ilk defa yaşıyorum bu durumu ve kaçıyorum gibi görünüyor ondan korkuyormuşum gibi ben kimseden korkmuyorum korkmamda ama herkes üstüme geliyo ben o kişinin gıcık olduğunu anlamıştım zaten çok ağladım evet zoruma gitti

Yaşadığım durum ne nasıl aşabilirim

Eşim yıllarca bana beni aldatıyorsun kiminle ne yaşadın bugün neredeydin gibi suçlamalarda bulundu evin önüne kamera taktırdı psikolojık şiddete maruz kaldım onu hiç aldatmadığım halde sürekli yakıştırmalarda bulundu suçladı sonunda onu aldattım bu durumun psikolojide ismi varmı ? (Boşandım) onun yüzünden yaşadığım aldatma olayını aşamıyorum ne yapmalıyım? Ve yanlış bi insandı bunun içinde eski eşimi suçluyorum aldattığım insan aklıma geldikçe içim bunalıyor

Bebeğim olmuyor ve babam öldü

Bebeğim olmuyor ve babamı kaybettim bu durumdan dolayı sürekli ağlıyorum Kendimi hiçbir şekilde beynimi dinlemekten vazgeçemiyorum bu iki durum için işin içerisinden çıkamıyorum ve çok yoruldum yıprandım bu durum yüzünden ne yapabilirim bilmiyorum sürekli kendimi çıkmazda ve Ağlarken buluyorum devamlı özlüyorum sonra neden çocuğum olmuyor diyorum hep bu şekilde neden bebek kaybettim diyorum babam diyorum hep böyle işte anlamıyorum kendimi

Yeliz