Psikoloji Kategorisi

Kendimi beğenmiyorum özgüvenim yok ve okb var

Sürekli hergün kafamda kuruyorum özgüvenim yok kendimi hiç beğenmiyorum sürekli kendimi kötülüyorum okb tanısı kondu anksiyete sosyal fobi depresyon dendi bana. Bir sürü psikologa gittim bir sürü psikiyatriste gittim şuanda ilaçda kullandım değiştirdiler şuanda kullanıyorum ama bu durumdan çıkamıyorum doğru düzgün arkadaşım yok insanları sıkıyorum kafeye geliyorum tek başıma insanları mutlu görüyorum ve bu durum beni üzüyor bi çift görüyorum ve morelim bozluyor ben neden yanlızım diye kendimi kötülüyorum sen çirkinsin seni kim ne yapsın sürekli böyle

Kafaya takmamayı nasıl başarırım?

İnsanların (özellikle ailede) dediklerine çok fazla takılıyorum. Sinir oluyorum. Herkes bana bir şey dediğinde artık geriliyorum. Patlamaya hazır bomba gibi oluyorum. Zaten bu aralar psikolojik olarak iyi değilim bir de insanların söyledikleri( olumsuz olanlar) duygusal olarak yoruyor. Okulda olsun evde olsun tek başıma takılıyorum o yüzden. Gitgide insanlarla aram açılıyor. Ne yaparsam yapayım mutlu değilim. Arkadaşlarım, ailem bana artık iyi gelmiyor. Bu durum konuşmaya değer değil ama yine de yazmak istedim. Teşekkürler.

Borçlarım var nasıl kendi psikolojimi düzeltebilirim

Borçlarım var kendimi çok huzursuz hissediyorum psikolojim yerinde değil birşeylerle uğraşmak istiyorum düşünmemek için ama uğraşacak şey bulamıyorum aktivite olur uğraşı olur kendimi rahatlatmam lazım ki mental sağlığım yerinde olsun bunu aşmak istiyorum ama düşündükçe içinden çıkamıyorum ne yapmam gerekiyor bunları kestiremiyorum aklım almıyor hiçbirşeyi nelerle ilgileneyim kafa dağıtacak nelerle uğraşayım kısaca bu problemimi atlatmak için ne yapmam gerekiyor size danışıyorum

Kocamın ailesiyle yaşamayla nasıl başa çıkarım

Küçük bir ailede özgür büyüyen biriyim kocamın ailesiyle aile apt oturuyorum sürekli evliliğime giyimime yediğim yaptığım şeylere karışılan bir evde yaşıyorum büyük babaanneyle birlikte soyutlanmış ve yalnızlaştırılmış hissediyorum sürekli surat asıklığı çekiyorum aileden dışta tutuluyorum bebeğim doğdu sanki onların bebeği annem diye seviliyor kocam arkamda durup beni savunmuyor hep ben problem çıkarıyorum sanıyor psikolojim çok bozuldu nasıl başa çıkacağımı bilemiyorum

Ayrılık acısını nasıl atlatırım?

Ben sevgilimden ayrıldım 2 gün oldu beni istemediğini benden soğuduğunu dile getirdi ben bu kişiyi 3 defa affettim ve iki defa beni yarı yolda birakan bir insan beni çok kötü değersiz hale getirdi ben her seferinde kendimi toparladıktan sonra karşıma çıkıyor ve kendini afetirmeye çalışıyor ben her seferinde kanıyorum ona aslına ergen gibi davranışları olduğunu da biliyorum ama her seferinde onu düzeltmeye çalıştım o da bana beni çok boğuyorsun üstüme gelme yani kısaca sen bir kenarda dur ben ne zaman istersem sana yazarım kafasında olan biri ve benden ayrılır ayrılmaz Instagram hesabı açıtı bir kızla takipleşiyor ben kafamı nasıl toparlıcam bilmiyorum canım yanıyor kalbim acıyor ben bunları bile isteye yaptım diye kendimi suçluyorum artık

Nasıl daha sakin birisi olabilirim?

Her şeyi çok acele çok hızlı yapıyorum . Sanki arkamdan kovalayan var . Sakin dingin bir hayat istiyorum . Yavaş yaşamak . Tat alarak yapmak . Acelem ne , nereye yetişmeye çalışıyorum bilmiyorum . Bu hızlılık beni yoruyor . Yaptığım şeyleri daha sakin daha keyif alarak yapmak istiyorum . Bunun altında yatan sebep nedir , bi insan neden bu kadar acele eder ? Neden bi anda her şeyi bitirmek ister ??

Sürekli yorgun hissetme ve dizi bağımlılığı

Yapmam gereken işleri yapmak istemiyorum bazen de yapmak istiyorum ama gücüm yetmiyor yapmak için,halim olmadığı için yapamıyorum. Yapınca özensiz yapabiliyorum. Kendimi geliştirmek için bir şeyler yapmak istiyorum ama olmuyor. Kitap okumaya çalışıyorum odaklanamıyorum. Başka bir iş yapmam gerekiyor ama yapmak içimden gelmiyor. Sürekli kendimi yorgun hissediyorum. Koyduğum hedeflere de ulaşamıyorum. Tam diyorum bu sefer oldu ama yok hep bir terslik çıkıyor o iş olmuyor. Düşüncelerimden kaçmak için de kendimi sürekli diziye veriyorum. Dizi bağımlısıyım. Biri bitti mi dakika geçmeden hemen yenisini açıyorum. Bu yorgunluk,halsizlik hissi hiç geçmeyecek gibi.

Duygularımı anlamlandıramıyorum

Son 1 senedir yaşadıklarımdan sonra tahammül seviyem bitmiş durumda. İnsanların ne kadar menfaatçi ne kadar iki yüzlü olduğunu görünce her şeyden yoruldum. Bir arkadaşım kendini o kadar iyi bir insan maskesi altında gösteriyor ki bana alttan alta laf sokuyor ama bunu söyleyince sen de sorun var diyerek beni manipüle ediyor. Yaşadığım olaylara hak veriyor ama günün sonunda benimle anlamlandıramadığım bir güç savaşı halinde. Sürekli başka konular üzerinden bana laf sokuyor. O kadar sıkıldım ki artık bu durumdan bir iyi bir kötü anlamıyorum. Ben iyi olmaya çalışıyorum. Bu defa başka konular üzerinden benimle sohbet eder gibi eksiklerimi yüzüme vuruyor. Bir nevi zayıflıklarımı. Alttan alta bundan zevk aldığına eminim ama ben iyi insanım ayaklarını oynuyor. Çünkü ortak arkadaşlarımız var ve benim onun ne kadar yanında olduğumu biliyorlar kendini kötü bir duruma da sokmak istemiyor. Benim en ufak açığımı hemen bulup etiketleyip herkese bunu kullanıyor. Aramızda bir konu geçti ve ben çok üzülmüştüm o konuda bunu belli ettim sonra o konu üzerinden defalarca beni alttan alta iğneliyor. Çok yoruldum. Kendisi benim tek yakın arkadaşım ve iyiye de gitmiyor ilişkimiz her geçen gün kendimi durup düşünürken buluyorum. Bak yine burada bunu demek istemiş diye. Aynısını ben yapınca gülüyor tepkisini gülerek veriyor. Onunda bu savaşa girmek istemiyorum ama böyle içten içe laf sokmadan duramıyor bana. Lütfen yardımcı olun gerçekten psikolojik olarak çok yoruldum. Zaten kendi meselelerim var bir de bu konuyla uğraşıyorum. Yakın görüp paylaşacak hiç samimi insan bulamıyorum artık.

içe döndüm, yaşadıklarımı anlamlandıramıyorum

Merhaba benim kişilik yapım her zaman sessiz sakin uyumlu içe dönük şeklinde. Genelde böyle tanımlarlar. Genelde çok sosyal biri değilim ama uyum sağlayan bir yapım vardır. Üniversite gittiğimde çok kendimi açamadım sürekli eve geliyordum. Kaygılıydım o dönem hep mide bulantıları vs yaşıyordum. Alışamamış adapte olamamıştım. Sosyalleşememiştim. Çevremde genelde çok insan olmadı. Çok kaygılı yapım yüzünden bende hayatı böyle istediğim gibi yaşayamadım. Mide bulantılarım hep devam etti. Depresif olduğumda işe başlarken veya çok kaygılanınca psikoloji okuması yaptım bolca. Sanki vücudumun alarm sistemi bozulmuş gibiydi. Nefes çalışmaları yaptım. Ama kökenindeki problemi bulamıyorum. Bu lisede sınıfta kaldığım dönem başlamıştı bende. O dönem yalnızdım kimse yoktu içe kapanıktım. Yeni bir sınıfa yeni dönemi tekrar okumak vs bunlar beni çok kaygılandırmış belli ki. Bir de o dönem erkek arkadaşım beni kandırmıştı arkadan oyunlar çevirmişti. Arkadaşlarımla beraber. O yüzden aynı okulda aynı döneme yeniden başlamak kimseyi tanımamak beni ürkütmüştü. Her sabah öğürerek okula gidiyordum. Bu dönem çalışmıyorum. Hayatıma biri girmişti. O da eski ilişkisini unutamamıştı. Ben tekrar bir şans verdim içinde bir şey kalmadıysa devam edelim dedim. Ama tekrar tekrar bana aynı şeyleri yaşattı. Hayal kırıklığına uğradım her defasında. O sosyal biri ben içe dönük biriyim. Yaşamlarımız çok farklıydı. Yalanlar sürekli aynı hatalar çok yorulmuştum artık benim tepkilerim genelde susarak içe dönük olduğum için sessiz mesafe koyarak olur. Son raddede onunla böyle bir şey yaşamıştık. Tepkilerim yüzünden çok eleştirildim. Kaygılı olduğum için de böyle sürekli iniş çıkışlı bir ilişki bana zor geliyordu. Ben sakinlikten hoşlanan biriyim. Ama sürekli başka biri başka insanlar bunlar beni çok yoruyor. Yapım gereği de kendi hayatımda 6 tane arkadaşım vardır. Onun hayatı sürekli yeni insanlar yeni yerler üzerine konuşkan biri. Bense çok az insan seven biriyim. Sorunlu gibi gözükmekten yoruldum. Son yaşadıklarımdan sonra içe döndüm ve uzun süre kimseyle temas etmedim. Şimdi ne yapmam gerek bilmiyorum yardım edin. Bende gördüğünüz eksiklikleri lütfen söyleyin. Kaygılı ruh halim hayatı sürekli negatif algılama biçimim insanlarla iletişimden yorulmam geri çekilmem bunlar yüzünden güzel bakamıyorum son yaşadıklarımın çok etkisi var bunda. Şimdiden teşekkür ederim

Tahammül seviyem sıfır bunu nasıl yükseltebilirim?

Tahammül seviyem yerlerde . En sevdiğim insanlara bile bi noktadan sonra tahammül edemiyorum . Mesela üst üste soru sorulması beni bunaltıyor ve sinirlenip sesimi yükseltebiliyorum . Söylenen normal şeyleri bile ters anlıyorum . Sert tepki verip daha sonra bunun için üzülüyorum . Sabrın neden tükendi anlamıyorum. Bunu nasıl çözerim onu da bilmiyorum . Ha bir de gereken tepkiyi gerektiği yerde veremiyorum sonradan aklıma gelip pişman oluyorum keşke böyle yapsaydım böyle deseydim diye ama olay anında bana bi kal geliyo beynim kendini kapatıyor sanki insanların iyi niyetle söylemediği şeyleri o an algılayamıyorum . Olayı tekrar düşündüğümde de neden böyle bi tepki vermedim diyip kendime öfkeleniyorum . Gereken tepkiyi gerektiği yerde vermeyi öğrenmek istiyorum , insanlara sınır çizmeyi ben böyle bi insanım diye ortaya bir çizgi koymayı istiyorum artık .