Psikoloji Kategorisi

içe döndüm, yaşadıklarımı anlamlandıramıyorum

Merhaba benim kişilik yapım her zaman sessiz sakin uyumlu içe dönük şeklinde. Genelde böyle tanımlarlar. Genelde çok sosyal biri değilim ama uyum sağlayan bir yapım vardır. Üniversite gittiğimde çok kendimi açamadım sürekli eve geliyordum. Kaygılıydım o dönem hep mide bulantıları vs yaşıyordum. Alışamamış adapte olamamıştım. Sosyalleşememiştim. Çevremde genelde çok insan olmadı. Çok kaygılı yapım yüzünden bende hayatı böyle istediğim gibi yaşayamadım. Mide bulantılarım hep devam etti. Depresif olduğumda işe başlarken veya çok kaygılanınca psikoloji okuması yaptım bolca. Sanki vücudumun alarm sistemi bozulmuş gibiydi. Nefes çalışmaları yaptım. Ama kökenindeki problemi bulamıyorum. Bu lisede sınıfta kaldığım dönem başlamıştı bende. O dönem yalnızdım kimse yoktu içe kapanıktım. Yeni bir sınıfa yeni dönemi tekrar okumak vs bunlar beni çok kaygılandırmış belli ki. Bir de o dönem erkek arkadaşım beni kandırmıştı arkadan oyunlar çevirmişti. Arkadaşlarımla beraber. O yüzden aynı okulda aynı döneme yeniden başlamak kimseyi tanımamak beni ürkütmüştü. Her sabah öğürerek okula gidiyordum. Bu dönem çalışmıyorum. Hayatıma biri girmişti. O da eski ilişkisini unutamamıştı. Ben tekrar bir şans verdim içinde bir şey kalmadıysa devam edelim dedim. Ama tekrar tekrar bana aynı şeyleri yaşattı. Hayal kırıklığına uğradım her defasında. O sosyal biri ben içe dönük biriyim. Yaşamlarımız çok farklıydı. Yalanlar sürekli aynı hatalar çok yorulmuştum artık benim tepkilerim genelde susarak içe dönük olduğum için sessiz mesafe koyarak olur. Son raddede onunla böyle bir şey yaşamıştık. Tepkilerim yüzünden çok eleştirildim. Kaygılı olduğum için de böyle sürekli iniş çıkışlı bir ilişki bana zor geliyordu. Ben sakinlikten hoşlanan biriyim. Ama sürekli başka biri başka insanlar bunlar beni çok yoruyor. Yapım gereği de kendi hayatımda 6 tane arkadaşım vardır. Onun hayatı sürekli yeni insanlar yeni yerler üzerine konuşkan biri. Bense çok az insan seven biriyim. Sorunlu gibi gözükmekten yoruldum. Son yaşadıklarımdan sonra içe döndüm ve uzun süre kimseyle temas etmedim. Şimdi ne yapmam gerek bilmiyorum yardım edin. Bende gördüğünüz eksiklikleri lütfen söyleyin. Kaygılı ruh halim hayatı sürekli negatif algılama biçimim insanlarla iletişimden yorulmam geri çekilmem bunlar yüzünden güzel bakamıyorum son yaşadıklarımın çok etkisi var bunda. Şimdiden teşekkür ederim

Tahammül seviyem sıfır bunu nasıl yükseltebilirim?

Tahammül seviyem yerlerde . En sevdiğim insanlara bile bi noktadan sonra tahammül edemiyorum . Mesela üst üste soru sorulması beni bunaltıyor ve sinirlenip sesimi yükseltebiliyorum . Söylenen normal şeyleri bile ters anlıyorum . Sert tepki verip daha sonra bunun için üzülüyorum . Sabrın neden tükendi anlamıyorum. Bunu nasıl çözerim onu da bilmiyorum . Ha bir de gereken tepkiyi gerektiği yerde veremiyorum sonradan aklıma gelip pişman oluyorum keşke böyle yapsaydım böyle deseydim diye ama olay anında bana bi kal geliyo beynim kendini kapatıyor sanki insanların iyi niyetle söylemediği şeyleri o an algılayamıyorum . Olayı tekrar düşündüğümde de neden böyle bi tepki vermedim diyip kendime öfkeleniyorum . Gereken tepkiyi gerektiği yerde vermeyi öğrenmek istiyorum , insanlara sınır çizmeyi ben böyle bi insanım diye ortaya bir çizgi koymayı istiyorum artık .

Uzak mesafe ilişkim Betül Canbel

Merhaba Betül hocam Sınavlarım bitti sınava girmeden önce Mustafa bugün için geçen hafta yapmak istediğim dışarıda konuşma olayını bu hafta kendisi dillendirmezse ben de çoğu şey bitecek diye düşünmüştüm ama kendisi söyledi ben eve gelir gelmez apar topar hazırlanıp bekletmeden çıkayım düşüncesin deyken ondan haber alamıyordum meğer balkon yıkıyormuş yıkayayım hemen çıkalım dedi ben şu an kahvemi yapıyorum ben de kahvemi yapıyorum konuşmanın sonunda ne hissedeceğimi çok merak ediyorum

Yalnızlıkla nasıl baş edebilirim?

Yalnızlıkla nasıl baş edeceğimi bilemiyorum. Sanki yaşamıyor gibiyim, etrafımdaki insanları kıskanarak geçiyor günlerim. Ben neden sevilmiyorum veya ne zaman sevileceğim ? Bununla yaşamak çok zor hiçbirşeyden keyif almıyorum istediğim gibi yaşamıyorum. Aslında nasıl yaşamak istediğimi bile bilmiyorum. Sadece sürekli ilerde olacak yalnız kalmayacağım tamamlanmış hissedeceğim diyorum fakat asla o gün gelmiyor ve ben boşuna yaşıyorum. Daha önce terapide aldım fakat hala aynı yerdeyim. İlaç da kullandım evet hissizleştim ama ben hissetmek istiyorum bu şekilde nasıl devam edebilirim bilmiyorum.

zeymoli

Yalnızlık korkusu nasıl aşılır

Merhaba bir önceki sorum Aysel Koçak tarafından cevaplanmıştı sorumun devamı için yazıyorum. Hassas olduğumu yazmıştım. Hangi insanlara sınır çizmekte zorlanıyorsun sorusuna genel bir cevap verirsem genel de yalnız kalma korkum tetikliyor. Bir sorun varsa her şeyi benim düzeltmem gerekiyormuş gibi üzerime alınıyorum. Bir şeye kırıldığımda şimdi sorun olmasın diye hakkımı savunamıyorum. Böyle durumlarda insanlar kendini haklı sanıp daha çok üzerime geliyor. Yalnızlık kaygısıyla ses çıkaramadığım için bundan faydalanıp arkamdan diledikleri gibi sesini çıkarıyorlar. Beni bir keresinde bir arkadaş ortamı içerisinde kendime erkek arkadaşımla vaktimi geçirdim diye hemen sen bizi sattın meselesine getirip üstü kapalı hesap sorar gibi davrandılar. O kadar üzerime geldiler ki kendi hayatım için benden hesap soruyorlardı. Sizi neden bu kadar benim hayatım ilgilendiriyor diyemedim. Arkadan gülüp yüzüme konuşmalar mı dersiniz. Ama tek tek şimdi hepsini yüzlerine vurdum. Herkesi birbiriyle tanıştırdım süper arkadaşım ayakları mı dersiniz herkesten alıp herkese götüren birisi bunu yapan da. Ben köşeme çekildim sessizce takılıyorum artık bana yanlış yaptıklarında benimle alakalı bir derdin varsa açık konuşalım diyorum. Daha önce de söylediğim gibi terapi almadım ama kırıldığımda artık direkt tepkimi koyuyorum. Sadece yine yalnız kalma kaygım tetiklendiği için bunu yapmak çok zor oluyor. Karşı taraf öyle bir hamle yapıyor ki ben kötü gösteriliyorum. Artık o kadar sıkıldım ki bu dediğim arkadaşımla görüşüyorum ama içimden ona karşı o kadar soğudu ki her şey söylediği her şey batıyor sanki. O da çok iyi biliyor sürekli sorunlu sensin der gibi davranıyor. Lütfen bana yardım edin

Uzak mesafe ilişkisi Beyza -Mustafa

Danışan Betül Canbel Merhaba Evet söylemiş olduğunuz gibi hayatımda değişiklikler istiyorum. Kendimi değiştirmek geliştirmek istiyorum. Ama dediğim gibi bu noktada ne yapacağımı nasıl değişeceğimi bilmiyorum. Belki de istediğim değişimler büyük değişimler ve bunlar bir anda olacak şeyler değil. Söylemiş olduğunuz gibi bunlara adım adım başlamam gerekiyor. Süreci adım adım tamamlamam gerekiyor. Beyza ile olduğumda çok büyük sorumluluklar alacağım ve bunların üstesinden gelmek istiyorum. Evet onun da sorumluluk alması gerekiyor ancak ben kendimi daha çok sorumlu hissediyorum. Bu histen de kurtulamiyorum. Bunun yanında bir yandan da beyzaya karşı yıllardir harekete geçmediğim için kendimi suçlu hissediyorum. Bir anda karar almak istiyorum ama sonuçlardan korkuyorum ve sonucundan korkmamin en büyük sebebi onu mutsuz bir hayata itmek. Kendim hakkında hem Beyza ile olan ilsikim hem de yaşamım hakkında nasıl bir yol izlemem gerekiyor bilemiyorum. Küçük küçük değişimler konusunda yardım almak istiyorum sizden.

3. Sans icin tekrar geldi

Benim yasim 26 1. 5 yil once iranli bir sevgilim vardi ilgisizlik ve beni yalniz hissetirmesinden dolayi 2 kere ayrilip baristik yine ayniydi farkli olacak deyipte neyse ayrildik uzerinden 1 yil gecti yine geldi ne maddi ne manevi iste hediyesi ilgisi biseyi yoktu neyse geldi sensiz yapamicami anladim degerini anladim cok hata yaptim cok asigim sana diye bir sans daha istedi ama ben artik onu sevmiyorum cok israr ediyor bende ona bazi sartlar koydum o sartlari saglayip yok ettigin tum duygularimida tekrar kazanirsen belki o sansi veririm dedim sonuna kadar ugrasicani herseyi hallediceni benden vazgecemiceni soyledi ister istemez kafam tekrar karisti yani insan degisir mi elde ettikten sonra yine ayni seyleri yasamicagim ne malum kafam ve duygularim yeniden karisti insallah hayirlisi olur diye Dua ediyorum 😞

Çocukluğum aklıma gelince gözlerim doluyo o anları iyi hatırlamak için ne yapabilirim

Çocukluğumda yaşadığım bazı kötü anılar hatırlıyorum . Dedemlerle birlikte yaşıyorduk ve bu bize kapanmaz yaralar açtı . Hatırlamadığım da birçok şey var tabii ki ama ne zaman çocukluğum aklıma gelse gözlerim dolar . Bunu değiştirmek için ne yapabilirim hayatımda hatırlamadığım olayların beni etkilemedi nedendir , nasıl iyi olabilirim nasıl iyileşebilirim ? Şu anımı ve geleceğimi iyileştirmek istiyorum . Bu nasıl mümkün olabilir yardımcı olun lütfen ……

Kendimi yetersiz, başarısız, mutsuz ve geleceğimi umutsuz görüyorum

Merhabalar, 6 yıldır OKB tanısı altında (ayrıca kısa bir süreliğine yeşil reçete olmak üzere) ilaç kullanmaktayım. Kısa bir süreliğine bırakmam hariç düzenli kullanıyorum. Geçtiğimiz kış depresyonla birleştiği için 15 gün psikiyatri servisinde yattım. 26 yaşındayım. 21 yaşında üniversiteyi kazandım ve İTÜ'ye girdim. Girilmesi ve okuması en zor mühendislik bölümlerinden birini 1 ay sonra bitirmek üzereyim ve ayrıca staj yapıyorum. Üniversiteye geç başladığım için sürekli “geç kaldım”, “yaşıtların okulu senden 3-4 sene önce bitirdi ve çoktan çalışmaya/yükselmeye başladı” gibi cümleler kuruyorum ve bunun sürekliliği gün içinde yaklaşık 9-10 saat sürüyor. İş yerinde genç birisini görünce, hemen ismini bir yerden buluyorum ve ‘kaç yaşında, ne zaman okulu bitirdi?’ gibi soruları kafamda kuruyorum ve cevabını aramaya çalışıyorum. Benden bir, iki yaş büyük çalışan ve yaşıtım bir amirim konumunda birinin yanında çalışırken utanıyorum ve ayrıca stajyer olduğum için onlar kendi aralarında konuşurken ve gülerken elimde olmadan, istemeden moral bozukluğu yaşıyorum. Anlayacağınız günün uyanık olduğum saatin %90’ı kıyaslama yaparak geçiyor. Ve içimde bu hayatı yaşarken tüm derslerimi verdim ve bölümde ilk 10 öğrenci arasına kadar girdim. Ailem ve hocalarım sürekli teselli ediyorlar ve bunu başarı olarak görüyorlar ama ben kesinlikle hayatımda bir tane bile başarı görmüyorum. Hayatta en kötü ve şanssız olarak hep kendimi görüyorum. Bunun yanı sıra hayatımda kız olarak hiç sevgilim ve arkadaşım olmadı. Çevremde, üniversitede ve işyerinde işine girmiş ve hayatını yaşayan bir kız ve erkeği görünce aklıma onların cinsel olarak birleştiğine kadar görüntüler ve düşünceler geliyor. Düzenli terapi de almaktayım, geçmişte de dinamik ve BDT olmak üzere 2 terapi aldım ama bu düşüncelerde bir türlü kurtulamıyorum. Hayatımı çöküntü haline getirdiği için zihinsel ve fiziksel yorgunluk da yapıyor ve bununla birlikte okulda öğrendikleri bile çabukça unutabiliyorum. Bu unutmalar yüzünden de ayrı bir takıntı olan ‘iş bulabilecek miyim, sen çoğu şeyi unuttun’ gibi takıntılar da süreklilik gösteriyor. Yani anlayacağınız şiddetli umutsuzluk, önünü görememe, hiçbir şeyden keyif alamama, sürekli kafada kurup/kıyaslayıp durma söz konusu. Sizden daha detaylı bir farklı görüş bekliyorum. Teşekkür ederim.

Olaylardan çok etkilenmek, hassas olmak

Merhaba ben genel olarak içe kapanık aile içinde de kendi duygularını yaşanmasına izin verilmemiş seçim yapma konusunda fikri alınmamış sürekli duruma göre ayak uydurulması uyum sağlanması beklenen fedakarlık şeması yüksek ilk çocuğum. Kardeşim kendi yolunu çizen isteyen ses çıkaran sosyal biri. Sanırım ilk çocuklarda durum böyle oluyor. Çekingen bir yapım var. Sürekli başarılı olmam beklendi. Duygusal olarak ihmale uğradım. Babam çok sorumsuzdu. 8 sene boyunca çalışmadı evin geçimini annem sağladı. Annem hep söylenen mutsuz bir karakterdi. Annemi şu an daha iyi anlıyorum. Terapi almadım ama psikoloji okuması çokça yaptım. Tabi bende bu çekingenlik bir olay olunca içe dönmek sessiz kalmak konuşkan olmamak uyum sağlamak sevilmek için fedakarlık etmek beni yaralayan bir yer olsa bile durup orada iyileşmeyi beklemek bu gibi durumlar ortaya çıkardı. Tabi ki yaşadığım ilişkilerden sonra kendime döndüm anlamaya çalıştım. Aslında tüm bunlar bana öğretilmiş olanlardı. Şimdi kendi yolumu bulmaya çalışıyorum. Benden sadece uyum sağlarsam sevileceğim inancımı terk ettim. Fedakarlık bekleyenlerin de fedakarlık etmesi gerektiğine inanıyorum artık. Kendi mutluluğu konforu için ben onlara uyum sağladığımda sesini çıkarmayıp konu benim fikirlerim olduğunda zaten benim beklentilerime uymuyorsun diyip kenara çekilenleri artık hayatımda tutmuyorum. Öncelikleri farklı olup benden öncelik bekleyenleri de aynı şekilde. Hassas bir yapım var duygularımı anlatmak yerine bastırıyorum. Hemen her şeyi üzerime alıyorum. Bu anlattıklarım konusunda bana yardımcı olacak kitap önerileriniz var mıdır. Gördüğünüz problemleri nasıl düzeltebilirim. Farkındalıkların var ama bunu hayata geçirmekte çok zorlanıyorum yardımınızı bekliyorum.