Psikoloji Kategorisi

Birine takıntılı olmayı nasıl aşabilirim

Sürekli aynı kişiye gıcık olma sinir olma söylediği şeylere cevap verememe sonra bu konuları ister istemez eşime yansıtma ver tatışma konu yani direk görümcem ve bazen gece uyuyamama ağlama bana bunu yaptı öyle dedi düşnceler ister istemez yani kısaca çok darin ve düşünceli biriyim çok hassasım sizce ben ne yapmalıyım kendim başara bilirmiyim bu takıntıyı bana yardmcı olursanz çok sevinirim

Kendime nasıl geri döneceğim

Merhaba 1 sene önce bir ayrılık yaşadım uzun süredir mutsuzdum bu ilişki o zamanlar bana çok iyi gelmişti onu çok merkeze koymuştum. O gidince hayatım bitti demedim elbette ama bana o kadar çok haksızlık yapıldı ki bunları hazmedemedim. O benden ayrıldı ama şu an öğrendiğim kadarıyla çok pişman tabi geri dönemiyor çünkü geri dönerse benden fedakarlık yapmamı bekleyecek ben de ondan. Ama o da bunu çok iyi biliyor ki ben geri dönersem bu fedakarlık ve beraberinde bana yapılan haksızlıkları da kabul ettim döndüm sanacak bu yüzden benim dönmemi bekliyor. Ona sunduğum bu konforu özlüyor aslında. Çünkü biri birini seviyorsa kazanmak ister kaybetmemek için değil kazanmak için çabalar. Siz ne düşünüyorsunuz bilmek isterim. Aradan 1 sene geçmiş pişman olmak yeni aklına gelmiş. Yapım gereği çok tepki vermeyen ya da tepkilerimi uzaklaşarak gösteren biriyim. Tepkimi koyarken bile arkama bakarım acaba gelecek mi diye gönlümü alacak mı diye. Kaybetme korkusu yüksek biriyim. Yani geçen seneye kadar böyleydi. Ayrılıktan sonra uzun süre yalnız kaldım arkadaşım bulunduğum şehirde hiç yok geçen sene hayatımda kalabalık bir arkadaş grubum vardı. Hatta bu erkek arkadaşımla tanıştıran beni bir arkadaşımdı. Onlar da benim en yakın arkadaşlarımın arkadaşıydı. Arkamdan konuşmalar mı dersiniz bir ilişkiye başladım sanki dünyanın en kötü insanıymışım gibi yargılamalar mı dersiniz tüm gözler üzerimizdeydi herkese bir açıklama yapmak zorunda gibiydim sanki. Şu an hayatımda sadece bir tanesi kaldı. Ama o da bana altan alta öyle laf sokuyor ki ben sorunluyum kimseyle ilişki yürütemiyorum gibisine. Oysaki eski ilişkimde ne haksızlıklar yaşadığımı o kadar iyi biliyor ki kendi grubunu savunur tarzda sanki benim ağzımdan bir şeyler öğrenmeye arıyor gibi. Şu an o kadar çok ihtiyacım varmış ki bu sakinliğe bazen onun bile telefonları açmak azap gibi geliyor. Bazen kendime diyorum sorunlu sensin de sen mi yürütemedin bu ilişkileri. Sonuçta herkes arkadan konuşuyor günün sonunda. Ama samimiyetsizlik beni o kadar itiyor ki. Geçen seneye göre çok şeyler değişti. Hayatımda kendim dışında kimseye tahammülüm kalmamış gibi. Zamanla bu kaos dolu arkadaşlıklar bitmek bilmeyen hatalar dolu sevgisini hep beklediğim ama bir türlü göremediğim ona göre ise beni çok sevdiğini söyleyen biri. Şimdi nereden başlayacağım hayatıma nasıl odaklanacağım yeni insan tanımaya zihnimde kalbimde nasıl yer açacağım bilmiyorum. Ruhum yaşlandı sanki. İçimdeki o çocuk heyecanı öldü gibi. İnsanlara içimi açmaktan o kadar korkuyorum ki. Bu saçma sapan arkadaşlık ettiğim insanlar yüzünden. Beni pasif görüp tüm güçleriyle üzerime geldiler. Alt tarafı birini sevdim. Tüm kalbimle sevdim. O kadar çok meraklılar ki burunlarını sokmadan duramadılar. Herkes bir şey söyledi. Bakışlar gülüşmeler samimiyetsiz arkadan dönen konuşmalar hatta bazen kendi aralarında bile tartıştılar. Bunu yapan benim en yakın arkadaşım dediğim insandı. Onlardan aldı bana getirdi benden aldı onlara götürdü. Şimdi de ben diğerleriyle artık bu iğrenç durumdan çıkmak için ayrıldıktan sonra görüşmedim. Arada ben masumum pozları yapıyor. Ben asla eskisi gibi değilim o da Altan alta hala bana laf sokma derdin de. Nefret ediyorum insanlardan. Benim içimdeki iyi tarafı öldürdüler. Lütfen bana yardımcı olun hatalarım eksiklerim neler bilmek isterim

Uzak mesafe ilişkisi Beyza -Mustafa

Danışan Betül Canbel Merhaba, Yetebilmek anlamında konuştuğumuz durumun çocukluğumdan geldiği hususunda bir görüşüm yok, yani en azından sizin belirtmiş olduğunuz durum gibi. Çünkü ben küçüklükten itibaren ailem ve çevrem tarafından sevilen ve okul olsun çevre olsun hareket olsun beğenilen bir bireydim. Ancak zamanla gerçekten bir değişim yaşadığımı şu anda hissediyorum. Buna en basit örnek çocukken çok düzenli bir insandım. Odamı, bulunduğum yerleri hep düzenli tutmaya çalışırdım. Şu anda o kadar önemsemiyorum ki ben bile hayret ediyorum kendime. Bu vermiş olduğum sadece basit bir örnekti karşılaştırma adına. Evet yaşadığım ilçenin küçük olması sosyo kültürel anlamda çok kısıtlı bir yerde buyumemin bana çok etkisi olduğunu düşünüyorum. Benim dış dünyada pasif kalmamin ve özgüven eksikliği hissetmemin en büyük etkilerinin bunlar olduğunu düşünüyorum. Evet bu uzaklık için kararı vermesi gereken Beyza ve bununla en çok yüzleşecek olan o, bunun etkisini en çok görecek olan o , ancak onun bu kararı alırken düşüneceği çok nokta var. Kendi içinde yaşayacağı savaşla mücadeleyi düşünecek ve bunu aşıp aşamayacaguni düşünecek ve illa ki bunları düşünürken benim ona ne kadar destek olabileceğimi düşünecek. Çünkü o geldiğinde benden başka hiç kimsesi olmayacak. Ve buna gerçekten çok sorumluluk yükleyecek. Beyzanin vereceği kararina etki etmek yani onun yerine düşünmek gibi görmüyorum bu yüzden ben bu durumu. Onun iradesini yok saymak anlamında düşünmüyorum bunları. Onun vereceği bu büyük kararda ben neler yapabilirim, benim nasıl ona katkım olur nasıl daha çok yanında olabilirim ki kararı verirken de göz önünde bulunduracagi en büyük etmenin ben olacağımı düşünüyorum. Evet meslek anlamında kendi işini yapmadığı zaman mutsuz olacağını biliyorum çünkü onu tanıyorum,bunu bilirken soylememk konuşmamak daha garip geliyor bana. Onun alanını daraltmaktan ziyade gerçekleri konuştuğumu düşünüyorum. İsteyip harekete geçememe durumu konusunda, aslında ben düşünürken hayaller kurarken hep güzel şeyleri hayal ediyorum. Beyza ile hep mutlu bir gelecek olarak hayeller kuruyorum. Ancak hayallerimi kurduktan sonra beni hep durduran içsel bir güdü oluyor. Beni olumsuzluğa iten sorunlarımız aklıma geliyor. Her şey sorunlu her şey promlemli olur diyorum. Bunları nasıl aşacaz , ya sonunda mutlu olamazsak diyerek karamsarlığa burunuyorum. Bunda benim geçmişim eksikliklerim bizim ilişki temellerimiz ilişkide ki eksikliklerimiz maddi manevi bütün her şey var. Maddi kısım konusunda, ben maddiyati ilişkinin önünde tutan bir birey değilim. Beyza ile olduktan sonra maddiyatim çok iyi olmaslmasindan yakinmam. Ancak hayatta temel ihtiyaç belli ihtiyaçlar geçim sıkıntısı masraflar süreç içerisinde masraflar ki bunların çoğu borç olacak daha sonrasında bir yandan borç ödemek bir yandan temel geçirmeyi sağlamak bile matematiksel olarak imkansız hale geliyor. Bundan dolayı maddi kısma takılıyorum. Evet son cümlelerde söylediklerinize çok katılıyorum. Benim önce kendimi aşmam tanımam geliştirmem gerekiyor. Bunu istiyorum ancak sadece istiyorum ve farkındayım. Değiştirmek yenilenmek için bir şey yapamıyorum yapmıyorum. Tembellikten mi içsel olarak bunalimdan mi bilmiyorum. Bu hayatta tam olarak ne istiyorum neleri başarmak istiyorum bilmiyorum. Yaşama olan inancım umudum isteğim gerçekten yok denecek kadar az . Günlük yaşıyor olarak hissediyorum kendimi. beyzayi çok istiyorum ama harekete gecemiyorum bu da benim genel olarak hayata dair yaşadığım hayatin iliskimize etkilerinden. .. ..

Uzun süredir hayattan zevk alamamak ve genel isteksizlik

Merhaba Ben 34 yaşındayım bekarım ve ailemle birlikte yaşıyorum. Panik atak agorafobi bipolar bozukluk atipik psikoz hastasıyım. Bu rahatsızlıklarım 15 16 yaşında başladı. Tanı almamıştım. Herhangi bir disipline giremiyorum. Mecbur kalırsam çok ağır stres oluyorum. Elim ayağım titriyor. Ağlama krizine giriyorum. Sesler duymaya, görüntüler görmeye başlıyorum. 2017den bu yana psikiyatri Dr gidiyorum. Düzenli ilaç kullanmama rağmen şikayetlerim tekrar başlayabiliyor. Hayattan zevk almıyorum genel bir isteksizlik var. Konuşulanları anlamakta zorluk çekiyorum. Çabuk unutuyorum, hatırlamıyorum. Yüksek ses ve yemek seslerin den rahatsızım oluyorum. Geriliyorum. İnsanlar dan nefret ediyorum. Basit matematik işlemini yapamıyorum. Para hesaplarını yapamıyorum zorlanıyorum. Şifreleri unutuyorum. Eşyalarımı bulamıyorum. Adres ve yön tarifin de zorlanıyorum. Yabancı bir yer de bekleyemiyorum. Bilmediğim bir yerde kayboluyorum hatta bina içerisinde çıkışı bulamıyorum. Okuduğumu anlamakta zorluk çekiyorum. Yazı yazmak da zorlanıyorum. Konuşmada bozukluk oluyor. Gün ışığı rahatsız ediyor. Geceyi seviyorum. Yaz aylarında sıcaklık beni çok rahatsız ediyor. Gergin oluyorum. Kurban Bayramı beni rahatsız ediyor. Hasta oluyorum. 18. 01. 2025 de kimyasal içtim. Hastaneye kaldırıldım polis ifademi aldı. Öfkemi kontrol edemiyorum. Ne yaptığımı ne söylediğimi bilmiyorum hatırlamıyorum 03. 03. 2025 de doktora hakaret etmişim polis ifademi almaya gelince öğrendim. Babam vasim olarak tutanağı imzaladı. Ayda 780 tl genel sağlık sigortası primi ödemem gerekiyor. Gelir testi yaptırdım genel sağlık sigortası primi ödemem gerekiyor sonucu çıktı. Bu durumda strese sokuyor beni. Babam anlayışsız. Çalışmadığım için psikolojik baskı ediyor. Mağaza da market de kendimi kaybediyorum birseyler alıyorum yada almak istiyorum izinsiz. İlaçlar ile uyuyorum. Cinsel isteksizlik var. Aradığım profesyonel desteği şuan da bulamadım. Maddi durumum yok. Ne yapacağımı bilmiyorum.

Çok düşünmeyi nasıl bırakacağım

Bazı şeyler kafamdan atamıyorum sürekli aklımda hayatıma odaklanamıyorum resmen bu yüzden kendi mi yorgun hissediyorum bu yüzden hayatımın tamamı akmış gitmiş ben orada takılmışım gibi hissediyorum biri elini uzatsa çıkarsa bu durumlardan ben artık nasıl iyi olacağımı bilmiyorum çok ağrıma gidiyor yaşananlar benim için yapılmayıp başkası için yapılanlar bu durum beni çok çok incitiyor 🥹bir yere gidiyorum o sorun yine benimle hep aklımda ben olduğum ortama odaklanamıyorum artık yalnız kalmak istiyorum bu defa daha çok büyüyor kafam da sorun başa çıkamıyorum kendime zarar vermekten korkuyorum artık eğer bazı zamanları geri alma şansım olsaydı geçmişe döner o tarihi hiç başlatmazdım 😭 işin kötüsü de herkez çok rahat hayatına devam ediyor hani diyor ya bir sözde herkez kurana geçti ben elifte kaldım öyle bir durum benim ki herkezin hayatı devam ediyor bakınca dışarıdan benim hayatımı elimden aldılar 😭 çok küçük yaşta babadan miras bu çok düşünmek bana oda çok düşünürdü sonun da oda benim gibi kafayı yedi yaşadığım bu süreci atlatmak istiyorum piskiyatrise gidemiyorum geleceğimi etkiliyor atama bekleyen bir insanım psikoloğa gitmek için de param yetmiyor tesadüf üzeri bu uygulamayı buldum biraz da olsa beni toparlar diye yine de şükranlarımı sunarım ben dinlediğiniz için 😭iyi günler

duygularımı nasıl yönetebilirim?

her duyguyu dorukta yasayıp ani duygusuzluklardan bıktım duygu düşüşlerini yönetebilmek istiyorum sinir krizlerimin sonlanmasını istiyorum bu beni cok yoruyor hayatımı cok kötü etkiliyor ne yapsam gecmıo sürekli aglamaktan 3 dk sonra gülmekten yada bi anda gülerken aglamaya baslamaktan yoruldum zihnimi susturamıyorum heyecanımın ,strestimin,korkumun,sevgimin hiçbir duygumun ayarı yok dengesizlikten nefret ediyorum yardıma ihtiyacım var tek basıma halledemiyorum başarmak için elimde n ne geliyorsa yapıcam

Uzak mesafe ilişkisi Beyza -Mustafa

Danışan Betül Canbel Öncelikle yazdıklarınız için ve yorumlarınız için çok teşekkür ederim. Biz Beyza ile ilişkimizi bu kadar açık açık derinlere inerek kimse ile şu ana kadar paylaşmadık, bu süreçte destekleriniz için teşekkür ederim. Evet gizli cümle olarak aldığınız "yetebilmek" kelimesi aslında benim sadece Beyza üzerinde değil hayatım boyunca kendi içimde çeliştiğim bir konu. Sadece ilişki anlamında değil şu ana kadar hayatımda başarılı bir hayatım olduğunu düşünmüyorum ve bu hissi yasayamiyorum. Meslek olarak güzel bir mesleğimin olduğunu düşünüyorum, elektrik mühendisiyim. Ancak öğrenim yıllarında da daha sonra ki iş hayatımda da ciddi bir özgüven eksikliği ve bunun yanında da başarılı olmak isteyen ancak bunun için adımlar atamayan, atmayan biri olarak görüyorum kendimi. Meslek hayatımda sadece his olarak değil gerçekten de bir başarı anlamında bir durum görmüyorum, geleceğe dair kendimde mesleki bir gelecek göremiyorum. Bunu şu yüzden anlatıyorum, benim bu hayatımda yaşamış olduğum bu eksikliklerin ilişkime de olumsuz yansıdığını düşünüyorum. Evet maddiyat hususu gerçekten de beni çok tedirgin eden bir konu. Söylemiş olduğunuz konusunda size katılıyorum, yük iki kişi tarafından ortaklaşa paylaşılacak bir durum. Ancak önümüzde gerçekleri değerlendirmemiz gerektiği zaman benim maddi durumum şu anda çok elverişli değil hem süreci hem de süreç sonunda ki durumda ciddi bir maddiyat sorunu olacağını görüyorum, bu durumda birlikte paylaşmamiz gerekecek bu durumu ama diğer yazımda da belirtmiş olduğum gibi Beyzanin istemediği bir işte çalışmanı istemiyorum çünkü onu tanıyorum bu durumda bana söylemese bile çok mutsuz olacağını biliyorum. Kendi mesleği hususunda bir iş bulması şu anki ülkemiz şartlarında çok zor gözüküyor. Bu durumlarda beni tedirgin etmiş oluyor . Birlikte yük paylaşmak kelimesine katılıyorum ancak Beyzanin hiç şehir dışında yaşamamış olması ve bütün hayatından koparak yanıma gelmesi durumunda zaten Beyza çok fazla bir yük almış olacak. Bu durumda da benim onunla bunu paylaşabilmem için diğer yükleri de ben almam gerekiyor ki Beyzanin üzerine daha da yuk ekleyerek onu mutsuz etmek istemiyorum. Bilmiyorum belki de yanlış düşünüyorum ancak bu şekilde düşünüyorum. Söylemiş olduğunuz gibi bir kağıda düşüncelerimi aktaracağım, bunun olması size kendimi de daha iyi ifade etmeme de yardımcı olacağını düşünüyorum size içtenlikle yazıyorum ancak kelimelerle kendimi çokta ifade edemediğimi de düşünüyorum.

BDP belirtileri gösteriyorum

Merhabalar ben bir ergenim ilk olarak lütfen bunun bilincinde olun. İkinci olarak bdp belirtileri gösteriyorum. Bunu farkettiğim zaman aslında neredeyse bunun 2-3 senedir olduğunu farkettim. Kendine zarar verme, terk edilme korkusu, duygu değişimi gibi belirtileri ağırlıklı olarak gösteriyorum. Bunlar bir tanı veya teşhis değil tabiki. Ailemle konuştum bir psikoloğa gideceğim fakat psikoloğa bu durumu nasıl anlatacağım? Yani psikolog ile bu olayı nasıl konuşmayalım? Umarım bu sorum yanıt alır, yanıt verecek kişiye şimdiden teşekkür ederim.

Şüpheci ve kaygılı biriyim

ben birini sevdim seviyor muyum onu da bilmiyorum aynı zamanda ailemle aram çok bozuk annemi bırakıp gitmek zorundayım çaresizim gelecek kaygım çok yüksek ve ne yapmam gerektiğini hiç bilmiyorum beğenilmiyormuş gibi hissediyorum sanki çok çirkinmişim gibi değerimin hiç bir zaman bilinmediği yetmezmiş gibi daha çok kırıyolar paramparça ediyorlar sevdiğim tek erkek sadece beni kullanıyor çok fazla şüphem var her şey hakkında ne yapmam gerektiğini gerçekten bilmiyorum kendi yolumu çizemiyorum

Betül Canbel

Sevgili Betül hocam bir süredir size yazmıyorum. Mustafa’nın sizinle konuşmasının bize iyi geleceğini düşündüm ona da söyleyince o da buna ihtiyacı olduğunu söyledi. Mustafa’ya karşi artık daha tepkisizim normalde sorunlarımızı konuşmadığımız gün kendimi de onu da yıpratırdım Mustafa’yı sevdiğimi biliyorum ve onun da beni sevdiğini biliyorum bu yüzden bir süre tüm yükü bırakıp sevmenin ve sevilmenin tadını çıkarmayı seçiyorum bu zamana kadar bunu Mustafa yaptı sorumlulukları ben yüklemdim şimdi ise hiçbir şey demeden kendimi zamana bırakıyorum bakalım benim yıllardır yaptığımı bir anda bırakınca Mustafa ne yapacak benim yaptığımı yapabilecek mi