Psikoloji Kategorisi

Gelecek kaygısı ve yeni başlangıçlardan korkuyorum

Evlilik sürecindeyim korkuyorum eşim ile ilgili de soru işaretleri oluşuyor yanlış karar vermekten mutsuz olmaktan korkuyorum uzun bir ilişki olsada kariyer açısındanda işten çıkıcam kararsızlık yaşıyorum doğru mu yapıyorum yeni başlangıçlardan korkuyorum gelecek ile ilgili zaman yaklaştıkça korkularım artmaya başladı kimseye güvenemiyorum şüphe ile yaklaşıyorum özgüvenim düştü isteksiz umutsuzum içimden hiç bişey yapmak gelmiyor eski neşem yok depresyon geçmişim var yine aynı duyguları mı yaşıyorum diye korkuyorum hayat dolu olmak istiyorum

Duygu değişiklikleri yaşıyorum, kontrol edemiyorum

Nedenini anlamadığım şekilde durduk yere çok fazla ve çok uç derecede duygu değişiklikleri yaşıyorum. Bir şey olmadığı halde ağlamaya başlıyorum. Kendime nedensiz bir şekilde sinirleniyorum. Veya nedenini kendime yediremiyorum bilmiyorum. Her şey bilinmez hissettiriyor bana. Çoğu zaman da yalnız hissediyorum. Hayatım çok düzensiz yapmam gereken şeylerden verim alamıyorum veya hiçbirini yetiştiremiyorum. Kafamda çok fazla çelişki var. Düşüncelerimi de duygularımı da kontrol edemiyorum.

hiçbir yere ait hissedememe ile ne yapacağım?

Merhaba Umarım iyisinizdir Yani çok anda kalabilen birimiyim tartışılır duruma göre değişiyor açıkçası ama böyle durup dururken şöyle bir his kaplıyor ben 7 yaşından beri baba mesleğinden dolayı hep ortam değiştirmek zorunda kalan 18 yaşına gelmiş bir genç kızım çok insan tanıdım bunların söylememin sebebi bir yere hep sonradan katılan biri olduğum için hiç bir yere kendimi ait hissetmedim ama şuandan örnek veriyim yani en basitinden şu gençlik yıllarımın ya da işte üniversiteye ne kadar başarı için istekli olsam da hemen geçmek istemiyorum andan çok zevk aldığım anların çabuk geçiyor olması beni üzüyor yani böyle her güzel şeyin bitmesi üzücü dershaneye gidip gelmek bile bana çok iyi hissettiriyor bu süreçte hocalarımla geçirdiğim bir an mesela bana motive edici şeyler söyledikleri ya da kendimi çok özgüvenli mutlu hissettiğim o küçük anlar ya da her şeyin bitiyor olması ya da çok yakın olduğum hiçbir insan olmamasına rağmen o dershanede ettiğim sıcak kısa muhabbetler bile beni çok iyi hissettiriyor ama o ait hissedememe veya an ne kadar güzel olsa da çabuk geçiyor olması. ..

Nasıl gerçek değişim sağlayabilirim

Ben bundan 2 sene önce bir ilişki yaşadım üzerinden zaman geçince ve psikoloji araştırmaları yapınca şuan her şeyi daha net yorumlayabiliyorum. O ilişkide karşımdaki kişi eski sevgilisini unutamamıştı ama ben bunu 2 ay sonra öğrendim. 2 ay boyunca gezdik eğlendik bir baktım ki telefonunda o kişiye ait her şey ama her şey duruyor. Başa Sabitli bir şekilde hem de. Sonra karşıma aldım konuştum onunla ona karşı içimde sadece öfke var dedi. Yaptığı şeyden pişman olduğunu gözlerinden de görebildim ağladı üzüldü sarıldım ona. Daha sonra ben eğer ona karşı içinde en ufak bir beklenti sevgi kaldıysa devam etmeyelim dedim. Her insan hata yapar ama ben sana güvenmek istiyorum diyerek bir yola çıktım. Bu arada kıyafet konusunda kendimi değiştirdim kendi isteğimle. Ama dini olarak kendisiyle çelişen davranışları vardı. Devam ettik ilişkiye ama yanıma geliyor bir şeyler yine olduğu gibi duruyor silinmemiş şekilde bu defa yanımda siliyor. Ben yanına gidiyorum. Elimi bir yerlere atıyorum notlar çıkıyor. Son bir konuşma yaptım onunla ve bu süreçte benden bazı konularda bir şeyler saklıyor. Ama onun en yakın arkadaşları beni haksız görüyor. Bak bunları görüyorsun devam ediyorsun diye. Başında senin hatandı neden o kişiyi unutamadığını bile bile devam ettin diyorlar. Ama o kişi böyle demiyor sen varsın sadece diyor rahatsız oldumu biliyor ama hiçbir şeyi silmiyor tabi bunu en sonunda anlıyorum ben. Sürekli kendisiyle çelişen hatalar yapıyor. Beni o kadar kimse anlamıyor ki ben de belki bu ilişkiye devam ederek hata yaptım ama karşımdaki insanın sözlerine her defasında güvendim. En son yanına gittiğimde her şeyin olduğu gibi durduğunu bazı arkadaşlarıyla mesajlarını sildiğini gördüm ben kız arkadaş konusunda belli sınırlarım var demiştim. O da bunlar benim görüşüm değil ama uyum sağlarım demişti. Yanına gittiğimde mesaj sildiğini gördüm. Bu son raddeydi artık en sonunda tepki gösterdiğim için bu herkesin içinde oldu. Ben kötü göründüm. Sonra zaten benim de beklentilerim karşılanmıyordu. Sen şimdi böyle yaparsan ilerde de aileme de yaparsın diyerek beni terk etti. Çevresindekiler bana bundan sonra akıllandın herhalde eski sevgilisini unutamayan biriyle devam etmezsin dediler. Çok bencilce bir yorumdu bu. Ben anladım ki onunla mutlu olmak için kendi benliğimi sınırlarımı bir kenara koymalıyım o ne yaparsa yapsın ona tepki göstermemeliyim. Çünkü fark ettim başından bana nasıl davranması gerektiğini aslında ben öğretmişim ona sürekli kendimden ödünler vererek. Ben içimdeki bu kurtarıcı rolünü bırakmak istiyorum sınırları net keskin ne istediğini bilen biri olmak istiyorum. Hangi kitapları okuyabilirim. Kendime gerçek değişimi nasıl sağlarım lütfen yardımcı olun ♥️

Hukuki korku nasıl aşılır?

Başımda siber suçlardan dolayı bir soruşturma olayı var. Suçsuzum ve çevremde bir sorun olmayacağını söylüyor. Ben korkmuyorum hapisten, cezadan vesaire lakin şöyle bir durum var. Ağabeyim ilk soruşturma tutanağını bana verdiğinde (uyuyordum ve uyandırıp önüme kağıdı atıp "oku" dedi. ) o an korkmuştum ve o gün boyu çok stresliydim. Zamanla korku azaldı ama artık kitap okuyamıyorum, ders çalışamıyorum bir şeye odaklanamıyorum. Beynim ne ki boş kalsa, o an aklıma giriyor bu olayın stresi. Bununla birlikte artık sosyal medyada paylaşım yapmaktan, birisiyle iletişim kurmaktan bile çekiniyorum dava edilmekten endişeleniyorum. Normalde dava ve benzeri şeylerden korkmazken bu olay travmatik oldu. Hayatım mahvoldu, lütfen ilgilenecek psikolog daha çözüm odaklı yazabilir mi? Yani korktuğunda nefes al, ver önerisinden ziyade bu durumun kökten çözülmesini sağlayabilir mi?

Çok fazla takıntılıyım kontrol edemiyorum

Çok fazla takıntılıyım durumu kontrol edemeyecrk kadar antidepresanları doktor kontrolü dışında kullandıktan sonra bu durum daha çok arttı bununla nasıl başa çıkabileceğimi bilmiyorum takıntım sadece eşime ama bu ilişkimizi de çok yıpratıyor ilişkimize dair kaygılarım var bir gün biterse ya beni sevmezsr ya aldatırsa onsuz bir dünya hayat düşünemiyorum ona bunu çok fazla belli etmesemde bu takıntılarımı aşmak istiyorum Şuan zaten ayrı olduğumuz için birbirimize bi süre zaman verdik kaygılarım daha çok artıyor takıntım da aynı şekilde ve uzakta olunca bu durumu hiç konrtol edemiyorum sürekli stresten kendimi sıkıyorum oluruna bırakamıyorum

Eski sevgilimi nasıl unuturum?

Bir kaç yıllık bir ilişkiydi ve üç dört kere ayrıldık onun isteği yüzünden sürekli gitme çabası vardı bu sefer gerçekten bitirdik bir daha yazmicaktık ilerde belki olur dedi hala ama ben sürekli onu düşünüyorum ve yapacağım işlere engel oluyor unutamamaktan korkuyorum düşüncemi hiç kendime verememekten. O beni istemiyo ama ben bunu kabul edemiyorum ayrılığı hala kabul edemiyorum alışkanlık mı bilmiyorum ama kendimi tekrar kaybetmekten korkuyorum. Onsuz da hayatıma devam edebileceğimi görmek istiyorum ama sürekli aklımda engel olamıyorum.

aldatma kaygısı ilişiksel okb'nin yansıması mıdır?

partnerini aldatmaktan korkan, partnerinin arkadaşına karşı bir şey hissetmekten korkan, sürekli hissediyor muyum hissetmiyor muyum diye analiz yapan biri kompülsiyon olarak neler yapabilir? örneğin başlarda göz teması kurmaktan kaçınma, sürekli kanka demek gibi zihninin böyle bir şey olmadığına ikna etmeye çalışması fakat 5 gün sonra davranışlarına kendini maruz bırakarak atlatmaya çalışması: örneğin o kişinin yanında parterinin elini tutamaması o kişiye bir şey hissediyor gibi olduğu için kendimi davranışlarına maruz bırakmaya çalışması? ( o kişiyle flört etmek değil ama mesela oyun oynarken o kişiyle uğraşması gibi örneğin poligon oyununda partnerini değilde o kişiyi görmek istiyor gibi ya da peşinden koşup oyunda onu vuruyor) sonra bu davranışları sergilediği için pişman olması gibi bunlar kompülsiyon mudur? ama bu kişi partnerini çok seviyor ve hayatını onunla kurmak istiyor kişi bu davranışları sergilerse aldatmış mı oluyor? yoksa okbnin tetiklediği ya da mani dönemden geçerken kişi bunları farketmiyor mu? çünkü partnerinin elinin tutmak istememek yanlış geliyor ama kişi yinede tutmuyor sonra tutuyor zorlanıyor

Obsesyonla nasıl baş ederim ?

Teshisli obsesif kompulsif bozukluk hastasıyım. Çocukluk yaşlarında beri bu hastalığın belirtilerini görüyorum. Sürekli beynim bir şeyler düşünüyor kendi kendine konuşuyor konudan konuya geçiyor. Bazen kendimi çok kaptiriyorum. Yaşadığım ana odaklanamiyorum. İyice psikolojim bozuluyor düşünmeden duramıyorum delirecek gibi hissediyorum. Saçma sapan düşünceler aklıma geliyor. Artık tükendim ilaç aldım geçmedi kafam yorgun bıktım ne önerirsiniz hayattan tat alamıyorum kafam düşündükçe görüşünüz var mı

Kafamda canlandırdığım konuşmalar var bu bir rahatsızlık mı?

Merhaba hocam, bir yere gittiğimde veya gideceğim zaman kafamda konuşmalar canlandırıyorum herhalde bu iyi bir izlenim bırakmak istediğim yada önceden bıraktığım kötü bir izlenim varsa o yere tekrar gidip bunu telafi etmeye yönelik konuşma hayalleri kuruyorum ve çoğu zaman o yerlere gittiğimde kafamda canlandırdığım konuşmaları yapmadığımı farkediyorum fakat istemsizce bu devam ediyor ve düşünmeyi bıraktığımda o gün ki dinlediğim bir şarkı ve müzik kafamda dönüp dolaşıyor bu sefer de kafadaki şarkıyı susturduğumda yine yukarıda anlattığım diğer durum devreye giriyor mesela doktora gideceğim derdimi nasıl anlatırım diyerek kafamda sanki oradaymisim gibi doktora derdimi anlatıyorum yada bir misafirliğe veya bir kişinin yanına gideceğim zaman yine konuşmak istediklerimi sanki oradaymisim gibi kafada canlandırıyorum birde zorla susturdugum müzik ve şarkı var bu durumlar o an ders çalışmama ve yaptığım işlerime odaklanmama engel oluyor ve işlerimi yapamadığım zaman strese giriyorum yaşadığım bu durumun bir ismi varmı ve ciddi bir rahatsızlık mı bilgi verirseniz çok sevinirim şimdiden teşekkürler 🙏