Psikoloji Kategorisi

içimdeki kötü histen nasıl kurtulabilirim

sürekli kötü düşünüyorum en ufak olayı bile zihnimde büyütüyorum sürekli kalbim sıkışıyor kollarım ağırıyor ellerim titriyor nefes almakta zorlanıyorum geceleri uyuyamıyorum bazen ortada hiçbir şey yokken ağlamaya başlıyorum içimde her zaman kötü bir his var bazen yemek bile yiyemiyorum mide bulantısı oluyor hiçbir şey yapasım gelmiyor yataktan bile kalkasım gelmiyor bunun geçmesini nasıl sağlayabilirim bilmiyorum belki buraya yazarsam yardımcı olabilirsiniz diye düşündüm

İçimde iki kişi yaşıyor gibi hissediyorum

Bazı zamanlarda çok iyi neseli olurken hiç bisi yokken mutsuz somurtan hayattan zevk alamayan biri oluyorum çok zaman geçmeden tekrar pozitif oluyorum bu böyle devam ediyor önüne geçemiyorum iki kişi yaşıyor gibi hissediyorum içimde sanki herkesten nefret eden birisi, biriside hayati çok seviyor icimdeki iki kişi sürekli yer değiştiriyorlar ruh halim de aynı sekilde nefes alamıyorum hareket etmeye takatim olmuyor

Geçmişte Olan Şeyleri Aşırı Düşünmek

Geçmişte olmuş şeyleri defalarca düşünüyorum. Keşke şöyle yapsaydım dediğim birçok an oluyor ama geçti artık diyorum. Şuanda olan bir olaya aslında olmadığı halde fazladan kafamda senaryo üretmeye başlıyorum. Benim annemde böyledir. Bir sınava hazırlanıyorum örneğin ya kazanamazsam diye defalarca kez düşündüğüm oluyor. Ya da bi arkadaşımla ufak bir tartışma olunca ben onu kafamda büyütüp ya şuan arkadaşlığımız biterse diye kafamda kuruyorum. Bunu durdurmaya çalıştıkça daha da düşünüyorum. Bu bazen benim normal hayatta yapmam gereken sorumlulukları düşünmekten yapamaz hale getiriyor. Bu durumun azalması için neler yapabilirim?

Kendimi bazen çok boşlukta hissediyorum sebebi ne olabilir?

Çok nadir iyi hissettiğim zamanlar oluyor. Çoğu zaman karamsar oluyorum. Sanki düşüncelerimin içinde kayboluyorum. Özellikle yatmadan önce uykumu kaçıracak kadar oluyor. Hayatımdaki olumlu yönlerden çok olumsuza takılıyorum. çok olumsuz şey varmış gibi hissediyorum. İçten gülmek istiyorum gerçekten olumlu olmak istiyorum. Kendimi görüyorum dışardan bir gözle ve iyi hissetmiyorum. Özellikle kış aylarında oluyor bu yazın nadir oluyor ama yinede var denecek kadar oluyor. İnsanlar beni hep ketum, bencil, ve sanki kimse ile iyi anlaşmak için değilde kötülemek için konuştuğumu düşünüyor. Ama içten içe herkes ile iyi geçinmek istiyorum. Bu beni çok yoruyor. Etrafımda arkadaşlarımın olmayışı yada ailemle iyi anlaşamamamın sebebi sanki benim içten görünmeyen davranışlarım sözlerimmiş gibi hissediyorum ya da onlar öyle hissettiriyor bilmiyorum. Yanımda hep var asla gitmeyecek olan biri var evet ama onun dışında çok yalnız hissediyorum kalabalık içinde bile herkes ile gülüp sonrasında kendimle kaldığımda yine yalnız hissediyorum yine iyi hissetmiyorum. Küçüklüğümde en yakın arkadaşım ve sevdiğim bir çocuktan unutamayacağım bir darbe yedim. Yıllarca bunu atlatmaya çalıştım. Ama sanki içten içe hep varlar gibi hissediyorum. İsimlerini duyduğumda aşırı öfkeli ve aciz hissediyorum. Benim bu davranışlarımın sebebi ne olabilir? Ne tetikliyor olabilir beni? Ya da daha iyi hissetmek için ne yapmam gerekiyor? Bu duyguları hissetmem doğru mu? Daha iyi hissetmek için ne yapabilirim?Şimdiden teşekkürler yanıtınız için.

Yeme bozukluğu ve kilo takıntımı nasıl düzeltebilirim?

Uzun yıllardır yeme ve kilo üzerinde takıntım var. bedenimi olduğundan daha farklı kilolu çirkin görüyorum. 57 kiloyum ama hep 55 ve 50 arasında kalmak istiyorum. Yemek yediğimde aşırı yiyorum karnım ağrırcasına ve pişmanlık hissediyorum yemek yedikten sonra hiçbir şekilde kusamadığım için bağırsak ilacından fazla doz alıyorum bazen farklı gördüğüm daha fazla kilolu gördüğüm bölgeleri kesip atmak istiyorum. Bazense yemek hiç yemiyorum . Sağlıklı beslenmek için yiyecek aldığımda ya hepsini bitirmek istiyorum ve kalan varsa çok para vermiş olsam da her şeyi çöpe atıyorum. Ve bu son zamanlarda fazla arttı artık eskisi gibi yönetemiyorum bu durumu. Ya hiç yemeyeceğim ya da yediğimde hepsini yiyeceğim ve ne yaparsam yapayım kendime baktığımda hep 80 kilodaymışım gibi görüyorum

Birisine bağlanmamak için ne yapabilirim?

Erkek arkadaşımdan ayrılmak istiyorum onu sevdiğimi sanmıyorum ama bağlandım bırakamıyorum ondan nefret ediyorum aynı zamanda onsuz yapamam diye düşünüyorum her ilişkimde bağlanma sorunu yaşıyorum ona çok baskı yapıyorum sinir krizlerine giriyorum ne yapacağımı bilmiyorum güvenmiyorum her hareketli şüpheli geliyor ama yine de ayrılamıyorum buna cesaret edemiyorum kendi kendime çok zarar veriyorum hiç mutlu değilim karşımdaki insanda mutlu değil ben ne yapacağımı bilmiyorum

Hastalığımdan dolayı sürekli dışarı çıkamama korkum var

23 yaşındayım. 11 yıldır bağırsak enfeksiyonu hastalığım var ve kalıcı bir tedavisi de yok . Bu yüzden dışarı çok çıkamıyorum. Tek başıma çıktığımda stres oluyorum ve tuvaletim geliyor. Hasta olmaktan çok korkuyorum. Herkes gibi bende sağlıklı olmak istiyorum. En azından öyle hissetmek, sanki hasta değilmişim gibi düşünmek istiyorum. Ama yapamıyorum. Ne yapmam gerekiyor. Artık aileme de yük olmak istemiyorum. Bana üzülmelerine dayanamıyorum. İlaç kullanmaktan çok yoruldum. İrademe sahip çıkamıyorum. Bana yasak olan şeyleri yemekten kendimi alamıyorum. Sonra çok pişman oluyorum ama iş işten geçmiş oluyor. Lütfen bana yardım edin. Artık psikolojim altüst oldu.

Sevgi açlığım olabilir mi?

Çocukluktan beri ailem ve çevremden fazlasıyla ilgi ve sevgi görüyorum hala daha görmeye devam ediyorum ama hep daha fazlasını istiyorum yani daha fazla insan tarafından sevilmek istiyorum, ilgi görmek istiyorum ama bazende gördüğüm bunca değeri hak etmediğimi düşünüyorum. Bir yandan sevgi açlığım var gibi ama bir yandan da kendimi buna layık görmüyorum. Sebebi ne olabilir ve benim bu durum karşısında ne yapamam gerek

saturnunkizi

Anksiyete ile nasıl baş edilir?

19 yaşındayım. 16 yaşımdan beri anksiyete sebebiyle doktora gidiyorum. 7 aydır l*us*tral 100mg kullanıyordum. Fakat son 2 haftadır hiç bir ilaç kullanmıyorum. İlacı bırakmamdan mıdır bilmiyorum ama daha halsizim, asabiyim, duygusalım ve kaygılarım geri geldi. Ömrüm boyunca ilaç kullanmak istemiyorum bu yüzden anksiyete ile nasıl baş edebileceğimi öğrenmek istiyorum. Genellikle duygusal ilişkilerinde durduk yere sorun çıkaran, geçmiş ve gelecek kaygılarından gün içerisinde hiç bir şey yapamayan biriydim. Çevremdekilerin benim hakkımdaki düşüncelerini öngörmeye çalışıp sürekli kendime ben bencil miyim, ben kötü biri miyim arkadaşlarım beni sevmiyor mu bunu söylememeli miydim gibi şeyler soruyordum. Toplu bir ortamda bir konuya takılıp düşüncelerime dalıp gidiyordum. İlaç kullandığım sürede bunlar yok olmuştu şimdi bıraktığım için eskisi kadar olmasa da tekrar gün yüzüne çıktı bu düşünceler. Açıkçası zamanla tekrar artmasından da korkuyorum. Ne kadar böyle olmadığını bilsemde içimden sürekli hiç bir şeyi hak etmiyorum, tek suçlu benim başarısızım gibi şeyler geçmeye başladı tekrardan. Bunlarla ilgili neler yapmalıyım?

Özgüven eksikliği kendime güvenemiyorum

Kendime bir türlü güvenemiyorum. Hevesle yaklaştığım her işin sonunda kendimi değersiz hissediyorum ve geri çekiliyorum. Yargılanmaktan korkuyorum. Konuşmakta zorluk çekiyorum kısacası (kekeme). Bu yüzden kalabalık ortamlarda konuşasım gelmiyor sessiz sakin oturuyorum. Ve bu durumda görmezden geliniyorum . Aslında böyle olsun istemezdim. Arkadaşım yok tek başımayım. Olsun isterdim. Beni anlayan birine ihtiyacım var. Her şeyimi onunla paylaşmaya hazırım. Ama maalesef yapamıyorum. Sizce ne yapmalıyım?