PsikolojiKategorisi
Psikolojik Sağlığınızı Keşfedin: Zihinsel ve duygusal sağlığınızı güçlendirmek için uzman görüşleri ve ipuçları.
Filtrele
Romantik İlişkilerde Korku ve Uzak Kalma Hissi
Merhaba, benim şöyle bir problemim var. Geçmişte romantik anlamda bir ilişkim oldu ve 3 buçuk sene sürdü. Ve bitme nedeni babamın bu ilişkiye onay vermemesiydi, babam onaylamadı diye karşı tarafta çabalamadı maalesef ve ben tek başıma mücadele etmek zorunda kaldım bu süreçte. Bu ilişkim bittikten sonra ki süreçte kısa süren yüzeysel flört dönemlerim oldu ama hiçbir şekilde güven duyamadım hiçkimseye ve sürekli bir şekilde bitirme çabasına girdim. Şu an ise bir şeyler hissettiğimi düşündüğüm birinden çok ilgi görüyor olmama rağmen içimde hep bir korku ve uzak kalma ihtiyacı hissettiren bir duygu var. Ama ilgi göstermese ve iltifat etmese üzüleceğimi de düşünüyorum. Bu hislerimin temel sebepleri neler olabilir? Teşekkür ederim
Psikiyatrist ilacını nasıl bırakırım
Merhaba yaklaşık 3-4 sene önce ağlama krizleriyle depresyon belirtileri vardı pskiyatriste gittim pr*oz*ac kullanmaya başladım kullanmaya başladım başladıktan sonra gerçekten toparladım normal halime geri döndüm nerdeyse 4 senedir düzenli kullanıyorum ama bazen ilacı bir öğün aksatsam bilinçaltımda eski o kötü ağlama krizleri dönemime geri dönecekmişim gibi oluyor çarpıntı kaygı başlıyor ilacı artık doktor kontrolünde bırakmak istiyorum ama korkularım buna izin vermiyor ne yapmamı önerisiniz
Annenin kaderi kızının çeyizi midir?
Annelerimizden ya da diğer aile büyüklerimize aldığımız bazı genlerin olduğu inkar edilemez bir gerçek. Ancak psikolojik açıdan bu sözün doğruluğu nedir? Ve eğer böyle bir durum varsa bunu nasıl değiştirebiliriz? Örneğin benim annemle babamın arasının kötü olması benim de ileride eşimle aramın kötü olacağı anlamına mı gelir? Yahut annemle babamın boşanmış olması bir gün benim de eşimle boşanacağımı mı gösterir?
İleri seviyedeki glossofobimi nasıl yenebiliriz?
merhaba, 11 senedir glossofobim var ve çok ileri seviyede (ellerim titriyor, vücudumu kontrol edemiyorum, gözlerim hafifçe kararıyor). Bir uzmandan yardım alamıyorum maalesef. Bu durum akademik yaşantımı çok etkiliyor ve bunu yenmek zorundayım (psikoloji okuyorum). aşamalı maruz kalmayı denemek istiyorum ama nasıl yapacağımı bilmiyorum çünkü yüz yüze sunum/konuşma yapabileceğim küçük bir topluluk da yok. gerçekten işe yarayabilecek önerileri ise bulamadım araştırmalarımda. umutsuz hissetmeye başladım açıkçası. önerilerinizi merakla bekliyorum
Saç Yolma Takıntımdan Nasıl Kurtulurum
17 yaşındayım ve 2 senedir saçlarımı koparıyorum. Ve ailem bununla başkalarının yanında dalga geçtiği için aileme saçım dökülüyor diye kandırıyorum. Artık dayanamıyorum. biri bana ciddi anlamda nasılsın dediğinde bile ağlamaya başlıyorum. Her şeye çabuk sinirleniyorum ve hemen ağlıyorum. Kendimi ifade bile edemiyorum. Saçlarım özgüvenimi tamamen bitirdi. Saçlarımı koparmaktan kendimi alamıyorum. Kopardıkça hem rahatlıyor hem de stres oluyorum. bir çözüme ihtiyacım var. ben bundan nasıl kurtulurum
Hayatta Kaçırdıklarıma Nasıl Yetişirim?
Hiç bir kategoride iyi değilim. Güzel değilim hukuk okuyorum ama bölümüme 21 yaşında başladım mezuna kaldım ve zorlanıyorum. Bazen nefessiz kalıyorum ağlarken. Aileme yakışır bir evlat olamıyorum. Tembelim çünkü odak sürem çok kısa. Aşk konusunda 23 yaşındayım sevgilim olmadı bu konuda ne yaparsam olur bilmiyorum konuştuğum kişiler hep hırpaladı veya flörtken aldattı şu an hayatımda da kimse yok sanırım hiç olmayacak. Yurt ve ders arasındayım etrafımdakiler geç kazandığım için benden küçük ve sabit bir düzenim yok kimseyle tanışamam zaten iletişim konusunda yeterli değilim. Sosyal medyada da iyi değilim ordan da tanışamam. Devam edebilir miyim bilmiyorum. Aklınıza gelebilecek her şeye geç kalmış hissediyorum. Kader gayrete aşık derler ama birini bulmak için sürekli arayamam veya 21 yaşında üniversiteye başlamış olmamı değiştiremiyorum. Ne yapmalıyım hangi sırayla yapmalıyım yetişebilir miyim.
Hep kötü bir şey olcakmış gibi hissediyorum nedn?
İçimden sanki hep kötü bişey olcakmış gibi hissediyorum bunu düşünmemeye çalışıyorum ama olmuyor sanki mesela arkadaşıma mesaj atıyorum kısa ve soğuk cevap vermiş gibi geliyo ama aslında ondan önceki gün çok güzel sohbet etmiştik aklıma hep ben mi bi sey yaptım gibi seyler geliyo ama aslında arkadaşımın sadece meşgul olduğunu öğreniyorum ve buna benzer şeyler yaşıyorum aklımda ben mi bir şey yaptım düşüncesi var
Aniden Gelişen Duygu Değişimleri
Merhabalar, güzel giden bir ilişkim var ve benim duygu değişimlerinden dolayı problemler yaşıyoruz. Aniden soğuyup sonrası sevgi patlaması yaşıyorum 2 yıldır böyleyim insanlara karşı da böyle olabiliyorum ara ara ne yapmam gerekiyor bilmiyorum kendime nasıl bir yol çizebilirim kendimi bu durumda asla ifade edemiyorum çok zorlanıyorum karşı tarafta anlam veremiyor yardımcı olabilir misiniz bu durumu nasıl aşabilirim elimden geleni yapmak istiyorum
Olmayacak şeyler için kaygı duyuyorum
Herhangi bi olayın sonucunda olmayacak bir şey için sürekli endişe etmek kaygı etmek ve gün içinde çok strese girmek kaygı bozukluğu yaşıyorum gün içinde hiç bir şey beni eğlendirmiyor gün içinde kaygı ettiğim şey sürekli aklımda olması. Ama olmayacağındanda eminim ama beynim sürekli tekrarlıyor . Bu kaygıyı atmanın çaresini bilmiyorum herkes ne dese boş geliyor bana sadece zihnimin içindeki karmaşaya odaklanıyorum 🥺
Sürekli Dert Anlatıyorum, Nasıl Daha İyi Hissederim?
Sürekli derdimi insanlara anlatmak istiyorum, en ufak bir anda dertlerim hakkında detaylara inmek veya beni dinlemeleri için onlara farklı şeyler söylüyorum. Sürekli ilgi çekici şeylerden bahsediyorum kendimle alakalı ama hiçbiri aslında ilgi çekici değiller. Nefes alamıyor gibi hissediyor ve her boş bulduğum anda aileme karşı bir cevap hazırlıyorum kafamda. Çok agresifim, tahammül seviyem neredeyse yerlerde. Sevgilim ne dese ona karşı çıkıyorum, zıt olmak için uğraşıyorum ve çok fazla dert anlatma girişiminde bulunuyorum. Konfor alanımdan çıkmak istemiyorum ama aynı zamanda da arkadaşım yok diye kendi kendime yükleniyorum. Günlük yaşamımda seslere tahammül edemiyorum sussunlar istiyorum. Ama aslında içten içe birisi benimle oturup sohbet etsin istiyorum. Yalnız kalmak en korktuğum şeylerden birisi olduğu halde çok yalnız hissediyorum. Erkek arkadaşım sadece benimle ilgilensin, benimle konuşsun ve bana vakit ayırsın istiyorum. Hatta bunu çevremdeki herkesten istiyorum ama olamayacağının farkında olduğum için onlara yansıtmamaya çalışıyorum, bu durum beni çok zorluyor. Bir derdim olduğunun farkındayım, bu kadar dalıp dalıp gitmelerim hiç normal değil ama ne olduğunu bulamıyorum. Bu beni ve cevremdeki insanları çok zorluyor. Bunlarla nasıl başa çıkabilir ve bunlardan vazgeçip iyileşmek için ne yapabilirim?