Psikoloji Kategorisi

Aşırı derecede empati kuruyorum buna nasıl engel olabilirim?

Merhaba. İnsanlara karşı aşırı derecede empati duygusuyla hareket ediyorum. Onların sorunları sanki benim sorunummuş gibi. Onların acıları benim acılarımmış gibi acı çekiyorum. Bu nasıl oluyor bilmiyorum karşımda ki insanın duygularını kendi ruhumda bedenimde hissedebiliyorum. Bazen o kadar ağır geliyor ki bu durum bana boğuluyorum gibi oluyor. kontrol edemiyorum bu durumu. Uzak duruyorum o yüzden insanlardan. Mesela insanların bana davrandığı gibi onlara davranmıyorum. . Tepki vermem gereken durumlarda "aman bunu söylersem alınır gücenir "diye bazı durumlarda susuyorum. dilimin ucuna kadar gelen bir çok şeyi son anda söylemekten vazgeçiyorum. Neden sırf kalp kırılmasın diye. İnsanların yaptığı her şeyde bir anlam arıyorum. Bunu yaptıysa bir sebebi vardır diye düşünüyorum sürekli. Kırgın kızgın olduğum bir çok insan var . Çok istedim onlar gibi olmayı onlar için kalp kırmak cam bir vazoyu kırmak gibi bir şey benim için öyle mi değil her seferinde "sen onlar gibi değilsin olamazsın da" dedim kendi kendime. Haksızlığa karşı susmak ne kadar mantıklı?hele ki şahsına yapılan haksızlık bence degil. Kendime çok kızıyorum çok Bu durumdan nasıl kurtulabilirim?

Uyku esnasında bilinc açık oluyor ve dış dünyada neler oluyor bitiyor duyuyorum

Selam. Yıllardır uyku problemi çekiyorum. Uyuyamıyorum 48 saat gözümü kırpmadığım zamanlar oldu. Bir süre sonra fark ettim ki uyku esnasında bilincim kapamıyordu. Rüya gördüğüm zaman oda arkadaşımın telefonda konuşmalarını duyabiliyorum. Uyku esnasında dış dünyayla baglantım kesilmiyor derin bir uyku hali olmuyor. Mesela kabus gördüğüm esnada bunun kabus olduğunun farkında oluyorum. Bu durum benim psikolajimi bozmuş durumda. Kendimi kontrol edemiyorum artık. Duygusal anlamda çökmüş durumdayım. İnsanlara karşı tahammül seviyem sıfır. Sürekli bir sınır halı oluyor. Ya da çok stresli oluyorum. Unutkanlık başladı artık. Deli gibi uyumak istiyorum ama almuyor ne yaparsam yapayım olmuyor. Kaç tane doktor gezdim bir sonuç alamadım. Ne yapmalıyım?

Hayata bakış açımı nasıl değiştirebilirim?

Problemleri kafama çok takıyorum ve buda uykuya rahat dalmama engel oluyor. Gün içerisinde enerjim düşük oluyor sürekli bir yere gözlerim ile dalma isteği geliyor . Geçmiş sorunları unutmak mutlu olmak erken uyuyabilmek için ne yapabilirim ? Sabah uyandığımda kahvaltı yapmak istemiyorum. Çabucak öfkeleniyor çabucak sakinleşiyorum . Kolay affeyor insanlara çok güveniyorum. Eşimin ailesi beni çok üzüyor eşimde ben ve ailesi arasında kalıyorNasıl iyileşebilirim

Öfkemi nasıl kontrol edebilirim?

Hocam merhabalar benim bir buçuk yaşında oğlum var ben öfkeme sinirime yenik düşen bi insanım eşimle tartışırken ortamda çocuk olduğunu unutuyorum eşim kendini kontrol edebiliyor ama ben asla kontrol edemiyorum o an bi güç beni kontrol ediyo sanki başka yere gidip sakinleşmem gerekirken daha çok olay çıkarıyorum bu benim evliliğimede çocuğumada zarar veriyorumursamaz küçük olayları takmayan biri olmak istiyorum ama olmuyor herşeyi takıyorum herşeye sinirleniyorum.

İçimdeki bu dehlizden nasıl kurtulurum?

Kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Hiçbir şey yapmak istemiyorum. Ben herkesin yanındayım ama hiç kimse benim yanımda değil gibi hissediyorum. İnancım olmasa yaşamak ister miydim bilmiyorum. Ailem yanımda ama değil. Beni dibe çekiyorlar. En sevdiklerim olması gerekenler bana en çok zarar verenler onların bana bıraktığı yara ve travmaları asamıyorum. Çok yorgunum. Yurdisina gitmek istiyorum ama hiçbir şekilde düzenli çalışamıyorum. Tam gitmek isteyip istemediğime de emin değilim. Çok yorgun hissediyorum çünkü. Az önce disari çıktım. Gökyüzüne baktım. Ve Allah la konuştum. Beni kendime getirdi. Mutluluk belki sadece O.

Gün içinde sürekli modum düşüyor bunun önüne nasıl geçerim?

Gün içinde gerekli - gereksiz sürekli modum düşüyor aile problemleri (abim ile aramız fena bozuldu) ve sınav stresinden kaynaklandığını biliyorum annem sürekli darlıyor babam ile iletişimimiz çok iyi değil bir de taşındık kendimi cok yalnız hisssediyorum evden dışarı çıkamıyorum eskiden sürekli futbol oynardım üstüne sakatlandım hiçbir şey yapamıyorum bütün kariyerim mahvoldu arkadaşlarımı özlüyorum yaşadığım yeri çok seviyordum kendimi asla buraya ait hissetmiyorum ama maalesef geri dönmemiz imkansız ne yapabilirim acaba şimdiden teşekkürler :)

İlişkilerimde kaybetme korkusunu nasıl aşarım?

İlişkilerimde aşırı derecede kaybetme korkusu yaşıyorum günlük yaşantımı enerjimi çok fazla etkiliyor ya giderse korkusu beni aşırı rahatsız ediyor onuda yorabiliyorum kimi zaman geleceğimiz olmazsa korkusu sürekli yoklamaya çalışıyorum mutsuz oluyorum günü kendime zehir ettiğim zamanlar oluyor bu kişi tarafından çok acı çektim şu an hiç bir sıkıntı yok güzel gidiyor ama aynı şeyleri yaşama düşüncesi beni panikletiyor korkuya sürüklüyor maalesef

asye456

Geçmişte yaşadıklarımı nasıl atlatırım?

Bir apartmanda çocuk vardı onun bana ilgisinden yıllar sonra farkettim aileme bana yakındı ilgiliydi baya bende kız arkadaşı yapmış kızı stalklıyordum sonra yılbaşı akşamı mesaj attım benim ilgimi seviyor sanarak seviyorum diye her neyse Tweter paylasimlarina kızın bakarken aylar sonra felan aralarında birtakım şeyler geçti benimle ilgili ayrılmalar barismalar gibi en beni seviyor hala diyip daha fazla bakmaya ve balkon camlarından gelmedim sürekli hergun böyle bu arada arkadaşları ile tweet dan laf atışmalar göndermeler yapılıyordu aylar 1 yıl geçti onların tartismadida nişanlandılar bu iş arkadaşlarına beni konuşmuş kötü biri değil diyerekten onlarla konuşup ben onla olsun bu kadar uzadı mevzu derken seviyor birde tamam arkadaş ortamına kendimi bu yonle ispatlayamiyorim beni kötü bildiklerinine yanilsinlar olsun diyerek böyle düşündüm. Bana arkadaşları olmak üzere kızda benle uğraşmaya başladı eksiklerime gülüp vurmaya başladılar eğlendiler konu aldılar dışarda takip etmeye başladılardi zaten bu böyle aylar geçti hakaret asaglama dinime kadar laf demeleri havada uçuyor, aylar geçti yine 2 sene oldu böylece evime kadar girdiler ses kaydı görüntü koymaya kadar geldi ben bunu böyle olduğunu ispatlayamiyorim mahremime kadar geldi içine girdiler. .. . Ne yapmam gerekir çıldırmak üzereyken nolur yardım edin fikir verin.

Çocukken yaşadıklarım şu an kaygı olarak geri geldi

Çocukluğumdan gelen sorunlarım şimdi kaygılarıma neden oluyor baskıcı bir aileyle nasıl başa çıkabilirim ben anlaşılmak istiyorum kimsenin ne düşündüğünü önemsemek istemiyorum sürekli diken üstündeymişim gibi hissediyorum mutlu olamıyorum İçimde sürekli kendimle konuşuyorum sinirliyim kızgınım ailemle konuşurken mutlu olamıyorum bana yakın hissetmiyorum kimseyi hepsi yapmacık geliyor mutsuzluktan kurtulamak istiyorum kendimi beğenmiyorum çekincen bir yapım var konuşmak evden çıkmak istemiyorum boşlukta gibiyim

Kafada kurmaların çözümü var mı?

Ben olmamış olayları kafada kurup onun üzüntüsünü yaşıyorum ve bu hayatımı belli bir ölçüde etkiliyor. Mesela birinin benimle konuşmadığını, benden uzaklaştığını düşünüyorum. Bu arada bunu hiçbir sebep yokken yapıyorum. Sonra ondan, bana bu düşüncemi çürütecek bir hareket görüyorum ve benim için o an olay çözülüyor. Tabi o olay yaşanana kadar ben kafamda kurmuşum, üzülmüşüm, sanki dünyam başıma yıkılmış gibi davranıyorum. Kendisine gidip sorsam olay çözülür ama ben kaçıyorum zaten kavga etmekten de hoşlanmam. Neden yaptığımı bilmiyorum ve artık bu huyumdan vazgeçmek istiyorum.