Psikoloji Kategorisi

Düşüncelerimle başa çıkamıyorum

Merhaba kendimi değersiz boşluk içinde hissediyorum Ailem sürekli her fırsatta iyi ki evlendiğimi benden kurtulduklarını aile arasında şakayla sürekli dile getiriyorlar artık dayanamıyorum istemediğimi söylediklerinde onların yanında olmasa da her fırsatta aklıma geldikçe sürekli ağlıyorum eşimde onların bana değer vermediğini farkında ve sürekli aşağılayarak davranıyor hiçbir ihtiyacımı karşılamak istemiyor sürekli. Evde para kavgası var istemeye korkuyorum böyle olunca da aklıma küçükken ailem tarafından yaşadıklarım geliyor onlardan isterken de yalvarırım ve vermezlerdi ve evlendiğim kişide onlar gibi son zamanlar da çocukken yasadıklarımı anımsıyorum ve kendimi daha kötü hissetmeye başladım kimseyle görüşmek istemiyorum ayrılıp herkesten uzak bir yerde yaşayıp mesafeli ve sınırlı yaşamak istiyorum

Boğulma hissi ve çaresizlikle nasıl baş edebilirim?

İnanılmaz çaresiz hissediyorum. Ailem o kadar çok içimi sıkıyor bunaltıyor ki nereye kaçacağımı bilemiyorum. Yurttan eve döndüğümde içimi sıkıntı kaplıyor. Kendimi onlara açamıyorum. Çünkü biliyorum ki kendimi anlatacağım da anlayacak bir ailem yok. Diğer insanların aile ilişkilerini görünce içten içe kıskanıyorum ve çok eksik hissediyorum. Niye yanımda olmuyorsunuz demek istiyorum. Ben ortaokulda o kadar dışlandım ki o zamanlar niye tek başımaydım diye düşünüyorum. Herkesin ailesi varken yanındayken benimkiler neredeydi diye düşünüyorum. En ufak bir şeyde bana ne diyeceklerini düşünüyorum. Çok yalnızım çok hissizleşiyorum. Çok kötüyüm çaresizim. Her şeye bir çare var gibi geliyor ama bu konuda bana kim yardım edecek bilmiyorum. Maddi durumum destek almama yetmiyor. Ve gerçekten boğuluyorum çok boğuluyorum.

Özgüvenimi nasıl yükseltebilirim?

Ben genelde sessiz sakin biriyim insanlarla kırıcı konuşmam dış görünüşlerinden dolayı onları eleştirmem empati kurduğum için vicdan azabı çekerim onları kırıcak bir şey söylediğimde o yüzden eleştiri yapmam daha önce bana yakın çevremin yaptığı dış görünüşümle ilgili eleştiriler benim psikolojimi etkiledi değersiz hissetmeme sevilmeye layık olmadığımı hissetmeme sebep oldu insanlara güvenimi kırdı insanlara güvenemiyorum içimdekileri anlatmakta zorlanıyorum beni önemsemediklerini düşündüğüm için ve özgüvenim düşük bir ilişkim var ve bu sıkıntılarım yüzünden onun sevgisine yanlış karşılık veriyorum sürekli şüphe duyuyorum beni sevdiğin hissettiriyor biliyorum ama içimdeki şüpheler ve düşünceler bitmiyor insanlara nasıl güvenebilirim özgüvenimi nasıl yükseltebilirim

lavinia

Benlik algımı ve özgüvenimi nasıl kazanırım?

Vücudumla ve kendim ile barışık değilim her şeyde yetersiz olduğumu insanların beni eleştirdiğini düşünüyorum ve bu beni berbat bir ilişki içerisine mahkum ediyor gibi kendimi o kadar yetersiz görüyorum ki partnerimin beni aşağılamalarını ve hor görmelerini zaman zaman kendi içimde haklarken buluyorum bana karşı kaybettiği saygıyı nasıl kazanabilirim özgüvenimi nasıl kazanabilirim bu konuda ne yapabilirim merak ediyorum kendi sınırlarımı oluşturmak istiyorum

Sınavlar ve gelecekle ilgili aşırı kaygılanmayı nasıl çözerim?

Sınavlarım ve gelecekle ilgili bazen çok kaygılanıyorum bu sorunu nasıl çözerim? Örneğin bazen sınavlara çalışmam gereken günlerde çalışamıyorum ve çalışamadıkça daha çok stres oluyorum bu derse de çalışamamama neden oluyor bazı zamanlar. Ve bazı zamanlar bu stresten dolayı yemeği ve gündelik işlerimi bile aceleyle yapıyorum ders çalışmam gerek gibi değişik bir psikolojiye giriyorum her zaman olmuyor ama bazı günler bunu yaşıyorum nasıl aşabilirim? Bu kaygı çözülmezse bana çok zararı olur mu diye de korkuyorum. Ayrıca gelecekte yaşayacağım olaylarla ilgili örneğin erkek arkadaşım yanıma gelecek yılbaşında ve babamda yanıma gelirse yakalanırsak diye korkular beni kaygılandırıyor, nasıl çözebilirim

çarpıntılarla nasıl başa çıkarım?

Psikolojik ilaçla destek alıyorum ama kendimi bir garip hissediyorum. Sanki kalbim normalden daha sesli çarpıyor gibi. Arada ellerim titredi gibi hissediyorum. Kafamda devamlı düşünceler. Eskiden dışarıya atardım kendimi yürüyüşe çıkardım Şimdi çıkmak istiyorum ama hep vazgeçiyorum. Uyku dengesiz. Yattığımda bile kalp çarpıntısı hep hissediyorum. İçimden bişey yapmak gelmiyor. Kendimi toplamak istiyorum. Kendime bir an önce gelip yolumu çizmem gerekiyor. Güçlüyüm ve toplanmalıyım

Her şeye evet demek zorunda mıyım?

Ben şimdiye kadar çok fazla travmaya sahibim yani en basitinden herhangi bir yüksek ses duyunca irkilirim gözlerim kapanır ama etrafımdaki kimsede o tepkiyi görmüyorum sonra bir şeyi düşürünce ve kırınca falan hemen stres yapıyorum ve elim ayağım titrer terlerim bile yani çünkü ne zaman bir şey düşürdüğümde kırdığımda annem tarafından hep zorbalandım ve küçükken bir keresinde evde annem balık pişirmişti ve bende yemek istemedim çünkü midem bulanıyordu ve daha da kötü olsun istemedim ama beni anlayışla karşılamadı bana sövdü küfürler falan havada uçuşuyordu yani ben her şeye evet demem mi lazım zaten onun yüzünden herkese her şeye hayır diyemedim sonrada her türlü üzülen ben oldum ben hiç bir şeyi hak etmiyorum çünkü bana bir çikolatayı bile fazla görüyolar ailem bunu yapanda insanları sevmiyorum bende sevilmek istiyorum beni destekleyecek bir kişi bile yok yani öyle bir hayata sahibim ben herkese evet demekten bıktım sonra durup dururken yapıcak aktivitem yok okuldan başka hafta sonları çok canım sıkılıyor hayattan bıkıyorum çünkü yapcak bir şeyim yok yani evde delircem az kaldı beni dışarı çıkartıp gezdirende yok tek çıkayım diyorum dışarısı kötü diyolar yani hayatı sorgulamaktan bıktım şu gencecik yaşımda daha çocuk sayılırım saçımda beyazlar dolu genetik değil bu hayatı sorgulamaktan nasıl kurtulurum telefon olmasa hiç çekilmiyecek hayat

İsteksizlik ve üşengeçlikten nasıl kurtulurum?

Kendimi çok yorgun hissediyorum ve içimden hiçbir iş yapmak gelmiyor eski dizisi kadar neşeli ve enerjik birisi değilim en ufak işleri bile yapmak çok zor geliyor Evim darmadağınık ve hiçbir şey yapmıyorum Eskiden hevesle yaptığım hiçbir işi şimdi hiçbir hevesle yapmıyorum hayat bana çok can sıkıcı ve çok rutin geliyor bazı şeylerle başa çıkamıyorum mutsuzum bunu nasıl aşabilirim bilmiyorum. Sizce ne yapmalıyım

2.evlilik ne zaman olmalı?

2020 yılında boşandım bir kızım var 2022 yılında velayet davası açıldı tekrar bana verildi kızım, 2. sınıf kızım. Bana çok bağlı bensiz uyumaz babasına da çok bağlı biri en yakın arkadaşım biri olduğunu söyledi hayatına bak dedi. Çocuğumun eksikleri oluyor iş bulamadım. Ailem kızımın bir dediğini iki etmezler. Bir şans verip tanışsam ama kızımın psikolojik olarak bir sorun yapacak diye korkuyorum bilemedim .

Uyuyamama probleminin çözümü nedir?

Bazı geceler beni uyku tutmuyor düşüncelerimden sanki sıcak basıyor ve kaygılanıyorum. Fakat bu gece karşı komşumdan dolayı tutmadığını düşünüyorum. Maalesef karşı komşum çok normal biri değil eve sürekli farklı adamlar geliyor ve evden geceleri cinsel ilişki sesleri yükseliyor aşırı rahatsız edici. Ve ben bu gece bu seslerden dolayı aşırı rahatsız olup uyuyamadım, uyuyamadıkça daha çok sinirleniyorum 11 den 2 ye kadar uyuyamadım bu normal bir durum mu, bana ara ara sınav haftalarımda veya kafaya bir şey taktığımda oluyor gece böyle bir şeyle karşılaştığımda nasıl uykuya dalabilirim yardımcı olabilir misiniz?