Psikoloji Kategorisi

Sosyal medyanın üzerimdeki etkisini nasıl aşabilirim?

Sosyal medyada yakın çevremin mutlu paylaşımlarını gördükçe kendimi bir süre sonra mutsuz hissediyorum. Onlar adına mutlu oluyorum başta ama sonrası gerçekten anlamlandıramadığım duygular hissediyorum. Sanki ben layık değilmişim, hiç mutlu olamayacakmışım gibi hissediyorum. kıskançlık mıdır bu ? Eğer kıskançlık değilse nedir? Sırf görmemek için Sosyal medya hesaplarımı kapatıyorum uzaklaşıyorum. Görmezsem bu şekilde hissetmem diye düşünüyorum. Neden böyle hissediyor olabilirim nasıl aşabilirim bu hissi?

Konfor alanından çıkmakta neden bu kadar zorlanıyorum?

Yapmam gereken bir çok şey var mesela kilo vermek için diyet ve spor yapmam lazım, okulumu bitirmek için derslerime çalışmam lazım ve bölümüm zor olduğu için bunu ciddi zaman ayırarak ve dikkatimi vererek yapmam lazım, kendimi mesleki olarak ya da bireysel olarak geliştirmem lazım. Çünkü olmak istediğim insan olmak istiyorum ve bunun için çok yol almam lazım . Lazım diyorum çünkü kendimi çok eksik ve boş hissetmeme sebep oluyor şuanki halim ama bilmeme rağmen harekete geçemiyorum sürekli bir şeyler buluyorum yapacak ve günün sonunda aylar yıllar geçmiş halde bir gece pişmanlıklarımla otururken bazen ağlarken buluyorum kendimi. Artık ağlamak, sızlanmaktan da sıkıldım çünkü bu bir şeyi değiştirmiyor ve istediğim hayatın içinde göremiyorum kedimi. Kendimi tam bir aptal gibi hissediyorum çünkü farkındayım ama hala devam ediyorum yanlış davranışlarıma. .. Buna ek olarak zamanımın çoğunu bir şeyler izleyerek geçirdiğimi belirtmek isterim bu da acaba benim kendime bir şeyler katacak şeyler konusunda daha zora sokan bir şey olabilir mi?Melesa izlemek daha kolayıma geliyor ve konfor alanım haline dönüştüğü için zorlanıyor olabilir miyim mesela?Bazen çok yorulduğumu ve mental olarak hiç sağlıklı hissetmediğimi farkediyorum ama öyle zamanlar oluyor ki umudumu ve toparlanacak olma ihtimalini düşünemiyorum bile. Şimdiden teşekkür ederim okuduğunuz için.

Uykumdan çok fazla konuşuyormuşum, nasıl önüne geçebilirim?

Geceleri ailemin dediğine göre her gece çok net şekilde konuşuyormuşum, bağırıyorum çağırıyorum, günlük yaşamımdan yani neler yaşadığımdan bahsediyorum, etrafa vuruyorum, ve yataktan kalkıyorum fakat yürümüyorum ve geri yatıyorum, geceleri hep 3 4 kez uyanıyorum ve düşünmekten uyuyamıyorum bu beni çok rahatsız ediyor, bunun bir çözümü varmıdır bilmiyorum ama bu yaklaşık 1 senedir var hastalık mıdır psikolejikmen mi bilmiyorum ama hiç susmuyormuşum geceleri. Nasıl bırakabilirim geceleri konuşmayı?

Anksiyete panik atak, panik bozukluğu

Ben 33 yaşındayım ileri derece depresyondan kalktım. Anksiyete panik atak devam etmektedir. pa*era 40 kullanıyorum. Ama ilacın çözüm değil yavaşlatma görevi gördüğünü düşünüyorum. Sorum şu kalıcı olarak kurtulabilir miyiz ve nasıl. Bilinçaltı kodlama ilemi yada sinir uyarmalari sanırım cihaz yardımı ile bilemiyorum pek araştırmadım. Ben rahatsızlığı tanıyorum. Ama karşı duruş mekanizmasını geliştirmek yada komple kurtulmak istiyorum konuyla ilgili bilginize talibim.

Küfür alışkanlığımdan nasıl kurtulabilirim?

Çocukluğumu sokaklarda oynayarak geçirdim. Ve şimdi evli bir bayanım belki ayıplayacaksınız ama dini bütün de bir insanım Bende bir bayana küfürlü konuşmayı yakıştıramıyorum ama nasıl bir acizlikse bu sinirlerime hakim olamadığım zaman direkt kötü konuşarak küfür ederek kendimi savunmaya geçiyorum ve bu huyumdan kurtulamıyorum. Ben bu huyumdan nefret ediyorum duş da ediyorum sürekli gunaha batıp duruyorum nefsimin oyunlarına geliyorum . Bana lütfen yardım edin ben böyle biri olmak istemiyorum.

Çevreden etkilenmeyi nasıl en aza indirebilirim?

Merhabalar:)Bende PDR öğrencisiyim ve arkadaşlarıma moral, motivasyon, yanlış düşüncelerini değiştirme ve bakış açısı kazandırmada yardım etmeyi çok seviyorum. Ancak, bunu yaparken kendi hayatımı arka planda bırakarak kendimi geliştirmeye ve kendi hayatıma geç kalıyorumarkadaşlarımın sorunlarını, hayata olan yanlış bakış açılarını dinleyip çözmeye çalışırken kendi üzerime alıp sanki benimmiş gibi hissetmeye ve üzülmeye başlıyorum. Ve kendi yaşam tarzım ve düşüncelerimi olumsuz yönde etkiliyor Bu durum, zamanla benim de ruh halimi ve yaşam tarzımı olumsuz etkiliyoraslında çözüm yollarını ve ne yapmamam gerektiğini çok iyi biliyorum ama uzun süredir mücadele etsemde, aşmaya çalışsamda kafaya takmamaya çalışmama rağmen kurtulamadımArkadaşlarımın dertlerinden bakış açılarından etkilenmemem için nasıl bir yaklaşım sergilemem gerektiğini bulamıyorumBu süreçten kendimi yıpratmadan çıkabilmek içinÇevremden etkilenmeden yaşam sürebilmek için Ne yapmalıyım?TEŞEKKÜR EDERİM 🙏

ferdiblm

Bir psikolog adayına başlangıç seviyesi için hangi kitapları okumasını tavsiye edersiniz?

Ben bir psikoloji öğrencisiyim ve psikoloji alanına dair tam bir kitap okuma temelim ve kültürüm yok. Acaba başlangıç seviyesi veya orta seviye için hangi kitapları önerirsiniz? Hatta mümkünatı varsa sizden kitap önerisi dışında podcast, film ve benzeri daha bir çok şey önerebilirseniz çok memnun olurum. Çünkü bir psikolog adayı olarak hedefim kendimi olabildiğince iyi geliştirmek ve psikoloji alanında yeterli bir seviyede donanıma sahip olmak.

kartalisca_34

Öfkem İle Nasıl Baş Edebilirim?

Şu an hissettiğim duygu öfke. Farklı sebeplerden dolayı çevremden kimse ile görüşmüyor yani sosyalleşmiyorum. Belirli bir tarihte onları göreceğim için öfke duymakla birlikte karşılarında ağlarsam diye endişeliyim. Başkalarına çok kırıldım. Bununla birlikte onlara karşı hiçbir kötü söz söyleyememek beni öfkelendirdi. Hak etmediğimi düşünüyorum. Aslında öfkem kendime belki de. Sürekli telefonla oynuyor ve aynı sahneleri izliyorum. Eskiden kendimi beğenmezdim. Yalnız kalınca kendimi sevmeye başladım. Ama ağlama hissi ve öfkem hala geçmedi. Rutinlerime dönmede ve istekli bir şeyler yapmada zorlanıyorum. Nasıl mutlu olursun diye sorsalar. Sanırım aniden gelen süprizle mutlu olurum. Önerileriniz benim için çok kıymetli. Şimdiden teşekkürler. .

Hayatıma yenilikler katmak için neler yapabilirim?

2013 yılından beri psikiyatr tedavisi görmekteyim. Bir çok psikiyatr ile görüştüm ve çoğunlukla teşhis olarak sosyal fobi, anksiyete, depresyon teşhisi konuldu. En son gittiğim prof. Psikoz başlangıcı dedi. İnsanların sürekli benimle dalga geçtiğini, güldüğünü küçümsediğini, önyargı ile baktıklarını düşünüyordum. Ama bu gülmelerinin nedeni de dış görünüşüm yüzünden olduğunu düşünüyorum. Mimiklerimi tuhaf, kilomu fazla görüyor ve yetersiz hissediyorum. Evet normal kilomun biraz üstündeyim. Bu ben de aşırı derece de takıntıya yol açıyor. Yemekten de vazgeçemiyor sürekli yeme ihtiyacı hissediyorum. Nasıl bir yol izlemeliyim?

Ertelemeyi nasıl aşarım?

Bir işe başlamayı isteyip başlıyorum, kısa bir süre yapıyorum, fakat devamı gelmiyor. Örneğin; araba kullanmayı çok istiyorum ehliyetim olduğu halde eyleme geçiyorum kısa bir süre devam ediyorum öğrenmeye çalışıyorum fakat bırakıyorum eylemim kısa süreli oluyor. Eşim sürmeme, öğrenmeme yardımcı oluyor fakat bir hata yaptığımda bana kızınca tüm hevesim isteğim gidiyor. Bir zaman geçiyor tam ilerlemişken tekrar başa dönüyorum, birkaç kez bu döngüleri yaşadım. Şimdi ise sadece araba kullanmayı çok istiyorum fakat harekete geçemiyorum. Bunu nasıl aşarım sevgiler teşekkürler!