PsikolojiKategorisi
Zihinsel ve duygusal olarak kendini daha iyi hissetmek bazen küçük farkındalıklarla mümkün. Duygularını anlamak, iç dünyanı keşfetmek ve kendine biraz alan tanımak istiyorsan doğru yerdesin.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Kilo problemimi bir türlü çözemiyorum imkanım var zamanım da var
Merhaba daha once bir psikolog dan destek almadım gitmeyi düşündüm ama cesaret edemedim birçok şeye cesaret edemediğim gibi kötü ve travma dolu bir çocukluk yaşadım suan kilolu biriyim ve zayıflamak istiyorum en ufak sorunda yemek yemeyi seçiyorum bilmiyorum yani üşengecim aklımda herseyi yapıyorum ama icraata gelince eyleme dökemiyorum insanlardan kaçıyorum kimseyi görmek istemiyorum problemim ne anlamış değilim şansımı denemek istedim sadece teşekkürler eğer cevap verirseniz 🙏🏻
Kendimi sevmiyorum, sevmek için ne yapmalıyım?
Kendimi sevemiyorum çünkü kimseye iyi geldiğimi düşünmüyorum ve zaten bunu bana hissettiriyorlar. Ailemden sevgi ve saygı görmedim hep aşağılandım ve bu süreç hala devam ediyor 26 yaşında olmama rağmen, bu yüzden insanlardan uzaklaşmaya başladım içimi açamamaya başladım. Küçükken taciz tecavüz çok yaşadım 8 ila 13 yaş arası aralıksızdı ve bunlar akrabam tarafından oldu ailem bilmiyor. Kendimi sevmek için bir neden bulamiyorum ve bu yüzden kendimi sevmiyorum. Kimseye iyi gelmiyorum çünkü sürekli dert yakınıyormuşum gibi hissediyorum ve son zamanlarda çok kişi çıktı hayatımdan ve bunlar için bile kendimi suçluyorum. .. Sevgi görmesem bile sevgimi tam anlamı ile gösteren birisi oldum her zaman ve bazen insanları boğuduğumu düşünüyorum kendimle alakalı problemlerim var en çok kendim ile savaşıyorum iç sesimi susturamıyorum. ..
Her şeye sinirlenmek
Fazla dusunmek takintili olmam her seye cok sinirlenmem surekli aglama istegi uzgun kotu dusunceler kimseyle konusmamak istememek duygulsalik beni kimse anlamiyor yalniz kalma istegi surekli dusunmek kendimi her zaman kotu hisetmek bas agrisi istah kaybi sarilma istegi duyma bir insana fazla takintili olma icime atiyorum her seyi icime attiklarim okadar cok varki sadece susuyorum her seye goz yumuyorum ne yapmaliyim
Kendimi sevmiyorum nasıl sevebilirim?
Elimi attığım her şey mahvoluyor. Hiçbir şeyi beceremiyor gibi hissediyorum. Bi insanlara bakıyorum her şeyleri düzgün başarılılar ben neden böyleyim? Kendimi çok yetersiz hissediyorum. Yetersiz, beceriksiz, aptal gibi hissediyorum. Bu düşüncelerden nasıl kurtulacağım? Hiçbir zaman hayatımı yoluna koyamayacakmış gibi hissediyorum. Biri beni sevince nasıl olsa beni biraz tanıyınca beni sevmeyecek diye düşünüp kaçıyorum, uzaklaşıyorum. Insanlarin dusuncelerini çok önemsiyorum. Bazen fazla abartıp neredeyse hayatımı onlara göre yaşıyorum. Kendimi yetersiz, ezik gördüğüm için hiçbir şeyi kendime layık görmüyorum. Genelde ortamlarda dışlanan kişi varsa o ben oluyorum.
Birinin öldüğünü kabullenememek nasıl geçer?
Merhaba geçen yıl mayıs ayında babamın iş arkadaşı ve benim de abim olarak gördüğüm birisini kaybettik. Gençti. O zamanlar kabullenemiyordum bir türlü. Sanki hala ölmemiş gibiydi. Genç ölümler bizi daha da zorluyor gibi. İlk başta ben gidemedim günler geçtikten sonra gittim. Ama ailesi ne kadar üstünden günler geçse de acıları değişmemiş gibiydi. Aileyi öyle görmek beni daha da üzmüştü. 1 yıldan fazla oldu ama hala alışamadım. Hala vefat etmemiş gibi geliyor. Bu durumun nasıl üstesinden gelebilirim. Yardımcı olursanız sevinirim. Teşekkür ederim.
Stresten uyuyamamak
Çok stresli olduğumda ve kafaya bir şey taktığım zaman çok düşünmekten uyuyamıyorum. Bu yüzden de yapacağım şeye konsantre olamıyorum, odaklanamıyorum. Aşırı düşünmekten nasil kurtulabilirim? Benim ibs rahatsızlığım var bu hastalık yüzünden bu haldeyim. Bu hastalık yüzünden her an tuvalet merkezli yaşıyorum yaşam kalitem düşüyor bu yüzden çok mutsuzum nasıl geçecek nasıl düzelecek bilmiyorum genelde sabahları beni rahatsız ediyor sabah uyanınca sanki bağırsakların da benimle beraber uyanıyor. Gün içinde beni çok fazla etkilemiyor ama sabah kötü oluyorum. Ben stres olunca sanki bağırsakları da oluyor. Bir mucize olsa da kafamdan ve bedenimde tamamen bu hastalık gitse diye dua ediyorum hep .
Biri bayılınca ben de bayılıyorum
Merhaba ben bir insan bayıldığın da önümde benim gözlerim kararıyor geçen gün otobusteyim birisi önümde düştü bayıldı bende o görüntüyü gördükten sonra gözlerim kararmaya basladi kulaklarım sesler gitti aniden kusacağım hissettim düğmeye bastım ve durakta indim kusmaya başladım otobüsten zor indim gözlerim karardı yüzüm beyazladı kendime gelemedim 2 gün boyunca Bundan bir kaç ay önce yolda yürürken bir insan düştü ağzından kanlar gelmeye başladı bu olayı gördükten sonra aynı şekilde gözlerim karardı ve kusmaya bbasladim aniden nefesim kesildi yüzüm beyazladı sürekli böyle olaylarda kan verince de bu şekilde oluyorum
Neden kendimi kullanılmış hissediyorum?
Çok sevip değer verdiğim bir insanın iş yerlerimiz ayrıldıktan sonra ne arayıp ne sorduğu yok, neden arayıp merak etmiyorsun dediğim zamanda ‘ben aramam’ ‘ben böyleyim’ ‘bana sitem etme’ gibi cevapları oluyor, kendimi zamanında kullanılmış (çünkü çok fazla fedakarlıklar yaptım) sonra unutulup bir kenara atılmış ve değersiz hissediyorum ve günlük hayatıma da odaklanamıyorum, ve kendisi normal hayatına devam edip aklına bile geldiğini düşünmüyorum
OKB rahatsızlığı ve başkaları ile kıyas
OKB rahatsızlığım var, sürekli bir şeyleri sorguluyorum erkek arkadaşım var onu gerçekten sevip sevmediğimi, beğenip beğenmediğimi sorguluyorum. Kendi kararlarımdan, duygularımdan ve düşüncelerimden emin olamıyorum. sürekli erkek arkadaşımın dış görünüşünü başkalarıyla kıyaslıyorum. Temel sorunum kıyas, vesvese, kararsızlık, emin olamama ve sürekli sorgulama, düşünme. Ne yapmam gerekiyor bu durum beni çok zorluyor. İlk defa biriyle ilişkim var ve bu düşünceler, kıyaslar beni çok yoruyor.
Değersizlik hissi nasıl aşılır?
Ben 18 yıl evli kaldım ve 3 ay önce boşandım. Ben ona göre yeterli bi eş değildim yeterli bi anne değildim hiç bir işi başaramayan biriydim. O kadar manipüle edildim ki bu duyguyu aşamıyorum ondan ayrı olduğum için mutluyum ama o suçlamaları aşağılanmaları o kadar alışmışım ki nefes alırken bile yanlış alıyormuşum gibi hissediyorum 3 oğlum var onlara da yansıtıyorum ister istemez bu duygudan kurtulmak istiyorum ne yaparsam yapayım ne düşünürsem düşüneyim herşeyi yanlış yapacakmışım gibi. Beni kendine o kadar bağımlı hale getirdi ki bu dıyguyu atamıyorum. O yanımdayken onunla evliyken ben hep tek başıma hallediyordum herşeyi hiç bir konuda yardımcı olmazdı hatta eleştirirdi buna rağmen sanki o yokken ben nefes alamıyorum. beni hiç bir iş elinden gelmemesine rağmen kendine bağımlı hale getirip eleştiren aşağılayan adamdan kurtuldum artık çocuklarımla beraber yaşıyorum. Bunların farkında olup neden bu değersizlik duygusundan kurtulamıyorum?