Romantik İlişkiler Kategorisi

Karşı cinsle buluşunca çok sıkılıyorum bir şey çekmiyor beni neden?

Hocam merhaba benim Bayadır hic ilişkim olmadı ve biriyle konuşup yuzyuze buluşunca nedense sıkılıyorum o kişiden. O çocuktan yani. Hiç sevgili moduna geçemiyorum. Bir aralar sanaldan biriyle konuşurken ki o heyecanı yakalayamiyorum nedense. Sanaldaki çocukla konuşmak bana daha heyecanlı geliyor daha çekici buluyorum. Ne zamanki olay buluşmaya gelse o elektriği alamıyorum pek karşı kişiden. Çok sıkıldım bu durumdan. Dümdüz sevilmek ve sevmek istiyorum ama yapamıyorum. Çok canımı sıkıyor bu durum hocam. Etkilenecegim kişiyi bir türlü bulamadım. Ne onerirsiniz yaşımda 27 oldu. Hafiften evde kalinmislik sendromuna yakalanmak üzereyim sanki öyle hissediyorum. .. . ama sevemediğim bir şey dahi hissedemedigim kişiyle de sırf evlenmek için evlenmem asla. . şimdiden teşekkürler

Sevgilimden ayrıldım psikolojimi nasıl toparlarım?

2 senelik bi ilişkim vardı. Çok güzel başladı her şey. Çok aşıktık evlenecektik. Eski mesajlarımıza bakıyorumda o kadar bana karşı yumuşakmış ki o kadar çok bana ilgi gösteriyormuş ki anlatamam. Zamanla aramıza sorunlar mesafeler girdi. Biz hiçbir zaman hemen ilk tartışma da çekip gitmedik hep ilişkimiz için çabaladık. Yeri geldi unuttuk affettik. Ama artık öyle şeyler oldu ki ne affedilir ne unutulabilir. Aramıza giren uzak mesafeden dolayı kıskançlıkları çok arttı aşırı kısıtlamaya başladı. Aramıza mesafe girmeden önce de hafiften başlamıştı aslında ama orda benimde hatam var deyip bi şey çok demedim kıskandırmaya çalışmıştım onu çünkü ama yaptığım kıskandırma olayına çok başka tepki verdi benimde yaptığım yanlıştı o yüzden de üstelemedim o vakit kısıtlayıp kıskandığında. Ama artık aramıza mesafe girince hep bu olanları da düşünüp oraya gitme buraya gitme orda ne işin var demeye başladı. Aramızda maddi anlamda farklar var ben ona göre daha iyi bi maddi duruma sahibim o ise öyle değil. Çocukluğundan beri çalışmış ama ben çok rahat bi çocukluk geçirdim bu konuda. Dolayısıyla hayat şartlarımız çok farklıydı. Biz yazları tatile giderdik ailecek o üzülüyordu buna ben gitmedim hayatımda diye. Onların borçları vardı arabalarını sattılar babası felçlik geçirdi hasta çalışmıyor ailesine bakıyor para gönderiyor para da ama yetmiyor ne bi birikim yapabildi ne de kendisine bi öyle giyecek. Ama ben öyle değildim. Tam tersiydim. Bizim 2 tane arabamız vardı borcumuzda yoktu ve dışarda yemek yemelere gidiyorduk. Ama benim bu dışarı çıkmalarım artık onu çok rahatsız etmeye başladı. Yine mi dışardasın, e tabi siz zenginsiniz ben fakirim, kaç defa daha dışarda yemek yiyeceksiniz, bok gibi paranız var, sizin 2 arabanız var bi de bize bak, sen yazları tatile gidiyorsun antalya ya otele ohh bak orda keyfine bizde burda böyleyiz. Hep böyle şeyler dedi bana. Bak dedim ben aradaki bu maddi farkı önemsemiyorum seni seviyorum desemde asla geçmedi bitmedi. Erkekler kendi ve ailesinin maddi durumları kadınınkine göre kötü olunca herhalde cidden çok etkileniyorlar dedim ve alttan aldım. Ailem tatil dediğinde o üzülmesin diye ne tatili ya dedim aileme isteksiz oldum. Dışarda yemek yiyelim dediklerinde yok çektim çıkasım yok dedim. Gerekirse kendim mutfağa girdim. Bi zamandan sonra akrabalarıma gitmeme de karışmaya başladı. Aman orda erkeklerle konuşma az konuş herkesle demeye başladı. Hele hele il dışına gideceğim vakit delirirdi hep. İstanbula gidecektim kardeşimin önemli bi töreni vardı gitme boşver ne işin var istanbukda dedi annenle baban gitsin sen evde kal ders çalış sınava gireceksin dedi sınava 3 ay kalmış gitme dedi. Ama ben çok istiyordum kardeşimin yanında olmak ve de gittim. Aşırı sinirlendi. Dönüşte evime geldiğimi öğrendiğinde şimdi yat zıbar dinlen dedi hemen normale dönmeyecem yok öyle dedi anlatacaksın oralarda ne yaptığını dedi. Erkeklerle hiç konuştun mu dedi beni aldattın mı hiç dedi ? Kahroldum sürekli kendimi açıkladım. Anlattım kendimi ama asla siniri geçmedi. Ben sadece ailemle kardeşimin törenine gitmiştim istanbula. 🥺 Sınava çalışıp atanmamı kendisinin yanına gelmemi de çok istiyordu. Ama ben bi baktım bana aylar önce dedi ki evlenene kadar çalışamazsın atanmaya bakacaksın dedi olmazsa bi daha çalışırsın dedi bende dedim ki atamalar artık zor. Bu sene böyle geçti ama yine olmazsa seneye bi yerde de çalışıp yine sınava girecem dedim yok dedi . Zor bela anlaştık tamam ben sana ayarlarım dedi onun bulduğu işe gitme şartıyla daha evlenmeden de çalışabilecektim. Asla profil koyamıyordum, instagramdan story atamıyırdum asla izin vermiyordu. Birileri bakar birileri görür diye. Sonra bi ara o hani kıskandırmıştım ya ben o kişiyle instagramda ben bilmeden bi şey paylaşmıştım storyde aklına rüyalarına sürekli girmiş dedi ki o instagram hesabın kapanacak kapanmazsa bu ilişki bitecek dedi yalvardı bana bende asla dedim. Baktım olmuyor dedim ki tamam ama bi şartla. Dışarı çıktığımda benim moralimi bozucu şeyler söylemeyeceksin dedim il dışları hariç ama dedi bana kabul ediyorum dedi söz dedi bende instagram hesabımı sildim yenisini açtım. Ama o verdiği sözü çok iyi tutmadı. Evet bi şey demiyordu dışarı çıkarken ama sinir olduğunu da yine de belli ediyordu ve bu sefer hep başka şeyler buldu. Açık giyinme onla konuşma bunu yapma dedi hep. Yine karışacak bi şey buldu. Artık bunalmaya başlamıştım. Giderek sürekli küçük şeylerden tartışmaya başladık ve bunları aşmamız gerektiğini söyledim. Lütfen artık bu kıskançlıklar ve kısıtlamalar bitsin dedim. Ama olmadı. Dayıma gitmiştik öyle ziyarete dedi ki erkeklerle konuşma merak etme dedim şu şu erkekler vsr dedim içini ferahlatmak için sonra dedi ki genel olarak az konuş dedi merak etme dedim senin sağın solun belli olmaz dedi banaaa😭 ben ben şok oldum. Orda akrabalarıma ilişkimi bilmiyordu çok tepki veremedim ama çok kırıldım sonra ki gün altını doldur dedim doldurmadı peşine düştüm susmadım başını şişirdim o da dedi ki bundan böyle nereye gidersen git bana söyleme dedi ben cevap vermicem dedi sonra kabul etmedim bunu tabiki. Biz bi barıştık birkaç gün sorna ama bu halen bu kafadaymış. Dışarı çıkacağımı söyledim cevap vermedi bNa. Ve ilerleyen günlerde hi bana yazmadı ben yazmasam. Ve sonra anlattı bunları dedim sen böyle yapacaksan bu ilişki böyle sürmez ben normal bi ilişki istiyorum dedim. Dışarı çıkıyorum derim bana tMam yazmanı eve döndüğümde nasıl geçti günün demeni bekliyorum dedim. Yok dedi bana hiçbir şey deme dedi sen beni çok sinir ettin dedi o zaman bundan sonra böyle dedi. Bende böyle ise bu ilişkide ben olmam dedim. Benim inadım inattır dedi asla dedi. Ve biz bu yüzden bugün bu sebeple ayrıldık. Ben onun için neler yapmışken o bi çok konuşup beni susturmaya çalışıp bende susmadım diye geldi böyle bi karar aldı. Hiç beni düşünmedi bak böyle istemiyorum dedim böyle olmaz dedim nuh dedi peygamber demedi. Ben onu parası olmadığı zamanlarda bile sevdim ben onu çok sevdim benim hatam neydi de bana en başta bulutların üstünde hissettiren adam bi anda bana böyle kötü davranan birine dönüştü. Bugün eski mesajlarımıza bakarken dışarı çıkacağım dediğimde tamam bebeğim demiş çıkıp gezeceğim dedim gez canım gez demiş. Hep mazeret olarak bana aramızdaki maddi farkı söyledi ondan böyle yapıyorum dedi. Evet tartışmalarımızı genelde ben başlatıyorum dedi ama sen uzatıyorsun dedi senin uzatmaman lazım dedi çünkü sen benim neden yaptığımı biliyorsun dedi beni alttan alman lazım dedi. Maddi problemlerimden dolayı dedi arada mesafe var özlem var dedi ondan yapıyorum dedi. Benim duygu durumum çok çok karışık lütfen bana yardımcı olun🥺

Sevgilim çok ilgisiz

Selam iyi akşamlar sevglim var benim 4 aydır sevgiliyiiz 5. ayımız olcak benimle eskisi gibi ilgilenmiyo sizce sebebi ne olabilir?Benimle ilgilenmiyo artık ben yazarsam yazıyo ben yazmasam yazmıyo napmam lazım bayramdan sonra buluşcaz inşallah bu durum beni rahatsız ediyo biyere giderken haberde vermiyo iyi geceler demiyo sadece günaydın mesajı atıyo başka bir yazmıyo benden sıkılmış olabilir mi acaba diye düşünüyorum üzülüyorum o böyle yapınca insan sevdiğine vakit ayırmaz mı offff neden böyle yapıyo anlamıyorum ki ya ben bişeyde yapmadım ona

5 yıllık biten ilişki

Öncelikle mrb yasim 29 5 yıllık bi ilişkim vardi ilişkim biteli 1 aya yakın olacak durumu şu şekilde özetleleyim ben bekarım karşımdaki insan evlenmis boşanmış ve 2 cocugu var bu durumu benim ailem istemiyor sürekli ayrilmami istiyorlardı biz bunu bile bile 5 senemizi verdik benim her zor zamanımda yanımda oldu maddi manevi onu çok seviyorum ama bi hata yaptım ve o hayatımda iken ailemin baskısı üzerine bi kızla konustum ve 5 yıllık ilişkimi bitirdim çok yalvardı ve dönmedim aradan 1 2 hafta geçtikten sonra onun yokluğunu hissettim ailemin bulduğu kıza konuşmak istemedigimi söyledim ve geri dönmek istedim ama hersey için çok geçti oda hayatina birini almış ve onun ailesi bile tanismisti şu an psikoloji olarak yıkık durumdayım nereye baksam her yerde bi animiz var unutamıyorum sürekli istemsizce gözlerim doluyor iş te aklımda çıkmıyor eve geliyorim yemek yiyorum yine aklımdan çıkmıyor ailem le konuşmuyorum odama çekiliyorum hiç bisey yapasım gelmiyor dışarı çıkıyorum nefes alamıyorum onun başkası ile olma ihtimali beni yavaş yavaş öldürüyor intihar bile aklımdan geçiyor çünkü onsuz bi hayatın anlamını olmadığını anlıyorum şu an bile yine odamda onu düşünüyorum ortak arkadaşlardan ben yokmuş gibi aratıp sesini duyuyorum sesini duyunca bile yüreğime su serpiliyor başkasıyla olmayı denedim ama hep o olsa böyle yapardı diyorum bilmiyorum ne yapacam bu duruma nasıl alışacam bilmiyorum hayatındaki insani araştırdım buldum ve pek tekin bi insan değil kötü alışkanlıgini öğrendim ve bunu kıza soyledim ama o 5 yıllık hayatında olan bana inanmadı ve o çocuğa inandi bende bisey diyemedim kalbim yaniyor sanki ama bu acı gececek gibi görünmüyor şimdiden teşekkür ederim okuduğunuz için

Erkek arkadaşımdan ayrılmalı mıyım?

Öncelikle bu yazdıklarımı gözyaşı ve bir o kadar da utanarak sıkılarak yazmaya başliyorum anlatacaklarım biraz oldukça uzun, hocam yaklaşık 1 yıla yakın süredir bir ilişkim var, ve ailem sevdiğim adamı hiç bir koşulda kabul etmiyor destek öneri ve görüşlerinize çok ihtiyacım var ben kendimi çok sıkışmış daralmış ve bunalmış hissediyorum sevdiğim adam benimle kaçmak istiyor ben ise okulumu bitirmek ardından evlenmek istiyorum fakat ailem beni silsin istemiyorum ortada kaldım geçmişte bir takım hatalar yaşadım erkek arkadaşımla ( ilişkiye girmek vs. ) ve çok pişmanım çoğunu da isteyerek olduğu söylenemez onu o zamanlar çok seviyordum ve ben bunları yazmadan birkaç dakika önce tartıştık telefondan benimle 1 yıl sonra kaçmazsan ilişkimizin biteceğini ve ben bu ilişkide hep senin dediklerini yaptım diye de belirttiği oldu, ben şimdi namaz kılıyorum ve hata yapmamaya gayret ediyorum âmâ son zamanlarda benim üzerime çok geliyor kaçalım gidelim mutlu mesut hayatımız olucak diyor beni sevdiğini biliyorum ama bir yanım herkese herşeyi anlatacak gibi hissediyor ve ben ne yapıcamı bilmiyorum ailemin gururunu zedelemek istemiyorum o benim ilk defa yakın mesafe ilişkimdi ve ne yapıcamı bilemiyorum. Lütfen bana yardımcı olun konuşacak kimsem yok gibi hissediyorum,

Sevgilimin çocuğu var

Ben 22 yaşındayım sevgilim 35 Bir çocuğu çok seviyorum adamı Çocuk 10 yaşında Dışardan gelen tepkiler beni kötü hissettiriyor Çocuk benim mutluluğuma engel mi Ayrılıyorum ama bitiremiyorum Hep onu düşünüyorum Onunla mutlu olur muyum Ondan vaz mı geçmeliyim Zor bir hayatım var diyor bana destek ver diyor Ben çocukla bir hayatın nasıl olacağını bilmiyorum. Verdiğim karar hayatımı etkileyecek. Seviyorum adamı çocuk la bir hayat ne kadar mantıklı

Takıntılılığı nasıl aşarım

Aşırı derecede takıntılıyım bunu aşmak için tavsiyeniz ne olur özellikle ilişkim bittiğinde sürekli karşı tarafı düşünüyorum neden beni bıraktı diyerekten bunun hakkında tavsiyenizi bekliyorum birde kitap olarak tavsiyeniz var mıdır acaba önerebileceğiniz kişisel gelişim olaraktan teşekkür ederim şimdiden 🌺 💖

Erkek arkadaşım aşırı sinirli

erkek arkadaşım en ufak şeye çok fazla sinirleniyor. benim söylediğim ya da yaptığım bir şeyi kendisi anladığı gibi sinirleniyor deliriyor. ben öyle demek istemedim dediğimde ise inanmıyor. sadece bana değil ailesine ve herkese karşı böyle. ama beni kırmaktan hiç korkmuyor. ağzına geleni söylüyor millet içinde deli gibi bağırıyor. ağladığımda üzüldüğümde yine bana kızıyor. onu seviyorum onun da beni seviyorum ama bu gereksiz öfkesi bizi yıpratıyor. ne yapmam lazım?

Tipsizim boyum kısa diye insan değil miyim?

Bir kız orangutanla çıkarım senle çıkmam dedi diğeri popoma kaş göz çizer onla çıkarım senle çıkmam dedi. İşlerine gelince görünüş her şey değil diyorlar oysaki kitap alırken bile kapağın güzelliğine bakıyorlar. Zaten 164 boyunda yerden bitme ucubeyim. Ee ben insan değil miyim nasıl psikolojm bozulmasın ondan sonra yok önemli olan kalp güzelliği diyorlar halbuki alakası yok alayı yalancı bunu diyenlerin. Yeri geldiğinde psikologlarin bile umrunda değilim onların da bazılarının bazen işi gücü sadece para

Sevgilimden ayrılamıyorum

17 yaşında başladığım 3 senelik bir ilişkim var. İlişkide çok küçüktüm ve ne sınırlarım vardı ne de ne istediğimi biliyordum. Onu çok sevdim ve bağlandım. Zamanla kavgalar başladı, sürekli tartışıyorduk. Bende çok fevriydim. Artık buluştuğumuzda bile saçma şeyler için kavga eder olduk. Ben ağlarken bırakıp gitti birkaç kere ben o kadar bağlıydım ki yine arıyor o özür dilemese bile barışıyordum. Gerçi ona hiç düşünme fırsatı tanımıyordum. Bir gün yine ben gereksiz bir şey için ayrıldım ve ertesi günde yazan bendim. Bana bir başka kadınla konuştuğunu söyledi. Aldatmıştı beni, sadece mesajlar vardı. Ben buluşmak istedim. Buluşmaya gittiğimde benimleyken huzurlu olmadığını ve beni artık sevmediğini söyledi ben ise hala onu nasıl kaybederim korkusuyla yanıp tutuşuyordum. Bağırdım hakaret ettim. En sonda çekip gittim. Ama o gün tekrar yazdı ve ben devam ettim. Benden özür bile dilememişti bunca kırgınlığıma rağmen. Ondan vazgeçemedim. Aradan zaman geçti ve ben bu olanları unutmuş gibiydim. Aileme anlattım onu evlenmek istediğimi söyledim. Babam katiyen onaylamadı, seninle denk değil dedi. Ben üniversite okuyordum o ise inşaat işçisiydi. Benim için hiçbir sorun yoktu gerçi. Birde annesi vardı onunla yaşayacaktık. Mecburdu, bende yaşamayı kabul etmiştim. Neyse biz yine tartıştık ve bana annem için seni silerim, lafın bile olmaz dedi. Orda ipler koptu ve ayrıldım. Çevremde ki herkese de olan biteni anlattım. Ona hakaret bile ettim. 1 ay geçti geçmedi neden bilmiyorum, şuursuz bir şekilde yine ben aradım onu. Halbuki yarı yolda bırakılmıştım. Babamın onca baskısına rağmen benden vazgeçti ve sorunlar üzerime yıkıldı. Sonrs barıştık ve çok farklı biri oldu, şimdi ise eskiden yaptıklarım hataydı ben değiştim. Senin mutluluğun benim için en önemli şey diyor. Her zamana evlenmeyi çok istiyordu, şimdi de çok istediğini söylüyor. Ne yapacağım bilmiyorum. Ondan vazgeçemiyorum. Onsuz bir hayat düşünemiyorum. Ayrılmam gerekiyor mu? İnsan değişir mi? Ne yapmalıyım lütfen yol gösterin. (İlk ilişkim başka biriyle ilişkim olmadı)