Sosyal Hayat Kategorisi

Sürekli Kilo Alıp Vermek Beni Yıprattı

Merhaba ben yıllardır diyet dongusunde bir insanım sürekli al ver yapmak artik beni yıprattı. Kilomda baya yüksek. bu kiloda da kalmak istemiyorum ama biraz diyet yapayim dediğimde de sürekli aklim yemeklerde sürekli ne yiyeceğimi kac kilo vereceğimi düşünüyorum buda beynimi çıkmaza sürüklüyor gümlük hayatımı kısıtlıyor. Akışa uygun fark etmeden kilo vermek istiyorum bunu nasıl yapabilirim. Teşekkürler şimdiden lütfen bana yardımcı olun

Tercih yapamıyorum yada seçmem gereken şeyleri açıkça soyliyemiyorum

Ben 11 sınıfa gecicegim ve şuan okuduğum okul çok kötü özele gidiyorum ve ailem beni devlete ericek ama bilgili kişiler daha iyi bir özel okula verin diyor ailem benim seçmemi istedi ama ben seçim yapamıyorum ha gisi daha iyi bilmiyorum sadece bu konuda da değil en basit şeylerde bile örneğin hangi yemegi yiyeceğim nereye gideceğim hangi kıyafeti alicagim en kolay şeylerde bile seçim yapamıyorum ve verdiğim kararlardan genellikle mutlu olmuyorum kendimi kötü hayatimida kötü yönde etkiliyor. Çünkü bence daha çok seçim yapma deneyimim olucak bu kadar o yüzden kötü hissediyorumm daha doğru seçim nasıl yapabilirim?

Kendi kaygımla nasıl başa çıkabilirim?

Ben sürekli kaygı yaşıyorum mesela bir arkadaşıma bir mesaj yazarsam ve sadece yarım saat geç baktığı anda aklıma sürekli kötü seyler geliyor, ya bişey olduysa, ya çok kötü bir durumdaysa, ya başına birsey geldiyse gibi, ve bu kaygı sadece bununla da sınırlı kalmıyor sürekli en küçük şeyde bile kaygı atakları yaşıyorum. Mesela arkadaşlarımla konuşurken bi anda soğuk yaptıklarında acaba benden mi sıkıldılar yada onları üzicek birşey mi yaptım diye kaygilaniyorum ve kaygı ataklari yaşadığım siralarda ayağa kalkamıyorum, yemek yiyemiyorum, nefes alamıyorum. Hatta bu kaygı ataklarim sürekli yaşanmaya başladığı için artık günde sadece 1 öğün yapmaya alıştım daha fazla yemek yiyemiyorum. Bu kaygıyla başa çıkmak için ne yapabilirim?

Arkadaş edinmek neden zor?

Yeni insanlarla tanışamıyorum. Yeni bir ortama girdiğimde kimseyle konuşamıyorum. Sürekli aynı bol ve siyah hırka ile güvenli alanımı oluşturuyor, elimden geldiğince dikkat cekmemeye çalışıyorum. Elimden geldiğince az konuşarak ve hareket ederek görünmez oluyorum ve birisi benimle konuşunca ozguvensizligimi tamamen saklayarak oldukça kendine güvenerek konuşuyorum fakat oldukça soğuk cevaplar vererek benimle asla arkadaş olamayacaklarmis gibi bi izlenim veriyorum, bunu tamamen isteyerek yapıyorum. Çünkü insanları gozlemliyor, tam anlamıyla yakin olabileceğim, gercekten yanimda kalacak ve kisiliklerimizin uyusabilecegi birisini görmeye çalışıyorum. Kimseyi sevmezsem kimseyle iyi anlasamayacagimiz icin bilerek yalniz kaldığımı kendi kendime soyluyor fakat yine de kimsenin beni sevmeyeceği ve beni sevmedikleri için kimsenim benimle arkadaş olmaya calismadigi inancını bastiramiyorum. Bu hislerime rağmen bir arkadaş edindiğim anda hissettiğim ozguvensizlik ve insanlara gösterdiğim soğukluk tamamen kayboluyor.

Annemden ayrılınca veya telefonum olmayınca kendimi güvensiz ve huzursuz hissediyorum

Sanki annem ve telefonum olmayınca başıma bir şey gelecekmiş gibi hissediyorum. Daralmaya başlıyorum. Zaten deprs, ilacı vs kullanan biriyim fakat bu geçmiyor. Uzak bir yere asla gidemiyorum. Bu da beni üzüyor çünkü diğerleri gibi hissetmiyorum bu sefer kendimi. Hasta biri gibi hissediyorum. Her an bana zarar verilecek gibi endişeli oluyorum. Kendimi çok kötü hissediyorum bu yüzden. Nasıl kurtulmam gerektiğini de bilmiyorum.

Çok düşünüp kafama her şeyi takıyorum

Öz güvenli olmayı beceremiyorum birçok kez denesemde olmadı sosyal çevrem olmadığı için böyle olduğunu düşünüyorum ve kafama her şeyi takıyorum kendimi kötü hissediyorum günlük hayatım etkileniyor biriyle sohbet ettiğim zaman o kişiyi kendimden soğutabiliyorum ardından pişman oluyorum ve özür diliyorum bunun sonucunda daha çok kafama takıyorum üstelik gece daha çok düşündüğüm için insanları rüyamda görüyorum sabah uyandığımdaysa neden gördüğümü düşünüyorum

Kendimi sevemiyorum

Kendimi sevmek istiyorum ama bir türlü sevemiyorum. Kendimle barışamıyorum, aynaya baktığımda çirkin hissediyorum. Kimse beni sevmeyecek gibi geliyor. Bu yüzden Sosyal anksiyete bozukluğu bile oldu. Öz güvenim kalmadı. Toplumda rahatsız hissediyorum. Bazen hiç bir şeyi başaramam diye hissediyorum bu yüzden. Sevilemem diye düşünüyorum. Oysaki sevdiğim biriler var. Yalnızlaşıyorum. Kısaca sevilecek birisi olduğumu düşünemiyorum, o yüzden dışarı çıkmakta zorlanıyorum. Lütfen yardım edin

Üşengeçlik Tembellik ve OKB

Merhabalar, 28 yaşında evli bir kadınım. Bende anksiyete ve okb vardı 1 yıl öncesinde. Okb çok az var şu anda. Ücretli öğretmenlik yapıyorum. Boştayım. Ve işte çalışmak istiyorum. Kendimi itemiyorum. Çünkü konfor alanından çıkmak ve öz disiplin zor geliyor. Önerileriniz nelerdir? Terapi olarak bdt, mindfullness, kitap olarak vs. Öz disiplin ve konfor alanından çıkmak için. Özgüvenim düşük aynı zamanda. Teşekkür ederim size.

Yeme bozukluğumu nasıl gideririm?

Çocukluğumdan beri her türlü sebze ve meyveyi yiyemiyorum ve kendimi alıştıramadım. Bir yemeğin içinde sebze varsa onu ayıklamam gerekiyor. Herkesin severek yediği salataları denediğimde midem bulanıyor. Bundan dolayı sürekli kilo alıyor gibi hissediyorum ve yemeyi sevdiğim yemeklerde de kendimi kısıtlıyorum. Sebze meyve yememe alışkanlığım çocukluğumda yaşadığım bir depremden sonra başlamış. Sadece daha zayıf görünmek istiyorum. Fakat kendimi sağlıklı besinlere alıştırmadan bir diyete giremeyecekmişim gibi geliyor. Çevremdekiler de bu huyumu öğrendiklerinde yaptıkları yorumlar daha çok canımı sıkıyor. Kendimi aç bırakmaya çalıştığım dönemlerim de oldu. Ne yapacağımı bilmiyorum.

Sosyal Anksiyeteden Nasıl Kurtulurum?

Sosyal anksiyete bozukluğuna sahip olduğumu düşünüyorum ve bundan kurtulmak istiyorum. Toplum içinde konuşurken çekiniyorum. Sınıf içinde sunum yaparken veya sesli bir şekilde kitap okurken çok heyecanlanıyorum ve kalbim aşırı hızlı atıyor. Nefesim kesiliyor ve sesim titriyor. Bundan kurtulmak için ne yapmalıyım? Aslında son zamanlarda sosyal biri olmaya çalışıyorum ama bu fayda ediyor mu bilmiyorum. Acaba insanların benim hakkımda ne düşündüğünü önemsemeyi bırakırsam bundan kurtulabilir miyim? Lütfen bana yol gösterin yakında üniversiteye gidicem ve muhtemelen sürekli sunum yapicam o yüzden sosyal anksiyetemi yenmek istiyorum