Sosyal Hayat Kategorisi

Kalabalık Ortamlarda Anksiyete

Öncelikle kalabalık ortamlarda sınıf ortamlarında duramıyorum insanlarla iletişim kuramıyorum kaynaşamıyorum dışardan bakılınca çok sessiz ve çekingen olarak görülüyorum bu da beni rahatsız ediyor bu şekilde gözükmek istemiyorum herkes evdeki gibi rahat hissederken ben hiç rahat olamıyorum kendimi çok kasıyorum insanların sorduğu sorulara az az cevaplar veriyorum çok mutsuz gözüküyorum neden böylesin dediklerinde ise çok sinirleniyorum bunu hep kafama takıyorum bu halimi dışardan belli etmemek için uğraşsamda iyice kötü oluyor. Bu ortamlardan kaçmak istiyorum ama zorundayım. Sosyal anksiyete yi yenmek için ne yapabilirim?

İnsanlardan fazla beklenti içinde gibiyim nasıl düzeltebilirim?

Annem beni sürekli eleştiriyor. Ben ondan sevgi bekliyorum ama o yapmadığım işlerden ötürü bana nefret besliyor. Arkadaş ortamında hep üzülüyorum yani çoğu beklentili olduğumudile getiriyor. Her şeyi çok fazla düşünüyorum. Bunu yapmamaya çalışıyorum ama zorlaniyorum. Odaklanamıyorum bundan ötürü derslerime . Annemin istediklerini yapmama rağmen yine de azarlayacak yönler buluyor. Ben çok yoruldum. Ailem yokmuş ve sahipsizmişim gibi hissediyorum evin içinde bile hem de

Hiç kimse beni sevmiyor kendimi yorgun ve yalnız hissediyorum

Kimsenin beni sevmediğini düşünüyorum ve hissediyorum duygu geçişlerim yüzünden çok fazla yoruluyorum ve herşeyden kolayca vazgeçip sıkılıyorum aile evinde kalmak istemiyorum ama şartlar gerektiriyor yani mental olarak yıpratıcı kendi özgürlüğüme kavuşmak istiyorum evlenmeyi bazen isteyip bazen istemiyorum beni seven biri vardı evet ama uzaklaştırdım ve çok uyuyorum uykuya düşkünüm psikiyatriye gitmeyi düşünüp vazgeçtim öyle bişey işte. Teşekkür ederim şimdiden iyi geceler

Eskiden beni dışlayan istemeyen insanları kafamdan atamıyorum napmalıyım?

Şu anda hayatımda yoklar ama içimde büyük bir nefret büyüdü geçmişe karşı çünkü geçmişte yaşadığım şeyler şu an yaşadığım olayları etkiliyor yeni bir ilişkiye başlayacağım nasıl olsa sonu ona benzer,beni beğenmez diyip sevdiğim halde kaçmaya çalışıyorum yeni arkadaşlar edinirken dışlanabilecegim aklıma geliyor veya bir özelliğim belli olmasın belli olursa begenilmem diyip kaçıyorum onlardan intikam almak istiyorum belki rahatlatır diye ama sonra aradan çok zaman geçtiği aklıma geliyor aklım sürekli geçmişe gidiyor kendi duygularımı bastırmak için dizi izliyorum telefonu elimden bırakamıyorum sosyal medyadan çıkamıyorum böylece düşünmemeyi sağlıyorum ama sonra bastırdığım duygular açığa çıkıyor daha kötü oluyor birkaç günüm kötü geçiyor sonra iyileşiyorum sonra yeniden aynı şeyler oluyor yani asla tamamen kurtulamıyorum ne kadar zaman geçmesine rağmen oysaki onların umrunda bile değil kırdığının farkında özür bile dilemiyor gayet de rahat görünüyor vicdan azabı bile çekmiyor içimde biriktire biriktire duygularımı bastırdım vaktinde sesimi çıkartmam gerekiyordu

Kendi kendime senaryo kuruyorum

Sevgilimi çok seviyorum herşeyide veririm onun için 3. 5 senedir beraberiz. Ama ben bazen beni sevmediğini bilsem bile başkasından ilgi istiyorum ve hoşlantı duygusu duyabiliyorum. Bazen kendi kendime bu benden kesin hoşlanıyor bu bunu dedi kesin bişey var kelimenin altında . Ama böyle bişey olmasını istemiyorum. Ama beynim sanki benimle oyun oynuyor. Kendi kendime senaryo kurabiliyorum ve bu çok kötü. Günlük yaşantımı değil geleceğimi etkiliyor. Ben de yalan söylememek için sevgilime doğruları söylüyorum ve sevgilimin güven duygusu asla yok artık ve konu benide aştığını söylüyor nokta kadar olayı kendisi farklı sanıyor. Lütfen çözelim şu sorunu . Teşekkürler kolay gelsin.

İnsanları kendimden uzaklaştırdığı mı düşünüyorum

Okul ve aile hayatımda insanlara istemeden soğuk davrandığımı, onların kalbini kırdığımı düşünüyorum. Bu yüzden onların beni sevmemesinden ve yalnız kalmaktan korkuyorum, Ve bu korku yüzünden arkadaş edinemiyorum , insanlarla konuşmaya çekiniyorum. Bu yüzden arkadaşım yok ve hepsi benim suçum fakat bunu nasıl düzeltmeliyim bilmiyorum. Ailem birçok şeyi anlamıyo sorunlarımı onlara anlatamıyorum. Ne yapmalıyım bilmiyorum ama bir şekilde bu yalnızlıktan kurtulmalıyım. Lütfen bana yardımcı olun.

En yakın arkadaşımla yaşadığım olay

Ailem en yakın arkadaşımın ablasını başka biri ile görmüş onaylamayacaklari bı şekilde yani. Bu yüzden onlara gidip kalmam konusunda sınırlandırıldım. Bunun sebebi ise arkadaşımın ablası böyle bı hareket yaptığı için onların yanında kalirsam benim de adımın onların yanına kötüye çıkacağı şekilde. kimsenin ne düşündüğü benim umrumda değil fakat ailem bu durumda benim kötü bı şekilde anilmami istemiyo onları anlayabiliyorum fakat dedikleri şeyler çok saçma bu yüzden en yakın arkadaşımin yanına gidemiyorum başka şehirlerde yasadigimizdan dolayı. Ben de ablasını başka birileri görüp ailesine söylemesin ve aile içinde kimsenin tadi kaçmasın diye bunu arkadaşıma anlattim babamın yanlış yaptığından onlara asla mesafe koymayacagimdan ama şu anda yanlarına gelemeyecegimden bahsettim. Bu durum karsisinda kendimi de çok kötü hissettim onun benimle arasina mesafe koymasindan korktum neyseki üzülse bile bu durumda onunda benim de bi suçu olmadığını uzulmemem gerektigini söyledi anlayışla karşıladı fakat ablası bana kırıcı bı mesaj attı ablasına da çok fazla değer veriyodum onunla da hep konuşuyordum ve bu durumda babamı savunmadigimi da her fırsatta dile getirmiştim ama iyilik yapamayim derken bana kin kusuldu o kadar çok üzüldüm ve sinirlendim ki bu olaydan sonra kimin başına ne gelirse gelsin kimsenin özeline karismamaya karar verdim onlar üzülmesin ilerde onlara laf gitmesin derken en çok yıpranan ben oldum

İnsanlar beni sevsin diye neden bu kadar çok çaba harcıyorum?

Ailem, arkadaşlarım, iş arkadaşlarım beni sevsinler bana biraz da olsun değer göstersinler diye yapabileceğim her şeyi yapmaya çalışıyorum. Onlar mutlu olsun diye uğraşıyorum. Çoğu zaman da kendimden ödün veriyorum. Yalnız kalmaktan çekiniyorum. İnsanlar beni koşulsuz sevsin istiyorum. Beni sevmeleri için ekstra bir şey yapmak istemiyorum. Ben bu kadar çaba harcarken beklediğim şeyleri göremeyince çok üzülüyorum. Bundan vazgeçmek istiyorum. Ne yapabilirim ?

İnsanlarla İletişim

Dışarıdan bakıldığınd aşırı soğuk birisi gibi duruyorum ve birine hemen ısınamıyorum, yanında rahat etmek için kendimi sıktığımda istemsizce daha da mesafeli oluyorum. bunu nasıl düzeltebilirim. yakın oldugum insanlarla çok yakınım ama yeni tanıştığıma da buz gibiyim, insanlar benimle konusmaya çekiniyor adeta bunu net bir şekilde hissedebiliyorum bunu nasıl yenebilirim. etrafımda arkadaslarım da aynı şeyi söylüyorlar yeni arkadaş ortamları edinmek istiyorum ama bu durumu nasıl yenebilirim

Telefon Bağımlılığı

Telefonla çok fazla oynuyorum eskiden kitap filan okurdum şimdi zorla okuyorum kitap okuyasım gelmiyor sürekli uyumak istiyorum bir yere gitmeyi üşeniyorum bu iş görüşmesi dahi olsa gidesim gelmiyor oraya bazen uyuyamıyorum gece 3 e kadar ve çok fazla telefonla oynuyorum telefonum yanımda olması gerekiyor her yerde bu gezmeye gitsek bile hemen telefonu elime alıyorum aşırı telefonla oynuyorum ve nabıca mı bilmiyorum ya