Sosyal Hayat Kategorisi

Üşengeçlik Tembellik ve OKB

Merhabalar, 28 yaşında evli bir kadınım. Bende anksiyete ve okb vardı 1 yıl öncesinde. Okb çok az var şu anda. Ücretli öğretmenlik yapıyorum. Boştayım. Ve işte çalışmak istiyorum. Kendimi itemiyorum. Çünkü konfor alanından çıkmak ve öz disiplin zor geliyor. Önerileriniz nelerdir? Terapi olarak bdt, mindfullness, kitap olarak vs. Öz disiplin ve konfor alanından çıkmak için. Özgüvenim düşük aynı zamanda. Teşekkür ederim size.

Yeme bozukluğumu nasıl gideririm?

Çocukluğumdan beri her türlü sebze ve meyveyi yiyemiyorum ve kendimi alıştıramadım. Bir yemeğin içinde sebze varsa onu ayıklamam gerekiyor. Herkesin severek yediği salataları denediğimde midem bulanıyor. Bundan dolayı sürekli kilo alıyor gibi hissediyorum ve yemeyi sevdiğim yemeklerde de kendimi kısıtlıyorum. Sebze meyve yememe alışkanlığım çocukluğumda yaşadığım bir depremden sonra başlamış. Sadece daha zayıf görünmek istiyorum. Fakat kendimi sağlıklı besinlere alıştırmadan bir diyete giremeyecekmişim gibi geliyor. Çevremdekiler de bu huyumu öğrendiklerinde yaptıkları yorumlar daha çok canımı sıkıyor. Kendimi aç bırakmaya çalıştığım dönemlerim de oldu. Ne yapacağımı bilmiyorum.

Sosyal Anksiyeteden Nasıl Kurtulurum?

Sosyal anksiyete bozukluğuna sahip olduğumu düşünüyorum ve bundan kurtulmak istiyorum. Toplum içinde konuşurken çekiniyorum. Sınıf içinde sunum yaparken veya sesli bir şekilde kitap okurken çok heyecanlanıyorum ve kalbim aşırı hızlı atıyor. Nefesim kesiliyor ve sesim titriyor. Bundan kurtulmak için ne yapmalıyım? Aslında son zamanlarda sosyal biri olmaya çalışıyorum ama bu fayda ediyor mu bilmiyorum. Acaba insanların benim hakkımda ne düşündüğünü önemsemeyi bırakırsam bundan kurtulabilir miyim? Lütfen bana yol gösterin yakında üniversiteye gidicem ve muhtemelen sürekli sunum yapicam o yüzden sosyal anksiyetemi yenmek istiyorum

Kaygılarımla nasıl başa çıkacağım?

Özellikle sınav haftalarında üzerime çöken ve dönemsel olarak savaştığım karanlık bir duygu ve içimde susturamadığım sesler var. Çok stres yapıyorum ve gelecek için aşırı kaygılandığım anlar oluyor. Adeta nöbet geçirir gibi zaman zaman atak yaşıyorum takıntılarım oluşuyor bununla nasıl başa çıkabilirim? Bu durum ve dönemler beni ve sosyal hayatımı çok olumsuz etkiliyor. Relax bir insan olmak istiyorum ama hem kendime hem başkalarına karşı çok disiplinli davranıyorum

Manipüle edilmek ve üzmek istemiyorum

Bir arkadaşım var beni aşırı aşırı seviyor hep yanında olmamı istiyor. Haftada en az 2-3 defa gerginlik yaşıyoruz bu modumu aşırı düşürüyor ve benim modum düşünce karşı tarafında modu düşüyor. Bakıyorum ona üzülüyorum. Çevresi geniş ama herkesi sevemeyen tarzda beni de kardeşi yok diye kardeşi yerine koymuş. Ondan uzaklaşmıyorum üzülüyorum çünkü. Ve her seferinde bir şey buluyor ve beni manipüle ediyor, ne yapacağımı nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum. Bazen sıkılıyorum sırtımda yük gibi bazen ise çok iyi geliyor bana , onunla olmak keyif veriyor kardeşim gibi. Ama bazen işte küsmesi çabuk kırılması gerçekten yoruyor beni, ne yapmalıyım hiç bilmiyorum

İnsanlara hayır diyemiyorum

Bazı durumlarda karşımdakini kırarım düşüncesi oluyor ve hayır diyip reddetip net bir tavır ortaya koyamıyorum. her şeyi kibar bir şekilde halletmeye çalışıyorum ve karşımdaki insan iyi niyetimi suistimal ediyor. Bunun farkına vardığımda iş işten geçmiş oluyor tabi ki. İyi niyetimin kullanılması hoşuma gitmiyor ama elimde değil, karşımdaki insan ya kırılırsa ya beklemediğim bir tepki verirse ve ben cevap veremezsem ne yapacağımı ve nasıl bir yol izleyeceğimi bilemiyorum.

Neden sivilcen var ve neden herkes benden nefret ediyor

Merhaba ben Buğlem henüz 12 yasindayim okuldaki arkadaşlarım benden nefret ediyor ve bana domuz diyorlar sivilcem var diyede yapıyorlar sevdiğim kişi beni sevmiyo oda benle dalga geçiyor kendimden nefret ediyorum ve durduk yere ağlama hissi geliyor ailem beni pskiloga götürmek istemiyor ailem hiç bişey yapmıyor lütfen yardım edin hep yanlız kalmak istiyorum bende buraya içimi dökmek istedim yazarsanız çok sevinirim

Yeni kişilerle tanışırken kendimi daha iyi tanıtmak ve özgüvenimi geliştirmek için ne yapmalıyım?

Yeni bir ortama ya da bir işe girdiğim zaman çok fazla tedirginlik duyuyorum. Yetersizlik duygusuna kapılıyorum çoğu zaman sanki herkes kendini çok iyi anlatabiliyor ama ben tam olarak anlatamıyorum gibi sürekli açıklama yapmak zorunda hissediyorum kendimi. Yeniliklere aşırı kapalı bir insan değilim ama ilk anlarda kendimi çok fazla kasınca insanlarda iletişim kurmak istemiyor doğal olarak. Alıştığım bildiğim ortamlarda sevilen kişiyim ama yeni ortamlarda o bağı ilk anda kuramadığım zaman bir daha çaba göstermek istemiyorum ve yalnız kalıyorum bu da beni üzüyor açıkcası. Bu yönde kendimi geliştirmek için neler yapmalıyım ya da nasıl bir yol izlemeliyim?

Bir Erkeğin Narsist Olduğunu Nasıl Anlarım?

Hayatıma giren son 2-3 erkekte aşırı derecede narsist kişiliklere sahipti, işin tuhaf yanı ilişki içindeyken ya da hoşlandığım kişi ile dialog halindeyken ben bunu anlayamıyorum, bu bahsettiğim kişilerin narsist olduğunu arkadaş çevremin uyarılarıyla ve sonrasında çok dikkatli bakara anlayabildim, anladığımda dahi konduramadım çok tuhaf bir his kendilerine çok iyi bağlıyorlar ve ben bunu anladıktan sonra ayrılması çok güç oluyor, bir daha narsist bir erkekle olmak istemiyorum çok yorucu geliyor hem ilişki içindeyken hem de ayrılık sonrası.Bu tür erkekleri nasıl analiz edip anlayabilirim flört aşamasındayken? Özellikleri neler oluyor bu kişilerin? İnternette bir sürü şey yazıyor, lütfen yardımcı olun bana.

Kaygılarım için ne yapmam gerek?

Merhabalar, yıllardır bir şeyi beceremiyormuş hissiyle yaşıyorum. Üniversite sınavına girerken hep kaygılıydım. Sınavda düşüncelerle bogusuyorum. İki üniversiteyi açıktan bitirdim. Ehliyetimi aldım çeşitli kurslara katılıp kendimi geliştirmeye devam ediyorum ancak hâlâ bir şey yapamıyormuş hiçbir şey yapamamısım gibi hissediyorum.Denize gidince uzun süre suya giremiyorum. Girince de kendimi rahat bırakamıyorum dizimde olan yerde bile bogulacakmış gibi oluyorum. Artık asansöre binince bile içinde kalacakmış gibi tedirgin oluyorum.Kalabalıkta sunum yapamıyorum. Ailemden birine ulaşamayınca hemen başlarına bir iş geldi diye düşünüyorum. Bazı geceler kötü bir şey olacakmış hissi yüzünden uyuyamıyorum. Bazen kendimi seviyorum bazen kendim dahil kimseyi sevmiyorum.Eskiden ölümden korkardım ölmek istemezdim. Keşke ölsem derdim sonra iyi bir an yaşayınca onu dediğime pişman olurdum. Şu an ise ölmek benim için kötü bir şey değil. İntihar gibi bir düşüncem kesinlikle yok dinine bağlı bir insanım. İntihar etmek Allah'a isyan olduğu için öyle bir düşüncem yok. Sadece yaşamak beni çok fazla mutlu etmiyor. Hislerim karışık düşüncelerim karışık..Çok fazla sorunum var gibi ne desem bilemedim. Umarım kendimi anlatabilmişimdir Sadece kendimi sevmek çevremi sevmek ve hayata artık pozitif bakmak istiyorum. Ki hayata bazen pozitif bakabiliyorum ama bunlar uzun süreli olmuyor. Benim istediğim sağlıklı bir ruh