Sosyal Hayat Kategorisi

Arkadaşım tarafından yapılan ihaneti nasıl anlatabilirim?

Merhaba benim bir tane kız arkadaşım vardı yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi, her zor gününde yanında oldum ailemin içine soktum, ama herkes tarafından bu kıza dikkat et seni kıskanıyor, bende arkadaşım o benim öyle değildir filan diyodum sonra ablamın nişanına davet ettim geldi, benim çok samimi olduğum akrabama ve babası yaşındaki adama böyle cıvık cıvık yanaşıp flört etmeye çalıştı yani adamın dibine gire gire bunu yaptı neden yaptığını sorduğumda farkında değilim gibi bi sey söyledi sonradan gözüm açıldı ki bu kız beni taklit etmeye çalıştığını farkettim ve olay sonunda patladı arkadaşlığımı kestim bunu neden yapmış olabilir sizce?

Ben yazmadan bana yazmayan arkadaşa nasıl davranmalıyım?

Merhaba uzaktan çok sevdiğim bir arkadaşım var yazmadığım zaman beni hiç arayıp sormaz bazen en ufak bi şeyde onu kaybetmekten korkuyorum, aramız bozuk mu acaba diye kendimi düşünmeden durmamam, bazen aramız çok iyi bazende bana uzak ve sürekli çabalayan taraf bazen ben oluyorum bu durum bir hayli can sıkıcı ama o da bana değer verir ama bunu göstermiyor bazen sizce ne yapmalıyım?

Kendimi hiçbir zaman beğenmiyorum ve konfor alanımdan çıkamıyorum

Kendimden o kadar nefret ediyorum ki hiçbir şeyi haketmediğimi düşünüyorum. 15 yaşındayım daha ve birini sevmeyi bile haketmediğimi düşünüyorum ne zaman dışarı çıksam elimi kolumu koycak yer bulamıyorum strese giriyorum dişlerimi sıkıyorum uzun süre tek başıma dışarıda kalamıyorum. Başkaları yanımda olduğunda ya da dışarı çıktığımda ne kadar kötü göründüğümü 10 dakika düşünmeden duramıyorum. Sanki insanlar yüzüme bakınca kendi hallerine şükrediyormuş gibi geliyor. Ben bunu düzeltebilceğimi sanmıyorum aslında yıllardır bu duruma alışığım ama artık o kadar batıyor ki mesela birinden hoşlandığımda cidden haketmediğimi düşünüyorum. Özgüvene sahip olmayı bile haketmediğimi düşünüyorum. O kadar özgüvensizim ki cidden hiçbir şeyi beceremiyorum konuşma odaklı sınavlarımızda kafayı yiyorum. Geçenlerde hocalarla mevzum oldu ve ben bayılıcam derecede nefes darlığı yaşadım kendimden geçtim ayaklarım tutmadı tuvalette yere yapışıp kaldım. Sanırım panik atak ya da sosyal anksiyete oluyor ama kendime tanı koyamam tabii ki. Sosyalleşmede çok berbatım bu yüzden okul tercihimi bile ona göre yaptım. Çok yazdım biliyorum.

Kaygılarımla ve değersizlik duygusuyla nasıl başa çıkabilirim?

Merhaba ben 28 yaşındayım genel olarak kendimi mutsuz ve kaygılı hissediyorum. Şuan olduğum yerde hiç arkadaşım yok ve hiç bir sosyal hayatımda yok uzun zamandır işsizdim yeni bir işe başladım 1 yıl dolacak ama iş yerinde de bazı sorunlar yaşıyorum iş arkadaşlarım tarafından dışlanıyorum kendimi çok yalnız ve değersiz hissediyorum iyi para kazanıyorum ama hayatımda bişeyler hala eksik diken üstündeyim sürekli her an kötü bişey olacakmış gibi her an işten çıkabilirmişim gibi hissediyorum çok fazla düşünüyorum kimseye güvenip bir şans veremiyorum bi adım atamıyorum korkuyorum

Her belirti anksiyete olduğumuzu gösterir mi?

Bende anksiyete ve kaygı bozukluğu olduğunu düşünüyorum ama tabikide bu sadece internetten arastırdığım bilgilerde yazan belirtilerle birlikte düşündüğüm bişey. Sürekli biseyleri kafaya takıyorumKalp carpıntısı bazı anlarda istemsiz nefes darlıgı(fiziksel rahatsızlığım yok ama)Sürekli endişe korkuEn ufak bir şeyde sanki başıma kötü bişey gelecek hissiÖrneğin basım agırdığında kesin beynimde bişey var yada kalbim agırdığında galiba kalbimde sorun var gibi abartılı düşünceler ve endişelerKonsantrasyon bozukluğuSitres anında sürekli ayaklarımı sallamaKorku endişe duyduğumda iştahsızlıkÖlüm korkusuGibi gibi belirtiler bende mevcut peki bu belirtiler anksiyete tanısı için yeterli midir

Kendimi neden çok yalnız hissediyorum?

Çocukken de arkadaşım çok yoktu çevrende taşıtın yoktu çok dislanmistim çocukken babamın ailesiyle yaşayıp onlar tarafından psikolojik şiddet görürdük bir abim var aile olarak sohbet muhabbet birlikte aktivite yapmazdik bölük börçük bir hayatımız oldu annem babam kavga ederdi babam bırakıp gitmisligi de. Var bizi . Eve geç gelir ilgilenmezdi bizle bir abim var arada tek tük işte ilgi çoğunlukla gözümle görmedim birebir ama mesaj yakalamıştım babamın başka kadınla yazistigini mutlu bir ailemiz olmadı. ama bipolar hastalığı gibi şeylerde çok şiddetli zamanlarda hep yardımcı olmaya çalıştı . Baba özlemim gitmedi şuan evleri ayrı. Bazı şeyleri bahane ederek beni zaten istemiyorsunuz siz der(her ne kadar kendime bile itiraf edememiş bile olsam biraz narsist biraz manipülasyon yaptığını düşünüyorum) gezdirmezdi sohbet etmezdi, iyi yanları biraz az, oda çocukluğu sağlıkli değil bence ondan gibi geliyor diye kendimi avututorum🌟Hocam babamın abimi ve beni arayıp sormamasi normalmi mesela çok alıngan olan babamın bir iki cümle kendine kötü şeyler soyledigimizi söylüyor sevmiyor disliyormusuz ne olursa olsun bizim arkamızda olması araması gerekmiyor mu insan sevmese bile evlatları babayı , baba aramaz mi ,? Annemde yaşadığı sıkıntılar babamla ilgili babamın ailesiyle düşünmekten bizle aktivitesi olmazdı sohbet etmezdi (sohbete çok açım anlayacağınız 😄) abimde hiç konusmaz sorduğun soruya bile evet yada hayır hareketi yapar o kadar arkadaşlarıyla iyi sanırım sürekli buluşup takilirlar ,Çok sıkılıyorum her zaman normal mi?Şuan annem çalışıyor yaşlandığı için artık işten gelince yanına gittiğimde uyuyup dinlenme ihtiyacı daha çok,abimde konusmuyor eşimle hiç sohbet edemiyorum,çok fazla yalnızlık cekiyorum olması gereken nedir zaman zaman yalnızlık normal mi bütün aktivitemi kocamla mi yapmaliyim tesettürlüyum ev hanımıyım arkadaşım yok

Problemlerden sonra arkadaşlığımızı nasıl sürdürebiliriz?

Şöyle ki benim çok yakın arkadaşım var birbirimizi çok iyi anlayıp çok güzel zamanlar geçiriyorduk sonra çok yakın arkadaşımla çok uzun süredir arkadaşlığımız ve birbirimizi zedeleyen problemler yaşadık. Yıprandık, yorulduk. Bunları yaşarken güzel geçirdiğimiz zamanlarımız da oldu. Sık sık tartışma ve anlaşamama döngüsü bizi yordu. Kaç kez önümüze konularımız kırgınlıklarımızı koyup konuştuk iyi geldik ama yine tartıştık ve artık tartışmaktan yorulduğumuz için her yeni tartışma veya normalde takılmayacağımız şeylere takılır olduk bıkkınlıktan kaynaklı. Çünkü ikimiz de uzun süre tartışma olduğu için hayatımızda artık olmasın istiyorduk. Ama artık ne yapacağımızı bilmiyoruz birbirimizi kaybetmek istemiyoruz.

İnsanları sürekli memnun etme isteğimi nasıl bastırabilirim?

Merhaba benim şikayetçi olduğum konu sürekli konu ne olursa olsun insanları memnun etmek istıyorum. Bu durum benim kendime sınır çizmemi engelliyor. Artık hiç sınırım kalmadı. İnsanları memnun etmek için o an onun neyden memnun olacağını anladığım an far etmeden ona uğraşıyorum. Bunu fark etmeden yapıyorum. İçimden bir dürtü onu yapmamı söylüyor ve yapıyorum. Sanki onu yapınca kendimi daha mutlu edicekmişim gibi ama hayır daha çok hırpalanıyorum ve hiç mutlu değilim sadece o an o kişiyi mutlu edince rahatlıyorum ve bu sonsuz bir döngüye girdi,sanki mutluluğumun kaynağı kendimden bir şey feda etmem gerekiyormuş gibi.

Mükemmeliyetçilikten nasıl kurtulurum?

Günlük hayatımda birçok kez mükemmeliyetçi duygularımın oldukça fazla olduğunu gözlemliyorum. Bunlardan bazılarını anlatacak olursam; örneğin okula giderken (lise) blazer tarzı bir kaban giydim oradaki insanlar sade düz kıyafetler tercih ederken kendi içimde veya dışımda bu tarz bir giysiyi giymenin üstünlük kibir ve bencillik manasına gelebileceğini toplum içinde düşünmeden duramıyorum ayrıca herkes bana bakıyor ve rahatsız oluyorum. Bir diğer önemli konum ise okulumdaki insanları istemsiz gözlemliyorum ve kendimce yakınıyorum. Kendimi aklımı ve zihnimi büyük hayallerime odakladığım için mi bunların sonucu oluyor?. Okulda kimseyle takılmıyorum ve sessizim başkalarının eskiden benim hakkımda ne düşündüklerini merak etmezken şimdilerde büyük merak salıyorum. Ne yapmalıyım?

Hayattan beklentilemizi nasıl düşürürüz?

Hayatımda beklediğim hiç bir şey istediğim gibi sonuçlanmıyor. Okul iş aile hepsi çöküşte gibi hissediyorum. birini toparlasam diğerinde bir eksiklik oluyor. Olayları sıraya koymaya çalışsam da bi türlü beceremiyorum, ne yapmalıyım? Beklentilerimi düşürmek bi çözüm mü yoksa tekrar tekrar denemeliyim istediklerim için?