Sosyal Hayat Kategorisi

Aşırı hassaslık

Merhaba hocam benim problemim aşırı hassas olmam. Her şeyi takıp her şeye üzülebilen biriyim. Çok basit saçma şeylere bile anlamadığım bir şekilde üzülebiliyorum. Örneğin yolda normal bi şekilde yürüyen yaşlı bir insan gördüğümde üzülüyorum. Soruyorum kendime hani neden diye ama bende de cevabı yok. Çocuklar, hayvanlar ve yaşlılar hassas noktam aslında ama yolda gördüğüm yaşlı bir insan ya da bir kedi köpek neden beni üzüyor bunu çok merak ediyorum ve bunu yaşamak istemiyorum. Bunun sebebi sadece hassas olmam mıdır sizce yoksa geçmişte yaşadığım farkında olmadan bastırdığım bi duygudan mıdır. Ve son olarak bunu nasıl azaltabilirim . Şimdiden çok teşekkür ederim ayırdığınız zaman için❤️

Narsist

2 senedir bir ilişkim var ve gayet güzel gidiyor mutluyum ama son zamanlarda bir hatasını görmemiş olmama rağmen güvenmiyor gibi hissediyorum ona karşı aslında içimde güven var gibi arkasında dururum biri birşey dese ona güvenmek için elinden gelen herşeyi yapıyor ve ben bunu eski ilişkime bağlıyorum güvensizliğiKendimi bazen ona karşı bencil hissediyorum sadece hayatında ben oluyum diye düşünüyorum bunun yanlış olduğunu biliyorum ben merkezci olmamam gerektiğinide biliyorum ama engel olamıyorum bazen kendime sürekli ilgilenmesini istiyorum benimle ne yapmam gerekiyor benim. Teşekkürler

Her şeyi aşırı düşünmemek için nasıl davranmalıyım?

Her şeyi aşırı kafama takıyorum ve genelde içime atıyorum. Bazen bu yüzden saçma sapan bi tepki veriyorum. Ve biriyle tartışırken direk ağlamaya başlıyorum. Bazen hemen sinirlenip aşırı tepki verip sonra pişman oluyoru. Her şeyi çok ince düşünüyorum. Her şeyi kontrol etmeye çalışıyorum. Bunlardan dolayı rahat biri olamıyorum. Hayatın her alanında bi panik halinde oluyorum. Trafikte, otobüste, markette, evde. . insanların hakkımda ne düşündüğünü çok önemsiyorum.

Hiçbir şeye yetişemiyorum hissinden kurtulamıyorum

Merhabalar, ben evliyim 26 yaşında ve 1 oğlum var 3 yaşında. Ariyeten açıktan okuyorum. Bende şöyle bir sorun var ne olursa olsun sanki hiçbir şeye yetisemeyecek gibi hissediyorum, örneğin bugüne kadar kpss ye hazırlanıyordum doğru düzgün çalışmadığım hâlde, biri bir here çağırınca ama sınavım var kaygısına kapılıyordum. Mesela yarın da arkadaslrla bulusacaktik unutmuşum , çok da nadir sosyal aktivitelerim. olur, düşünüyorum ama başka bir sınavım var DGS 9 ay sonra. Sınavlar mi bana ağır geliyor bilmiyorum, yani sınavlarım olmasa da böyle olur muyum onu da bilmiyorum. Sanki hep birşeyleri yetiştirmem gerekiyor beni bekleyen işler var bazen herşeyi düzene oturtunca sakjn kafayla kahvemi içiyorum çıkmak istiyorum ama biraz birkince kafam allak bullak oluyor bitirmeden hiçbir yere gitmek istemiyorum sanki aklım kalacak gibi hissediyorum, bu hissin beni yıprattıni fark ettim, acaba bir düzen oluşturmadığım için mi bu hisler veya düzen olursa da böyle mükemmelliyetci herşey düzenli olsun hayatımda isteyecek miyim bilmiyorum. Ev iş çocuk, kıyafet, evin ihtiyaçları yani bunlardan ben sorumluyum eşim de ihtiyaçları alır. Maddi olarak da pek iyi durumda olmadığımız için genelde her ay brsy alabiliyoruz ama benim aklıma geliyor bazen alamadiklarim keşke hemen alabilsek diyorum. Evimi pek beğenmiyorum mesela mutfağım yeni değil bazen girince sanki hep kirli gibi hissediyorum, oğluma bakıyorum bazen sanki onunla güzel ilgilenemiyor gibi hissediyorum açıkçası gerçekten de pek ilgilenemiyorum. Kısacası beynim de hayatım da darmadağınık gibi hissediyorum, sanki meslek sahibi olup ayaklarım üstünde dursam herşey geçecek ve huzur bulacağım gibi hissediyorum

Geçmişi unutmak için ne yapabilirim?

Ben ilişkimde geçmişte yaşadığım sıkıntıları hâlâ kafama çok takıyorum bu da benim şu anki halimi ruh durumumu etkiliyor geçmişte sevgilim benim arkamdan iş çevirdi aslında ayrılma sebebi ama takılı kaldım affettim belki de affetmemem gerekiyordu bilmiyorum hayatım adına hiçbir fikrim yok ama sürekli onun geçmişte yaptıkları aklıma geliyor şu an da affettirmek istiyor ama ben hep üzgün durumdayım ve ailemden geçmişte gördüğüm olumsuzluklardan da takılı kaldım şimdiki halimi cok olumsuz etkiliyor bunun etkisinden nasıl kurtulabilirimkurtulabilirim.

Doğru söyleyeni gerçekten dokuz köyden kovuluyor mu?

Merhabalar :). Bugün iş yerinde başıma şöyle bir olay geldi en açık haliyle burada anlatacağım. Ben bir saglikciyim asi yaparken enjektordeki havayı aldigim esnada aşının seviyesi baya azaldı ben de iyi niyetimle doz açığı gelismesin hastaya fayda sağlasın diye bir tane daha asi aldım. Megersem bunlar sayiliymis. Ama daha önce böyle bir olay yasadigimda herhangi bir şey denmemisti her neyse ben de kayda değer bir şey gormedigimden yetkili kimseye haber vermedim. Aradan 2 gün geçti bugün asi eksik bilgisi olan varsa söyleyin sadece ürünün neden eksik olduğuna dair üst mertebedekilere bilgi verilecek dendi. Eksiğin çıktığı gün yanlış saptanmış çalışma arkadaşlarımı zorladılar vs ben de o anı hatırlayıp sorumluya bildirdim. Ve bana tutanak tutma kararı aldılar neymiş geç söylemişim (: öncelikle bir şey yapmayacağız deyip yaptıkları için ikincisi de doğruyu söyleyip bu tarz bir tepki aldığım için kendimi hala çok kötü hissediyorum. Çevremdekilerden genel manada sen çok iyisin seni eserler tarzı tepkiler alan biriyim ama bu devirde iyiyi tercih etmenin iyi niyetin öneminin farkında bir bireyim ama bazen bazı anlarda insana öyle garip hissetiriyorlar ki yaptığın doğru bile pişman ediyor. İçimdeki his geçmedi daha zaten çok kafaya takan icsellestiren bir tipim :)

Geçmişin geçmediğini düşünüyorum.

Merhaba, ben geçmişin izlerinin hep kalmasından korkuyorum. Özellikle insan ilişkilerinde. Sevgilimle birlikte olmadan önce mesela farkında olmadan yanlış anlaşılsam bunun izinin geçmemesinden çok korkuyordum onun için. Ayrıldık, bu sefer de ayrılıktan sonra dediklerinizi aklımızdan hiç cikmamasindan korkuyorum. Kısaca bu düşünce yapisinda oldukça kendini gerçekleştiren kehanetini yaşadım diyebilirim. Özellikle sosyal medyada birisi ilişkisinde daha önce yaşadığı sorunları paylaştığında altına gelen "ona her baktığında geçmişi göreceksin" gibi yorumlardan, ya da başkalarının "o dönem yaptıklarını affetmistim ama evlendikten sonra keşke affetmeseydim dedim, sürekli geçmiş aklıma geliyor sinirim bozuluyor" gibi yorumlarını görüp iyice huzursuz oluyorum. Eski sevgilim için de kendim için de çok endişeleniyorum. Özellikle kendi içimizde cozsek bile çevreye yansıttığımız için çözülmezmiş gibi hissediyorum. Yani kendi içimizde yasasaydik aynı şeyi cozulurdu belki ama şu an başkaları karisti diyorum. Bu da sanırım insanların görüşüne çok önem vermemden mi kaynaklaniyor emin degilim. Bunu nasıl aşabilirim?

İnsan ilişkilerimde ilk izlenim fazla önem taşıyor ne yapmam gerekiyor?

Merhabalar. Kendimde yakın zamanda fark ettiğim bir sorunla alakalı soru sormak istiyorum. Karşımdaki insandaki ilk izlenim,bana yaklaşımı benim için fazla önem taşıyor. Örneğin bir arkadaşlık ilişkisi kuruyorum bu kişi bana başta iyi davranıyor ben de arkadaşlığımız bitse ve bana kötü davranmaya başlasa bile onu affetmek için kendimi suçlamaya ya da onu haklı görmeye başlıyorum. Bir şekilde onu haklı bulup affediyorum ama bu kendimi affetmek için asla geçerli olmuyor. Fakat bir insanla başta anlaşamadıysam ya da bana başta kötü davrandıysa ben o insanı bana ne kadar iyi davranırsa davransın affedemiyorum. Asla içimde ona karşı olan,öfke ya da kin tam anlamıyla o duyguyu kavrayamıyorum, o his bitmiyor. İsterse beni kendine affettirmek için elinden gelenin en fazlasını yapsın yine de bana yaptığı o ilk davranışı asla unutmuyorum. Ama başta iyi ilişki kurduğum insan beni aldatsa da bana kötü davransa da onu affedecek sebepler yaratabiliyorum. Bu duyguların kendime zarar verdiğinin de farkındayım ama bu duygulara karşı koyamıyorum. Karşı koyamadığımda da kendimden uzaklaşıyorum,kendime kızıp kendimi üzüyorum. Üstüne üstlük bu farkındalığı yaşadığımdan belli sürekli bu sorun üzerinde duruyorum ve duygudurumumu fazla etkilemeye başladı. Artık düzeltme vakti geldi diyorum ama yaptığım hiçbir şey kendimi bu konuda düzeltmeme yardımcı olmuyor. Bunu düzeltebilmek için bir öneriniz var mı?Ne yapmalıyım?Kendime haksızlık etmek istemiyorum artık yoruldum çünkü.

Düzgünce yaşamak için ne yapmalıyım

Merhabalar bu sıralar hatta uzun sıralar plan yaparken veyahut sadece evde otururken bile hiç olmayacak şeylere kaygılaniyorum bu bazen bı olay veya hiç yaşanmamış bir durum oluyor bunun hakkında ilaç kullanıyorum zaten ama yeterli olmuyor doğal yollarla veyahut benim ne yapmam gerekiyor artık nefes almak istiyorum artık düzgünce yaşayıp birşeyleri sadece o olay olurken düşünmek istiyorum ne yapmalıyım sizce saygılarımla sevgilerlimle

Ağır depresyon ve asosyalikten nasıl kurtulurum?

Merhaba uzun zamandır asosyal ve içe dönük biriyim kendimi insanlardan soyutladım evden işe işten eve arada bazen dışarı çıkıyorum karşıCinsle iletişim kurmakta çok zorlanıyorum nefesim daralıyor kalbim hızlanıyor bu durum artık benim moralimi çok bozuyor 23 yaşındayım sosyal çevrem yok tek geziyorum ailem biraz baskıcı çok fazla kulaklık kullanıyorum müzik dinlemeden duramıyorumİşyerinde genelde tek oturuyorum akşamları depresyon başlıyor ne yapmalıyım

yunusqw