Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu

Evlilik korkusu

Selamlar ben 27 yaşındayım ve evlilikten çok korkuyorum bunun sebebi bir gözümün yüzde 40 bir gözümün de yüzde 15 görmesi evet kendi ihtiyaçlarımı çok şükür halledebiliyorum ama bu durum karşı durum için ne ifade eder bilmiyorum hayatım boyunca hiç ilişkim olmadı evlenmeyi de istiyorum ama bu duruma çok takılıyorum ve bu durumla beraber birçok sorunda meydana getiriyor ne yapmam gerekiyor bilmiyorum eğer hayatımda biri olursa da söylemek istemiyorum ne yapmalıyım bilmiyorum

Psikotik depresyonla nasıl başa çıkabilirim?

İşitsel halüsinasyon duymuştum önceden ve zor zamanlardı benim için bazen aklıma geliyor yaşadıklarım ve bu beni üzüyor. Kendimi sebepsiz yere mutlu hissettiğim zamanları özlüyorum. Kafam bazen karışıyor ve kendimde çözülmesi gereken bir şeyler varmış gibi hissediyorum. Kariyerim olsun, sosyal hayatım olsun bu konularda daha rahat ve özgüvenli olmak istiyorum. İçe dönük biri olduğum için insanlara yansıttığım benle benim aramda fark varmış gibi geliyor.

Aile

Ailem kardeşim ve beni ayırıyorsa ne yapmalıyım?

Ailemin, benim eğitimime paraları yokken kardeşiminkine paraları var. Benim hayatım sabote edilirken hiç suçları yok gibi davranıyorlar. Onlardan tüm beklentimi kestim ama değersizlik hissi, görülmeme, duyulmama beni yıpratıyor. Uykularım göz yaşlarımla bölünüyor. Sesim çıkmasın diye sana bunu alalım, şunu alalım yapıyorlar. Hiçbir şey benim hayallerimi, emeğimi, yıllarımı geri getirmeyecek oysaki. En güvendiğim yerden yara aldım. Tabiki bahaneleri var. Özür dilediler ama ne için özür dilediklerini bile bilmiyorlar. Biz de insanız hatalar yaparız diyorlar, ama hatalar hep bana mı yapılır? Ben, gücümüz buna yok dediklerinde yapıcak bir şey yok diyip boynumu bükmüştüm, kafamı kaldırdığımda da yalanları gördüm.

Aile

Ne yapmalıyım boşanmak istiyorum hayatıma bakmak

Merhaba ben 14 senelik evliyim. eşimle ilk evlenmeden öncede üzerimde çok baskı kurdu küçüktüm. tanıştığımda 17 yaşındaydım. eşim sürekli psikolojik olarak yemek yememden kıyafetime kadar karışır eleştirirdi beni üniversite sonuçları açıklanana kadar çok iyiydi benle ben üniversite kazanamayınca bana karşı olumsuz oldu . ciddi görmedi ve ben eşimi sevdiğim için peşinden gittim . hep sonra eşim bana ailesine kendimi sevdirmemi söyledi. bende ayrıyken aileaini aradım hayatıma girdiğini sonra beni terk ettiğini vs söyledim ailesi ile aram iyi oldu. sonra eşim döndü. o zamanlarda sonra bana ailesinin maddi gücü olmadığını herşeyi kendim yapacağım dedi benim ailem yardım etti eşim kendisi yaptı. evlendik. evlendik eşimin ailesi ile kültür çatışması yaşadık ben Karadenizli eşimin ailesi doğuluydu . kayınvalidem sürekli sorunlar çıkardı lohusalığımda sürekli kavga etmeye başladık. işte kızlarına yaptıklarını söylemeye başladı biz ise borçla evlendik vs . beni kıskandırmak istedi hep . eşimde ailesi ile birlikte oldu yalnız hissettim ayrılmak istedim işte herkes bir çocuğum olduğunu babasız büyümesinler dedi ben de babasız büyümüştüm beni hep kendi çocukluğumla vurdular. eşim hiçbir zaman yanımda olmadı sonra kaynım evlendi kayınvalidem herşeyi yaptı ona bunu duyunca kötü hissettim ben hiçbirşeye layık görülmeyen bir insanmıydım diye eşim yine o tarafta oldu vs sorunlar yaşandı . sonra eşim ailesi ile görüşmeyi kesti. mutlu oluruz sandım olamadık. eşimbana değer göstermedi. aynı evin içinde iki yabancı gibiyiz çocuklarımıza annelik babalık eden ebeveyn ama birbirine hayat arkadaşı olamayan biz olduk. sorunlardan evliliğimizi yaşamadık gençliğimizi yaşamayadık istedim ki artık birbirimizi anlayıp sohbet eden beraber oturup arkadaş gibi kahve içen vs olmadı. söyledim konuştum aile terapistine 2 kere gittik oda anlattı biraz iyi oldu tekrar eskiye döndü. evde duvara bak konuş kendi kendine konuş daha iyi daha mutlusun. yasadıgım travmaların ağır olduğunu hafife alınacak birşey olmadığını söyledi . siz birbirinizle vakit geçirmeyi unutmuşsunuz dedi . biraz iyi oldu sonra tekrar aynı haline döndü. varlığı sadece evde erkek var mı var babalık görevini yerine getiriyor çocukları ile ilgileniyor . Ama bana karşı bir sevgi ile değil hissediyorum sadece cinsellikte bana karşı yaklaşıyor. kendimi kötü hissediyorum

İletişim

Bir yanlış anlamayı, karşımdaki kişinin düşüncesini nasıl değiştirebilirim?

Öncelikle merhabalar, bir arkadaşımla tartıştık. Beni çok sinirlendirmişti ben de onu kızdırmak için anlık bir sinirle bir cümle kurdum. Bu cümleye çok kırıldı ve sinirlendi. Sonra kendimi ifade ettim özür diledim ama anlık sinirle söylediğimi kabul etmiyor. ‘Kesin önceden düşündün başkaları ile bunu konuştun bu anlık sinirle söylenecek bir cümle değil’ diyor. Kendimi defalarca anlattım neden öyle söylediğimi, başka kimseyle konuşmadığımı. Hiç kimse ile onun arkasından özellikle kötü konuşmayacağımı yanımda başkası konuşursa onları susturacağımı söyledim. Aslında bunu o da içten içe biliyor ama bana inanmıyor. Hatta ortak çevremizdeki insanlara da tek tek sormuş ‘o senle mi böyle konuştu’ diye herkes ‘hayır o bizle konuşmadı ayrıca o senin arkandan böyle konuşacak biri değil’ diye. Ama inatla ‘hayır bu anlık sinirle kurulacak bir cümle değil kesin önceden başkası ile konuştu senle konuşmadıysa o zaman bunla konuşmuştur’ diyip diyip duruyor. Bu durum beni çok üzüyor ama kafasındaki bu düşünceyi değiştiremeden bir şeyleri düzeltemeyeceğimizin farkındayım. Benim sorum kafasındaki bu düşünceyi nasıl değiştiririm?

Akrabalarımın sürekli benim hakkımda konuşuyorlar gibi hissediyorum bundan nasıl kurtulurum?

Merhaba ben Ebru 27 yaşındayım Serablal palsyliyim aynı zamanda yaygın anksiyete bozukluğu yaşıyorum teyzem ve dayım sürekli benim hakkımda konuşuyormuş gibi hissediyorum bunu aileme sorduğumda hayır senin hakkında konuşmuyorlar diyor ama bu bana inandırıcı gelmiyor bir şekilde kendimi buna inandırmışım onlarla her gördüğümde ya yine arkamdan benim hakkımda konuşurlarsa benim aleyhimde konuşurlarsa diye düşünüyorum ailem onlarla her konuştuğunda benim hakkımda ne konuştular diye soruyorum Bu konuda sürekli ailemle kavga ediyoruz Lütfen acil yardım ederseniz çok sevinirim :)

justebru

Hayata adım atamamak

26 yaşıma gireceğim lisede ve üniversitede staj yaptım Daha sonrasında aktif bir çalışma hayatım olmadı maddi açıdan zorluk Çekmediğim için hala aynıyım hiçbir sıkıntım yok fakat kendimi gerçekleştiremediğim için çok eksik ve yetersiz hissediyorum ama buna bir türlü Adım atacak cesareti bulamıyorum Bedensel olarak sürekli yorgun hissediyorum daha iyi olmak istiyorum ama her şeyi çok fazla düşünüyorum düşüncelerim beni adım atmama engel oluyor iş hayatına başlamaktan çok korkuyorum sürekli çok fazla düşünüyorum ve adım atamıyorum ve bunun dışında da Bedensel olarak Yaşadığım bir ibs problemi var sosyalleştiğim zaman yapabiliyorum ama İnsanlarla iletişim kurmak dışarı çıkmak hayatın içinde olmak bile artık bana çok zor geliyor hiçbir şey keyif vermiyor Ne zaman ki evden dışarı çıksam mide sorunları yaşıyorum Sanki sürekli lavaboya mahkummuşum gibi ishal problemi yaşıyorum Daha sonrasında düzeliyorum ama eve çok çabuk dönmek istiyorum konuşmak bile çok zor geliyor şimdi hayatıma Daha faaliyetli daha üretken hale getirmek istiyorum ama mide sorunları yaşarsam diye çok korkuyorum hayatımın değişmesinden hayatın farklılaşmasından çok korkuyorum bilmediğim bir düzen içerisinde olmaktan hiçbir şey keyif ve mutluluk vermiyor yaklaşık bir üç senem bu şekilde önceden yapmaktan hoşlandığım şeylerin hiçbiri bana mutluluk vermiyor çalışmaya başlasam En azından üretken olacağım faal olacak başarılı olabilirim tembelliğimden kurtulurum diyorum ama adım atamamak ve çok fazla düşündüğüm için ne yapacağımı bilememek işi yarım bırakıp çıkarsam korkusu veyahut da sabah erken kalkmak gece işten geç dönmek belirli bir hayatımın değişmesi sürekli beni korkutuyor bu korkularda mideme yansıyor bu mide sorunu beni çok zorluyor bu genellikle stres zamanlarında veya özel zamanlarımda olan bir şey Bedensel olarak yaşadığın biri zorluk ama adım atıp ilerlemezsem de sürekli bu düşüncelere döngü halinde kalacağım eşiği geçip adım atamıyorum nereden başlamam gerektiğini bilemiyorum artık konuşmak bir şeyler almak arkadaşlarımla buluşmak bile zor geliyor uzun süredir evde olduğum için sürekli Aktif olmaya başlamak Bedensel olarak beni çok yoruyor ama bir şeyler yapmadığında da yine yorgun oluyorum üniversiteden sonraki birkaç senenin böyle olacağını hiç düşünmezdim Aslında o zamanlar çok aktiftim görüştüğüm biri vardı Yaklaşık 3 sene kadar iyi de oldu kötü de oldu ama o zamanlar daha bir hayatta doluydum. Daha sonrasında her şey değişti ve içime kapandım düşünceler beni çok zorluyor ne yapacağımı bilememek Hayatta hiçbir şey bana mutluluk vermemesi annemle birlikte yaşıyorum babam ben küçük yaşımdan beri yurt dışında dini görüşlerimin farklılaşmasından sonra da benimle konuşmayı bıraktı (son 1 senedir)kapandığım icin annemle de Zaten birkaç senedir boşanmış durumda hiçbir sevgi ve aile bağı görmemek de beni üzüyor şimdi hayatımı Daha güzel hale getireyim diyorum En azından birkaç ay olsun çalışayım bu hayatı öğreniyim ama yapamıyorum sürekli yorgun ve halsizim aslında şu anda kendimi anlatırken bile tam anlamıyla ifade edebildim mi bilmiyorum çok zorlanıyorum

Aile

Eşim Ayrılmak İstiyor

Öncelikle merhaba ben 3 yıllık evliyim ve eşimi gerçekten çok ama çok seviyorum mükemmel bir kadın ama ben bu zaman zarfı içinde ara ara eşimi çok kırdım üzdüm sonunda ise eşim beni eski iş yerimde çalıştığım bi kızla gördü ve bu durumu aldatmak olarak düşünüyor ama ben eşimi hiçbir zaman aldatmadım eşim şimdi benden boşanmak istiyor ne yapmam lazım lütfen eşimi çok seviyorum ve dünyanlar güzeli bir kızım var onlardan ayrı kalamam ben

Kıskançlık olayı yaşadım kendimi iyi hissetmiyorum ne yapmam lazım

3 haftadır flört ettiğim biri vardı. Bu hafta yazlığa arkadaşımla gittim. Arkadaşım ile tanışınca resmen tercih edildim. 2 gün boyunca gözümün önünde flört ettiler. En son arabayla birlikte döndüler. Gerçekten özgüvensiz hissediyorum şu an. Mide bulantım oluyor iki gündür. Hasta gibiyim gözümün önünde tabu okey oynadılar eşleşip . Benim ne yapmam lazım bu durumda tercih eden kişi benim patronum her gün iş yerinde göreceğim

Kaygı

Kişisel gelişim hakkında

Ben kendimin en iyi versiyonu olmaya çalışmak istiyorum fakat yaşadığım olaylardan sonra yıprandım ve eskisi gibi hissetmediğim için ara sıra gelen düşünceler beni tetikleyip stres ediyor ve kafamda ne kursam kötü hissediyorum tam her şey yolunda bir şey düşünmüyorum iyi hissediyorum derken yine mi döngü diye düşünüyorum bu neyden kaynaklı, ikincisi arkadaş veya eski sevgili hayatımda olan ve çıkarttığım ya da çıkan herkesi siliyorum ve tekrar geri dönmüyorum ama onları bazen hatırlatıp özlediğimde iletişim kurmalı mıyım düşüncesi geliyor aklıma ama geçici olduğunu bilsemde sonra yapmayınca gururdan mı yapmıyorum başkaları yapabiliyor diyorum genelde ne istiyorsam çekinmeden yaparım ama bazen yüzsüzlük olarak görüyorum öz saygım düşer diye vazgeçiyorum hangisi normal? Ve bu gibi mesela sevdim dediğim kişinin peşinden de gitmedim bazı insanlar kızlar çabalıyor sırf sevdiği için ya da taktik yapıyor sonrasında karşı taraf da seviyor ya da istiyor ama ben bunu da yapmayı kendime uygun göremiyorum gururdan mı yoksa normali benimki mi? Birde çabalanacak insan var insan var karşıdaki sevdiğim dediğim kişi 2-3 yıl tanıyıp 2 kez görüştüğüm beni belirsiz bırakan ilişkiye adını koymayan (benim yüzümden diye düşünüp kendimi kötü hissettim) kendimi kaç kez ifade ettiğim halde anlamayan en son cevap bile vermeyen biri ben ayırt edebilirdim fakat hiç böyle olmamıştım bu döngüden çıkmak defteri kapatıp önüme bakmak istiyorum hayatımı etkiliyor bu hisler ve düşünceler 23 yaşındayım ve 3 yıldır onunla uğraştım vakit kaybettim geç kaldım gibi hissediyorum bu süreçte çok fazla anı biriktirilir ve bir yol çizilebilirdi. Üçüncüsü arkadaşlarım ve çevrem çok ama sanki gerçek arkadaşım yok gibi hissediyorum ve 1 tane dostum var diye düşünüyordum bazen yaptığı hareketlerden kaynaklı sorguluyorum emin olamıyorum gerçek dostlar edindiğimi nasıl anlarım ve edinirim? Eskiye göre daha çok etkiliyor beni herhangi bir söz davranış duygusal ve hassaslığımdan kaynaklı bu da geçmiş ilişkimden kaynaklı sanki her şeyi etkiledi gibi onu bazen suçluyorum ama affedip önüme bakmak istiyorum gerçekten kendimin farkında değilmişim gibi geliyor ve dışarıdan da söyleniyor benim sahip olduğum imkanlar çok fazla ve her konuda iyisine sahip olmak varken kendimi yetersiz gördüğümden mi nedenini bilmiyorum hiçbir konuda tam olarak dengimi aldığımı hissedemiyorum genel olarak bu yaşlar böyle mi? Herkes bunları yaşayıp düşünüyor mu? Ben 3 sene öncesini neden özlüyorum o halimi hem umursamaz hem başarılı hem de ilişkide gayet iyiydim arkadaşlıkta da ve ne olursa olsun kendim olduğum için hep iyi hissediyordum bu durumun adı nedir olgunlaşmak değişmek mi yoksa bir sorun mu? Bir şeyleri sürekli düşünüp sormaktan çok sıkıldım hiç yapmadığım şeyleri yapmak kötü hissettiriyor ama kendimi geliştirmek için buna ihtiyacım var