Zihninizi Özgürleştirin
Herkes için psikoloji ve zihinsel sağlık alanına giren soruların hazinesini keşfedin.
Filtrele
Hiç bir duygumu hissetmiyorum
Bir süredir bir boşlukta süzülüyor gibiyim. Öfke, mutluluk, üzüntü, heyecan vb. duyguların hiçbirini hissedemiyorum. Aslında hissetmem gereken durumlarda bile. Bunun izahı ve çözümü nedir acaba? Hissetmediğimde de kendimi daha da kötü hissediyorum. Sanki içimde dökülmesi gereken milyon tane çöp birikmiş de ben bekletiyormuşum gibi geliyor bazen. O adımı atamıyorum. Bazen öfkeden her yeri kırıp dökmem gereken bir durumda boş boş bakarken buluyorum kendimi ya da avaz avaz ağlamam gerekirken uyurken buluyorum. Önerilerinizi bekliyorum, şimdiden cevabınız için teşekkür ederim.
Aile baskısı ve odaklanma problemi
Okuyorum ve ünversiteye çalışıyorum. Aslında tam olarak böyle değil, yani üzerimde bi yorgunluk var ve bu da çalışma isteyimi arka plana atıyor, dikkatimi derslere veremiyorum, kısaca odaklanma problemim var. Üstelik ailem de her koşulda üzerime geliyo, baya baskı yapıyo. Bu da bütün hevesimi öldürmeye mal oluyo. Bütün bunlardan kurtulmak için ne yapa bilirim. Gerçekten benim için çok zor bi durumSevdiyim şeyleri yapmaya bile hevesim yok, o kadar kötü bi hal almış ki, neyi sevdiyimi bile unutuyorum. Her ders yapmaya başlamak istediğimde, bi şeylerin dikkatimi dağıtdını hiss ediyorum, yani dalıp gidiyorum bazen, çoğu zaman da müzik dinliyorum, Böyle klasik bi şeyler, pozitiv hiç bi şey dinlemiyorum, dinleyemiyorum. Bi kırgınlık varmış gibi. Kimi zaman her şeyden bıkkın olup uzun bi rüyaya dalmak istiyorum. Bunu biraz gerçekleçtiriyorum aslında, günün yarısını uyuyorum. Bilmiyorum, her saniye uykum gelicekmiş gibi sanki. Zaten geceleri sabaha kadar uyumuyorum. Ve bi de telefon bağımlılığım var. Sosyal media çok iyi geliyo amma normal olarak vaktimi alıyo. Ondan da kurtulmak istiyorum amma başaramıyorum. Bütün bunların çözümü için ne yapabilirim?
İnsanları memnun ederken ben mutsuz oluyorum
Sürekli herkesi mutlu etmeye veya memnun etmeye çalışıyorum. Neden böyle yaptığımı bilmiyorum. Tüm hayatımı etkileyen bu durumdan artık kurtulmak istiyorum. Kendim için bir şey yapamaz hale geldim çünkü yaparsam diğer herkese haksızlık olacakmış gibi hissediyorum. Kendimi sevmek ve değerli hissetmek istiyorum. Bu konuda ne yapabilirim?Üniversitedeyim ve hala arkadaş edinmekte çok zorlanıyorum. Kim beni neden sevsin ki diyorum, neden arkadaş olsun?
Eşim bir psikolog, bir psikiyatri veya bir aile danışmanı ile düzelir mi?
eşim etrafa çevreye çok iyi çok ılımlı çok sevecen bir insandır herkese çok değer verir kimseyle tartışmaya girmez kavga etmez bir sorun yaşamaz çünkü hiç ayrıntılara takılmaz karşısındaki insanlar sanki çok iyi insanlar gibi hiç kimsede kusur görmez çünkü onun gözünde herkes kusursuzdan daha kusursuzdur. bana gelince 6 yıllık evliyiz bu 6 yılın içinde ne zaman tartıştınız deseniz tartışmadığımız günler çok nadirdir derim bu 6 senenin içinde taş çatlasa 3 ay tartışmadan geçmiştir ve ben iyiyim sen kötüsün der hep bana. bana küfür eder(gerçekten çok ağır küfürler sadece banada değil ailemide dahil ediyor) bende bana söylediklerini geri ona iletiyorum tabikide çünkü herkese iyi olup bana gelince öyle yapması çok incitici dayanamıyorum. sadece yaptığı şey küfürden ibaret değil farklı şeyler yaptı ben bunu buraya yazamam ama iyi şeyler değildi. ve ben evliliğim bozulsun taraftarı değilim çünkü kanser hastası bir oğlum var onun yanımda yanımızda olsun istiyorum çünkü hangi taraf alırsa alsın eksik kalacak yavrum bunun olmasını istemiyorum. şimdi bu söylediklerim söylemek istediklerimin yanında çok az kalır. şimdi ben ne yaparsam eşim düzelir hangi tarafa gitmemizi önerirsiniz? bu arada atladım psikoloğa gittik bizi psikiyatriye yönlendirdi bize ilaçlar verdi hep ona daha yüksek doz ilaçlar verdi ama bıraktık çünkü ilaçların faydası yoktu bize, şimdi hangi yolu izlemem gerekiyor?
Sosyal iletişim becerilerimi nasıl geliştirebilirim?
Sürekli dışlanıyorum ve kimse tarafından kabul edilmiyorum. Arkadaş grubumla kavga ettik ve onlar hayatlarına devam ediyor ama ben edemiyorum çünkü sınıfta çok yalnızım. Bu hep böyleydi. Ortaokuldayken de zorbalığa uğramıştım 4 yıl boyunca. Bunu nasıl düzeltebilirim? Sürekli bir şey yaparsam ne derler diye düşünüyorum. Ama bu yüzden kimse tarafından kabul da edilmiyorum. Bu durum beni sürekli depresif bir ruh haline sokuyor. Eve gelince ister istemez ağlıyorum. En ufak bir şey yolunda gitmeyince hayatım cehenneme dönüyor ve bununla nasıl yaşayacağımı bilmiyorum.
Flörte bundan sonra ki süreçte nasıl davranmalıyım?
Merhabalar. Sevgili değiliz ama flört ediyor gibi olduk ilk başlarda. Birbirimizi uzun zamandır tanıyoruz ama böyle karşılıklı hisler içinde değildik. Bu yaz karşılaştık uzun süreden sonra (3 yıl gibi bir süre) birbirimize karşı dile getiremesek de hoşlandık etkilendik bu karşılaşmanın etkisiyle. Çok değişmişiz çünkü onu farkettik, ayak üstü sohbet ettik . Ben istemeden numarasını verdi bi bahaneyle. Kaydettim o da kaydetti. Sosyal medyadan da ekledik, hep hikayelerime bakardı son bir kaç attığım hikayelere garip bir şekilde bakmıyor. Kasıtlı yaptığını düşünüyorum çünkü aktif olarak kullanıyor ve hep bakarken başka sayfalara da beğeni atarken ne değişti de bi an böyle yapmaya başladı anlayamadım. Birbirimize karşı hoşlantı ve ilgi var ama ne o ne ben karşılıklı dile getirmedik. Dikkat falan mı çekmek için yapıyor yoksa istemediğinden mi artık bilmiyorum ama etkiliyor da bu durum beni. Üzüyor biraz. Bi yola girebiliriz diye düşünmüştüm çünkü. İkimizin de olgunuz bu arada. Teşekkür ediyorum şimdiden.
Öfke kontrolü ve özgüvensizlik
Öfke kontrolüm yok özgüvensiz hissediyorum hep kötü düşünüyorum hayatım hiç iyi olmayacakmış gibi tüm arkadaşlarımla aram bozuluyor kimse beni sevmiyor ailem bile iletişimde problem yaşıyorum bir şey yapsamda hemen pişman oluyorum hiç bir şey yapasım gelmiyor gelecek hakkında hiç bir beklentim yok neden bu dünyada varım bilmiyorum psikologluk mu yoksa psikiyatrilik mi bilmiyorum hiç iyi hissetmiyorum kendimi mutlu değilim hiç
Sürekli eski sevgilimi stalklıyorum
Eski sevgilimi unutamıyorum, o bana ne kadar kötü laflar etsede kötü cümleler kullansada ben artık o kişiyi kendime bağımlılık yaptım. 4 yıllık ilişkimdi. Ve unutmak istedim ama olmadı karşıma yeni kişi çıkıyor ama yapamıyorum takıntı haline getirdim onu sürekli stalk lıyorum ölsende umrumda değil demisti ve bunu çok belli etmemeye calısıyorum içime atıyorum acımı ama ansızın bi an ağlıyorum sürekli aklıma geliyor ve nasıl unutabilirim?
İçimdeki baskıdan kurtulmak için ne yapabilirim?
İyi geceler benim sorunum toplulukta konuşamama, heyecanlanma bi anda yanlış yapacam korkusu ya da tüm gözlerin üzerimde olması beni tedirgin ediyor. küçükken babamdan gördüğüm baskıdan dolayı olduğunu düşünüyorum azda olsa yenebildim aile toplanmalarında bile konuşamıyordum şimdi yabancı toplumlarda mesela geçenlerde psikolog konuşmasına gittim soru bile soramadım kalp atışlarım hızlanıyor ellerim titriyor ve sonra soru sormaktan vazgeçiyorum. Ve sonra suskun diye adım çıkıyor bunu yenebilir miyim ? Konuşacağım zamanlarda titreme oluyor önüne geçemiyorum çok panikliyorum 38 yaşındayım çocuk gelişimi okuyorum 🤦🏻♀️ eğer yardımcı olursanız çok sevinirim şimdiden teşekkür ediyorum 🙏
Narsist bir ilişkim mi var?
Yaklaşık 4 yıllık bir ilişkim var. Karşılıklı birbirimizi seviyoruz. Ama çok fazla baskı hissediyorum üzerimde. Kıskançlık, manipüle ve hep haklı olma hali var. En mutlu olduğumuz durumda bile bir anda beni eleştirecek veya modumu düşürecek şeyler söyleyip en güzel anımızda neye uğradığımı şaşırıyorum. Haksız olduğu bir konuda düzgün bir şekilde empati kurmasını sağlayarak anlatmayı da denedim onun öfkeli halini bastırmak için bağırarak anlatmayı da ama günün sonunda hep haklı çıkmaya çalışıyor. Gelinen noktada anlamadığı veya çok yanlış yere çekip manipüle ettiği için susmayı tercih ediyorum. Ama bu da aradaki iletişimi koparıyor ve uzaklaşıyoruz. Ayrıca çok fazla arkadaşı yok sadece işine odaklı ve ben arkadaşlarımla görüştüğümde özellikle cinsiyeti erkek olunca her görüşmem sonrası kavga ediyoruz. Normalde sakin bir insanken ben de öfkeli olmaya başladım. Narsist olduğunu düşünüyorum ama uzman bir görüşe ihtiyacım var. Çünkü artık mutsuz ve içe dönük olmaya başladım.