Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Antidepresanın cinsel yan etkileri
Merhaba sevgilimle 1. 5 yıllık bir ilişkimiz var arada sorunlar olsada mutluyuz, sevgilim bana cinsel anlamda çok düşkün ama depresyon anksiyete tehşisi oldu ve antidepresan kullanmaya başladı ben onu hep destekledim ilişkimiz ve kendisi için daha iyi geldiğinde hem fikiriz. Fakat sevgilim artık sertleşme bozuklugu isteksizlik oldugumu söyledi ilaçtan dolayı araştırdım öyle cinsel yan etkileri varmış şuan doz artımına gitti doktor bi sonraki görüşmede onada soracağız ama sevgilim kendini ben yokken tatmin edemiyormus açık açık söyledi ve canı çok sıkkındı bende üzüldüm, bu yüzden de sinirli oldugunu söyledi ve gerçektende öyle. Sadece benimle temas halindeyken tatmin olabiliyor ve bu durumdan dolayıda bana çok düştü ayrı yaşıyoruz ben ailemle o tek ve beraber yaşamakta evlenmeden bana ters zaten çok ileri gitmeden bişeyler yaşıyoduk bana saygı duyuyordu bu konuda üstüne hiç gelmedi fakat ayda bir gidiyorsam evine şimdi 2 haftada bir falan istiyor kötü oluyor bende açıkçası bunu istemiyorum çünkü onada anlattım ben kadınım regl döngüm var istekli oldugum zamanlar oluyor ama sizin gibi değiliz her 3 günde bir bosalmıyoruz dedim hak veriyor ama sürekli beni istiyor ve duygusal açlık çekiyor temas olmayınca aynı iş yerindeyiz bazen sarılmak bile ona okadar iyi geliyor ki hani beni kullanmak istiyor diyr düşünebilirsiniz ama gerçekten öyle bi durum yok bende onu seviyorum istiyorum. Bu yan etkileri nasıl aşabiliriz çünkü ilacını bırakmasını istemiyorum geçmişte bırakmak zorunda kaldı ilacı kaybetti çok kötü oldu dengesiz oldu ve ilişkiyi etkiledi ne yapmamız lazım lütfen yardım edin benim için önemli teşekkür ederim. .. .
Eski sevgilimle aramdaki bağ şuanki ilişkime zarar veriyor
5 ay uğraştığım bir ilişkim vardı. 3 bölümlü bir ilişkiydi. İlk kısmında yapamıyorum ben dedi bıraktı, ikinci kısıma başlarken pişman oldu oturduk konuştuk ve tekrar flört dönemine girdik sonra yine yapamıyorum de bıraktı ben yine yazdım bırakmadım üçüncü de sevgili olduk sonra ben soğudum yapamıyorum falan dedi bıraktı, daha sonra yakın bir arkadaşımın bana aşık olduğunu öğrendim. Yaklaşık bir buçuk senedir beni seviyormuş. Önceki kız arkadaşımdan ayrıldıktan 1 buçuk ay sonra falan oturduk konuştuk, ben de hoşlandığımı söyledim, daha sonra yazın uzak mesafe konuştuk ve ben yapamayacağımı kafamın dolu olduğunu belirttim. Daha sonra yaklaşık 1 ay sonra ben geri döndüm ama o ters tepti, üniversite için şehirlere döndüğümüzde ise konuştuk ve adını koyduk. Buraya kadar her şey normal gözüküyor, fakat o çok aşık ve ben onun kadar sevmediğimi hissediyorum, yakın zamanlarda ise önceki kız arkadaşım beni kantinde gördüğünü nasılsın iyi misin kötü görünüyordun sormak istedim diye mesaj attı, şuan ki ilişkimizin 3 üncü ayındayken, ben de ona soğuk yaptım ve bir daha yazmamasını söyledim, çünkü bana yaşattıkları az buz şeyler değildi 5 ay peşinden koştum. Sorun olan kısım şurası ben şuanki sevgilimi ne kadar sevdiğimden emin değilim, onun kadar zaten sevmiyorumdur fakat seviyor muyum onda bile kafam karışık, ben önceki ilişkim bittiğinden beri hâlâ o aklımdan gitmedi iyisiyle kötüsüyle, anılar vs hiç aklımdan silinmedi, unutmaya çalıştım başarırım diye başaramadım, ne yapacağımı bilmiyorum, şuanki ilişkimde olan insanı da üzmek istemiyorum , karmaşık bir durumdayım. Ne yapmalıyım?
İlişkimde bana yaşatılanları atlatamıyorum
Eski sevgilisini unutamamış biriyle tanıştım ilk 2 ay bunu bilmiyordum tabii daha sonra telefonunda ona ait ne varsa yıldızlı şekilde kayıtlı durduğunu gördüm ağladı üzüldü onunla konuşma yaptım eğer içinde en ufak bir şey varsa devam etmeyelim dedim. Konuştuk ve ben devam ettim. Daha sonra bir yerlerden hep çıkmaya devam etti bu notlar vs. En son şiirler yazılar videolar ona ağladığı, bunların hepsi duruyordu. Tepki gösterdiğim için benden ayrıldı öyle bir ayrılıktı ki bu ikimizde ağladık saatlerce. Bu nasıl bir ayrılıktı böyle anlamadım. Onun bana hep geri döneceğini düşündüm canım o kadar acıyordu ki üzerinden 1 sene geçti kendime odaklandım ama bugün öyle bir şey gördüm ki başka bir aşkta her şeyimi tükettim. Bir şiir yazmak isterdim sana ama bunu başka aşkta çoktan yaptım tüm gözyaşlarımı o aşkta tükettim tarzında bir şarkı beğendiğini gördüm. İçim o kadar açıyor ki meğer ben onun gözlerinde kendimi görmeyi beklemişim hep. Ağzından çıkacak güzel bir söze hasret kalmışım. Duygusal olarak o kadar uzaktı ki bana, elimi tutmasını sevgi sanmışım. Ama ben onunla konuşmuştum. Bak eğer varsa içinde bir şey devam etmeyelim dedim. Ona zamanında yazdığı o şiirleri gördüğümde aslında bizim ilişkimizin ne kadar boş olduğunu anlamıştım o gün. Çünkü ben ağzından bir güzel söz çıkacak diye hep beklemiştim. Bana duygularımı bastırıyorum diyordu üzülmemek için. Zamanı var sanıyordum. Bugün bu şarkıyı beğendiğini görünce ben bana kör ve sağır olmuş birinden sevgi beklemişim meğerse. Bana yorgunum diyebilirdi. Ben yağmurdan kaçarken sığındığı bir şemsiye olmuşum meğerse. Hep bir şansımız var geri döner sanıyordum meğerse o kendine ağlamış ayrılırken o dayanağını kaybettiğine yanmış meğerse. . Asla hislerimin karşılık bulamayacağını bugün anladım. Benim sevdiğim kadar sevmemiş meğerse. Bu çok canımı yakıyor. Bu olanları atlatamıyorum
Onun duygularını nasıl anlayabilirim?
Şimdi benim sevgilim var ama henüz yeniyiz diyebilirim yüz yüzeyken gayet iyi yakın hatta ablasının nişanına fakan bile çağırdı ama şöyle bir sıkıntı var sanalda mesajlarıma sürekli geç bakıyor instagramda aktif ama geç bakıyor ve saat 10 dan sonra ise yok oluyor ne yapmaya çalışıyor veya ne düşünüyor anlamıyorum bu konuda konuşmak istiyorum ama bir türlü fırsat bulamıyorum çünkü bakmıyor geri döndüğünde ise işleri falan olduğunu söylüyor işlerine inanıyorum ama 10 dan sonra neden yok gerçekleri istiyorum bu neden ve ne yapmalıyım
Ayrılmalı mıyım?
İki yıllık bir ilişkim var. İlk sevgili olduğumuzda sevgilimin kültür seviyesi okuyup okumaması ya da dünya görüşü beni alakadar etmiyordu. Ben sadece beni sevip sevmemesine ya da ilgi verip vermemesine bakıyordum bunlar benim için yeterliydi. Fakat şuan bu görüşüm değişti ve hedeflerim çok daha yükseldi haliyle aramızda kavga konusu olmasa da kültür farklı sürekli meydana çıkıyor. Son zamanlarda onu sevip sevmediğimi bilmiyorum, emin olamıyorum. Onun verdiği ilgiyi seviyorum ama bir başkası aynı ilgiyi verse onu da severim. Ama şuan yaşıtlarım çok takılma kafasında olduğu için ayrılma kararını alma cesaretini gösteremiyorum. Onun bu dünyada tek olmadığını biliyorum illaki onun gibi biri vardır ama sanki ondan ayrılınca ondan boş yere ayrıldığım için bir daha kimse beni sevmeyecekmiş gibi hissediyorum. İlgisiz kalmaktan ve sonradan ayrıldığım için pişman olmaktan korkuyorum. Onu sevip sevmediğime nasıl karar vereceğim?
Dişçi fobimi nasıl yenerim?
1. 5 yıl boyunca tel tedavisi gördüm ve tellerim 5 yıl önce çıktı. Şimdi 20 yaş dişlerimin çıkmaya başlamasıyla dişlerim hareketlenmeye ve yavaş yavaş eski pozisyonlarına dönmeye başladı. Ciddi bir bozulma olmasa bile bu hareketlerin dişlerime zarar verebileceği ve dişlerimin tekrar sabit hale gelebilmesi için önce 20liklerimin çekilmesi sonrasında da tekrardan tel tedavisine ihtiyacım olduğunu söyledi doktorum. Ama 20liklerimi çektirmekten çok korkuyorum. Yaklaşık 1 yıldır 4ünün de en kısa zamanda çekilmesi gerektiğini biliyorum ama cesaretimi toplayamıyorum. Özellikle gömülüler için ameliyat gerekiyormuş bu da beni daha çok korkutuyor. Dişçi koltuğunda kendimi savunmasız hissediyorum. Bunu yaptırmak zorunda olduğumu biliyorum ve daha fazla ertelemek istemiyorum. Diş kliniklerine daha adımımı atar atmaz içerideki koku kalbimin çarpmasına ve gerilmeme sebep oluyor. Koltuğa oturduğumda bütün bedenim kasılıyor. Tel tedavisi gibi uzun bi süreci atlatmış birinin bunları söylemesi komik görünüyor belki de ama ya o zamanlar korkmuyordum. Birkaç yıldır var bu. Nasıl ortaya çıktığını ve nasıl baş edeceğimi bilemediğim bu korkuyu nasıl yenebilirim?
Içimdeki bu yorgunluk nasıl geçer
Merhaba özel bir kardeşim var hastalığından dolayı durumu geriye gidecekmiş ve son 4 aydır bu sürece girdik psikolojik olarak çok yorgun hissediyorum onu kaybedersem bu süreçi kaldıramayacagim gibi düşünmeye başladım aklımda hep böyle bir düşünce var 11 yıldır ona bir anne gibi davranıyorum herseyinde varım belkide bu yüzden bu kadar bağlı ve korkuyorum çevremdeki kimse anlamıyor ailem içinde zaten anlıyor yaşıyor bu durumu ve ağlama krizleri geliyor ara ara durup dururken ağlıyorum ve kendi hayatımda liseye kadar okudum 5 yılın 1 yılında sınava girmedim ve hayatım bu sınava hazırlamaktan ibaret oda yoruyor beni ne yapabilirim bana ne iyi gelir bu endişe nasıl geçer bu yorgunluk nasıl geçer
Arada kalmak ve seçim yapmakta zorlanmak
İki şey arasında kaldıysam ne yapmam gerekir. Hayatım boyu çok net bir insan oldum yaşadığım bazı psikolojik etkenler sebebiyle sürekli hayatımda iki şey arasında kalıyorum yani büyük konular arasında mesela yaşayacağım şehir, işim, insanlar ,çevrem iki şey arasında kaldığımda doğruyu nasıl bulmam gerekir hangisi benim için daha iyidir mantıklı olanı mı yapmam gerekir duygularım çok ağır duygularımı mi seçeceğim. Hangisi bir sonuç ve hangisi bir seçenek bilmiyorum neden 2 şey arasındayım sürekli onu da bilmiyorum. Ne yapmam gerekir. Teşekkürler
Takıntılı düşüncelerimden nasıl kurtulabilirim?
eskisi kadar her şeyi kafama fazlaca takmasam da, günlük hayatımda beni etkileyen gereksiz takıntılarım var. Şunu şöyle yapmazsam, şöyle olur. Bunu yapmazsam, çok kötü bir şey olacak gibisinden düşünceler. Bu beni çok fazla etkilemeye başladı. Günlük hayatımda bu düşüncelerle resmen boğuşuyorum. Eğer takıntılarıma uymayan bir şey yaparsam dediğim gibi kötü bir şey olacağını düşünüyorum. Kafamı rahatlatmaya çalışsam da, takıntılarıma uymayan bir şey yaptığımda çok suçlu hissediyorum. Bu durumu nasıl aşacağım ?
Aşırı düşünüyorum nasıl durdururum?
Kendimi bildim bileli aşırı düşünme ve odaklanma sorunum var 5 yaşından itibaren birçok kötü anıyı hafızamda barındırıyorum şükür 20 yaşıma geldim ancak biriyle paylaşmak yerine çoğu zaman içimde bunları düşünüyorum ve artık yaşanılanlar normalmiş gibi görüyorum kendi kendime atlattım mı bilmiyorum ve bu normal mı destek almadan zor şeyleri içimizde çözebilir miyiz bazen yanlış düşünmeme de yol açacağından korkuyorum ve sürekli düşünmek beni çok yıpratıyor birinin bana şöyle yap demesi beni çok rahatlatıyor kendim düşününce eyleme geçirmem zorlaşıyor kısaca bu kadar düşünmesem hallolur gibi geliyor yardımcı olursanız çok sevinirim